Osada położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. Wzmiankowana w 1279 roku kiedy należała do rodu rycerskiego von Schmeling. W 1309 roku darem książęcym wieś staje się domeną klasztoru żeńskiego z Trzebiatowa. Stanowiła lenno rodu von der Osten. W 1723 roku należała do Alexandra Friedericha von der Osten. Później majątek wydzierżawiony na 30 lat przez Jacoba Schmidt. Po jego śmierci stanowi własność wdowy po nim, Henrietty Marii, z domu Praetorius. Później staje się własnością pastora Matthaeusa Heinricha Liebeherr. W 1774 roku majątek dziedziczy zięć pastora, Christiana Weissig. Na początku XIX wieku majątek należał do rodziny Tancke(1804). Później dobra są własnością rodziny Duncker. Za czasów rodziny Duncker w 1870 roku majątek obejmował 1967 mórg ziemi a w 1879 roku obejmowały 502,28 ha gruntów. Od początku XX wieku do 1945 roku dobra są w posiadaniu rodziny Grimm. W południowo-wschodniej części wsi położony był majątek ziemski.
R
RADEFELD VW.
RADZANEK /Resehl/
Wieś położona w gminie Maszewo powiatu goleniowskiego. Początki wsi sięgają średniowiecza. W XV wieku należała do rodów: von Dewitz oraz von Petersdorff. Majątek rodu von Dewitz przechodzi w ręce hrabiów von Eberstein a po ich wymarciu w ręce rodu von Flemming. Później część wsi staje się własnością państwa pruskiego. W 1807 roku von Petersdorff wykupił od państwa jej część i scalił majątki w jeden. W 1870 roku majątek obejmował 1922 akrów ziemi a w 1879 roku 492,50ha ziemi. Właścicielem był wtedy Hermann von Petersdorff. Z tego rodu wzmiankowani Georg Christian Friedrich von Petersdorff oraz Konstantin von Petersdorff. W 1910 roku dobra wielkości 699,46 ha gruntów a w 1928 roku kiedy należała do Pommersche Landgesellchaft m.b.H. dobra obejmowały 683 ha gruntów. Po podziale dóbr tzw. resztówkę z dworem do 1945 roku posiadała rodzina Beyersdorff. We wsi dwa założenia folwarczne. W części południowej widoczne pozostałości po zespole dworskim w postaci budynków gospodarczych. W drugiej części dwór z parkiem dworskim oraz częściowo zachowanym ogrodzeniem.
REDŁO /Pflugrade/
Wieś położona w gminie Osina powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1274 roku. Od XIV do końca XVI wieku należała do hrabiów von Eberstein– wspomniany Wolfgang hrabia von Ebertsein oraz Ludwig hrabia von Ebertsein. W 1717 roku część wsi należała do rodziny von Brunschweig. Od XVIII wieku wieś stanowi domenę państwową. Na początku XIX wieku majątek uległ parcelacji. Dawny folwark z dworem zakupił bogaty chłop Schmeling. W 1928 roku majątek z dworem zbudowanym prawdopodobnie na początku XX wieku należał do W. Tolzmann. „Stary” dwór prawdopodobnie należał do Fritza Tesch.
REDOSTOWO /Retztow/
Wieś położona w gminie Osina powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1274 roku. Początkowo należała do biskupa kamieńskiego Hermanna von Gleichen, który przekazał ją Ottonowi hrabiemu von Eberstein. W 1569 roku właścicielem wsi był Wolfgang von Eberstein z Maszewa. Byli właścicielami wsi do 03.12.1663 roku, śmierci ostatniego hrabiego von Ebestein, Ludwiga Christopha. Po nim dobra przejął Ernst Bogislaff książę zu Croy und Aerschott, hrabia zu Fontenoy und Bajon, Pan na Dampmartin i Vinstingen, biskup kamieński(26.08.1620-07.02.1684),syn księcia Ernsta de Croy i Anny, córki księcia pomorskiego Bogusława XIII. W 1635 roku książę pomorski Bogusław XIV bezskutecznie starał się wyjednać u króla polskiego Władysława IV lenna Lębork i Bytów dla swojego siostrzeńca, objął on wówczas hrabstwo Nowogardu i hrabstwo Maszewa po rodzinie von Eberstein. Był kawalerem. Miał nieślubnego syna z mieszczką rostocką, Dorotą Levins- Ernsta von Croyengreiff(1653-1680). Pochowany obok matki przed wielkim ołtarzem w kościele zamkowym pod wezwaniem św. Jacka w Słupsku. Po jego śmierci wieś była pod zarządem Urzędu Domeny Państwowej w Nowogardzie, później do 1697 roku staje się własnością książąt von Puttbus.
ZAMEK
Wolfgang hrabia von Eberstein z Maszewa w 1576 roku buduje nową siedzibę rodową. Nad Stepnicą zbudował zamek zwany Wilczą Twierdzą”Wolfsburg”, późniejszy zameczek myśliwski. Położony był na północ od wioski, przy drodze do Węgorzy. Kolejnym Panem na zamku w 1592 roku był Stephen Heinrich hrabia von Eberstein. Pod koniec XVII wieku zamek opuszczony, popadł w ruinę. Na „Wzgórzu Zamkowym” jeszcze dziś można zobaczyć resztki zamku w postaci kamiennych murów.
ROZWAROWO /Ribbertow/
Wieś położona w gminie Kamień Pomorski powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1380 roku(Ruspertowe, Rusperouw). Do 1740 roku wieś podzielona na część A i B. Majątek A do 1488 roku należał do rodziny von dem Borne. Po jej wymarciu majątek przejęty przez rodzinę von Flemming. W 1463 i 1473 roku notowani Sabel i Engelke von dem Borne. Majątek B należał do rodziny von Lockstedt(von Lockstӓdt), na krótko do rodziny von Brockhusen oraz do rodu von Zastrow. W 1523 roku we wsi mieszkał Peter von Zastrow. W 1559 roku Ewald von Flemming z Buka zajmuje majątek A. Do 1739 majątek B w rękach rodziny von Zastrow, przejęty przez barona Samuela von Cocceji, od którego dobra zakupił Carl Friedrich hrabia von Flemming. Prawdopodobnie Carl Friedrich doprowadza do scalenia dóbr we wsi. W 1835 roku właścicielem majątku był Franz Wilhelm Carl hrabia von Flemming z Buszęcina. W 1870 roku majątek obejmowałm 2371 mórg ziemi. W 1910 jak i w 1928 roku majątek w rękach Richarda hrabiego von Flemming. W tym czasie dobra liczyły 606(1910) i 447(1928) ha gruntów. Ostatnim właścicielem dóbr był Max Krüger, którego majątek w 1939 roku obejmował 102 ha gruntów.
DWÓR
Na terenie majątku położonego w północnej części wsi przy drodze wjazdowej od strony Dusina stał dwór z XVIII wieku, jednokondygnacyjny, otynkowany, kryty dachem dwuspadowym. Obecnie na terenie byłego majątku funkcjonuje „Letnisko Rozwarowo”. Dom mieszkalny to prawdopodobnie przebudowany dwór lub zaadoptowany budynek gospodarczy na cele mieszkalne.
DWÓR OBRONNY? WIEŻA RYCERSKA?
W południowo-wschodniej części wsi położony był plac otoczony fosą, zwany do 1939 roku „starym dworem”. Posiadał wejście w części centralnej od strony północno-zachodniej. Prawdopodobnie dawna siedziba warowna- dwór obronny?, Obecnie czytelny układ owalnego podwórza o wym. ok. 50x80m otoczonego resztkami fosy.
RADOMIERZYCE /Radmeritz/

Wieś położona w gminie Zgorzelec powiatu zgorzeleckiego. W średniowieczu należała do rodów: von Lossow(1284-1362), von Gersdorff(od 1332 posiadali część wsi), Konrada i Hansa von Hoberg. W 1434 roku cała wieś stała się własnością rodu von zu Dohna z Grafenstein. Później wielokrotna zmiana właścicieli. Wymienia się rody: von Warnsdorf, von Gersdorf, von Nostitz, od 1646 roku von Ziegler und Klipphausen. W 1722 roku Joachim Siegmund von Ziegler und Klipphausen(*1660-+1734), szambelan polskiego króla Augusta II Mocnego, zakłada w pałacu zakład przeznaczony dla dwunastu panien ze szlacheckich domów, wyznania luterańskiego, które mogły wyprowadzić wywód szlachectwa do 16. pokolenia. Zakład istniał do 1945 roku. Podczas II wojny światowej pałac przeznaczono na skrytkę zbiorów z miasta Goerlitz, Archiwum Państwowego z Wrocławia oraz tajne archiwum SS. Materiały zawierały listy konfidentów i ludzi współpracujących z Niemcami we Francji, Holandii, Belgii. Część dokumentów dotyczyła rodziny Rotschild. W 1945 roku wizytę w pałacu złożyli: późniejszy premier Piotr Jaroszewicz, późniejszy sudecki przewodnik Tadeusza Steć i podpułkownik, późniejszy generał Jerzy Fonkowicz. Po 1945 roku w pałacu mieścił się ośrodek WOP, później PGR. W latach 50-tych pałac stał opuszczony. Dewastacja pałacu postępowała. Przyczyniła się do tego również decyzja konserwatora zabytków na wywóz części wyposażenia pałacu: posadzek, rzeźb, kominków itp. do ośrodka wypoczynkowego kopalni „Turów” w Bogatyni. W latach 90-tych pałac stał się własnością P. Marka Głowackiego, szefa firmy „Gerda”. W latach 1999-2003 odbudował pałac i zrekonstruował część budynków należących do zespołu. Nagła śmierć w 2003 roku przerwała prace. Po śmierci żony pałac należy do córki i wnuczki P.Głowackiego.
tłok pieczętny rodziny von Gersdorf(XVIIw)
PAŁAC
Całe założenie pałacowe powstało w latach 1710-1732. Pałac zbudowany na planie litery H, trójkondygnacyjny, kryty dachem mansardowym, z użytkowym poddaszem, otoczony wodą. Do założenia należą cztery oficyny, dom ogrodnika oraz park krajobrazowy.
MŁYN Z 1700 ROKU- serdeczne podziękowania za możliwość zwiedzenia młyna oraz za wspaniałe domowe ciasto składam Właścicielce młyna i pobliskiej kawiarenki Pani Marii Krystynie Trawińskiej.
RUSOCICE /Raussen/
Wieś położona w gminie Żary powiatu żarskiego. W latach 1474-1512 wieś w rękach rodu von Filtz z Rościc, po których na krótko przejmuje rodzina von Schӧnberg, również z Rościc. W 1522 roku dobra są własnością rodu von Kӧckeritz z Rościc. Kolejno wieś należy do rodziny von Jornitz=Jauernitz w latach 1523-1573 a następnie do rodu von Gladis z Bogomiłowa w latach 1582-1671. Od 1671 do 1940 majątek jest własnością książąt żagańskich.
ROKICIE /Dorotheenhof Neu Vw/
RAJEWO /Waldvorwerk/
RADOWICE /Radewitsch, Früchtenau/
Wieś położona w gminie Trzebiechów powiatu zielonogórskiego. Początki wsi sięgają średniowiecza. W 1385 roku wzmiankowana wieś Radebicz, kiedy należała do Berolda Celmy. Na początku XVI wieku wieś należy do rodu von Moschen(Mӧstschen, Mӧstichen, Mosch) W 1565 roku majątek był w rękach Hansa von Moschen(Mӧstschen). W 1575 roku wieś należy do jego syna, Alexandra von Mӧstichen. W 1644 roku wieś w rękach Alexandra i Georga von Mӧstichen. W 1666, 1667 do początku XVIII wieku majątek posiadała rodzina von Sack. W 1715 roku dwa działy majątkowe należące: 1-szy do Christopha von Unruh z Smolna Wielkiego, 2-gi do wdowy Dorothei Helene von Sack, z domu von Gersdorf zamieszkałej w Radowicach. Miała jednego syna, Karla Friedricha, porucznika wojska polskiego. Wg spisu z 1718/19 roku 1-szy majątek należał do Christopha von Unruh, 2-gi do Karla Friedricha von Sack. Rodzina von Unruh posiadała majątek jeszcze w 1725 roku. W 1751 roku majątek posiadała rodzina von Oppeln-Bronikowskich. W 1757 roku dobra w rękach rodu von Schwerin(Swerin, Sverin, Sweryn, Zweryn, Tzwerin). W 1765 roku wieś zakupiona przez hrabiego von Reuss zu Kӧstritz. Na przełomie XVIII-XIX wieku dobra należały do księcia Heinricha XLIV von Reuss, zmarłego w 1832 roku. Dobra pozostawały w posiadaniu książąt von Reuss do 1945 roku. W 1879 roku majątek księcia Heinircha VII von Reuss(zm.1906) obejmował 558,90ha gruntów. W 1896 roku majątek ten obejmował 559 ha powierzchni i dzierżawiony był przez Herberta. W 1914 roku majątek obejmował 569ha i należał do księcia Heinricha XXXII von Reuss(zm.1935). W 1929 roku nadal własność księcia Heinricha XXXII von Reuss, wł. Trzebiechowa dzierżawiona przez majora w stanie spoczynku Georga Neumann a majątek obejmował 247ha, pozostała część majątku rozparcelowana.
MAJĄTEK
W północnej części wsi położony był majątek. Na miejscu budynku gospodarczego dom weselny. Dwór nie istnieje.
RETNO /Sorge/
Wieś położona w gminie Krosno Odrzańskie powiatu krośnieńskiego. We wsi istniał majątek ziemski. W XIX wieku należał do książąt Hohenzollern-Hechingen. Od początku XX wieku majątek stanowił domenę miasta Krosno Odrzańskie. W 1896 roku majątek o areale 587,10ha nadal własnością państwa pruskiego. W 1914 roku majątek należący do państwa obejmował 588ha i dzierżawiony był przez Fritza Uhden. W 1929 roku domena państwowa. Dzierżawcą majątku o areale 588ha był Fritz Uhden.
MAJĄTEK