ŁOMNICA /Lomnitz/

Wieś położona w gminie Mysłakowice powiatu jeleniogórskiego. Wieś podzielona na Łomnicę Dolną i Górną. Wzmiankowana w 1300 roku. Do 1366 roku właścicielem wsi był Hans von Schilder oraz rodzina von Zedlitz. W 1391 roku majątek zakupił Heinze von Zedlitz żonaty z Anną von Schwenckfeld. W 1498 roku Nickel von Zedlitz żonaty z Agnes von Seidlitz, wnuk Heinze sprzedał wieś pięciu braciom von Zedlitz z Maciejowej. Rodzina von Zedlitz posiadała Łomnicę do 1650/54. W tym roku wieś przez małżeństwo podpułkownika wojsk cesarskich Matthiasa de Thomagnini z Anną Elisabeth von Zedlitz przechodzi w ręce rodu de Thomagnini. Posiadali wieś do 1737 roku. W latach 1738-1811 majątek należy do rodziny Mentzel z Jeleniej Góry. W latach 1811-1822 majątek jest własnością Johanna Georga Flach, kupca z Kowar. Po jego śmierci majątek dziedziczy wdowa Maria, z domu Exner. Od niej w 1828 roku majątek zakupił zięć Johann Friedrich Moritz Benjamin baron von Roth. Po jego śmierci w 1835 roku majątek przejął Karl Gustav Ernst von Küster. Posiadali dobra do 1945 roku. Po II wojnie w pałacu mieścił się Ośrodek Oświaty Rolniczej, szkoła podstawowa. W 1991 roku pałac zakupiony przez potomka byłych właścicieli, Ulricha von Küster żonatego z Elisabeth, z domu Ebner von Eschenbach.

Łomnica Dolna-pałace

Już w XIV wieku mowa o zamku na terenie wsi. W drugiej połowie XVII wieku powstał barokowy obronny dwór, przebudowanego w latach 1705-25, po raz kolejny w latach 1838-44. Na zachód od pałacu zbudowany w latach 1803-1804 położony jest tzw. „Dom Wdowy, obecnie zwany Małym Pałacem. W drugiej połowie XVIII wieku obok pałacu powstaje założenie parkowe.

  

  

 

 

Łomnica Górna-Dwór

Na terenie Łomnicy Górnej położony jest były majątek z dworem. Po założeniu zachował się budynek dworski oraz zabudowania gospodarcze.

ŁASZEWO /Antonienhof/

Osada położona na przedmieściach Torzymia w powiecie sulęcińskim. Były folwark, który należał do majątku księcia Wilhelma von Hohenzollern. Dzierżawcą majątku w 1907 roku była Pani Lina Kramm, z domu Wandrey, zamieszkała w dworze w Łaszewie.

ŁOSOŚNICA /Lasbeck/

Wieś położona w gminie Resko powiatu łobeskiego. Stara wieś należąca do rodów: von Dewitz i von Hanow(1508). W XVIII wieku własność porucznika Gotthilsa Christiana Curta von Mellin. W XIX wieku majątek należy do rodziny von Kameke. Od lat 60-tych XIX wieku należy do rodziny von Bismarck. W 1870 roku dobra obejmowały 3126 mórg ziemi a w 1879 roku 703,99 ha ziemi. W 1905 roku wzmiankowana Hedwig von Bismarck, z domu von Harnier. W 1910 roku dobra obejmowały 704 ha gruntów a w 1928 roku kiedy właścicielem był Herbert von Bismarck dobra liczyły 760 ha ziemi. Posiadali majątek do 1945 roku.

ŁĘGNO /Langendorf/

Wieś położona w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1334 roku jako własność biskupstwa kamieńskiego oraz kasztelana zamku Quarkenburg(Błotno), Roleke Plotze. W 1380 roku wieś należała do majątku w Błotnie. Od XVI wieku należy do rodu von Flemming z Buka, z siedzibą dworską na terenie wsi. W 1751 roku mowa jest o dwóch majątkach na terenie wsi, położone były naprzeciwko siebie we wschodniej części wsi(widoczne jeszcze na mapie z 1840 roku). Taki obraz utrzymał się do końca XVIII wieku. Jeden z majątków w 1775 roku należący do Georga Bogislawa von Rhein i jego żony, Wilhelmine Henriette Gertudy, z domu von Arnstedt, w 1782 roku został wykupiony przez rodzinę von Flemming. W 1804 roku właścicielem tego majątku był Julius Friedrich Wilhelm von Flemming. Pod koniec XVIII wieku majątki scalone w jeden. W 1840 roku dobra w rękach porucznika Tama(Adama) Wediga Ernsta Franza Wilhelma von Flemming.  W 1870 roku majątek obejmował 1506/1539(wg innego autora) morgów ziemi a w 1879 roku 385,97 ha ziemi. W 1910 roku właścicielem był Kurd hrabia von Flemming a dobra liczyły 385,67 ha gruntów a w 1928 roku kiedy należały do Dr Hasso hrabiego von Flemming obejmowały 295 ha ziemi.

We wsi dwór z zabudową gospodarczą.

ŁUKĘCIN /Lüchenthin/

Wieś położona w gminie Dziwnów powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1308(Luchentin) roku oraz w latach 1312 i 1321.  Należała do biskupstwa kamieńskiego. Na początku XV wieku część gruntów stanowi lenno Clausa von Nemer, który pojawia się w 1426 roku w związku z zakupem gruntów we wsi od kościoła kamieńskiego przez Heinricha Blankwerd. W XVIII wieku nadal grunty posiada biskupstwo kamieńskie. W 1929 roku we wsi majątek ziemski wielkości 149 ha ziemi należący do niejakiego A.Zubke.

ŁĄKA /Lanke/

Wieś położona w gminie Stepnica powiatu goleniowskiego, obecnie część wsi Racimierz. Po raz pierwszy wymieniona w 1394 roku. W tym czasie należała do Ludeke von Massow, który sprzedał 2/3 wsi klasztorowi w Wolinie. W tym samym 1394 roku książę Warcisław VII przekazał dobra należące do Ludolfa von Massow klasztorowi w Wolinie pozostawiając majątki będące w rękach rodów von Muckerwitz oraz von Zastrow. W 1579 roku wieś podzielona na dwie części- część A należała do katedry w Kamieniu Pomorskim, część B do rodziny von Zastrow. W 1587 roku biskupi kamieńscy założyli we wsi folwark, który po przejęciu go przez państwo pruskie, w 1819 roku został sprzedany Carlowi Andreasowi Gottfriedowi von Moeck ze Świnoujścia. W XVIII wieku we wsi 3 majątki: A należący do Friedericha Ehrenreicha von Ramin(dzierżawca),  majątek B będący lennem rodziny von Versen, by stać się później lennem rodziny von Münchner i przez małżeństwo Henrietty Hedwig Ernestiny von Münchner przejść w ręce rodu von Flemming. Majątek C będący wcześniej własnością rodu von Zastrow  w 1791 roku majątek po śmierci brata Carla Ernsta Erdmanna von Zastrow oraz po śmierci matki odziedziczyła żona porucznika von Schmiedeberg, z domu von Zastrow. Po rodzinnej ugodzie w 1792 roku majątek przechodzi w ręce Andreasa Webiga von Zastrow a następnie w ręce braci, Georga Heinricha i Otto Rüdiger von Zastrow, od których majątek przechodzi w posiadanie Ernsta Berndta Johanna Sigismunda von Flemming, będącego właścicielem wg spisu właścicieli z 1804 roku. Później w posiadaniu generała majora Heinricha Ludwiga von Flemming a następnie Franza Wilhelma Carla von Flemming(1835). Majątek A po śmierci Carla Andreasa odziedziczyła córka, Auguste Mӧck, a po jej śmierci dobra w posiadaniu Augusta Mӧck, wzmiankowanego w 1855 roku. W 1879 roku majątek należący do  Pani Mӧck  liczył 151,90ha gruntów,  a dobra należące do rodziny von Flemming obejmowały 136,58 ha gruntów. Na początku XX wieku majątek B przez małżeństwo Margarete von Flemming przechodzi w ręce rodu von der Marwitz(1905). Folwarki b i c spłonęły w 1867 roku. W 1910 roku wymieniany majątek A i C należący do Hermanna Moeck obejmujący 100 ha gruntów. W 1928 roku wymieniony majątek A należący do Friedricha Grosse obejmujący 120 ha gruntów. W 1939 roku właścicielem majątku liczącego 210 ha gruntów był Joachim Baath. W zachodniej części wsi znajdował się majątek ziemski z dworem. Pozostałością jest park krajobrazowy oraz obora jako jedyny budynek po zabudowie gospodarczej.

Pozostałością jest park krajobrazowy oraz obora jako jedyny budynek po zabudowie gospodarczej.

ŁOMNICA /Lomnitz/

Wieś położona w gminie Zgorzelec powiatu zgorzeleckiego. W latach 1391-1403 była w rękach Petera von Grisslau(Greisslau, Gritzlau). Kolejnym właścicielem był Heinrich von Greisslau. Dnia 25.11.1420 roku król Zygmunt Luksemburski nadaje wieś w lenno Conradowi von Hoberg i jego synowi Hansowi von Hoberg oraz Wentschowi von Donyn. W 1454 roku Kazimierz Jagiellończyk nadał wieś jako lenno braciom Georgowi Burnhardowi i Andreasowi von Gersdorf. Ostatecznie wieś była własnością Nickela von Gersdorf. Później częste zmiany właścicieli. Wymienia się rody: Haug(Hugo) von Salza(1593-1608), Hans von Eberhardt(1ćw.XVII w.), Rudolph von Kyaw(1619-1641), von Boblitz(1644-1684), von Nostitz(1702-1727), Johann Georg Gottfried von Seidel(1728-1752), polski i saski królewski radca handlowy. Karl Christian von Besser(do 1770), Georg Karl von Müller(1772-1799), Wolff Ludwig Christian von Gersdorf(do 1807), Karl Christian Israel, obwodowy komisarz policji(1830-1841), Rudolph Maria Bernhard hrabia von Stillfried und Rattonitz, Maria von Schimmelpfennig(1844-1852), wdowa po baronie von Schimmelpfennig von der Oye(1857), Hans baron von Lebedur(do1867), Johann August Ullrich(1876,1890), Georg hrabia zu Lippe-Biesterfeld-Weissenfeld z Wiesbaden(1894-1897), Gustav Richter i E.von Wittbach(1910-1914), Karl Otto Enger(1922-1937).

DWÓR

Pierwsza siedziba powstała w XVI wieku. Renesansowy dwór przebudowano w latach 1610-20, kolejne przebudowy w latach 40-tych XVIII wieku, po pożarze w 1739 roku, 1841-1844 oraz w latach 60-tych XIX wieku. Główny korpus zbudowany na planie prostokąta z narożnymi wieżami. Podpiwniczony, główny trójkondygnacyjny korpus kryty dachem dwuspadowym. Obecnie własność prywatna, popadający w ruinę. Na pałacu dług ok. 500 000 zł. We dworze 3 rodziny. Budynek popadający w ruinę, niewielka część użytkowana. Do dworu przylega stajnia, ruina. Obok budynki gospodarcze w ruinie, podwórze zarośnięte, całość to jedna rozpacz.

ZESPÓŁ BUDYNKÓW GOSPODARCZYCH Z PODWÓRZEM

ŁOZY /Loos/

Wieś położona w gminie Żagań  powiatu żagańskiego po raz pierwszy wymieniona w 1421 roku gdzie część gruntów we wsi należała do Andresa Drysschil. W 1445 roku należała do rodziny von Knobelsdorff. W XV wieku część wsi była w rękach rodu von Puschkau. W XV i XVI wieku wieś podzielona na kilka działów własności należących do: książąt żagańskich w 1472 roku, w latach 1472-1508 do baronów von Kittlitz. Część wsi w latach 1541-1651 była własnością rady miejskiej Żagania. W 1515 i 1584 roku wzmiankowana rodzina Klüx, w 1584 von Blanckenstein, w 1595 roku von Dreyling. W  latach 1674-1680 ponownie baronowie von Kittlitz z Małomic. Po scaleniu dóbr od 1661 do 1940 majątek jest własnością książąt żagańskich.

Łazy 1929, lubuskie

ŁUKÓW /Bogendorf/

Wieś położona w gminie Trzebiel powiatu żarskiego. Podzielona na dwie części- dużą i małą. Część Duża w 1474 roku należała do rodu von Rutschütz. W 1488 roku była własnością rodu von Rackel. W latach 1598-1746 własność rodziny von der Heyde, gdzie część gruntu w latach 1605-09 należała do rodziny von Oppel z Piotrowa. W 1617 roku część majątku należy do rodu von Kalckreuth z Koła. W latach 1617-20 dobra dzierżawione przez rodzinę von Petersdorf z Mieszkowa. Później dość częste zmiany właścicieli. Wymienieni to: książęta żagańscy(1746), von Dyhrn z Dziwiszowa(1752), von Rade(1786), von Busse(1797), von Kückebusch(1805), von Houwald(1805), Hellmich z Grotowa(1817), Hüppe(1876), Marwitz z Berlina(1879), Berg z Berlina(1889), Patzenhofer(1893), Schwarzelühr i Wiemann(1899), Wiemann(1909), Schubert z Berlina(1913), Wiemann(1919),Hirsch(1921-1940). Część Mała zwana później Klein Bogendorf była własnością rodu von Briesen z Niwicy w 1519 roku. Później należy do rodu von Oppel z Radłówki by ponownie wrócić do von Briesen w 1528 roku. W latach 1650-1742 dobra należą do książąt żagańskich i scalone z majątkiem zwanym dużym.

Po zespole dworskim zachowały się budynki folwarczne oraz resztki parku krajobrazowego.

Łuków 1901, lubuskie

ŁAZ / Lohs/

Wieś położona w gminie Żary powiatu żarskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1365 roku(Laze) i w latach kolejnych: 1381(Laze), 1456(Losse). Wchodzi w skład państwa stanowego Żary, będącego własnością rodu von Biberstein. W tym czasie wieś należała do: rodziny Czischen(1365) oraz do Sandera von Hӧberg(1381) i Hartunka Impnitz(1381). Później staje się dobrem Hentza von Schreibersdorf(1445) i Heintza von Rackwitz(1445). Od nich wieś zakupił Balthasar von Unwürde z Olbrachtowa(1445, 1474). Po 1474 roku wieś staje się własnością braci von Beyer ze Straszowa. Z tego rodu wzmiankowany Caspar von Beyer zmarły w 1494 roku oraz jego synowie: Siegmunt(zmarły w 1508 roku), Matthias i Hans von Beyer w 1499 roku. W 1518 roku wieś jest w rękach Hansa von Beyer. Od 1521 roku wieś staje się własnością Georga von Schӧnaich. Później stała się własnością miasta Żary.

Łaz 1907, lubuskie