M

MIESZEWO /Meesow/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Węgorzyno powiatu łobeskiego. Stare lenno rodu von Dewitz. Jednym z właścicieli wsi był generał Joachim Balthasar von Dewitz(1636-1699). Urodzony w Dargomyślu. Syn Stephana III von Dewitz i Essy Barbary von Pfuel. Był trzykrotnie żonaty: 1-mo z Anną Hedwig von Mӧrner, z którą miał syna Stephana Berd(1672-1728) i 5 córek, 2-do z Margarethą Dorotheą von Dewitz. Była córką Bernda von Dewitz z Mieszewa i Barbary Sophie von Owestin, z którą miał dwóch synów: Christiana Ludwiga(1681-1697) i Fryderyka Wilhelma zmarłego w dzieciństwie oraz 3 córki, 3-tio z Louise von Derffinger. Przez małżeństwo z Margarethą Dorotheą pozyskał Mieszewo. Kolejnym dziedzicem był wnuk Joachima Balthasara, Carl Joseph von Dewitz(1718-1753), syn Stephana Bernda von Dewitz i Luise Emilie von Zieten. Z Zofią Frederiką hrabianką von Podewils nie miał potomstwa. Majątek odziedziczyli 3 bracia: pułkownik August Albrecht von Dewitz, pułkownik Stephan Gottlieb von Dewitz oraz Cornet Bernhard Heinrich von Dewitz. Po śmierci Augusta Albrechta i Corneta Bernharda Heinricha dobra odziedziczył Stephan Gottlieb von Dewitz. W latach 1804-1869 majątek posiadał porucznik Leopold Ludwig von Dewitz. Kolejnym właścicielem był Oskar von Dewitz(1845-1932). Następcą był jego syn z Elisabeth von Loeper, Johann Georg von Dewitz(1878-1958).

Pałac

 

 

 

 

Pałac zbudowany pod koniec XVIII wieku. Jest to budynek dwukondygnacyjny, wzniesiony na planie prostokąta, przykryty dachem naczółkowym. Nad wejściem kartusz herbowy z herbem von Dewitz.

MŁYNISKO /Wiebelshof/

Opublikowany przez

Miejscowość położona w gminie Babimost powiatu zielonogórskiego, przysiółek wsi Nowe Kramsko. Dawny folwark obecnie nieistniejący , który położony był na południowym krańcu obecnej miejscowości a północno-zachodnim obrzeżu lotniska Zielona Góra-Babimost, wchodzący w skład majątku w Babimoście. Do lat 70-tych XIX wieku należał do baronów von Unruh-Bomst, w 1896 roku do Franza Josefa Robrechta z Berlina, w 1907 roku do Königlich Ansiedelungskommission. Po 1907 roku parcelacja majątku.

MOLKENHAUS Vw.

Opublikowany przez

Były folwark obecnie będący częścią wsi Górczyna położonej w gminie Zwierzyń powiatu strzelecko-drezdeneckiego. W 1896 roku folwark wchodził w skład majątku w Licheniu będącym w tym czasie w rękach Ferdynanda Wilhelma von Ritz-Lichtenow. W 1914 i 1929 roku wchodził w skład majątku w Licheniu należącym do Maximiliana von Ritz-Lichtenow.

FOLWARK

Po założeniu nie zachowały się budynki gospodarcze i mieszkalny.

MALCZEWO /Rehfelde/

Opublikowany przez

Miejscowość położona w gminie Bierzwnik powiatu choszczeńskiego. W 1879 roku majątek o powierzchni 288ha należał do rodziny Mierendorf. W 1896 roku majątek o powierzchni 288ha należał do rodziny Mierendorff. W 1914 roku majątek o powierzchni 288ha należał do H.Boockmann. W 1929 roku własność  Paula Krüger(288ha).

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Pozostałością po majątku jest dwór parterowy z piętrowym skrzydłem.

Mowa jest również o drugim majątku należącym do Helmutha Pauly(324ha)

MIELĘCIN /Marienhof/

Opublikowany przez

Miejscowość położona w gminie Krzęcin powiatu choszczeńskiego. Powstała w 1741 roku na obszarze średniowiecznej wsi Blockhagen, która została włączona w obszar Krzęcina. Nazwa osady pochodzi od imienia Marii von Roweder(Rowedel, Rohwedel). Do połowy XIXw. wchodziła w skład majątku w Krzęcinie. W 1850 roku majątek zakupiony przez Wilhelma Glahn, później własność Johanna Ferdynanda Louisa Glahn, syna Juliusa z Krzęcina. W 1866 roku majątek został sprzedany szczecińskiemu kupcowi, Henrichowi Alexandrowi Zander, a ten w 1873 roku sprzedał dobra berlińskiemu bankierowi Hermannowi Friedländer. W 1879 roku jego majątek obejmował 772ha. W 1896 roku dobra o areale 630ha należały do rodziny Friedländer. W 1914 roku majątek o powierzchni 788ha należał do Konrada Friedlӓnder a w 1929 roku do Berthy Friedlӓnder, z domu Aeschliman(753ha).

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Zachował się dwór zbudowany na planie prostokąta z piętrowym ryzalitem w części środkowej z wejściem do dworu. Parterowy z użytkowym poddaszem kryty dachem dwuspadowym, podpiwniczony. Obok zabudowania gospodarcze oraz park krajobrazowy.

MIĘDZYLESIE /Mittelwalde/

Opublikowany przez

Miasto gminne położone w powiecie kłodzkim.  Początki miejscowości sięgają XI wieku. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1245 roku(Medilese) i wielokrotnie w latach późniejszych: 1294(Mittelwald), 1323(Mittelweld), 1358(Mittilweld), 1360(Mitrwald), 1361(Mittrvelde), 1362(Mittilwalde), 1436(Mezelessie), 1440(Mezilessie), 1748(Mittelwalde. Przypuszcza się, że prawa miejskie Międzylesie otrzymało pomiędzy 1250 a 1290 rokiem. W 1294 roku król Czech Wacław II przekazał Międzylesie klasztorowi cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego. Już w 1315 roku cystersi sprzedali dobra Ottonowi von Glubos(Glaubitz). Po śmierci Ottona w 1358 roku majątek odziedziczyli jego synowie dokonując podziału ogromnego majątku tworząc dwa państewka: państewko snielińskie z siedzibą na zamku Szczerba i międzyleskie z siedzibą na zamku w Międzylesiu. Miasto otrzymał Otto Schramm von Glaubitz, a po jego śmierci w 1407 roku jego syn Wolfhard. W 1421 roku rodzina von Glaubitz traci majątek w wyniku najazdu i zniszczenia miasta i zamku przez wojska husyckie. W 1434 roku miasto jest w rękach Marquarda Thrilk, starosta kłodzki. W latach następnych dość częste zmiany właścicieli. W 1472 roku odbudowany zamek i miasto król Czech Henryk I Podiebrad przekazał Balthasarowi von Tschischwitz, by w 1479 roku oddać swojemu ochmistrzowi Georgowi von Bischofscheim. W 1493 roku właścicielem miasta został starosta kłodzki, Johann Bartoszowsky z Labinia by już w 1493 roku zmienić właściciela na Johanna von Zampach z Potstejnu. Majątek był wydzierżawiany. W latach 1519-1523 dzierżawcą dóbr był Hans von Tschirnhaus. Synowie Jana Zampacha, Johann i Wentel w 1538 roku wydzierżawili majątek Johannowi von Tschirnhaus(Czirnhaus vel Czernhaus) z Bolkowa. Od 1551 (1564)roku rodzina von Tschirnhaus w osobach braci Davida i Nicolausa ostatecznie wykupili dobra międzyleskie od rodziny Zampach. Za czasów rodziny von Tschirnhaus Międzylesie rozwija się. W trakcie odbudowy miasta Międzylesie uzyskuje nowe rozplanowanie a w 1580 roku wzniesiono nowy zamek. W 1622 roku po bitwie pod Białą Górą rodzina von Tschirnhaus w osobie Davida traci Międzylesie. Po zniszczeniach wojny 30-letniej w 1653 roku von Tschirnhaus sprzedali majątek hrabiemu Michaelowi Ferdynandowi Wenzelowi von Althann(*1630-+1686). Był synem   Michaela Adolfa von Althann i Marii Evy Elisabeth von Sternberg. Żonaty z hrabianką Anną Marią  Elżbietą von Aspremont(*1646-+1723), z którą miał pięciu synów: Michaela Wenzela Młodszego(*1668-+1738), dziedzica dóbr międzyleskich, Michaela Friedricha(*1682-+1734), kardynała, wicekróla Neapolu, Michaela Ferdinanda(zm.1733), feldmarszałek, komendant twierdzy brzeskiej, oraz zmarłych w niemowlęctwie Michaela Franza i Michaela Karla. Hrabiowie von Althann posiadali majątek międzyleski do 1945 roku.

ZAŁOŻENIE ZAMKOWO-PAŁACOWE

W 1370 roku ówcześni właściciele Międzylesia rodzina von Glaubitz buduje zamek, prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej budowli obronnej. Zniszczony podczas wojen husyckich. W latach 1580-1590 rodzina von Tschirnhaus na miejscu zamku stawia renesansowy dwór z wykorzystaniem średniowiecznych fragmentów zamku a zwłaszcza dołączeniem do nowego założenia zachowanej wieży pierwotnego zamku. W latach 1614-1622 rozbudowano założenie dobudowując  skrzydło południowe i wschodnie. Zniszczony podczas najazdu szwedzkiego oraz pożaru, w latach 1686-1695 odbudowany i rozbudowany przez nowego właściciela, hrabiów von Althann. Remontowany w XIX wieku. W maju 1945 roku hrabiowie von Althann opuszczają zamek. II wojna światowa nie spowodowała zniszczenia obiektu. Po wojnie zamek zaadoptowano na ośrodek wczasowy i kolonijny. W 1974 roku pożar obiektu. Od tego czasu trwa remont zamku. W późniejszych latach właścicielem założenia była katowicka Elektrociepłownia oraz  Żegluga Polska. Obecnie właścicielem jest firma Zamek Międzylesie Sp. z o.o. Sp. Komandytowa.

 

MALUTKÓW /Malkendorf/

Opublikowany przez

Nieistniejąca miejscowość położona w gminie Sulęcin powiatu sulęcińskiego. Wielokrotnie wymieniana pod nazwą: Malutkendorf, Malutkendorp(1350), Malutkinsdorff, Malutikendorff. W 1299 roku wchodziła w skład majątku w Łagowie należącym do rodu von Klepzig. Od 1350 roku należała do joannitów łagowskich. Część gruntów w 1461 roku była lennem Andressa Tirbach(von Thirbach). Wg spisu majątków z 1718/19 roku wieś była własnością joannitów z Łagowa. W 1914 roku dwa majątki: I-szy obejmował 146ha i należał do Paula Bellach, II-gi obejmował 125ha i należał do Gustava Beuthan. W 1929 roku dwa majątki: I-szy należał do  Gustava Neumann i obejmował 144ha, II-gi należał do Gustava Beuthan i obejmował178,3ha. Większe gospodarstwo należało do Paula Reimer-70ha.

MODLIMOWO /Muddelmow/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Płoty powiatu gryfickiego. W początkach XIX wieku należała do rodziny von Bolckenberg. W Modlimowie urodził się August Heinrich  Wilhelm von Bolckenberg(*03.06.1822-+18.12.1888). Ożenił się z Anną von Lettow-Vorbeck, z którą miał syna Paula Heinricha urodzonego w Modlimowie w 1852 roku. W latach 1858-1864/66 majątek należał do Johanna Ulricha(Hansa) von Lӧper(*31.07.1833-+16.02.1894). Ożeniony z Hildegard von Lettow-Vorbeck(*15.06.1833-+14.08.1895), z którą miał dwóch synów, Johannesa Ferdinanda i Johanna Paula urodzonych w Modlimowie. W 1870 roku majątek w rękach rodziny Wietholz obejmował 1756 mórg ziemi.

MIERKÓW /Merke/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Lubsko powiatu żarskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1546 roku(Mercke). Była wsią lenną majątku w Brodach. Później w latach 1546-1755  należała do rodu von Rothenburg.  Majątek ten nazwiemy A w kolejnych latach należy do: von Unruh( 1755), von Leopold(1762), von Stropschütz(1766), von Seld(1792), von Hummitzsch(1796). W 1710 roku pojawia się drugi majątek B należący do rodu von Dallwitz do 1740 roku. Później w posiadaniu rodziny Hӓlfte, W XIX wieku majątek należał do: Rӧssler, Martini, Eisfeld, von Stulpnagel, Pfennig.  Majątek B w XIX wieku należał do: von Benningsen(1843,1855). W XIX wieku na początku lat 40-tych pojawia się majątek C, który należał do rodziny Becker(1841,1855). Po 1865 roku majątek rozparcelowano.

MOCZYŃ /Polnisch Machen, Machenau/

Opublikowany przez

Dawna wieś, obecnie dzielnica Żagania. Od 1449 roku wieś była własnością rodziny von Knobelsdorff. Później własność miasta Żagań w latach 1541-1651. Od 1651 do 1940 roku własność książąt żagańskich.  Wg spisu właścicieli ziemskich z 1873 roku właścicielem majątku wielkości 1326 mórg ziemi był Ernst Schmidt. W 1914 roku wieś przyłączona do Żagania. Prawdopodobnie wcześniej majątek został rozparcelowany.