Miejscowość polska, obecnie położona na Ukrainie w obwodzie rówieńskim, nad rzeką Stubłą. Przed 1939 rokiem prywatne miasto szlacheckie położone w województwie wołyńskim. Najstarsze gniazdo rodowe książąt Czartoryskich herbu Pogoń Litewska. W 1446 roku książę Świdrygiełło nadał miejscowość swojemu marszałkowi Michałowi Wasylewiczowi Czartoryskiemu. Jedna z linii zaczęła pisać się książętami na Klewaniu i Żukowie. W posiadaniu męskich członków rodziny Czartoryskich utrzymał się Klewań do połowy XIX wieku. W 1877 roku książę Aleksander Czartoryski(*1811-+1886), syn Konstantego i Marii z Dzierżanowskich, żonaty z księżniczką Marceliną Radziwiłłówną, ku oburzeniu opinii publicznej sprzedał klucz klewański rządowi rosyjskiemu za 900 000 rubli.
ZAMEK
W 1475 roku książę Michał Czartoryski rozpoczął budowę wielkiego zamku warownego i rezydencji. Zamieszkiwali w nim do połowy XVII wieku. Opuszczony popadający w ruinę zamek książę Konstanty Czartoryski(*1773-+1860), syn Adama i Izabeli z Flemingów w 1816 roku przeznaczył zamek na polską szkołę, która po powstaniu listopadowym w 1831 roku została zamknięta. Znacznie uszkodzony podczas I wojny światowej. Odrestaurowany w okresie 20-lecia międzywojennego. Po 1945 roku do 1953 w zamku mieściło się więzienie.
