SKOCZÓW /Schötzow/
S
SKOKI /Heidemühle/
Wieś położona w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego. We wsi założenie dworskie położone przy drodze Międzyrzecz-Bukowiec składający się z budynku mieszkalnego oraz zabudowy gospodarczej. W 1907 roku majątek o areale 345ha należał do Hermanna Sachs. W 1913 roku majątek o areale 238ha posiadał Richard Bredemann. W 1928 roku należał do Wilhelma Bredemann.
DWÓR
Zachował się budynek mieszkalny- dwór. Jest to budynek parterowy kryty dachem naczółkowym, z użytkowym poddaszem. Obecnie jest to środek agroturystyczny „Wrzosowy Młyn”.
SKOLWIN /Scholwin, Odermünde/
Była wieś, obecnie część Szczecina. Przy ul. Stołczyńskiej 30 położony był majątek ziemski. Obecnie resztki zabudowy gospodarczej.
SKÓRZYN /Skyren, Teichwalde/
Wieś położona w gminie Maszewo powiatu krośnieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowany w 1308 roku. W tym czasie należała do zakonu joannitów. W 1495 roku wieś przejęta przez rodzinę von Grünberg po margrabim Christophie von zu Dohna, który posiadał również pobliskie Czetowice i Budachów. Von Grünberg posiadali dobra do 1682 roku, do śmierci ostatniego męskiego potomka tej linii, Hansa Christopha von Grünberg. Majątek był w posiadaniu wdowy po Hansie Christophie, Sabine Sophe von Grünberg. W 1693 roku dobra zakupił Heinrich von Gloger, żonaty z Euphrosine von Lohnstein. Heinrich von Gloger umiera w 1708 roku, jego żona w 1737 roku. Majątek przejmuje jego najstarszy syn Ferdynand Gloger von Schwanbach– wymieniony jako właściciel w 1715 oraz w 1718/19 roku, młodszemu Maximilianowi przypada majątek w Czetowicach. Skórzyn posiadają do 1776 roku. W tym roku majątek zakupił hrabia Finck von Finckenstein. Kolejnym właścicielem na początku XIX wieku jest burmistrz Lehmann. Po 1830 roku dobra są własnością niejakiego Rothe, który przez hulaszczy tryb życia zmuszony jest sprzedać majątek. Zakupuje go w 1842 roku niejaki Pan Hart(t)ung. W 1857 roku własność spółki Harttung i Synowie, kupców z Frankfurtu nad Odrą. Posiadają majątek od 1852 roku. Po śmierci Pana Hart(t)ung`a w 1865 roku, majątek nabywa rodzina von Schierstädt(Schierstedt) z Trzebiechowa. Wymienia się Joachima von Schierstädt(1893) i Leo von Schierstädt. W 1879 roku majątek ich obejmował 1482,07ha gruntów. Majątek Fritza von Schierstadt zmarłego w 1905 roku, w 1896 roku obejmował 1424ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 1512ha i należał do Dorothei von Schierstaedt, z domu von Lamprecht. W 1929 roku własność Leo von Schierstaedt(ur.1889r.), którego majątek obejmował 1492ha. Posiadali majątek do 1945 roku.
DWÓR
W południowej części wsi resztki założenia dworskiego w postaci resztek zabudowań folwarcznych oraz parku krajobrazowego. Dwór zniszczony i rozebrany po 1945 roku.
Georg Leo hrabia von Caprivi de Caprera de Montecuccoli, ok. 1880r.
We wsi ostatnie 5 lat swego życia spędził były kanclerz Georg Leo hrabia von Caprivi de Caprera de Montecuccoli. Urodzony dnia 24 lutego 1831 roku w Charlottenburgu-dzielnica Berlina. Był synem prawnika Juliusa Leopolda, sędziego Pruskiego Sądu Najwyższego. Rodzina wywodziła się z włoskiej Modeny. W wojsku od 1849 roku. Mianowany generałem w 1877 roku, od 1882 roku komendant 30 dywizji w Metzu. Od 1883 roku minister marynarki niemieckiej. Był kanclerzem Rzeszy po Otto von Bismarck`u w latach 1890-1894. Został odwołany ze stanowiska. Był kawalerem. Po przejściu na emeryturę od 1895 roku zamieszkał we dworze. Był spowinowaconym z właścicielami majątku. Zmarł dnia 06 lutego 1899 roku w Skórzynie i tu został pochowany.
SKOSZEWO /Paulsdorf/
Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. W 1303 roku odnotowany jest rycerz Rattislavus de Pawelstorb. O wsi pierwsza informacja pojawia się w 1318 roku(Pawelstorb). Wieś do połowy XIX wieku należała do rodu von Paulsdorf. W 1426 roku lenno Clawesa Pawelsdorf, w 1523 roku Clausa Pawelsdorf a w 1531 roku Heinricha von Paulsdorf. W XVIII wieku we wsi dwa majątki rycerskie. Po śmierci Ernsta Wilke von Paulsdorf, w wyniku konkursu majątek A od 1747 roku przyznany został majorowi Erdmannowi Joachimowi von Paulsdorf, od którego w 1773 roku odkupił go porucznik Ernst Friederich von Paulsdorf, jedyny syn zmarłego Ernsta Wilkego von Paulsdorf. Majątek B po śmierci Clausa Heinricha von Paulsdorf odziedziczył jego syn, major Erdmann Joachim von Paulsdorf, a następnie przypadł jego przyrodniemu bratu, majorowi Ernstowi Heinrichowi von Paulsdorf. W 1747 roku część Skoszewa należała do Erdmanna Jochima von Paulsdorf. W 1843 roku brak informacji o rodzinie von Paulsdorf. W 1870 roku majątki zostały scalone w jeden.
W północnej części wsi położony był majątek prawdopodobnie po 1870 roku rozparcelowany.
SKOTNIKI /Schafsfelde/
Nieistniejąca miejscowość położona w gminie Drawno powiatu choszczeńskiego. Założony w XVIII wieku. Dawny folwark wchodzący w skład majątku w Brzezinach.
Skrobotowo /Schruptow/
Wieś położona w gminie Karnice powiatu gryfickiego. Należała do rodziny von Wachholtz. W 1650 roku majątek należał do Wilhelma von Wachholtz, którego córka wyszła za mąż za Nicolausa Ernsta von Schlieffen. Dnia 23.12.1678 roku od Nicolausa Ernsta von Schlieffen dobra zakupił Ewald von Flemming. Na początku XVIII wieku wieś stanowi własność Heinricha von Flemming, po którym dnia 04.02.1717 roku dobra odziedziczył jego syn, Adam Jurgen von Flemming. Po śmierci Adama Jurgena wieś odziedziczył jego brat, Richard Friederich von Flemming. Kolejnym właścicielem majątku został Anton Wilhelm von Flemming. Po jego śmierci majątek dziedziczą jego synowie : major Friederich Wilhelm i Ewald Heinrich von Flemming(11.04.1759). Po ich śmierci dobra dziedziczą ich dzieci: Frederica Antonia Louisa Elisabeth, Carl Wilhelm, Frederich Ludewig Heinrich, Carolina Antoinetta Eleonora i Christian Adolph Bogislav. Dnia 20.12.1779 roku dobra przejmują bracia: Faehnrich Carl Wilhelm, Friederich Ludewig Heinrich i Christian Adolph Bogislav von Flemming. W połowie XIX wieku majątek posiada rodzina Krause. Za ich czasów w 1870 roku dobra obejmowały 889 mórg ziemi a w 1879 roku obejmowały 226,86 ha gruntów. Od lat 20-tych XX wieku do końca 1945 roku majątek w rękach rodu von Brockhausen– wzmiankowany Hans Joachim i Hans Henning von Brockhausen.
SKRZANY /Friedrichshof/
Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. Od początku XX wieku majątek jest w rękach rodu von Wedel– wymieniony Paul von Wedel(lata 20-te XXw).
Skrzydłowo /Muhlenbruch/
SKRZYPIEC /Blumenwerder, Kwiatowo/
Nieistniejąca miejscowość położona w gminie Choszczno powiatu choszczeńskiego. W 1879 roku majątek o powierzchni 78ha należał do rodziny Beyer. W 1896 roku majątek o powierzchni 449ha należał do Gustava Dolge. W 1914 roku majątek o powierzchni 81,5ha należał do Arthura Gerstmann. W 1929 roku dobra o powierzchni 81,5ha należały do Alexandra Wulff.
SKRZYWIŃ /Sophienwalde/
Nieistniejąca miejscowość położona w gminie Maszewo powiatu krośnieńskiego. Były majątek wchodzący początkowo w skład dóbr w Czetowicach. W 1896 roku majątek o powierzchni 321ha w Skrzywiniu należał do Fritza Fournier, właściciela majątku w Łochowicach. W 1914 roku wchodził w skład majątku w Budachowie należącym do wdowy Rose Fournier i jej zięcia generała Wiktora Dallmer. W 1929 roku własność Fritza Fournier i Pani Dallmer.
SKWIERZYNA /Schwerin/
Najstarszą formą osadniczą była prawdopodobnie osada rybacka z XII wieku. Po raz pierwszy wymienione w roku 1312(Zqueryn, Zwerin) oraz w kolejnych latach: 1313(Squerin, Squerim, Nova Squerin), 1316(Zweryn), 1328(Swerin), 1390(Swyryn), 1401(Squirzinski, Skwirzinczski), 1406(Skwirzyno), 1421(Squirzyna), 1425(Squirzina), 1466(Sqwyrzyna), 1493(Szkwyrzyna), 1499(Sqyrzyna), 1501(Quyrzyna), 1508(Squerzina), 1510(Squyrzyna), 1513(Swyrzyna), 1514(Schweren), 1522(Swirzina). Od 1313 roku jako miasto, prawd. lokowane już przed 1296 rokiem za czasów Przemysła II. W 1390 Władysław Jagiełło ustanowił komorę celną, a w 1406 roku nadaje miastu prawa magdeburskie. W początkach swych dziejów związana z Wielkopolską. W latach 1300-1319 należała do Księstwa Głogowskiego. Przez krótki okres zagarnięta przez Brandenburgię następnie sprzedana zostaje Krzyżakom. Odbita w 1326 roku przez Władysława Łokietkę, zostaje miastem królewskim należąc nieprzerwanie do Rzeczpospolitej aż do 1793 roku. W wyniku II rozbioru Polski została włączona do Prus. W latach 1807-1815 należała do Księstwa Warszawskiego. Do Polski wraca po 1945 roku. Na terenie miasta istniał majątek prawd. powstały na początku XX wieku. W 1905 roku obejmował 105,25ha i należał do Wilhelma Lindstedt. W 1907 roku wielkości 164ha a w 1913 roku 173ha należący do porucznika w stanie spoczynku Fritza Grueneberg.
Położenie majątku nieznane.
