Ramlewo Górne /Ramelow/
Województwo Zachodniopomorskie
Mühlhäge
Obecnie nieistniejąca osada położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Do 1945 roku istniał w tym miejscu folwark należący do majątku w Margowie. Po 1945 roku zwany „Małym Margowem”. Do lat 60-tych przetrwał dwór wraz z zabudowaniami gospodarczymi. Obecnie pozostałością po istniejącym w tym miejscu folwarku jest aleja kasztanowców.
Chociwel-Młyn Kołat /Rauschmuhle/
Rybice /Riebitz/
Miejscowość położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1364 roku(Ripetze). Stare lenno rodu von Brockhüsen z Gostynia, Rybic i Sulikowa. W 1390 roku własność Davida von Brockhüsen(Brockhausen), właściciela Gostynia. W 1461 roku lenno Hansa von Brockhüsen. W XVIII wieku wieś podzielona na 3 majątki, w tym folwark Białobudź(Baldebus) wszystkie należące do rodziny von Brockhüsen. Majątek a w 1628 roku był w rękach Michela von Brockhüsen. W 1728 roku majątek należał do Antona Joachima a następnie odziedziczony przez jego młodszego brata, Matthiasa Georga von Brockhüsen. W 1757 roku majątek odziedziczyli synowie Matthiasa Georga: Anton Gerhard Adam oraz Gotthilf Joachim Georg a po podziale majątku z matką i siostrą w 1765 roku przypadł Gotthilfowi Joachimowi Georgowi von Brockhüsen. W 1799 roku własność syna Gotthilfa Joachima Georga, Gotthilfa Friedricha Erdmanna von Brockhüsen. W 1828 roku majątek posiadał Theodor Leo Aurel von Brockhüsen, zmarły w 1865 roku. Majątek b w 1628 roku należał do Thonniga/Thomasa von Brockhüsen. W 1726 roku po kapitanie Balthasarze Henningu von Brockhüsen majatek za 6000 talarów przejął jego najmłodszy syn, porucznik Joachim Georg von Brockhüsen. W 1776 roku 80-letni Joachim Georg przekazał majątek najmłodszemu z 4-ch synów, wówczas 30-letniemu porucznikowi Carlowi Ferdinandowi von Brockhüsen. Po jego śmierci majątek b odziedziczył jego syn, Friedrich Sigismund Ferdinand von Brockhüsen a w 1848 roku wnuk, Emil von Brockhüsen. Po 1862 roku wymienia się rodzinę von Plath(Platen). Od 1872 roku do 1945 roku dobra są własnością rodziny von Flemming. W 1910 roku majątek A liczył sobie 139 ha gruntów a majątek B 262 ha gruntów. Oba należały do Tama von Flemming. W 1929 roku majątek A liczył 130 ha gruntów a majątek B 591 ha gruntów. Oba nadal w posiadaniu Tama von Flemming.
Pozostałością po założeniu dworsko-folwarcznym są zdziczałe resztki parku.
Pobierowo /Poberow/
Wieś położona w gminie Rewal powiatu gryfickiego. Po raz pierwszy informacja o miejscowości pojawia się w 1368 roku(Poberow) z osobą rycerza Arnolda Poberow z Pobierowa. Pobierowo było starym lennem rodu von Kleist z siedzibą rycerską. W 1575 roku należało do Ewalda Kleist. W 1594 roku mowa o siedzibie szlacheckiej na terenie wsi. W XVIII wieku wieś należy do Thessena Erdmanna von Kleist, po którym majątek odziedziczył jego syn, Bogislav Heinrich von Kleist. Po jego śmierci dobra przypadły jego starszemu bratu Danielowi Friedrichowi a następnie młodszemu, kapitanowi Antonowi Georgowi von Kleist. Po jego śmierci, wdowa, Julianna Elisabeth, z domu von Kӧller, wyszła ponownie za mąż za Caspara Friedricha Wilhelma von Paris. W jego rękach majątek był w latach 1778-1789. Ponownie majątek powraca w ręce rodziny von Kleist. W 1803 roku dobra zakupuje D.G.Rieckmann, dotychczasowy dzierżawca majątku. Po jego śmierci majątek odziedziczył jego syn, Carl David. W 1820 roku doszło do wydzielenia majątku ziemskiego od gospodarstw chłopskich. Tak powstało Duże(Stare) Pobierowo z majątkiem ziemskim. Przez kilka miesięcy w 1895 roku majątek był w rękach 5 synów Carla Davida Rieckmann. W 1896 roku dobra zakupił Robert Krause, którego majątek w 1910 roku obejmował 428 ha gruntów a w 1929 roku 442 ha gruntów.
ZAŁOŻENIE DWORSKIE
We wsi stał dwór. Obecnie bez śladu po założeniu.
Białobudź /Baldebuss/
Nieistniejąca osada położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1321 roku(Bealdenbuzh), kiedy książę Warcisław zatwierdza zakup wsi przez Gryfice od rodu von Karnitz. W 1628 roku własność miasta Gryfice. W 1629 roku wieś zakupiona przez Joachima i Antoniusa von Brockhusen/ von Brockhausen z Rybic(Riebitz). W 1756 roku w spisie majątków właścicielem dóbr był Mathias Georg oraz porucznik w stanie spoczynku Joachim Georg. W 1780 roku na terenie miejscowości dwa majątki należące do rodziny von Brockhausen. Majątek Białobudź wchodził w skład dóbr wsi Rybice. W spisie właścicieli z 1804 roku wymieniony jako właściciel porucznik w stanie spoczynku Carl Ferdinand oraz Gotthilf Friedrich. W latach 60-tych XIX wieku majątek należał do Emila von Brockhausen z Rybic. W 1870 roku majątek obejmował 1464 mórg ziemi. W 1882 roku majątek zakupiony przez rodzinę von Flemming. Folwark z dworem należący w 1910 roku do T. von Flemming, wielkości 333,91 ha gruntów. Prawd. po 1920 roku włączony w obszar majątku B w Rybicach liczącego ogółem 591 ha gruntów(1939r.).
Trzebianowo /Trebenow/
Nieistniejąca osada położona w gminie Przybiernów powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1300 roku(Trebenow) i należała do rycerza Hermanna de Trebenow. Od XV wieku należała do możnego rodu von Flemming. W 1477 roku wymieniony Kurd von Flemming. W XVI wieku we wsi dwa majątki a i b. Majątek a i b w 1523 roku należały do Curta i Clawesa Flemming. W 1587 roku lenno na terenie wsi posiadała rodzina von Parlow. W 1628 roku majątek a należał do Otto Flemming, który był w sporze z sąsiadem Albrechtem von Güntersberg z Bresow. a majątek b do Hansa Friedricha Flemming. W 1745 roku Otto Friedrich von Flemming sprzedał majątek a kuzynowi, Hansowi Friedrichowi von Flemming, który był właścicielem majątku b. Po nim Trzebianowo odziedziczyli jego 4 synowie: porucznicy Adam, Hans Friedrich, Otto Ludwig i Joachim Wilhelm von Flemming. W 1763 roku doszło do podziału majątku, Trzebianowo a otrzymał porucznik Adam von Flemming, a majątek b porucznik Hans Friedrich von Flemming. W 1766 roku Hans Friedrich von Flemming sprzedał majątek b pułkownikowi Johannowi Ernstowi von Plӧtz. W 1769 roku umiera Adam von Flemming. Majątek a odziedziczył jego niepełnoletni syn, Ernst Christian Leopold von Flemming. Decyzją sądu w 1775 roku majątek wykupił Hans Friedrich von Flemming i w 1776 roku sprzedał generał-majorowi Karlowi Christophowi von Plӧtz, który wkrótce umiera a jego część dziedziczy brat, Johann Ernst von Plӧtz, po ugodzie z rodziną von Flemming. Tym samym Trzebianowo było w rękach jednego właściciela. Po śmierci Johanna Ernsta von Plӧtz w 1781/2 roku, majątek dziedziczy wdowa po nim Anna Sophia Friederike, z domu von Flemming, która ponownie wyszła za mąż za porucznika von Berg. W 1804 roku była już wdową. Miała jednego syna, Carla Christopha Philippa, który był prałatem kapituły katedralnej w Kamieniu Pomorskim. Od 1820 roku właścicielem majątku jest major Carl Georg von Brünnow(Brunnow), który w 1824 roku zakłada folwark Neuhof, zlikwidowany w 1836 roku. Rodzina Brunnow notowana jeszcze w 1838 roku. Kolejnym właścicielem był szambelan August von Holstein(*1800-+1863), ożeniony z Karoline von Brünnow. Z tego związku urodził się Friedrich August Karl Ferdinand Julius von Holstein(*1837-+1909), późniejszy dyplomata i polityk. August von Holstein w 1848 roku sprzedał majątek Berndowi Adolfowi von Rosen(Roosen) z Hamburga, a sam z rodziną wyprowadził się do Berlina. Bernd Adolf von Rosen(Roosen) był mennonitem i na zakup majątku potrzebował zgody pruskiego ministra spraw wewnętrznych. W 1870 roku majątek obejmował 2916 mórg ziemi. Kolejnym właścicielem dóbr zostaje rodzina Müller. W 1910 roku majątek należy do Banku Ziemnego z Berlina. W tym czasie dobra liczą 826 ha gruntów. W 1928 roku właścicielem majątku jest Friedrich Krüger a majątek liczy 426 ha gruntów. Ostatnim posiadaczem majątku jest Heinrich W. Adolphi, którego majątek w 1939 roku obejmował 411 ha gruntów(wg Bronisch`a 426ha).
DWÓR
Wiejkówko /Kl. Weckow/
Miejscowość położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1299 roku. Lenno rodu Knut vel Knuth. W 1455 roku wieś podzielona pomiędzy rody: von Knuth i von Flemming. W 1482 roku wzmiankowany Hermann Knuth, w 1500 roku Hans Knuth. W 1628 roku mowa o dwóch majątkach rycerskich należących do Roloffa i Wulffa von Knuth. W 1709 roku majątek należał do Ernsta von Knuth. Po ugodzie z matką Barbarą Margarethą oraz jej drugim mężem Nicolausem Josuą von Grell, w 1763 roku dobra przejmuje kapitan Caspar Henning von Knut vel Knuth. Miał 3 córki. Majątek przepisał drugiej córce, Julianie zamężnej za Bernharda Ludwiga von Plӧtz, a po śmierci Bernharda Ludwiga w 1765 roku majątek odziedziczył jego syn, kapitan Friedrich Wilhelm von Plӧtz. W 1804 roku właścicielem majątku był Friedrich Wilhelm Eggart Henning(lub Heinrich) von Plӧtz. Zmarł w 1826 roku. Miał 6-dzieci, które odziedziczyły majątek i zarządzały nim wspólnie do 1863 roku. A były to: 1) Carl Heinrich Georg von Plӧtz, 2) Emilie von Schon, 3) Friedrich Wilhelm Albert von Plӧtz, 4) wdowa Auguste von Wedel, 5) Carl Hermann von Plӧtz, 6) żona pułkownika von Wolff. W 1863 roku majątek przejął najstarszy z rodzeństwa, Carl Heinrich Georg von Plӧtz. W 1910 roku kiedy właścicielem dóbr był Paul von Ploetz majątek liczył 843 ha gruntów. W 1928 i 1939 roku dobra liczyły 823 ha gruntów a właścicielem był Albrecht von Ploetz.
Po założeniu dworskim zachowały się resztki parku krajobrazowego oraz budynki gospodarcze.
Strzegowo /Stregow/
Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1380 roku(Stregow). Stare lenno rodu von Zastrow. Po śmierci Franza Joachima von Zastrow majątek przypadł Bogislawowi Ernstowi von Zastrow z Rzystnowa, który w 1747 roku wydzierżawił na 30 lat a następnie w 1778 roku sprzedał majątek kapitanowi Johanowi Ernstowi von Plӧtz. Rodzina von Plӧtz posiadała majątek do 1945 roku. W 1910 roku majątek był w posiadaniu Leo von Plӧtz i liczył 642 ha gruntów. W 1928 roku posiadał Paul von Plӧtz i Henning von Plӧtz a dobra liczyły 597 ha gruntów. W 1934 roku doszło do parcelacji majątku. Tzw. resztówka z dworem obejmująca 75 ha gruntów była w rękach Karla Grimm.
W północnej części wsi położony był majątek ziemski. Obecnie zachowany dwór, resztki parku z XIX wieku oraz dwa okazałe pomnikowe drzewa przy dawnym majątku.
Stawno /Stäwen/
Wieś położona w gminie Kamień Pomorski powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1324 roku(Steven) kiedy to bracia Swantus wyznaczali granicę między Stawnem a Kozielicami oraz w 1331 roku(de Steven), kiedy wymienia się Swantusa de Steven. W 1418 roku lenno Henninga Swantes. W latach 1458-1469 właścicielem wsi był Ebel Luchta. W 1493 roku wieś należy do Sabela von Kӧller. W 1910 i 1928 roku właścicielem majątku był Albert Krüger a dobra liczyły 102 i 96 ha gruntów. Do majątku należały folwarki Papenhagen(Książ) i Emilienhof(Borzysław).
Po założeniu zachował się tylko budynek mieszkalny, w znacznej części przebudowany oraz resztki po alei topolowej. Budynek niedostępny z zewnątrz.
Borzysław /Emilienhof/
Miejscowość położona w gminie Kamień Pomorski powiatu kamieńskiego. Powstały folwark należał do majątku w pobliskim w Stawnie. Założony został w 1827/30 roku, od 1844 roku nazwany Emilienhof. W 1928 roku właścicielem majątku był Albert Genschow a dobra liczyły 111 ha gruntów.
W miejscowości pozostałości po założeniu dworskim: dwór, zabudowania gospodarcze, aleja dojazdowa i zaniedbany park krajobrazowy z XIX wieku.
Rzeczyn /Reetzenhagen/
Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. We wsi pozostałości po zespole dworsko-folwarcznym. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1686 roku. W wieku XV-XVII była własnością rady miejskiej Wolina, która w 1632 roku część gruntów odkupiła od Hansa Albrechta von Mellin. W 1686 roku grunty na których powstała owczarnia, a później folwark, hrabia Karl Friedrich von Schlippenbach sprzedał elektorowi Friedrichowi Wilhelmowi von Brandenburg. W latach 1811-30 własność Hermanna Castner`a, w latach 1830- 1939 w posiadaniu rodziny Ferno. W 1843 roku własność Arthura Ferno, w 1939 roku Margarete Ferno. Folwark wchodził w skład majątku w Recławiu.
