Wymieniana w 1360 roku(Cargowo) gdzie właścicielem był Dzierżykraj de Cargowo. Wymieniana również w latach: 1400(Kargowa), 1434(Gargowa), 1443(Dargowa), 1510(Tharghowa). W XV wieku należała do rodu Kotwiczów-von Kottwitz( Witko-Wojtek Kotwicz 1400 rok). Od miejscowości Kargowa Kotwicze przybierają nowe nazwisko(Nikel Cargowsky 1408; Henryk Kotwicz Kargowski 1437-1462; Wincenty Kargowski 1439-1453). W latach 1425-1434 wymieniony Bernard(Bornhard, Burchard) Kotwicz z Cargowa. W XVI wieku Kargowa przechodzi w posiadanie Żychlińskich herbu Szeliga. Pierwszego z rodu Stanisława wymieniają źródła od 1513 roku. Od Wojciecha Żychlińskiego w 1641 roku nabył Kargowę Georg Unruh, starosta gnieźnieński. Po szeregu latach starań powstał organizm miejski, zakończony nadaniem w 1661 roku przez króla Jana Kazimierza prawa magdeburskiego dla miasta Unrugowo. Nazwa miejscowości wzorowana zapewne na Bojanowie (pow. rawicki), zbudowanym przez Macieja Bojanowskiego ożenionego z Ewą von Unruh, siostrą Krzysztofa von Unruh. Miasto do 1733(?)roku należało do króla polskiego Augusta II Mocnego, który przejął od Carla von Unruh w dożywocie majątek kargowski. Po śmierci króla miasto ponownie w posiadaniu Carla von Unruh. Majątek dziedziczy jego syn, Alexander von Unruh, który w 1802 roku otrzymał tytuł hrabiowski. Ostatnim z rodu von Unruh, właścicielem Kargowej był syn Alexandra, Moritz , zmarły w 1836 roku. Dobra drogą przymusowego wykupu przejął rząd pruski(1845r.). Od 1850(1854) do 1945 roku majątek w posiadaniu rodzin Rothe i Richter. W 1857 roku majątek należał do Karla Augusta Rothe, ekonomisty. W 1870-77 roku majątek należał do Gustava Rothe i obejmował 889ha. Do majątku wchodziły folwarki Liehne i Rothenau. W 1896 roku majątek należący do porucznika Georga Rothe obejmował 888,78 ha ziemi. W 1907 roku majątek wraz z folwarkami Liehne i Rothenau obejmował 887ha gruntów i należał do Pani Anny Rothe, z domu Schulz a następnie do jej dzieci. Dzierżawcą był Karl Richter. W 1913 roku majątek o powierzchni 887ha należał do Pani Magdaleny Rothe i Pani Anny Richter, z domu Rothe. W skład majątku wchodziły folwarki: Liehne i Rothenau.
ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWO-FOLWARCZNY
Zespół pałacowy składający się z: pałacu, oficyny, budynków gospodarczych, spichlerzu i parku. Pałac zbudowany w latach 1731-32 z inicjatywy króla polskiego i elektora saskiego Augusta II Mocnego, który chciał tu mieć rezydencję na trasie z Drezna do Warszawy i bazę dla wojska. Budowlę projektował architekt królewski Jan Krzysztof Knoffel. Roboty nadzorował inny królewski architekt – Karol Fryderyk Poppelmann. Przy budowie pracował także rzeźbiarz Kirchner. Pałac jest zrealizowaną częścią planowanej obszernej rezydencji królewskiej, o czterech dziedzińcach z ogrodem pośrodku. Zrealizowaniu całości założenia, znanego z zachowanych planów i rysunków, przeszkodziła śmierć króla. Murowany, dwukondygnacyjny pałac, wzniesiony na miejscu starego zamku, założony jest na planie prostokąta z dwoma krótkimi skrzydłami od strony zajazdu, z ryzalitami na osi środkowej. Ryzalit frontowy o wklęsłej linii boków, ujęty półkolumnami i pilastrami, zwieńczony jest szczytem o linii łamanej. Ryzalit ogrodowy płaski, dekorowany analogicznie, zwieńczony trójkątnym tympanonem. We wnętrzu sufity z fasetą. Budowla zachowana dobrze, o nie zmienionych barokowych cechach stylowych. Od strony południowej do pałacu przylega niewielki park krajobrazowy z aleja dojazdową, założony w XVIII wieku
ZAMEK
Na przełomie XIV-XV wieku w Kargowej stał zamek zbudowany przez rodzinę von Kottwitz. O założeniu, wyglądzie nic nie wiemy. Na miejscu starego zamku w XVII wieku wybudowano barokowy pałac dla ówczesnych właścicieli- Unruhów. Była to budowla piętrowa na rzucie podkowy, z parą krótkich skrzydeł bocznych i ryzalitem na osi fasady. W 1730 roku pałac przechodzi na własność króla Augusta II, po podpisaniu umowy z Karolem von Unruh. W latach 1731-32 z inicjatywy Augusta Mocnego w Kargowej zbudowano nowy pałac w stylu barokowym. W 1735 roku w czasie działań wojennych nowo wybudowane założenie zostało zniszczone. Splądrowany i spalony pałac Unrugów odbudowano, znacznie jednak upraszczając jego formę architektoniczną.
