Osada położona w gminie Smołdzino powiatu słupskiego. Folwark Wilhelmshof powstał prawdopodobnie pod koniec XIX wieku lub na początku XX wieku. Wchodził w skład majątku w pobliskim Smołdzinie. Obecnie bez śladu po założeniu.
Dwór
Wieś położona w gminie Choczewo powiatu wejherowskiego. Wzmiankowana w 1383 roku. W latach 1555-1683 wieś należała do rodziny von Lantosch(Landtow, Landten, Lantoske, również Kenstonofski). Wg innego źródła von Lantow(Lantowski) posiadali majątek od 1523 do 1717 roku. W 1732 roku Łętowo posiadała rodzina von Jatzkow. W 1746 roku dobra posiadał Boguslav Friedrich von Breitenbach. W 1773 roku umiera właściciel majątku Georg Ernst von Rexin. W 1773 roku córka Georga Ernsta, Augusta Ernestine von Rexin wyszła za mąż za kapitana Alberta Wilhelma von Krockow. W latach 1787-1805 siedziała tu rodzina von Krockow. W latach 1798-1803 majątek posiadała rodzina von Pirch(Pirche, Pierzchowski, Pirscha, Pyrsche, Pierskow, Pierschowa, Pyrsza) przez małżeństwo córki von Krockow z von Pirchem. W 1804 roku dobra zakupił Adam Wilhelm von Diezelsky(Diezelski, Dziecielski, Dzięcielski). W 1854 roku majątek posiadała rodzina von Koss(Koss-Szemirowski, wcześniej Kosseken). Wg innego źródła w 1832 roku Karl Wilhelm von Koss nabył majątek w Łętowie. Kolejnym właścicielem był syn Karla Wilhelma, Wilhelm Theodor von Koss a od 1884 roku kolejnym dziedzicem dóbr był syn Wilhelma Theodora, Henning von Koss. Zmarł w 1885 roku. Majątkiem zarządzała wdowa Julie, z domu Bergell. W 1898 roku dobra zakupił Emil Aschendorff. W 1902 roku sprzedał majątek Landwirtschaftliche Verkaufsgenossenschaft(Spółdzielnia Sprzedaży Rolniczej) z Berlina a ta z powodu długów przekazała dobra Urzędowi Podatkowemu. Od 1906 roku majątek stał się domeną państwową i była wydzierżawiana. Od 1910 roku na lat 10 dzierżawił Eckhard Fliessbach. W latach 1923-1945 majątkiem zarządzała rodzina Heyer(Hayer). Ostatnim dzierżawcą był Dr. Heinrich Heyer..
Dwór
Po 1945 roku dwór przeszedł na własność Skarbu Państwa. Użytkownikiem była Stacja Hodowli Roślin w Żelaźnie i zaadoptowany na mieszkania dla pracowników. W latach 90-tych własność AWRSP. Później dwór w dzierżawie. Opuszczony i popadający w ruinę.
Wieś położona w gminie Stara Dąbrowa powiatu stargardzkiego. We wsi był majątek, należący do pobliskiej Łęczycy jako majątek B, obecnie nie istnieje. Po założeniu resztki parku krajobrazowego.
MAJĄTEK dawniej Lenz B
Osada wsi Nietoperek położonej w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego. W XIX i do 1945 roku wchodził w skład majątku zamkowego należącego pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku do rodziny von Dziembowski herbu Pomian. W 1907 roku własność Stefana Konstantego von Dziembowskiego. Obecnie na terenie folwarku mieści się „Ranczo Klama”. Druga część folwarku należącego do majątku zamkowego położona była kilkaset metrów od w/w, obecnie nie istniejąca.
Nieistniejąca osada położona na północ od Pomorska przy drodze Pomorsko-Brzezie, w gminie Sulechów powiatu zielonogórskiego. Były folwark wchodzący w skład majątku w Pomorsku. Bażantarnia. Wzmiankowana w 1896 roku jako część majątku hrabiów von Schmettow. W 1914 roku własność hrabiego Bernharda von Schmettow. Po zbankrutowaniu majątek przejęty w latach 20-tych przez spółkę z Berlina, zwaną w 1929 roku jako „Gurag” Gutsverwaltungs- und Verwertungs- Akt.-Ges., Berlin.
Miejscowość położona w gminie Łagów powiatu świebodzińskiego. Wielokrotnie wymieniana jako: New Logow, Newenlagow, Nygen Lagow, po raz pierwszy w 1350 roku, kiedy rycerze von Klepzig sprzedali wieś joannitom z Łagowa. Informacja o niewielkich majątkach pojawia się w spisie z 1929 roku. Wymienia się: Annę Fest(92ha), Wilhelma Hoffmann(94ha), Gustava Ulrich(188ha).
We wsi kilka dużych budynków mieszkalnych z przełomu XIX/XX wieku z zachowaną zabudową gospodarczą.
Miasto polskie obecnie położone na Ukrainie nad Styrem, stolica obwodu wołyńskiego i rejonu łuckiego, przed 1945 rokiem stolica Wołynia. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1085 roku. Wchodził w skład księstwa włodzimierskiego. W 1083 roku zajęte przez Litwinów i Jaćwingów. W 1321 roku zajęte przez Gedymina. W 1325 roku Lubart wzniósł Zamek Dolny, Zamek Górny założony przez Olgierda lub Witolda. Król Kazimierz Wielki nadał prawem lenna ziemię łucką Aleksandrowi Koriatowiczowi. Prawa miejskie Łuck otrzymał w 1432 roku. Od 1917 do 1919 roku wchodziło w skład Ukraińskiej Republiki Ludowej, następnie ZSRR, później Państwa Ukraińskiego i ponownie do Ukraińskiej Republiki Ludowej. Dnia 16 maja 1919 roku zajęte przez oddział WP pod dowództwem generała Karnickiego. Całkowicie wyzwolony przez grupę generała Stanisława Hallera we wrześniu 1919 roku. Do 1939 roku w granicach państwa polskiego. Po 1945 roku w granicach ZSRR, od 1991 roku w granicach państwa ukraińskiego.
ZAMEK
Pierwotna warownia powstała w XI wieku. Zamek murowany rozpoczęto budować po 1352 lub 1370 roku przez księcia Lubarta z dynastii Giedyminowiczów (*0k.1312/15-+przed 1386). Był synem wielkiego księcia litewskiego Giedymina i jego żony Jewny. Po śmierci księcia Lubarta zamek rozbudowany przez księcia Witolda w latach 1392-1430 oraz księcia Świdrygiełłę w latach 1430-1432. W 1429 roku na zamku odbył się zjazd monarchów europejskich, w którym uczestniczyli: wielki książę litewski Witold, król Polski Władysław Jagiełło, król niemiecki Zygmunt Luksemburski, król duński Eryk VII, wielki książę moskiewski Wasyl Wasyliewicz(wnuk Witolda), wielki mistrz zakonu krzyżackiego Russdorff, legat papieski, metropolita kijowski i całej Rusi Focjusz, Hanowie tatarscy, hospodar Wołoszczyzny, książęta mazowieccy, pomorscy, śląscy, twerscy i Odojewscy, posłowie cesarza bizantyjskiego, Jana VIII Paleologa. W okresie II RP na terenie zamku mieściło się Muzeum Wołyńskie, a wieże zamkowe wykorzystane były do obserwacji przez straż pożarną. Obecnie muzeum państwowe.
Wieś położona w gminie Żary powiatu żarskiego. Wzmiankowana po raz pierwszy w 1381 roku(Hermistoerff). Wieś wasalna majątku w Żarach. Część wsi należała do państwa żarskiego część do niejakiego Czische. W 1449 roku ówczesny właściciel von Unwürde sprzedaje majątek augustianom z Żagania, którzy posiadają dobra do sekularyzacji zakonu, do 1810 roku. We wsi istniał majątek z siedzibą dworską.
Wieś położona w gminie Gubin powiatu krośnieńskiego. Wzmiankowana w 1316 roku(Lueme). Od 1370 do 1817 roku własność klasztoru w Neutzelle. We wsi istniał majątek ziemski, wymieniany w 1823 roku. Do majątku należał folwark położony ok. 1,5km na wschód od granic wsi.
Wieś położona w gminie Goleniów powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w XIX wieku. Na terenie wsi istniały w 1874 roku trzy folwarki. Na mapie z 1887 roku istnieje jeden folwark(Neuhof) w północnej części wsi.
Osada położona w gminie Police powiatu polickiego. Na terenie osady znajdował się folwark(Vw.Laack I, II i III). Należał do majątku w Rzędzinach. W 1928 roku folwark obejmował 169 ha gruntów(LaackII i III) i 121,5 ha gruntów(LaackI) a dzierżawcą był Walter E. Raddatz. Na wzniesieniu pozostałości po słowiańskim grodzie z XI-XIIw.
Osada położona w gminie Stara Dąbrowa powiatu stargardzkiego. Dawny zespół folwarczny powstały na gruntach majątku należącego do rodu von Borck. Od 1828 roku majątek. W XIX wieku należał do rodziny Assman. W 1879 roku majątek ich liczył 237,81 ha gruntów. Na początku wieku XX w posiadaniu rodziny Knappe. W 1910 roku kiedy właścicielem majątku był Max Knappe dobra liczyły 258 ha gruntów. Ostatnim właścicielem majątku była rodzina Schrader. W 1928 roku majątek posiadał Bruno Schrader a dobra liczyły 237 ha gruntów.
Zespół dworski
We wsi dwór z XIX wieku, parterowy, kryty dachem dwuspadowym, podpiwniczony.
