Wicimice /Witzmitz/

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Płoty powiatu gryfickiego. Początki wsi sięgają średniowiecza i związane są  z rodem von der Osten.  Na początku XVI wieku dochodzi do podziału wsi na część A i część B. Obie części należały do rodziny von der Osten. Część A zostaje w 1833 roku zakupiona przez rodzinę von Maltzahn, która sprzedaje majątek rodzinie von Blücher– wymieniony Julius von Blücher. Na początku XX wieku kolejnym właścicicelem dóbr zostaje rodzina Lebram. Ostatnim posiadaczem dóbr do 1945 roku była rodzina Siebert.  Majątek B pozostawał w rękach rodu von der Osten do 1945 roku. 

Osten von der 2Osten von der 1

Maltzan 1 Maltzan 2Blucher

 

 

 

 

WICIMICE A

Wicimice-pałac

WICIMICE B

Wicimice- pałac B Wicimice-pałac

Wicimice, zachodniopomorskie

Warszyn /Warsin/

Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego nad Strzelnicą, prawym dopływem Płoni. Wzmiankowana w 1236 roku kiedy książę wielkopolski Władysław Odonic nadał ją cystersom z Kołbacza. Do śmierci ostatniego z Gryfitów wchodził w skład księstwa pomorskiego. Na krótko przeszedł w ręce szwedzkie by od 1648 roku być częścią Brandenburgii, później Królestwa Prus a następnie Niemiec.

We wsi założenie pałacowo-parkowe. Do zobaczenia XIX-wieczna wieża widokowa jako pozostałość po rozebranym pałacu oraz pałac zbudowany na początku XX wieku w stylu pseudoklasycystycznym.

Ulikowo /Wulkow/

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Stargard powiatu stargardzkiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1229 roku, kiedy książę pomorski Barnim I przekazał wieś joannitom. Później dobra są w rękach rodu von Blankensee. W 1732 roku porucznik von Blankesee przekazuje majątek Christophowi Henningowi von Papstein. Kolejnymi właścicielami majątku są jego synowie: Hasso, Ernst, Jakob i Christoph von Papstein. W 1750 roku w posiadanie majątku ulikowskiego wszedł Andreas von Jordan. Po bankructwie rodziny von Jordan majątek w rękach Kaspara Otto von Wedel. Od początku XIX wieku dobra są w rękach rodziny Kӧpke. W połowie XIX wieku właścicielem dóbr jest rodzina Hӧpfner. Prawdopodobnie na przełomie XIX/XX wieku majątek zakupiła rodzina Nicolai jest w ich posiadaniu do 1945 roku.

Ulikowo- pow. Stargard Szcz. zachodniopomorskie

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Pozostałością po założeniu jest park krajobrazowy.

Ulikowo 1937, zachodniopomorskie

Tychowo /Gross Tychow/

 

HISTORIA WSI

Miasteczko położone w powiecie białogardzkim. Po raz pierwszy wymienione w 1250 roku. Początkowo należało do dwóch rodów rycerskich- von Versen i von Kleist. Z czasem rodzina von Kleist stała się jedynym właścicielem miejscowości. Po utracie dóbr  prawdopodobnie na rzecz rodziny von Retzow, powraca do innej gałęzi rodu von Kleist- Kleist-Retzow i była w psiadaniu rodziny do 1945 roku. W 1849 roku jako właściciela wymienia się Carla Fridricha Jurgena Hugo von Kleist-Retzow, w latach 20-tych XX wieku hrabiego Wolfa Friedricha von Kleist-Retzow. W 1910 roku właścicielem dóbr był major Hugo von Kleist-Retzow oraz landrat Wolf von Kleist-Retzow. Majątek liczył wtedy 3357 ha gruntów. W 1928 roku właścicielem dóbr był Wolf von Kleist-Retzow a majątek liczył 3313 ha gruntów. We wsi drugi majątek należący do Carla Keske liczący 879 ha gruntów.

Kleist-Retzow

VersenKleist

 

 

 

 

 

 DWÓR

Tychowo, zachodniopomorskie

 Pałac zbudowany w XVIII wieku mimo zawieruchy wojennej przetrwał bez większych zniszczeń do 1945 roku. W latach 60-tych popadający w ruinę, ostatecznie rozebrany w latach 70-tych XX wieku. W otoczeniu pałacu park krajobrazowy o powierzchni 13,7 ha powstały rónież w XVIII wieku.

 

 

 

 

 

 

 

 

Tychowo- pow.Białogard, zachodniopomorskioe

 

 

Tychowo, zachodniopomorskie

 

Troszyn /Trossin/

Wieś położona w gminie Mieszkowice powiatu gryfińskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1337 roku(Trossin). W tym czasie własność rodu Snetelingen. W 1368 roku nadanie wsi mieszczaninowi Tidecke. W 1472-93 wieś w posiadaniu Jacoba Schmidt. Od 1495 roku własność rodu von Sydow. W 1723 roku kapitan Ernst Ludwig von Sydow(*1683) sprzedaje wieś Ernstowi Ludwigowi von der Marwitz(*1696-+1725). W latach 1731-1752 Troszyn posiada rodzina von Wietersheim. Na krótko w 1752(1754) wieś w rękach rodu von Wedell, a następnie w posiadaniu majora Bernharda Philippa Constantina von Blankensee. W 1805 roku majątek nabywa Wilhelm hrabia Finck von Finckenstein. Od 1810 roku majątek przechodzi w ręce Otto Carla Friedricha von Voss, ożenionego z córką hrabiego Wilhelma, Karoline Marią Susanne hrabianką Finck von Finckenstein. Drogą spadku dobra w 1871 roku przechodzą w posiadanie Günthera Karla Heniricha hrabiego Finck von Finckenstein. Hrabiowie Finck von Finckenstein posiada majątek do 1945 roku.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

Po założeniu zachował się park krajobrazowy. Pałac został rozebrany w latach 50-tych XX wieku. Po drugiej stronie drogi założenie folwarczne składające się z podwórza gospodarczego oraz budynków gospodarczych.

 

Tarnowo /Justinenhof/

Osada położona w gminie Myślibórz powiatu myśliborskiego. Powstała prawdopodobnie na przełomie XVIII/XIX wieku. Początek osadzie dał folwark powstały na gruncie majątku Otanów, wspomniany w 1809 roku. W tym czasie należał do prezydenta rejenci von Enckevort. Folwark Tarnowo usamodzielnił się w 1822 roku a właścicielem majątku był wymieniany jeszcze w 1850 roku Wilhelm Schluter. W 1879 roku majątek o powierzchni 312,62ha należał do fabrykanta Roemer i dyrektora fabryki Behmich. W 1914 roku majątek obejmował 540ha i należał do Eugena Patschke i Dr. Richarda Brosien. W skład majątku wchodził folwark Theeren`sche Mühle. W 1929 roku majątek należał do tajnego radcy z Mannheim, Dr. R.Brosien, i obejmował 540ha. W skład majątku wchodził folwark Tchórzynek(Theeren`sche Mühle). Po 1945 roku po nacjonalizacji majątku utworzono na jego terenie PGR, zlikwidowany na początku lat 90-tych.

 

Na terenie wsi założenie dworsko-folwarczne, z budynkami gospodarczymi wokół podwórza a całość zamyka dworek(obecnie w postępującej ruinie) z parkiem krajobrazowym  o powierzchni ok. 9 ha ze stawem.

Swobnica /Wildenbruch/

Miejscowość położona w gminie Banie powiatu gryfińskiego. Po raz pierwszy wzmiankowany w 1345 roku(Wildenbruke). W 1377 roku joannici, do których należała wieś dostali zgodę od książąt pomorskich na budowę zamku i w 1382 roku zakon przeniósł swoją siedzibę z Rurki do Swobnicy. Swobnica była siedzibą komandorii do 1610 roku, kiedy została ona przeniesiona do Słońska. Podczas wojny trzydziestoletniej w roku 1629 Swobnica została zajęta przez wojska cesarskie, które w latach 1630/31 zostały wyparte przez wojska szwedzkie. Umową szczecińską z 1653 roku joannici tracą Swobnicę, która stała się własnością prywatną. Królowa Szwecji podarowała ją swojemu nadwornemu kanclerzowi Johannowi Adlerowi Salvius(*1590-+1652). Po jego śmierci królowa w 1654 roku przekazała Swobnicę szwedzkiemu posłowi w Hamburgu, kupcowi Peterowi Bidal. Po podbiciu całego Pomorza przez wojska brandenburskie w 1675 roku, Wielki Elektor Friedrich Wilhelm przekazał zamek marszałkowi polnemu Georgowi baronowi von Derffinger(*1606-+1695). Po pokoju w Saint Germain Brandenburgia musiała zwrócić większość podbitych terytoriów, w tym Swobnicę. Tym samym wraca ona do Petera von Bidal, który w międzyczasie uzyskał tytuł szlachecki, który w 1680 roku za 120 000 talarów sprzedał majątek księżnej elektorowej Dorothei(*1636-+1689), drugiej małżonce Wielkiego Elektora, która połączyła Swobnicę z Szwedt i Vierraden tworząc majątek Swobnica-Schwedt. Po jej śmierci zamek przeszedł w ręce jej syna, Philippa Wilhelma(*1669-+1711), pierwszego margrabiego linii Brandenburg-Schwedt. Kolejnym właścicielem Swobnicy był syn Philippa Wilhelma, Friedrich Wilhelm(*1700-+1771) a następnie brat Friedricha Wilhelma, Friedrich Heinrich(*1709-+1788), który nie pozostawił męskich potomków. Majątek został przejęty przez główną linię Hohenzollernów w Berlinie. Do 1873 roku Swobnica stanowiła część królewszczyzny, by w tym roku zostać ogłoszoną własnością prywatną rodu von Hohenzollern. Taki stan rzeczy trwał do 1945 roku. Po drugiej wojnie światowej majątek wraz z zamkiem przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne. W samym zamku mieściły się biura, później zaadoptowany na spichlerz. W 1992 roku sprzedany holenderskiemu przedsiębiorcy Panu van Leendert, który nie dokonał żadnych prac remontowych i zabezpieczających zamek, doprowadzając go do ruiny. W 2009 roku powstało Stowarzyszenie Zamek Swobnica, którego celem było ratowanie zabytku. Od 2011 roku zamek stał się własnością gminy Banie  co pozwoliło podjąć prace remontowe ratujące zabytek.

 

ZAMEK

Położony z dala od wsi zbudowany w latach 1377-1382, przebudowany w 1680-1690. Od początku XX wieku stał opuszczony. Nie zniszczony podczas działań wojennych w 1945 roku. Jest to budowla trzyskrzydłowa z potężną wieżą.