TUROWO /Thurow/

Wieś położona w gminie Szczecinek powiatu szczecineckiego. Wieś założona w 1543 roku przez Hansa Mandekena. W latach 1747-1756 dobra posiadali hrabiowie von Schwerin– wzmiankowany Hans Bogislaw zmarły w 1747 roku. W 1804 roku dobra posiadał August Friedrich Ludwig Meissner. W 1803-1842 majątek posiadali von Kamecke(Kamike, Kamnick, Kameke). W latach 1854-1939 majątek w rękach rodziny Helms– wymienieni Christian Helms(XIX w.) oraz Heinrich(XX w.).

Dwór

Dwór nie istnieje.

TARNÓW /Tornow/

Wieś położona w gminie Lubiszyn powiatu gorzowskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1300 roku, kiedy margrabia Albrecht III nadaje opatowi Detmarowi Mironice wraz ze wsiami wchodzącymi w skład opactwa w tym wieś Tornowe. Prawdopodobnie początki wsi należy szukać w ośrodku opolnym Thorum, który został wymieniony w akcie sprzedaży wsi arcybiskupowi magdeburskiemu w 1249 roku. Znajdowała się tutaj osada wczesnośredniowieczna z lat 1100-1250, wchodząca w skład diecezji lubuskiej. W 1337 roku lenno we wsi Dornow posiada rodzina von Winningen(Wedinghe). W 1355 roku klasztor w Kołbaczu otrzymał od cesarza Karola IV potwierdzenie posiadanych dóbr w tym wsi Tarnów. W 1486 roku lenno we wsi posiadał Hans von Schӧnebeck. Hans I von Schӧnebeck służył u elektora Albrechta dowodząc oddziałęm podczas kampanii pomorskiej. Przypuszcza się, że dobra we wsi posiadał już w latach 1454-1470, które otrzymał od elektora Fryderyka II. W 1517 roku połowa wsi należała do rodu von der Marwitz, druga do von Schӧnebeck. W XVIII wieku majątek w Tarnowie był domeną państwową. W 1879 roku majątek o powierzchni 609,69ha należał do państwa a dzierżawiony był przez niejakiego Nicolai. Prawdopodobnie pod koniec XIX wieku  lub na początku XX wieku doszło do rozparcelowania majątku. W 1914 roku mowa o 5 majątkach, gdzie jeden przekroczył 100ha: F.Faustmann(122ha), K.Hinze(51,5ha), O.Pielsch(33,5ha), B.Preuss(86ha), O.Rohr(38ha). W 1929 roku największe gospodarstwo należało do Carla Faustmann(122ha) oraz wymieniono kilka mniejszych należących do:  Karla Hinze(51,5ha), Otto Pielsch jun.(23,5ha), Otto Preuss(86ha), O.Rohr(38ha), Maxa Thiele(27ha) .

MAJĄTEK

Trudno dzisiaj ustalić położenie majątku.

TRZEBICZ /Trebitsch/

Wieś położona w gminie Drezdenko powiatu strzelecko-drezdeneckiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1234 roku wchodząc w skład kasztelanii drezdeneckiej. W XIV i XV wieku stanowiła przedmiot sporu pomiędzy Brandenburgią, Królestwem Polskim a Zakonem Krzyżackim. W 1436 roku została zajęta przez Ottona von der Marwitz z Nowego Santoka. Od połowy XV wieku w granicach Nowej Marchii.

WILLA

Przy wyjeździe z Trzebicza w kierunku Gorzowa Wielkopolskiego położona jest willa fabrykanta z lat 20-tych XX wieku. Zbudowana na planie ośmioramiennej gwiazdy z wieżyczką pośrodku połaci dachu oraz balustradą wokół tarasu. Jest to unikalny przykład modernistycznej architektury nie spotykany na obszarze województwa lubuskiego. Została zbudowana przez Fran. Meyera, właściciela trzebickiego tartaku. W 1929 roku majątek jego obejmował 28ha gruntów.

TREMBOWLA

Po raz pierwszy wzmiankowana w 1097 roku, kiedy to doszło do zdradzieckiego oślepienia trembowelskiego księcia Wasylka. Nazwa miejscowości pochodziła od masowego wyrębu drzew. W XI wieku była siedzibą księstwa Rościsławiców. Już wtedy istniało założenie obronne na wzgórzu. W 1241 roku twierdza trembowelska została niemal doszczętnie zniszczona przez ordy mongolskiego chana Batu-chana. Od 1340 miasto królewskie Kazimierza Wielkiego, który w 1360 roku na fundamentach twierdzy Wasylka zbudował nowy zamek, z narożnymi basztami i warownią. Od 1389 roku miasto na prawie magdeburskim. Pod koniec XV wieku miasto jak i zamek ucierpiały w wyniku działań wojennych księcia mołdawskiego Stefana III Wielkiego. W 1508 roku odbudowywany zamek trembowelski ponownie niszczony przez wojska tatarskie. W 1530 roku na rozkaz hetmana koronnego Jana Amora Tarnowskiego herbu Leliwa(*1488- +16.05.1561) rozpoczęto odbudowę zamku. Sam Jan Amor Tarnowski pochodził ze znakomitego rodu. Syn Jana Amora i Barbary z Rożnowa, wnuczki Zawiszy Czarnego, pochodził z szlacheckiej rodziny Leliwitów Tarnowskich, posiadającej status senatorski. Wychowywał się na dworze kardynała Fryderyka Jagiellończyka oraz dworach królów Jana Olbrachta, Aleksandra I i Zygmunta Starego. Był świetnym wojskowym, który zmienił organizację wojska polskiego oraz administratorem. Był żonaty z Barbarą Tęczyńską oraz Zofią Szydłowiecką. Miał 3 synów i córkę Zofię Tarnowską zamężną za kniazia Konstantego Wasyla Ostrogskiego. Po bezpotomnej śmierci brata Jana Krzysztofa Tarnowskiego w 1567 roku odziedziczyła całą fortunę ojca. W 1534 roku kasztelan krakowski Andrzej hrabia Tęczyński herbu Topór(*1480-+02.01.1536)  wzniósł nowy zamek. Po jego bezpotomnej śmierci dalsze prace związane z przebudową zamku kontynuował jego brat, Stanisław hrabia Tęczyński herbu Topór(*1484-+1549). W 1631 roku przebudowany przez Andrzeja Bałabana herbu Korczak . Zdobyty przez kozaków w 1648 roku. Latem 1675 roku 30-tysięczna armia turecko-tatarska dowodzona przez Ibrahima Szyszmana po wkroczeniu na Ruś zajęła zamek w Zbarażu i w Podhajcach. Od 20 września 10-tysięczny oddział Turków przystąpił do oblężenia Trembowli. Zamku broniła załoga składająca się z 80 żołnierzy piechoty, niewielkiej liczby szlachty i około 200 chłopów i mieszczan dowodzona przez kapitana Jana Samuela Chrzanowskiego herbu Poraj , nobilitowany w 1676 roku. Bohaterką obrony stała się żona Jana, Anna Dorota Chrzanowska, z domu von Fresen. Mężowi doniosła o zamiarze poddania twierdzy przez szlachtę, a samemu mężowi zagroziła śmiercią w wypadku poddania przez niego zamku. Po dwóch tygodniach obrony nadeszła od Lwowa odsiecz króla Jana III Sobieskiego. W XVII wieku na pamiątkę tych wydarzeń postawiono jej pomnik, który nie istnieje i nie zachował się żaden jego opis. W XX wieku postawiono pomnik autorstwa Jana Bochenka, zniszczony w 1944 roku. W 2012 roku na odnowionym cokole postawiono nowy pomnik autorstwa ukraińskiego rzeźbiarza Romana Wilhuszynskiego. W 1687 roku zamek podstępnie zdobyty i zniszczony przez Tatarów. Od tego czasu w ruinie, nie odbudowany. W zaborze austriackim częściowo rozebrany, częściowo wykorzystany na koszary. Pod koniec XIX wieku częściowa rozbiórka zamku. W 1920 roku próba odbudowy obiektu. Po II wojnie światowej stał długo zapomniany i zaniedbany. Pod koniec lat 80-tych XX wieku przeprowadzono prace archeologiczne. Obecnie zabezpieczony, udostępniony do zwiedzania.

Willa Zakrzewskiego

Wille

Widok Trembowli z Góry Zamkowej

Zabytki- ruina zamku, kościół i klasztor oo. Karmelitów z 1635 roku, obecnie cerkiew, cerkiew pw. Św. Mikołaja z przełomu XVI i XVII wieku, ratusz, ruiny obronnego monastyru bazylianów z 1716r.

Urodzeni w Trembowli:

Tadeusz Justyn Filipowicz(*26.09.1887-+04.1940)-podpułkownik artylerii Wojska Polskiego. Inżynier rolnictwa. Brał udział w obronie Lwowa. Wraz z bratem Pawłem zamordowany w Charkowie

Antoni Borzemski herbu Jelita(*18.08.1866-+?),-nauczyciel. Nauczał we Lwowie, Przemyślu, Samborze, Sanoku, Nowym Sączu, Tarnopolu. Był właścicielem dworu w Solinie(ob.województwo podkarpackie, powiat leski)

Kazimierz Borwicz(*22.07.1900-+1940 Katyń)-podporucznik rezerwy taborów Wojska Polskiego, doktor praw. W okresie międzywojennym pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Białymstoku.

Mieczysław Halicki(*25.05.1907-+08.05.1959)-sierżant pilot Wojska Polskiego IIRP, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, francuski ruch oporu, przewodniczący Rady Miejskiej w Kłodzku.

Jerzy Lesław Wyrozumski(*07.03.1930)- historyk, mediewista, profesor nauk humanistycznych, były pracownik UJ, Prezes Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa,

Jan Puławski(*20.08.1924-+04.12.2003)-generał brygady Wojska Polskiego, magister ekonomii.

Julian Olpiński herbu Nałęcz(*1847-+1908)-lekarz, burmistrz Trembowli, poseł do Sejmu Krajowego Galicji VI i VII kadencji w latach 1889-1901, w 1875 roku opublikował artykuł na temat wziernika usznego własnego projektu.

Wacław Leśniański(*28.09.1886-+14.11.1956)-polski chemik, profesor technologii chemicznej, wykładowca na Politechnice Lwowskiej do 1939r, po 1945 roku organizował Wydział Chemiczny i Katedrę Technologii Organicznej w Gliwicach.

Roman Marian Kuntze(*26.01.1902-+22.08.1944)-docent zoologii, zoogeograf, wykładowca akademicki, wykładowca na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie i w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Zamordowany przez żołnierzy niemieckich podczas Powstania Warszawskiego, w czasie którego zginęła również jego żona.

Juliusz Kleeberg(*30.03.1890-+04.07.1970)-generał brygady Wojska Polskiego IIRP i Polskich Sił Zbrojnych, młodszy brat Franciszka, późniejszego generała dywizji WP. Zginął w wypadku samochodowym na ziemi australijskiej.

Stanisława(Joanna) Jędryka(01.01.1940)-polska aktorka filmowa i teatralna.

Trzęsów /Ludwigsthal Vw./

Osada, położona w gminie Bogdaniec powiatu gorzowskiego, od 1930 roku część wsi Lubczyno założona w 1773 roku. Nazwana na cześć Ludwika Fryderyka Hahn, prowadzącego prace inżynieryjne w łęgach Warty. Nieistniejący folwark położony w północnej części koloni Trzęsów, naprzeciwko zagrody Lubczyno 72.

TARNÓWKO /Lüttkenhagen/

Wieś położona w gminie Goleniów powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wymieniana w XV wieku. Do 1939 roku była własnością rodu von Petersdorff– wymieniony Ernst von Petersdorff(1736), Kurt Friedrich von Petersdorff(1784), Georg Christian Friedrich von Petersdorff. W 1870 roku kiedy właścicielem dóbr był Curt von Petersdorff dobra obejmowały 1226 akrów ziemi a w 1879 roku 313,82 ha gruntów. W 1910 roku majatek obejmował 515,14 ha gruntów a w 1928 roku kiedy właścicielem był Friedrich von Petersdorff dobra były wielkości 547,6 ha gruntów.

ZESPÓŁ DWORSKI

W północnej części wsi położony jest majątek ziemski . Dwór z pierwszej połowy XIX wieku, zbudowany na planie prostokąta, parterowy, kryty dachem  czterospadowym. Remontowany. Obok park dworski i budynki gospodarcze. Do dworu prowadzi aleja kasztanowa.

TYLICZKI /Tielitz, Tilitz, Tilz/

Wieś położona w gminie Lipinki Łużyckie powiatu żarskiego. Wieś wasalna majątku żarskiego. Wzmiankowana w 1381 roku(Toelcz) i w 1483 roku(Tholtz). Należała do: von Klüx(1381), von Rackel(1601-1723), von Bomsdorf(1810), baronów von Wackerbarth-Bomsdorff(1823, 1839, 1850). W 1879 roku majątek należał do Kiliana Thomas i liczył 238,40 ha gruntów. Na początku XX wieku majątek jest własnością rodziny Raupach(1903). Prawdopodobnie ostatnim właścicielem dóbr była rodzina Brase(1929).

Pozostałością po założeniu są resztki parku dworskiego.

Tyliczki 1925, lubuskie

TROSKA /Sorgau/

Nieistniejąca osada położona w gminie Kożuchów powiatu nowosolskiego. Były folwark wzmiankowany w 1791 roku, kiedy należał do rodziny von Abschatz und Strachwitz, właścicieli pobliskiego Radwanowa. W 1844 roku należał do rodziny Eckardt, właścicieli Radwanowa Średniego. Opuszczona w latach 80-tych.

troska-1896-lubuskie