Najstarszą formą osadniczą była prawdopodobnie osada rybacka z XII wieku. Po raz pierwszy wymienione w roku 1312(Zqueryn, Zwerin) oraz w kolejnych latach: 1313(Squerin, Squerim, Nova Squerin), 1316(Zweryn), 1328(Swerin), 1390(Swyryn), 1401(Squirzinski, Skwirzinczski), 1406(Skwirzyno), 1421(Squirzyna), 1425(Squirzina), 1466(Sqwyrzyna), 1493(Szkwyrzyna), 1499(Sqyrzyna), 1501(Quyrzyna), 1508(Squerzina), 1510(Squyrzyna), 1513(Swyrzyna), 1514(Schweren), 1522(Swirzina). Od 1313 roku jako miasto, prawd. lokowane już przed 1296 rokiem za czasów Przemysła II. W 1390 Władysław Jagiełło ustanowił komorę celną, a w 1406 roku nadaje miastu prawa magdeburskie. W początkach swych dziejów związana z Wielkopolską. W latach 1300-1319 należała do Księstwa Głogowskiego. Przez krótki okres zagarnięta przez Brandenburgię następnie sprzedana zostaje Krzyżakom. Odbita w 1326 roku przez Władysława Łokietkę, zostaje miastem królewskim należąc nieprzerwanie do Rzeczpospolitej aż do 1793 roku. W wyniku II rozbioru Polski została włączona do Prus. W latach 1807-1815 należała do Księstwa Warszawskiego. Do Polski wraca po 1945 roku. Na terenie miasta istniał majątek prawd. powstały na początku XX wieku. W 1905 roku obejmował 105,25ha i należał do Wilhelma Lindstedt. W 1907 roku wielkości 164ha a w 1913 roku 173ha należący do porucznika w stanie spoczynku Fritza Grueneberg.
Położenie majątku nieznane.
