Wieś położona w gminie Bierzwnik powiatu choszczeńskiego. Założona w 1750 roku. Od 1818 roku samodzielny folwark. Na terenie wsi był dwór, obecnie nieistniejący. W 1879 roku majątek o powierzchni 167ha należał do Dr. Gerischer. W 1896 roku majątek o powierzchni 107,50ha należał do porucznika Paula Oehme. W 1914 roku majątek o powierzchni 174,6ha należał do Helene von Alvensleben. W 1929 roku własność Hermanna Davidsen, którego dobra obejmowały 174ha. Wzmiankowany drugi niewielki majątek o powierzchni 26,5ha należący do Hugo Voge.

Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1291 roku(Wenkenhagen), kiedy książę Bogusław IV przekazał Recław radzie miejskiej miasta Wolin. W 1299 roku rada miejska miasta Wolin przekazuje część gruntów klasztorowi cysterek wolińskich. W 1632 roku rada miejska odkupiła od Hansa Albrechta von Mellin część gruntów powiększając tym samym majątek w Recławiu. Rada miejska miasta Wolin posiadała majątek do 1811 roku, kiedy sprzedała go urzędnikowi Hermannowi Castner. W 1830 roku dobra zakupiła rodzina Ferno. W 1843 roku własność porucznika Arthura Ferno. W 1910 roku własność Oskara Ferno a dobra liczyły z folwarkiem Rzeczyn 848 ha gruntów. W 1928 roku majątek należał do Artura Ferno i obejmował 915 ha gruntów.

Po założeniu zachowały się mury dworu do wysokości piwnic, z mało już czytelnym podjazdem. Dookoła resztki zdziczałego parku.

Miasto gminne położone w powiecie choszczeńskim. W roku 1237 joannici wybudowali zamek, który w 1269 roku zdobył i zniszczył Barnim I, książę pomorski. Po zajęciu tych ziem przez margrabiów brandenburskich, w roku 1284 na północny wschód od zniszczonego zamku założyli miasto, a ruiny zamku oddali zakonowi cysterek, który wybudował na tym miejscu klasztor, zniesiony w 1827 roku. Od 1370 roku  do wieku XVIII Recz był w posiadaniu rodziny von Wedel. Część rodziny uległa spolszczeniu i przybrała nazwiska Miłogoskich oraz Tuczyńskich. W 1896 roku majątek kościelny był w posiadaniu kościoła w Reczu. W 1914 roku majątek kościelny obejmował 125ha gruntów i dzierżawiony był przez niejakiego Rupnow. W 1929 roku majątek kościelny- Kirschengemeinde, którego dzierżawcą był właściciel Pomienia Julius Heck a obejmował 125ha.

Prawdopodobnie przy ul. Murarskiej pozostałości po majątku kościelnym.

Wieś położona w gminie Osina powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1274 roku. Od XIV do końca XVI wieku należała do hrabiów von Eberstein– wspomniany Wolfgang hrabia von Ebertsein oraz Ludwig hrabia von Ebertsein. W 1717 roku część wsi należała do rodziny von Brunschweig. Od XVIII wieku wieś stanowi domenę państwową. Na początku XIX wieku majątek uległ parcelacji. Dawny folwark z dworem zakupił bogaty chłop Schmeling. W 1928 roku majątek z dworem zbudowanym prawdopodobnie na początku XX wieku należał do W. Tolzmann. „Stary” dwór prawdopodobnie należał do Fritza Tesch.

Wieś położona w gminie Osina powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1274 roku. Początkowo należała do biskupa kamieńskiego Hermanna von Gleichen, który przekazał ją Ottonowi hrabiemu von Eberstein. W 1569 roku właścicielem wsi był Wolfgang von Eberstein z Maszewa. Byli właścicielami wsi do 03.12.1663 roku, śmierci ostatniego hrabiego von Ebestein, Ludwiga Christopha. Po nim dobra przejął Ernst Bogislaff książę zu Croy und Aerschott, hrabia zu Fontenoy und Bajon, Pan na Dampmartin i Vinstingen, biskup kamieński(26.08.1620-07.02.1684),syn księcia Ernsta de Croy i Anny, córki księcia pomorskiego Bogusława XIII. W 1635 roku książę pomorski Bogusław XIV bezskutecznie starał się wyjednać u króla polskiego Władysława IV lenna Lębork i Bytów dla swojego siostrzeńca, objął on wówczas hrabstwo Nowogardu i hrabstwo Maszewa po rodzinie von Eberstein. Był kawalerem. Miał nieślubnego syna z mieszczką rostocką, Dorotą Levins- Ernsta von Croyengreiff(1653-1680). Pochowany obok matki przed wielkim ołtarzem w kościele zamkowym pod wezwaniem św. Jacka w Słupsku. Po jego śmierci wieś była pod zarządem Urzędu Domeny Państwowej w Nowogardzie, później do 1697 roku staje się własnością książąt von Puttbus.

ZAMEK

Wolfgang  hrabia von Eberstein z Maszewa w 1576 roku buduje nową siedzibę rodową. Nad Stepnicą zbudował zamek zwany Wilczą Twierdzą”Wolfsburg”, późniejszy zameczek myśliwski. Położony był na północ od wioski, przy drodze do Węgorzy. Kolejnym Panem na zamku w 1592 roku był Stephen Heinrich hrabia von Eberstein. Pod koniec XVII wieku zamek opuszczony, popadł w ruinę. Na „Wzgórzu Zamkowym” jeszcze dziś można zobaczyć resztki zamku w postaci kamiennych murów.