Chomino /Kummin/

Wieś położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1321 roku(Cummin). W 1369 roku wymieniony Johann Hannemannes. W 1436 roku lenno braci von Brüsewitz. W 1448 i 1459 roku mowa o Heinrichu Witte mającym majątek na terenie wsi. W 1520 roku Joachim von Brüsewitz sprzedał część gruntów radzie miejskiej Kamienia Pomorskiego. Pod koniec XVI wieku należące do rodów von Brüsewitz oraz von Witten. W 1628 roku wieś podzielona na 3 działy majątkowe należące do rodów: von Woitke(Woitken, Woedtken), von Brüsewitz– majątek w rękach  trzech braci: Steffena, Hansa i Eggarda oraz do wdowy po Eustachiusie von Flemming. W XVIII wieku 4 majątki A, B, C i D. Majątki A, B i C należały do rodu von Brüsewitz. W  1741 roku Balthasar Heinrich von Brüsewitz sprzedał majątek A Dubislawowi Joachimowi von Witten, który w 1768 roku został odkupiony przez kapitana Caspara Magnusa Heinricha von Brüsewitz. Po śmierci Joachima Ernsta von Brüsewitz majątek B odziedziczył jego jedyny syn, Ernst Friedrich, który w 1762 roku sprzedał go kupcowi Heinrichowi Domasius a który został odkupiony przez Caspara Magnusa Heinricha i jego brata porucznika Carla Friedricha von Brüsewitz. Majątek C po śmierci Eggarda Carla von Brüsewitz w 1743 roku przypadł Ernstowi Friedrichowi, porucznikowi Adamowi Sigismundowi oraz porucznikowi Adamowi Georgowi von Brüsewitz a w końcu również sprzedany kupcowi Heinrichowi Domasius i odkupiony przez Caspara Magnusa Heinricha von Brüsewitz. W 1804 roku właścicielem majątków A, B i C był Caspar Magnus Heinrich von Brüsewitz. Po śmierci Caspara Magnusa Heinricha majątek odziedziczył jego syn, Gustaw Wilhelm von Brüsewitz. W 1852 roku dobra przejmuje jego zięć, Herman von Randow, zmarły w 1886 roku. Na początku XX wieku majątek jest w rękach rodziny Bütow(1905). W 1910 roku własność rodziny Vassholz a dobra liczyły 513 ha gruntów.

Majątek  D należący do rodziny von Witten, w 1735 roku Dubislaw Joachim von Witten sprzedaje za 8000 florenów porucznikowi Erdmannowi Magnusowi von Pustar. Po jego śmierci w 1741 roku majątek dziedziczy wdowa, Antoinette Juliana, z domu von Iwatzhofen, dwukrotnie zamężna za Georga Jacoba Ewalda von Puttkamer oraz za von Wussow. Majątek przejmuje Ernst Ludwig von Witten i sprzedaje go w 1783 roku Josue Wilhelmowi von Grell. W 1804 roku Josua Wilhelm von Grell miał 62 lata i był bezdzietny. Majątek po jego śmierci odziedziczył porucznik Wilhelm Anton von Brockhusen, odnotowany w 1828 roku. W 1849 roku majątek należał do Fritza von Schrader, od 1859 roku do Paula Hirsch.

W XX wieku dwa majątki. były majątek D należący w 1910 roku do rodziny Ebert obejmował 100 ha gruntów. W 1939 roku nadal dwa majątki: były majątek D należący do D.Ebert i obejmujący 100 ha gruntów, drugi (scalone majątki A, B i C) należący do rodziny Willrich liczący 178 ha gruntów.

 

 

 

ZESPÓŁ DWORSKI

We wsi parterowy dwór z użytkowym poddaszem zbudowany na planie prostokąta, w części środkowej zaznaczonym ryzalitem, kryty dachem czterospadowym, częściowo podpiwniczonym. Obok resztki parku dworskiego.