Wieś położona w gminie Stepnica powiatu goleniowskiego, obecnie część wsi Racimierz. Po raz pierwszy wymieniona w 1394 roku. W tym czasie należała do Ludeke von Massow, który sprzedał 2/3 wsi klasztorowi w Wolinie. W tym samym 1394 roku książę Warcisław VII przekazał dobra należące do Ludolfa von Massow klasztorowi w Wolinie pozostawiając majątki będące w rękach rodów von Muckerwitz oraz von Zastrow. W 1579 roku wieś podzielona na dwie części- część A należała do katedry w Kamieniu Pomorskim, część B do rodziny von Zastrow. W 1587 roku biskupi kamieńscy założyli we wsi folwark, który po przejęciu go przez państwo pruskie, w 1819 roku został sprzedany Carlowi Andreasowi Gottfriedowi von Moeck ze Świnoujścia. W XVIII wieku we wsi 3 majątki: A należący do Friedericha Ehrenreicha von Ramin(dzierżawca),  majątek B będący lennem rodziny von Versen, by stać się później lennem rodziny von Münchner i przez małżeństwo Henrietty Hedwig Ernestiny von Münchner przejść w ręce rodu von Flemming. Majątek C będący wcześniej własnością rodu von Zastrow  w 1791 roku majątek po śmierci brata Carla Ernsta Erdmanna von Zastrow oraz po śmierci matki odziedziczyła żona porucznika von Schmiedeberg, z domu von Zastrow. Po rodzinnej ugodzie w 1792 roku majątek przechodzi w ręce Andreasa Webiga von Zastrow a następnie w ręce braci, Georga Heinricha i Otto Rüdiger von Zastrow, od których majątek przechodzi w posiadanie Ernsta Berndta Johanna Sigismunda von Flemming, będącego właścicielem wg spisu właścicieli z 1804 roku. Później w posiadaniu generała majora Heinricha Ludwiga von Flemming a następnie Franza Wilhelma Carla von Flemming(1835). Majątek A po śmierci Carla Andreasa odziedziczyła córka, Auguste Mӧck, a po jej śmierci dobra w posiadaniu Augusta Mӧck, wzmiankowanego w 1855 roku. W 1879 roku majątek należący do  Pani Mӧck  liczył 151,90ha gruntów,  a dobra należące do rodziny von Flemming obejmowały 136,58 ha gruntów. Na początku XX wieku majątek B przez małżeństwo Margarete von Flemming przechodzi w ręce rodu von der Marwitz(1905). Folwarki b i c spłonęły w 1867 roku. W 1910 roku wymieniany majątek A i C należący do Hermanna Moeck obejmujący 100 ha gruntów. W 1928 roku wymieniony majątek A należący do Friedricha Grosse obejmujący 120 ha gruntów. W 1939 roku właścicielem majątku liczącego 210 ha gruntów był Joachim Baath. W zachodniej części wsi znajdował się majątek ziemski z dworem. Pozostałością jest park krajobrazowy oraz obora jako jedyny budynek po zabudowie gospodarczej.

Pozostałością jest park krajobrazowy oraz obora jako jedyny budynek po zabudowie gospodarczej.