Wieś położona w gminie Tuplice powiatu żarskiego. Początki wsi sięgają średniowiecza , w tym czasie należała do Państwa Stanowego Żary-Trzebiel. Wymieniona w 1527 roku(Tzheren). Należała do rodów: von Wiedebach(1527, 1598, 1622), von Bünau(1686-1750- wymieniony Heinrich von Bünau. Byli budowniczymi nieistniejące dworu, na ścianie której był herb von Bünau i D. von Promnitz z datą budowy 1736. W 1646 wymieniony porucznik Rudolf von Bünau.), von Zeschau(w 1790 wymieniony Adolf von Zeschau), von Rabenau(1810), von Orbky(1828-Orbkysche Kreditmasse), Zachamnn(1841, 1850). W 1857 roku wymienia się jako właścicieli rodzinę Neugebauer. W 1879 roku właścicielem dóbr był Carl Franz Louis Beck a majątek liczył 1056,19 ha gruntów. W 1903 roku rodzinę Schlegel, w 1929- rodzinę Waitz. Jako właściciel majątku wymienia się również rodzinę Zachmann. 

ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE

Jeszcze niedawno pozostałością po założeniu była oficyna dworska z XVIII wieku. Obecnie nie istnieje.

Miasto gminne położone w powiecie zielonogórskim o średniowiecznej metryce. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z XIII wieku. W 1398 roku rodzina von Rothenburg kupiła wsie Nietków i Nietkowice. W 1550 roku Sebastian von Rothenburg  buduje zamek, wokół którego w 1559 roku Franz von Rothenburg zakłada osadę, która będzie podwaliną pod przyszłe miasto Czerwieńsk. Do 1673 roku nosi nazwę Nowego Nietkowa-Neu Nettkow. Nazwa miasta „Rothenburg” pojawia się za czasów Hansa Christopha von Rothenburg zmarłego w 1704 roku. W 1690 roku miejscowość otrzymuje prawa miejskie. Rothenburgowie są właścicielami Czerwieńska do 1788 roku. Od tego roku miasto jest własnością księcia kurlandzkiego Piotra Birona. Od 1800 roku w rękach książąt von Hohenzollern-Hehingen, później do hrabiów von Rothenburg.

ZAMEK

W 1550 roku na terenie dzisiejszego miasta rodzina von Rothenburg wybudowała zamek, zwany pierwotnie Nowym Nietkowem. Położenia zamku jak i jego wyglądu nie znamy. Jak podaje K.Garbacz w „Przewodniku…” zamek położony był w pobliżu zabudowań dworskich leżących po wschodniej stronie rynku.

DWÓR-willa rodziny Paulig?

Wieś położona w gminie Gubin powiatu krośnieńskiego. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1436(Tczernewitz), kiedy była w posiadaniu klasztoru żeńskiego z Gubina. Wielokrotnie wymieniana w późniejszych latach-1452(Czernewitz), 1527(Zerowicz), 1538(Zernewicz). Od 1452 roku jest w rękach rodziny von Sehlstrang/Seelstrang/, która była w posiadaniu wsi do 1554 roku. W tym czasie przechodzi w ręce rodu von Polenz. Od nich w roku 1765 zakupuje wieś August Wilhelm von Kleist. Po jego śmierci majątek dziedziczą jego dwaj synowie. Jednym z nich był Wilhelm Bogislav, major  i nadworny łowczy, który w 1823 roku otrzymał pruski tytuł szlachecki. Kolejnym właścicielem wsi był Ewald hrabia von Kleist vom Loos/1825-1877/, starosta gubieński, ożeniony z hrabiną von Reventlow, z którą miał trzy córki. W latach 1929/1930 rodzina ogłosiła upadłość a majątek został zlicytowany. Zamek nabył ojciec Helmuta Reomiga. W zamku urządzono mieszkania.

ZAMEK

W początkach XVI wieku powstaje w Czarnowicach zamek jako budowla prostokątna z cylindryczną wieżą w narożniku. Po powiększeniu go o skrzydło w XVII wieku, w roku 1787, prawdopodobnie po pożarze zostaje przebudowany, a w 1852 roku odnowiony. Znajdował się w założeniu parkowym, otoczony fosą. W 1966 roku zamek został poważnie uszkodzony. W 1973 roku zostaje rozebrany. Dnia 14.01.2002 roku zostaje skreślony z rejestru zabytków decyzją Głównego Konserwatora Zabytków.

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Iłowa powiatu żagańskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1414 roku. W latach 1474-1591 należała do właścicieli wsi Rӓdel(obecnie część wsi Czyżówek) rodzin: von Oppel, von Haugwitz/1553/ i znowu von Oppel. W 1629 roku wieś jest w rękach rodu von Oppel. Z powodu zadłużenia majątek przejęty przez cesarza. W 1646 roku wieś jest własnością księcia żagańskiego. W 1652 roku majątek dzierżawiony przez rodzinę von Temritz. W 1670 roku własność rodziny von Wallwitz. W 1670 majątek sprzedany przez cesarza właścicielom Borowa- rodzinie von Rechenberg. Do 1876 roku wieś należy do właścicieli Borowej: von Rechenberg, von Promnitz, von Kospoth. Przez kolejne lata częste zmiany właścicieli majątku. Wymienia się rodziny: Korn/1876/, Pister/1895/, Hösel/1899/, Kaufmann,żona/1912/, Höpfner/1921/, Pieper/1928/, Höpfner/1937, Jentzig/1938-1940/.

DWÓR

We wsi stał dwór, skromny, zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, jednokondygnacyjny, kryty dachem dwuspadowym, prawdopodobnie zbudowany pod koniec XIX wieku. Obok założenie parkowe.

WILLA WONNEBERGER

Miejscowość położona w gminie Krosno Odrzańskie powiatu krośnieńskiego wymieniana w roku 1308(Cigaczic) jako własność biskupów poznańskich. Wg innych źródeł pierwsze zapisy o wsi pochodzą z roku 1530. W XV wieku wieś należy do rodu von Grünberg. Dobra przejęli po Christophie von zu Dohna. Wzmiankowany Hans(Johann) von Grünberg, zmarły w 1560 roku. Ożeniony był z Ursulą von Lӧben z Niekarzyna. Posiadał Bytnicę i Budziechów. Zmarły w 1580 roku Abraham von Grünberg ożeniony był z Sabine von Berge z Żukowic na Dolnym Śląsku. Posiadał Czetowice i Łazy k. Zielonej Góry. Jego syn, Abraham(24.08.1560 Czetowice- 02.05.1627 Łagów) poza Czetowicami posiadał Łaz, Budziechów, Staropole, Nowy Kisielin oraz Jędrzychowice(obecnie dzielnica Zielonej Góry). Żenił się trzykrotnie: 1-mo z Hedwig von Haugwitz(zm.1597r.), 2-ndo Sabine von Kittlitz, wdową po von Schaffgotsch, urodzoną w Świdnicy, zm.w 1610 roku w Łazach, 3-o z Helene von Schlichting. Posiadali majątek do 1682 roku do śmierci ostatniego męskiego potomka tej linii, Hansa Christopha von Grünberg. W 1693 roku majątek od wdowy po Hansie Christophie von Grünberg-Sabine Sophie kupuje Heinrich Gloger von Schwanbach. Po jego śmierci w 1708 roku majątek przejmuje jego młodszy syn, Maximilian Gloger von Schwanbach. W 1715 oraz wg spisu z 1718/19 roku właścicielem majątku był Hofrat Maximilian von Gloger, kawaler, zamieszkały w Czetowicach. Ma brata Ferdinanda von Gloger, właściciela dóbr w Skórzynie. Z tego rodu wzmiankowany Juliane Erdmuth von Gloger(*02.10.1722-+28.08.1757). Po śmierci ostatniego z rodu von Gloger w 1776 roku, majątek był w rękach rodziny do 1783 roku, kiedy przeszedł w ręce barona Konrada von Kottwitz(zm.1797). Po Konradzie właścicielem majątku został Alexander, zmarły w 1854 roku. Później własność rodu von Lüttwitz i radnego Endell. Po 1830 roku majątek w rękach pana Rothe, który jest również właścicielem Skórzyna. W 1842 roku majątek posiada niejaki Wurwitz. Administratorem od 1845 roku był Carl Caspar, który wykupił zadłużony majątek, będąc jego właścicielem do 1886 roku. W 1879 roku jego majątek obejmował 1047,03ha gruntów. Z powodu długów w 1886 roku sprzedał majątek Panu von Plӧtz, który zmarł dwa lata później. Od wdowy w 1890 roku majątek zakupił Günther von Wedel, którego majątek w 1896 roku obejmował 1009,30ha gruntów. Zmarł w 1905 roku. W 1914 roku majątek o powierzchni 1085ha należał do wdowy Marie von Wedel, z domu von der Decken. W 1929 roku włąsność porucznika w stanie spoczynku Wedigo von Wedel(ur.1893r.), którego majątek obejmował 1045ha. Rodzina von Wedel posiadała majątek do 1945 roku.

We wschodniej części wsi znajdowało się założenie dworskie. Po założeniu pozostały budynki gospodarcze oraz park krajobrazowy.

Wieś położona w gminie Iłowa powiatu żagańskiego. Początki wsi sięgają średniowiecza. Wzmiankowana w 1290 roku(Czyrna)- wymieniony Lutold z Czernej oraz w 1304 roku (Scherna)-wymienony Mol z Czernej. W 1342 roku wzmiankowany Mikołaj Mollen. Od XV wieku cztery działy własności, z których był pobierany czynsz. Sama wieś stanowiła stare lenno rodów: von Kottwitz oraz  von Kittlitz z Spremberg. W 1474 roku wieś należała do rodziny von Kottwitz z Konina Żagańskiego oraz wzmiankowani bracia Jan, Jerzy i Krzysztof von Kittlitz. W 1482 roku siedzą tu Krzysztof i Heintze von Kittlitz. Prawdopodobnie w XVI wieku wieś w rękach rodu von Kottwitz. W tym czasie IV majątki we wsi. Majątek I stanowiło stare lenno rodu von Kottwitz. Po śmierci Christophera von Kottwitz w 1538 roku majątek I stanowi własność Rady Miejskiej Żagania.  W 1601 roku jest własnością miasta Żagań. W 1628 roku jest w rękach księcia żagańskiego Albrechta von Wallenstein. Po 10 latach ponownie wraca pod zarząd miasta Żagań. Od 1651 do 1945 roku wchodzi w skład dóbr  księstwa żagańskiego. Majątek II z młynem był własnością  rodów: von Kottwitz do 1538 roku, von Oppel– zięć barona von Kottwitz(1538-1560), von Pirser z Wrzesin(1538-1574), von Jornitz z Klikowa(1585-1588), wdowa po von Jornitz ze Szczepanowa-1588, von Rackwitz i wdowa(1589-1592)- pod koniec XVI wieku weszły w skład majątku I-go. Grunty z kuźnią– majątek III należały do: baronów von Kottwitz(1482), Box(1482- Marcin Box zakupił kuźnicę od Krzysztofa i Heintze von Kittlitz, Hippel(1518), Kohlhase(1584-1683), Reiche(1725), Glöckner(1772), Przygode(1934-1940). Na terenie majątku III-go zbudowany został pałac w XIX wieku, obecnie w ruinie.  W 1552 roku od majątku głównego oddzielono część tzw. „Leśny Dwór”, który należał wtedy do leśniczego Puckel. Później ta część gruntu należała do baronów von Promnitz z Żar(1565-1601). W 1857 roku majątek w posiadaniu ks. Dorothei von Talleyrand. Wg spisu właścicieli ziemskich majątek we wsi obejmował 7855 mórg ziemi.

HISTORIA PAŁACU

Pałac budowany w 1899 roku przez Fryderyka Glöckner, właściciela huty szkła w Czernej. Przebudowywany w 1907 i 1930 roku. W okresie powojennym w pałacu mieścił się ośrodek wczasowo-kolonijny Żagańskich Zakładów Przemysłu Włókienniczego. W latach 80. XX w. swoją siedzibę miał tu Zakład Produkcyjny Zjednoczenia Przemysłowego Libella. Wtedy też przeprowadzono kapitalny remont zabytku. Niestety nieużytkowany i nieremontowany obiekt zaczął niszczeć. A od pożaru w 2005 r. pałac znajduje się w stanie ruiny. Obecnie stanowi własność prywatną. Pałac w otoczeniu parku krajobrazowego założonego w 1900 roku, obecnie zaniedbany.

Wieś położona w gminie Bobrowice powiatu krośnieńskiego. Po raz pierwszy pojawia się  w źródłach w roku 1374. Prawdopodobnie w wiekach średnich należała do możnego rodu von Rothenburg. W XVII wieku część gruntów we wsi była w posiadaniu barona von Schӧnaich, królewskiego szambelana i zarządcy prowincji Krosno-Szprotawa. W 1713 roku majątek w posiadaniu niejakiego Reimann, pracownika urzędu katastralnego w Krośnie, po jego śmierci należący do jego czterech synów. Był właścicielem majątku w Dębach oraz połowy wsi Przychów. Część gruntów nadal w posiadaniu barona von Schӧnaich. Wg spisu z 1718/19 roku cała wieś z majątkiem należy do barona von Schӧnaich. Prawdopodobnie już w drugiej połowie XVIII wieku dobra posiadają hrabiowie von Reichenbach– wzmiankowana hrabina Luise von Reichenbach-Goschütz, z domu hrabianka von Reichenbach zmarła w 1809r. W latach 1820-1879 w posiadaniu hrabiów von Reichenbach-Goschütz -wymieniany hrabia Emil von Reichenbach-Goschütz . W 1879 roku ich majątek obejmował 606,01ha gruntów. W 1896 roku majątek hrabiego Friedricha von Reichenbach-Goschütz obejmował 589ha gruntów.  W 1903 roku w rękach Theodora Neugebauer. W 1914 i 1929 roku majątek o powierzchni 352ha należał do Horsta von Rohrscheidt. Obecnie wieś opuszczona. Do majątku należał folwark Strzegomin(Emilshof) i Czeklinek(Vw.Schegeln).

We wsi istniało założenie dworskie. Obecnie wieś nie istnieje.

HISTORIA WSI

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1220. W XIII wieku jako właściciel wsi wymieniany jest hrabia Syban z Solnik. Dość często następowały zmiany własności wsi- w 1323 roku był własnością rodu von Pesna z Żagania, w 1344 roku jako właściciel Tilco z Cyras. W XV wieku następuje podział wsi na część dolną i część górną. W tym czasie Czciradz Dolny należał do Kaspara von Kottwitz/właściciel pobliskiego Sokołowa/, natomiast w roku 1405 i 1471 jako właściciele Czciradza Górnego wymieniany jest ród von Unruh.

CZCIRADZ GÓRNY

Wymieniani w 1405 i 1471 r. przedstawiciele rodziny von Unruh byli zapewne właścicielami Czciradza Górnego. W 1481 r. tą częścią wsi władali bracia Sigismund Ludwig i Jacob Gabriel von Unruh. W 1517 r. część Czciradza zakupił Hans von Rechenberg. W 1549 r. zmiana właściciela: był nim Hans Wolff von Unruh, potem rodzina von Zeidlitz, w 1676 r. Johann von Rӧder. Majątek ten prawdopodobnie pod koniec lat 70-tych XVII wieku przechodzi w ręce Johanna von Reichenbach(14.04.1642), który29.06.1681 roku umiera w Czciradzu. Prawdopodobnie za jego czasów dochodzi do połączenia obu części wsi. Po jego śmierci dobra dziedziczy jego siostra, zamężna za  Caspara von Riesenstein. W latach 1703-09 jako właściciel wymieniany jest Caspar Benjamin von Riesenstein. W 1718 roku dobra należą do hrabiego von Schӧnaich. Po nich przechodzą w ręce rodu von Kalckreuth, która do czasu wybudowania pałacu w Podbrzeziu Dolnym zamieszkiwała miejscowy dwór. Czciradz Górny pozostał w posiadaniu  rodziny von Kalckreuth do 1945 r. aczkolwiek w księgach adresowych wymieniany jest tylko Johannes Ritsch.

CZCIRADZ DOLNY

W 1609 r. rodzina von Rechenberg sprzedaje Czciradz Dolny. Zakupił go Joachim von Stenztsch. Jemu przypisuje się budowę w tej części wsi renesansowego dworu obronnego otoczonego nawodnioną fosą. W 1625 roku majątek posiada Johann Georg von Stenztsch. Prawdopodobnie część dolna zostaje połączona z częścią górną przez rodzinę von Reichenbach. W 1780 roku(wg innych źródeł 1745) dolną część rodzina von Kalckreuth sprzedała majorowi Carlowi von Lehwaldt. Rodzina von Lehwaldt zakłada park, przebudowuje dwór. W parku stawia mauzoleum rodzinne. Ostatnim właścicielem majątku w Czciradzu Dolnym był Johannes Ritsch, który w 1910 roku odkupił majątek od Maxa Krause, który posiadał majątek w latach 1905-10.  Po drugiej wojnie światowej w rękach PGR z przeznaczeniem na cele administracyjne i mieszkania. W 1972 roku dwór remontowany. Obecnie dwór i budynki gospodarcze są w rękach prywatnych.

DWÓR

Dwór obronny zbudowany zapewne w XVI-XVII wieku w stylu renesansowym. Po przebudowie w 1800 roku cechy stylowe klasycyzmu. Weranda dobudowana w XX wieku. Murowany z kamienia i cegły, założony na rzucie prostokąta, piętrowy z wysokim podpiwniczeniem. Dach czterospadowy z powiekami. Na osi wejście ujęte pilastrami podtrzymującymi falisty gzyms, poniżej którego wmurowany kamienny kartusz herbowy. W części pomieszczeń sklepienia kolebkowo-krzyżowe oraz sufity zdobione plafonami. Dwór otacza nawodniona fosa, nad którą przerzucony jest murowany most na półkolistej arkadzie, rozszerzającej się półkoliście po obu stronach fosy. Most zwieńczony kamienną balustradą z owalnymi przeźroczami. W otoczeniu dworu krajobrazowy park założony w XVIII-XIX wieku z licznymi okazami starodrzewu. Po drugiej wojnie światowej utworzono w majątku PGR – we dworze mieściła się administracja gospodarstwa. W 1972 r. dwór poddano remontowi. Po likwidacji PGR – połowa lat 90. XX w. – opuszczony obiekt przejęła Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa z siedzibą w Popęszycach.

HISTORIA WSI

Miasto położone w powiecie słubickim. Początki Cybinki sięgają średniowiecza. W wieku XIV należała do rodów: von Winning oraz von Grüneberg. Później była własnością rodziny von Lӧben. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1472 roku. Od 1582 roku należała do zakonu joannitów. Od 1751 roku stała się własnością rodziny von Burgsdorff. W 1802 roku Wilhelm hrabia Finck von Finckenstein zakupił majątek od Carla Friedricha Ehrentreich von Burgsdorff. W 1845 roku Cybinka została zakupiona przez domenę królewską, aby po 12 latach powrócić do hrabiów Finck von Finckenstein. Posiadali majątek do 1945 roku.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

Pozostałością po zespole pałacowo-parkowym jest park krajobrazowy powstały w XVIII wieku i wielokrotnie przekształcany w XIX i XX wieku. Nieistniejący pałac zbudowany został przez Wilhelma von Finckenstein na początku XIX wieku, późnoklasycystyczny, gruntownie przebudowany około 1900 roku. Murowany z cegły, piętrowy, złożony z prostokątnej części środkowej i dwóch skrzydeł wysuwających się ryzalitami od zajazdu i ogrodu. Na osi elewacji od strony zajazdu płytki ryzalit zdobiony kolumnadą podtrzymującą trójkątny fronton z rzeźbionym kartuszem w polu. Przed ryzalitem wsparty na dwóch kolumnach parterowy portyk z balkonem. Pałac przetrwał zawieruchę wojenną, w murach pałacu mieściła się szkoła. Po pożarze nie remontowany, rozebrany.

WILLE