Wieś położona w gminie Przybiernów powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1317 roku(Kantereke). Początkowo należała do biskupów kamieńskich. W 1426 roku była już własnością Heinricha von Köller z Żychlikowa. Wymieniani w 15 i 16 wieku w dokumentach diecezji kamieńskiej. W 1628 roku mowa jest o 5 działach własnościowych na terenie wsi. W 1735 roku Bogislaw Hennig von Köller przekształcił swoje dobra w alodium. Dwa lata później majątek przejmuje siostrzenica Bogislawa, Maria Helena von Podevils, z domu von Münchow. Po niej dobra w roku 1748 przejmuje jej syn, podporucznik Bogislaw Georg Friedrich von Podewils. Kolejnym właścicielem od 1758 roku był brat Bogislawa, Adrian von Podewils. Od 1760 roku dobra w rękach siostry, Zofii Doroty von Wrede, z domu von Podewils. Po niej dobra dziedziczy jej syn, Alexander Heinrich von Wrede. Z powodu roszczeń o dobra łoźnickie przedstawicieli rodziny von Köller: duńskiego generała piechoty Georga Ludwiga von Köller-Banner oraz trzech synów jego brata, w latach 1780-82 dobra przechodzą w ręce rodziny von Köller. W 1785 roku właścicielem dóbr był Hans Georg Alexander von Köller. W 1804 roku majątek zakupił Ulrich Otton von Dewitz. Po jego śmierci dobra dziedziczy jego syn, Otto von Dewitz. Od 1838 roku majątek ponownie w rękach rodziny von Köller. Właścicielem dóbr został Ernest Matthias von Köller. W 1870 roku majątek obejmował 2173 akrów ziemi a w 1879 roku 1081,16ha gruntów. Dobra pozostają w rękach rodu von Köller do 1945 roku. W 1910 roku właścicielem majątku był George von Köller a dobra liczyły 1010 ha gruntów a w 1928 roku kiedy dobra należały do Hansa Joachima i Georga Alfreda von Köller majątek obejmował 1432 ha gruntów. W 1939 roku majątek Joachima von Köller obejmował 1432 ha gruntów. Ostatnim właścicielem dóbr był Alfred von Köller. Po 1945 roku majątek w rękach Skarbu Państwa, od 1946 roku pod zarządem PGR, od lat 70-tych wchodzi w skład Kombinatu w Przybiernowie.

DWÓR

Późnobarokowy dwór z XVIII wieku, zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, kryty dachem mansardowym, podpiwniczony. Wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany. Po wojnie pełnił funkcję administracyjną oraz mieszkalną. Od lat 80-tych opuszczony, popadł w ruinę. Obok zabudowania gospodarcze oraz park dworski. Do dworu doprowadzająca aleja akacjowa.

Wieś położona w gminie Świdwin powiatu świdwińskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1488 roku, kiedy margrabia Jan oddaje w lenno ziemię we wsi Łąkowo/Lankow/ rodzinie von Wuppersnow/Wopersnow/. W 1499 roku margrabia Albrecht i książę Joachim oddają wieś w lenno rodzinie von Klemzow. W 1760 roku właścicielem majątku jest Carl von Beneckendorff. W 1818 roku dobra w rękach Pani Konraht. W okresie późniejszym dość częśte zmiany właścicieli. W 1827 roku właścicielem zostaje rodzina von Wedell, od 1842 roku rodzina Eggebrecht, zamieszkała na terenie wsi od 1836 roku. Od początku XX wieku do 1945 roku dobra w rękach rodziny Hoppenrath.

Pozostałością po założeniu dworskim jest aleja dojazdowa z kasztanowców oraz park dworski ze starodrzewiem.

Warto zobaczyć ślady grodziska położonego na półwyspie Jeziora Oparzno. Grodzisko pochodzi z X-XII wieku, położone na wzniesieniu, ma kształt nieregularny, owalny, zachowaną fosą.

Nadmorska osada wsi Tymień leżąca w gminie Będzino powiatu koszalińskiego. Poraz pierwszy wymieniona w 1260 roku, potem 1288 roku jako Niczene. Od XIV wieku należała do rodu von Kameke-Cratzig. W 1678 roku majątek zakupuje generał major Bogislav von Schwerin, który wkrótce umiera. Dobra dziedziczy jego brat, Otto von Schwerin. W 1769 baron Otto von Schwerin umiera przekazując majątek synowi, Friedrichowi Wilhelmowi von Schwerin. Już w 1699 roku hrabia Adrian Bernd von Borcke wykupił część dóbr w Łasinie Koszalińskim, by od 1738 roku stać się właścicielem całego majątku. 25 maja 1741 roku umiera Adrian Bernd hrabia von Borcke. Majątek dziedziczy jego syn, generał Heinrich hrabia von Borcke. Po jego śmierci majątek dziedziczy jego córka, po mężu von Arnim. Dnia 16 września 1859 roku Bernhard Gabriel von Wedel żeni się z  Elizabeth Eugenie Felicitas von Arnim. Od tego czasu dobra są w posiadaniu rodu von Wedel. Ostatnim właścicielem majątku był Bernd v. Wedel-Schwerin.

 PAŁAC

W 1740 roku Adrian hrabia von Borcke buduje nową siedzibę dworską. W latach 1777-78 przebudowano pałac w stylu barokowym, dostawiając dwa skrzydła. Ze względu na kolor elewacji – czerwony, zwany był „rote schloss”. W tym samym okresie powstaje założenie parkowe. Po zniszczeniu pałacu w 1945 roku przez wojska radzieckie, pałac ostatecznie rozebrany w latach 50-tych XX wieku.