Dawne miasto obecnie wieś gminna, której założycielem był ród rycerski Ileburgów(Eulenburgów). Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1301 roku(Trebule)(Opidum Trebule). W latach 1329-1388 Trzebiel jest własnością rodu von Hackenborn-Priebus, a następnie do 1402 roku lenno Nicola von Horn. W 1501 i w 1507 pojawia się postać kapitana Petera von Horn w służbie rodu von Biberstein. W 1402 roku Nicol von Horn sprzedał państwo trzebielskie Janowii III von Biberstein. W 1411 roku Trzebiel był w rękach Otto von Kittlitz, które to wraz z zamkiem król czeski Wacław w tym 1411 roku nadał w formie lenna Johannowi von Biberstein. Od 1417 roku własność Hansa i Wenzla von Biberstein. Od 1424 roku po śmierci Johanna von Biberstein Trzebiel przypadł jego synowi, Ulrichowi II. Za czasów Ulryka zamek był pod zarządem Johanna von Unwürde. Po bezpotomnej śmierci Ulryka II von Biberstein w 1437 roku dobra przejął jego brat, Johann IV a następnie syn Johanna, Wenzel II(Wacław) von Biberstein. W 1457 roku Wenzel von Biberstein sprzedał Trzebiel wraz z zamkiem, folwarkiem Heinzemu von Rackwitz. W 1463 roku toczył się spór o Trzebiel między Botho von Eulenburg a Wenzlem von Biberstein. W 1465 roku von Rackwitz sprzedaje dobra Melchiorowi von Lӧben. Melchior von Lӧben traci dobra, które zostały mu odebrane przez króla Węgier, Macieja Korwina, od 1469 roku pana Łużyc, który w 1474 roku nadał je braciom von Biberstein, ale na krótko. Powracający do łask królewskich Melchior von Lӧben ponownie otrzymuje w lenno Trzebiel wraz z zamkiem. Po śmierci Melchiora von Lӧben w 1479 roku, zastaw trzebielski odziedziczyli jego synowie, którzy sprzedali go Jorgowi von Wolfstein(wzmiankowany w 1482 roku). Około 1488 roku własność Leutholda von Sahla. Bibersteinowie przez wiele lat starali się odzyskać zastaw na dobrach trzebielskich. W 1497 roku decyzją króla Czech Władysława Jagiellończyka ponownie otrzymali w lenno Trzebiel ale dopiero w 1512 roku udało się im wykupić trzebielski zastaw. W 1519 roku Trzebiel otrzymał Christoph von Biberstein. Po śmierci ostatniego z linii żarskiej, Christopha von Biberstein w 1551 roku, lenno przejmuje król czeski Ferdynand, który w 1552 roku przekazał je kapitanowi Fabianowi von Schӧnaich. W tym samym roku państewko stanowe Żary-Trzebiel przechodzi w formie zastawu w ręce księcia Georga Friedricha von Brandenburg-Ansbach(zm.1553r.) Po śmierci księcia Georga Friedricha opiekę nad niepełnoletnim synem przejął król czeski. W 1558 roku miasto zostaje zakupione przez biskupa wrocławskiego, Balthasara von Promnitz i pozostaje w posiadaniu rodu von Promnitz aż do roku 1765. Po 1765 roku domena państwowa. We wsi pozostałości po wieży rycerskiej oraz pałac stojący na fundamentach zamku. W 1879 roku majątek o powierzchni 373,20ha był domeną państwową, dzierżawiony przez niejakiego Vollmar. W 1914 roku majątek państwowy obejmował 284,6ha a dzierżawcą był Hans Vollmar. W skład majątku wchodził folwark Reichersdorf. W 1929 roku nadal domena państwowa, dzierżawcą była Annaliese Vollmar, z domu Warncke, 285ha. Do majątku wchodził folwark Reichersdorf.
WIEŻA RYCERSKA
Wieża mieszkalna zbudowana w XIV wieku prawdopodobnie jako siedziba wójta. Zbudowana z kamienia i cegły na planie prostokąta, przykryta dachem dwuspadowym. Była przebudowywana w XVI i XIX wieku. W czasach nowożytnych pełniła funkcję więzienia. Po II wojnie światowej nie użytkowana- popadła w ruinę. Wieża stoi na niewielkim wzniesieniu jako budynek wolnostojący. Obecnie w znacznej części rozebrana i przykryta płaskim dachem, w rękach prywatnych.
ZAMEK
W 1319 roku pojawia się pierwsza wzmianka o zamku, prawdopodobnie siedzibie rodu von Eulenburg. Na fundamentach zamku w latach 1601-1628 Heinrich Anzelm von Promnitz buduje dwór obronny, otoczony murem z narożnymi basztami i fosą. Możliwe, że relikty zamku zachowane są w piwnicach później stawianego dworu, rozbudowanego w pałac barokowy w XVIII wieku.
PAŁAC
Pałac położony w parku, na miejscu dawnego zamku, wzniesionego na terenie wczesnośredniowiecznego grodu. Zbudowany w XVI wieku być może z wykorzystaniem reliktów starszego zamku. Gruntownie przebudowany w 1728 roku. W obecnej formie barokowy, z renesansowymi sklepieniami w parterze. Murowany z cegły, piętrowy, założony na planie kwadratu o boku 22 m, nakryty dachem mansardowym. Elewacje podzielono pionowo parami pilastrów, w fasadzie portal zwieńczony pseudobalkonem. Nad portalem wysoka lukarna. Pałac otacza fosa i mur z czterema cylindrycznymi bastejami w narożnikach. Mur wzniesiony w XVI wieku, kamienny, zachowany do wysokości 1,5-2m . Dojazd do zamku prowadził od wschodu poprzez murowany, przerzucony ponad fosę most, obecnie zawalony. Henryk Anzelm, syn Seifrida von Promnitz jako dziecko przebywał w Czechach, następnie w wieku 14 lat wyjechał na studia do Francji. Później podróżował po Europie między innymi był w Anglii, Włoszech, Holandii. Za czasów hrabiego Erdmanna II von Promnitz, w 1729 roku miała miejsce przebudowa dworu obronnego-zamku. Wojnę przetrwał bez większych zniszczeń. W 1965 roku częściowe uszkodzenie pałacu. W 1973 pałac w ruinie. W 1979 remont zabezpieczający. Od 1991 roku trwa remont pałacu. Obecnie własność prywatna. Właściciel Jerzy Naumowicz.
WILLE
