HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Postomino powiatu sławieńskiego. W średniowieczu jak większość miejscowości należała do biskupstwa kamieńskiego. W 1493 roku część ziemi w Złakowie zakupił Georg von Kleist. Poza nim ziemie we wsi posiadały rodu von Below i von Natzmer. Całość została zakupiona przez rodzinę von Puttkamer w roku 1690. W 1910 roku od Puttkamer`ów majątek zakupił Wilhelm von Zitzewitz. W 1937 roku część ziemi odsprzedał Pomorskiemu Towarzystwu Ziemskiemu z siedzibą w Darłowie. W 1945 roku wieś zajęły wojska radzieckie, przebywające na terenie majątku do lat 50-tych XX wieku. Później w rękach PGR.

PAŁAC

Pierwsza siedziba zwana „starym zamkiem” powstała na zachodnim krańcu wsi. Nic o niej nie wiadomo. Spłonęła w połowie XIX wieku. Pałac, jako nowa siedziba właścicieli zbudowany został we wschodniej części wsi w latach 1850-60. Był to obiekt trzykondygnacyjny, zbudowany w stylu neogotyku angielskiego, z wieżą dającą wrażenie zamku obronnego. Pałac rozebrany w latach 50-tych. W otoczeniu park krajobrazowy o powierzchni 7.3 ha, zaniedbany.

HISTORIA WSI

Osada położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. Było lennem rodziny von Blankensee, w którym stał dwór. Osada powstała w latach 1765-75, założona przez porucznika Aegidusa Christiana von Blankensee. Pierwotnie nazwał osadę Luisenhof na część swojej najstarszej córki, Sophie Louise von Blankensee. Od 1844 roku należy do rodu von Bonin– wymieniony Hermann von Bonin(XIXw), Konrad von Bonin(1905), Ellinor von Bonin(lata 20-te XX wieku).

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Pozostałością po założeniu jest park krajobrazowy oraz resztki zabudowy gospodarczej.

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego.  Wymieniona w 1278 roku. W XVI wieku należała do rodziny von Blankensee– w 1523 roku wymieniony Joachim von Blankensee, w 1583 roku Tonnies von Blankensee.  W XVIII wieku wymieniony Georg Christoph i Egidius Christoph von Blankensee. W 1784 roku syn Philippa Constantina von Blankensee ,kapitan Georg Abraham von Blankensee sprzedał Ziemomyśl Leopoldowi Georgowi von Heyden. Od końca XVIII wieku majątek w rękach rodu von Bonin– wymieniony Otto Friedrich, Eduard Gustav Adolf von Bonin. Na przełomie XIX i XX wieku dobra w rękach Hugo von Bonin. W 1910 roku właścicielem jest  Otto von Bonin a majątek liczył 1894 ha gruntów. Posiadali majątek do 1945 roku. Jako właścicieli podaje się również rody: von Born, von Wedel, von Billerbeck, von Birkholz ale brak potwierdzenia w ikonografii.

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Wg mapy z 1891 roku we wsi dwa założenia dworskie, po którym pozostał park krajobrazowy o powierzchni 14 ha. W literaturze podane jest założenie A i założenie rodu von Bonin.

Wieś położona w gminie Białogard powiatu białogardzkiego. W 1628 roku wzmiankowana jako stare lenno rodu von Podewils. W XVII wieku dobra dzierżawione przez rodzinę von Platow.  Wzmiankowany pruski generał kawalerii Hans Friedrich von Platow(1668-1743), żonaty z Hippolyta Juliane(1768) z domu von Podewils. Dobra odziedziczył  syn Hansa, George Ernst von Platen(1719-1778), które to dobra posiadał do 1747 roku. W 1794 roku Friedrich Wilhelm von Podewils, właściciel Zagórza sprzedał dobra za 50 000 talarów Johannowi Ferdinandowi Ramthun, właścicielowi Zasp Małych. Później jako właścicieli dóbr wymienia się rodzinę von Gaudecker- wzmiankowany Max, zmarły w 1885 i Max urodzony w 1864 roku. Od 1908 do 1945 roku majątek w rękach rodu von Holtzendorf, spokrewnionej z rodziną von Podewils- wzmiankowana Pani Marie von Holtzendorff.

Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1380 roku(Szager). Należała wtedy do rodu von Flemming– posiadali majątek do 1896 roku. W 1628 roku oraz w 1780 roku mowa jest o trzech majątkach(Bruggemann) na terenie wsi ale właściwie były dwa majątki a i b(Berghaus). Majątek a w 1723 roku sprzedany przez Curta von Flemming i jego syna Gebharda Martinowi Gabike i sprzedany przez jego syna Martina juniora szwagrowi ojca, Johannowi Jacobowi Rhode. Odkupiony przez Carla Friedricha von Flemming i odziedziczony przez jego syna, Ferdynanda Ludwiga Wilhelma von Flemming, który sprzedał majątek w 1794 roku za 22000 talarów Franzowi Berdnowi Johannowi Sigismundowi von Flemming, który był właścicielem majątku b. W 1828 roku właścicielem dóbr był Carl Bernhard Sigismund von Flemming. Od 1835 roku w rękach Franza Wilhelma Carla von Flemming z Bodzęcina. Od 1896 roku majątek przeszedł w ręce rodu von der Marwitz przez małżeństwo Margarete von Flemming z przedstawicielem rodu von der Marwitz. W 1910 roku majątek liczący 273 ha gruntów posiadała Margarete von der Marwitz z domu von Flemming. W 1928 roku dobra liczyły sobie 300 ha gruntów. W 1939 roku majątek rodziny von der Marwitz obejmował 71 ha gruntów. Po 1945 roku majątek zajęty przez wojska radzieckie. Od 1952 roku na terenie jego utworzono PGR.

ZESPÓŁ DWORSKI

We wsi dwór zbudowany w 1838 roku, na przełomie XIX i XX wieku przebudowany. Położony na terenie byłego majątku b. W sąsiedztwie park krajobrazowy o pow. 1,2 ha.