Miejscowość położona w gminie Kobylnica powiatu Słupskiego. W 1821 roku za czasów Camilli von Blumenthal, z domu von Keudell powstaje folwark „Camillowo”. Dawny folwark wchodzący w skład majątku w pobliskim Kwakowie. Z założenia zachował się budynek gospodarczy oraz mieszkalny.
Widok na staw na terenie folwarku-1923r.
Wieś położona w gminie Czarne powiatu człuchowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1397 roku przy okazji nadania wsi Stefanowi von Gӧtzendorf.
PAŁAC
Wybudowany w 1884 roku przez rodzinę Wilkens, w 1930 roku zakupiony przez zgromadzenie misyjne Świętej Rodziny. Po 1945 roku pałac zaadoptowany na szkołę, która w 1973 roku spaliła się. Nie remontowany budynek został ostatecznie rozebrany w 1981 roku. Po założeniu zachował się park krajobrazowy. W pobliżu zabudowania folwarczne.
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Potęgowo powiatu słupskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1282 roku jako własność klasztoru w Kołbaczu. Około 1300 roku stała się włąsnością rodu Święców–Święciców/Svenzonen/. Kolejno była w rękach rodów: von Tessen i von Puttkamer. Po raz kolejny zmiana właściciela. Joachim von Zitzewitz z Gogolewa/Jugelow/ zakupuje wieś wraz z zamkiem Canitz od Ewalda von Puttkamera z Łosina. W 1683 roku po 180 latach posiadania wsi, Ernst Friedrich von Zitzewitz sprzedaje dobra Joachimowi Ernstowi von Grumbkow/Generalny Komisarz Wojenny/. Dzięki niemu Łupawa otrzymała prawa miejskie. Był też budowniczym nowego klasycystycznego pałacu na ruinach zamku Canitz. Ostatnim z rodu był bezpotomnie zmarły Filip Wilhelm von Grumbkow. Spadkobierczynią majątku byłą Sophie von Podewils, która wyszła za mąż za Friedricha Otto von Bonin. Kolejnym właścicielem Łupawy w roku 1822 został najstarszy syn Friedricha- Friedrich Wilhelm Bogislav von Bonin. W roku 1931 dobra dziedziczy Hans Jesko von Puttkamer. W rękach rodu von Puttkamer dobra są do 1945 roku.
Właściciel Łupawy-Otto von Bonin jako kadet, Potsdam1860
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Potęgowo powiatu słupskiego. Korzenie wsi sięgają średniowiecza, na terenie której istniał duży majątek rycerski. Wieś przez wieki należała do możnego pomorskiego rodu von Grumbkow. W 1277 roku wymienieni byli bracia: Bisbraunus, Tezlaus i Gneomarus de Grumbkow. Grąbkowo było ich siedzibą rodową do końca XVI wieku, a własnością z przerwami do 1782 roku. Na początku XVI wieku część majątku była w posiadaniu Klausa von Massow, który w 1529 roku sprzedał je Michaelowi von Boehne. W 1679 roku wieś zakupiona przez Joachima Ernsta von Grumbkow. W 1707 rtoku majątek nabyty przez Gneomara von Zitzewitz. W latach 1725-1726 w posiadaniu Paula Antona von Massow, w 1764 roku w rękach Michaela Ernsta von Boehne, później jego syna, Adama. W 1797 roku dobra zakupił Gebhard Leberecht von Blucher, który już w roku 1804 roku sprzedał Jerzemu Ludwikowi Fabianowi von Puttkammer, pochodzącym z linii wolińsko-nożyńskiej. Na krótko, w latach 1893/94 Grąbkowo zakupił Richard Beese, od którego majątek zakupił książę Karol von Isenburg und Budingen zu Birstein. Kolejnym właścicielem majątku od 1897 roku zostaje rodzina von Livonius, skoligaceni z rodem von Puttkammer. Ostatnim właścicielem Grąbkowa był Artur von Livonius, zamordowany przez Rosjan. Jego żona, Luise, z domu von Schillbach zmarła kilka lat po wojnie i została pochowana na nieistniejącym cmentarzu w Grąbkowie.
PAŁAC
We wsi XIX-wieczny pałac wzniesiony na fundamentach starszej, prawdopodobnie XVIII-wiecznego założenia. Założony na planie prostokąta, dwukondygnacyjny z wieżą i skrzydłami bocznymi. Z dawnego założenia zachowały się reprezentacyjne schody, drewniane panele zdobiące ściany, kominek z kartuszem herbowym, kuchenne meble. Na parterze trzy okazałe sale balowe. Obecnie w rękach prywatnych, pełni rolę hotelu. 
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Główczyce powiatu słupskiego. W XV wieku należała do rodu von Stojentin. Od końca XVII wieku w rękach rodziny von Podewils. W 1731 roku właścicielami majątku jest rodzina von Biberstein, ale już w 1733 roku wieś należy do rodziny von Kleist. Od 1803 roku majątek w posiadaniu rodu von Krockow- braci Augusta Christopha Heinricha i Ernsta Wilhelma Friedricha i do rodziny von Krockow należy do 1945 roku. W Rumsku 26 maja 1927 roku urodził się Christian hrabia von Krockow- niemiecki politolog, historyk, pisarz i publicysta. Z trzech braci tylko on przeżył wojnę. Jeden z braci służył w Wermahcie, drugi w Polskiej Armii. Po ucieczce do Hamburga w latach 1947-1954 studiował socjologię, filozofię i prawo publiczne na uniwersytecie w Getyndze oraz na uniwersytecie w Durham. W latach 1961-69 był profesorem nauk politycznych w Getyndze, Saarbrucken oraz we Frankfurcie n/Menem. Opublikował biografię cesarzy- Fryderyka II i Wilhelma II oraz Clausa von Stauffenberga. Był podobnie jak hrabina Marion von Doenhoff jednym z pionierów pojednania z Polską. Zmarł w Hamburgu 13 marca 2002 roku.
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Główczyce powiatu słupskiego. Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1401 roku. W 1519 roku wieś była własnością rodu von Stojentin. W 1634 roku Martin von Stojentin przekazał dobra Albrechtowi von Puttkamer. Kolejnym właścicielem był Ewald von Puttkamer. W 1717 roku właścicielem majątku był Peter Friedrich von Zitzewitz. W XVIII wieku majątek przechodzi w ręce Karla Ludwiga von Sydow, od 1763 roku majątek dziedziczy jego syn. W 1802 roku dobra są w rękach Friedricha Philippa von Stojentin. W 1864 roku za 70.000 talarów majątek zakupił Eugen von Weiher. Byli właścicielami do 1910 roku. Od 1916 roku właścicielami jest Eugen von Puttkamer, który ożenił się z Margarette von Weiher. Eugen von Puttkamer był nauczycielem w Gówczycach, zmarł w 1938 roku. Do 1945 roku właścicielem majątku była Margarette von Puttkamer zmarła w 1949 roku w Poczdamie.
DWÓR
Zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku przez rodzinę von Stojentin, przebudowany w drugiej połowie XIX wieku przez rodzinę von Weiher. Późnoklasycystyczny, parterowy, podpiwniczony, zbudowany na planie prostokąta, z piętrową wystawką nad wejściem głównym.
PARK
W otoczeniu dworu park krajobrazowy o powierzchni 3,8ha z połowy XIX wieku. Najstarszą częścią parku jest aleja lipowa prowadząca do dworu.
HISTORIA WSI
Wieś gminna położona w powiecie puckim. Stara wieś, która od XII wieku do 1772 roku należała do Krokowskich herbu własnego. Po wygaśnięciu polskiej linii rodu, Krokowa przeszła w ręce zniemczonej linii von Krockow. W ich rękach miejscowość była do 1945 roku.
PAŁAC
Istniejący do dzisiaj obiekt budowany był bez przerwy od XIV do XVIII wieku, uzyskując obecny wygląd w wieku XVIII. Po opuszczeniu pałacu przez rodzinę von Krockow w 1945 roku, majątek znacjonalizowano. Przez lata pałac mieścił w swoich murach Zakład Hodowli Roślin oraz Kaszubski Dom Kultury. Nie remontowany popadał w ruinę. W 1990 roku odrestaurowany przez polsko-niemiecką fundację w skład której wchodzą członkowie dawnych właścicieli. Obecnie pełni funkcję luksusowego hotelu oraz muzeum przede wszystkim rodu von Krockow.
HISTORIA WSI
Niewielka miejscowość położona w gminie Cewice powiatu lęborskiego. Początki wsi sięgają średniowiecza, ze względu na położenie/na wzniesieniu/ stanowiła przygraniczną strażnicę. Pod koniec XVIII wieku należała do rodziny von Weiher. Istniejący folwark powstał w miejscu grodziska. Całość otoczona była parkiem.
DWÓR
We wsi stał dwór, który spłonął w 1988 roku. Pozostałości murów rozebrano.
Wieś położona w gminie Kępice powiatu słupskiego po raz pierwszy wymieniona w 1480 roku jako posiadłość rodu von Zitzewitz. W 1738 roku Jerzy Kazimierz von Zitzewitz sprzedaje dobra biesowickie Adamowi Joachimowi von Podewils ale już na początku XIX wieku Franciszek Marcin von Zitzewitz z Ciecholubia odkupuje Biesowice, które pozostają w rękach rodu do 1945 roku. Ostatnim właścicielem majątku był Ernst von Zitzewitz.
PAŁAC
Pałac zbudowany w połowie XIX wieku, przebudowany w latach 20-tych XX wieku. Dwukondygnacyjny, zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, pierwotnie z parterowym skrzydłem/obecnie piętrowym/. Na parterze reprezentacyjne pomieszczenia z piękną klatką schodową, boazeriami, piecem, kominkiem, drewnianym żyrandolem.
