JELENIE /Bussberg/

Wieś położona w gminie Człopa powiatu wałeckiego. Dawny majątek. W 1857 roku własność rodu von Sydow. W 1896 roku majątek o powierzchni 612ha należał do rodziny Binder. W 1914 roku własność państwa pruskiego o powierzchni 750ha a dzierżawiony przez Alfreda Jordan. W skład majątku wchodziły folwarki -Miradź(Grüneberg) i Sitno(Zietenfier). W 1929 roku domena państwowa obejmująca 750ha, a w skład majątku wchodziły folwarki: Miradź(Gruneberg), Sitno(Zietenfier).

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Pozostałością po założeniu są budynki gospodarcze.

JELENIEGŁOWY /GUMPERTSHOF PGR OBRA/

Osada położona w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego. Właścicielem majątku był Samuel Johann Hermann Gumpert. W 1877 roku majątek należący do Adolpha Gumpert obejmował 76ha gruntów. W 1907 roku majątek należał do Martina Andree, którego dobra w 1913 roku obejmowały 278,5ha.

DWÓR

Prawd. zachował się budynek dworu oraz zabudowania gospodarcze.

Gumpertshof- PGR Obra pod Międzyrzeczem

jelenieglowy-1944-lubuskie

 

JELENIN /Hirschfeldau/

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Żagań powiatu żagańskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1299 roku, aczkolwiek początki wsi sięgają znacznie wcześniej. Ze względu na liczne podziały własnościowe-majątki na terenie wsi, będą one omówione numerycznie co ułatwi podanie nazwisk właścicieli. Na terenie wsi istniało sześć podstawowych majątków ziemskich.

MAJĄTEK I

W latach 1474-1620 majątek należał do rodziny von Konobelsdorff z Siecieborzyc. Później jest częścią majątku V/1667/, założonego w 1621 roku.

MAJĄTEK II

W 1321 roku należał do pastora Gundelin z Bożnowa, w latach 1321-1543/1620 do Zakonu Augustianów z Żagania.

MAJĄTEK III

Najstarszy majątek, o którym mowa już w 1299 roku. W latach 1299-1312 należała do rycerza von Ponickau.  Prawdopodobnie był lennikiem rodu von Pack z Żar. Od 1312 do 1810 roku majątek w rękach nowo założonego Zakonu Magdalenek z Bytomia Odrzańskiego, do jego sekularyzacji w 1810 roku.

MAJĄTEK IV

W latach 1404-1521 należał do rodu von Promnitz. W 1516 roku dochodzi do podziału majątku pomiędzy braćmi von Promnitz- Marcus`em i Heinrich`em. Od 1516 do 1524 roku część majątku prawdopodobnie jako lenno w rękach rodu von Koenigsfeld. W 1521 w rękach cesarskich. w 1522 roku na krótko należał do rodu von Schlieben, później całość w rękach rodu von Knobelsdorff, właścicieli majątku V.

MAJĄTEK V

W 1346 roku w rękach rodu von Nechern. W latach 1393-1620 w posiadaniu rodu von Knobelsdorff. W 1620 w rękach cesarza, który sprzedał majątek w roku 1621 rodzinie von Nechern z Chich- posiadała majątek do 1666 roku. W 1666 roku wyraźny podział na Folwark Górny, Środkowy i Dolny. W 1666 roku dobra w rękach rodziny von Gersdorf, w tym samym roku przechodzą w posiadanie córki, Pani von PreinFolwark Dolny w 1666 roku należał do rodziny von Nechern, w tym samym roku przejmuje go Pani von Prein, która przez małżeństwo wnosi majątek rodzinie von Kottwitz z Broniszowa. Majątek w ich rękach do 1669 roku. W 1669 roku dobra w posiadaniu rodu von Garnier. W latach 1678-1776 dobra przejęte przez Zakon Joannitów z Żagania, tym samym doszło do scalenia z majątkiem II. W 1776 roku pod administracją państwową. W 1787 roku majątek w rękach rodziny von Neumann z Dzietrzychowic. W latach 1787-1805 właścicielem jest rodzina von Franckenberg– w 1789 doszło do scalenia z majątkiem VI, w 1797 z Folwarkiem Środkowym. Dość częste zmiany właścicieli w latach następnych- 1805- von Francke z Siecieborzyc, 1817- von Knobelsdorff, 1853- von Sydow, 1856-1905- Bonte. W roku 1869 doszło do podziału majątku- Górny Folwark do 1905 roku w rękach rodziny Bonte, w latach 1905-1940 do rodziny Crusemann. Folwark Dolny i Środkowy w rękach Pani Oswald, z domu Bonte, która przez małżeństwo w 1869 roku wnosi majątek rodzinie Tomaszewski. W ich rękach dobra do 1940 roku. Folwark Środkowy w 1666 należał do rodziny von Kiesewetter, w 1691 roku do rodziny von Knobelsdorff z Siecieborzyc, od 1701 roku do rodziny von Knobelsdorff z Chich. W 1797 roku majątek zakupiła rodzina von Franckenberg, scalając go z Folwarkiem Górnym i Dolnym.

MAJĄTEK VI

Utworzony w 1592 i 1594 roku z gruntów folwarku kościelnego i gruntów kościelnych. W 192 roku w rękach rodu von Seelstrang, w 1601 roku w posiadaniu rodziny Raethel, w 1668 roku w rękach rodziny Wagner z Żagania. Zmiana w 1702 roku zakupuje grunty rodzina von Seidel. W 1789 zakupione przez rodzinę von Franckenberg i włączone do majątku V.

Jelenin- pałac wg Dunckera

DWÓR

Dwór w obecnej postaci klasycystyczny, wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku w wyniku przebudowy siedziby późnorenesansowej z około 1620 roku. Ceglany, założony na planie prostokąta z płytkimi ryzalitami na osi elewacji frontowej i ogrodowej. Piętrowy, ryzalit elewacji frontowej trzykondygnacyjny, opięty pilastrami, zwieńczony tympanonem. Dach mansardowy. Dwór usytuowany na skraju niewielkiego parku krajobrazowego z drugiej połowy XVIII wieku.
Po II wojnie światowej w rękach PGR. Obecnie w posiadaniu AWRSP stanowiąc trwałą ruinę.

424

428437430426442

 

Jelenin Gorny pow. Zagan, lubuskie

PAŁAC

W Jeleninie Górnym zachował się pałac powstały prawdopodobnie za czasów Charlotty von Franckenberg w latach 1791-1805, wdowy po generale, który w tym czasie był właścicielem całego Jelenina- Górnego i Dolnego. Budowa była kończona przez następnych właścicieli, prawdopodobnie za czasów Johanna Louisa Bonte. Pałac jest budowlą dwukondygnacyjną , na wysokim podpiwniczeniu, zamknięta dachem czterospadowym. W latach 1869-1871, kiedy właścicielem był Johann Louis Bonte, dobudowano do elewacji południowej palmiarnię, zmieniono wystrój elewacji oraz wnętrz. Elewacjom nadano kostium klasycystyczny. Od zachodu bryłę pałacu urozmaica kolumnowy portyk w porządku antycznym. Okna wieńczą trójkątne naczółki wsparte na żłobkowanych konsolach wolutowych. Wnętrza bogato zdobione sztukateriami z ornamentem roślinnym oraz przedstawieniami figuralnymi, urozmaicały ceramiczne kominki w stylu neorokoka oraz neoklasycyzmu. Ściany sal wyłożone zostały drewnianą, płycinową boazerią.
Po 1945 roku w zarządzie PGR, od lat 90-tych XX wieku AWRSP. Obecnie w rękach prywatnych.

419 417 412 421

Kościół pw Św. Mikołaja

420

Screen Shot 109

JELENIÓW /Droseheydau/

HISTORIA WSI

Do 31 stycznia 2014 była to wieś należąca do gminy Zielona Góra powiatu zielonogórskiego. Od 1 stycznia 2015 jest częścią miasta i osiedlem administracyjnym Zielonej Góry, będące jednostką pomocniczą. Po raz pierwszy wymieniona w 1414 roku choć początki sięgają XIV wieku. W XV wieku właścicielami wsi był ród von Kittlitz/Kietlicz/. Od 1682 roku był w posiadaniu rodziny von Grünberg, którzy w XVIII wieku zbudowali siedzibę szlachecką. W XIX wieku jako właściciele majątku wymieniana rodzina Brehmer. W latach 30-tych jako właścicieli majątku wymienia się Richarda Rau/1937/. Gospodarstwo liczyło wtedy 204,6 ha gruntów.

Jeleniów-dwór

Jeleniów - założenie dworskie - ok. Zielonej GóryJeleniów- dwór

DWÓR

Dwór wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku, przebudowany gruntownie w 1819 roku, poszerzony o dobudówki w wieku XX. Murowany, w górnej kondygnacji szachulcowy. Założony na planie prostokąta, piętrowy, nakryty dachem czterospadowym z dymnikami. Elewacja południowa ożywiona portykiem wspartym na czterech parach kolumn. Pozostałością po założeniu dworsko-parkowym jest zaniedbany park.

jeleniow-1896-lubuskie

JEMIOŁÓW /Petersdorf/

Wieś położona w gminie Łagów powiatu świebodzińskiego. Wielokrotnie wzmiankowana jako: Petersdorp, Petirssdorff, Peterstorff, Peterssdor a po raz pierwszy wymieniona w 1250 roku. Do 1350 roku należała do rodu von Klepzig. Później w rękach zakonu joannitów z Łagowa. Występują jako właściciele majątku w spisie z 1718/19r. W 1879 roku majątek o powierzchni 147,60ha należał do rodziny Franke. W 1914 oraz w 1929 roku majątek obejmował 149ha i należał do Maxa Franke.

Brak wzmianki o siedzibie dworskiej na terenie wsi. Na pocztówce prawdopodobnie willa- dom kuratora, sędziego.

Jemiolow - palac

jemiolow-1929-lubuskie

 

JENIN /Gennin/

Wieś położona w gminie Bogdaniec powiatu gorzowskiego. Początki osadnictwa na terenie Jenina sięgają X wieku. W XI wieku należała do kasztelani santockiej. Po raz pierwszy wymieniona w 1278 roku. Należała wtedy do margrabiów brandenburskich. W 1300 roku w posiadaniu opactwa cystersów w Kołbaczu. W 1337 roku majątek w Jeninie posiadał ród von Winningen. W 1350 roku dochody z wsi czerpała rodzina von Wedel. Od 1353 roku część gruntów w rękach rodu von der Marwitz, część w posiadaniu opactwa cystersów z Kołbacza. W 1539 roku po sekularyzacji zakonu majątek opactwa została przejęta przez margrabiego kostrzyńskiego. Od 1674 roku cała wieś jest w rękach rodu von der Marwitz. W 1728 roku Kurt Dietrich von der Marwitz sprzedaje Jenin królowi pruskiemu Fryderykowi Wilhelmowi I. W 1871 roku mowa jest o 2 majątkach na terenie wsi. W 1903 roku majątek w rękach rodziny Nehse, w 1929 roku w posiadaniu rodziny Zimmermann. Jeden z dworów należał do rodziny Kunke.

Screen Shot 112

JESIONA /Grünwald/

Wieś leżąca w gminie Kolsko w powiecie nowosolskim o średniowiecznej metryce. Pierwsza wzmianka w XVII wieku. Należała do majątku w Kolsku. W XVIII wieku właścicielem był Ernest Wilhelm von Schlabrendorf. W 1845 roku jako właściciel występuje Ludwik Caspar von Klitzing.

jesiona-1894-lubuskie

JESIONOWO /Schönow/

Wieś położona w gminie Przelewice powiatu pyrzyckiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1494 roku będąc w tym czasie własnością Johanna von Billerbeck. W latach 1520-1699 własność rodziny Runge– wzmiankowany Bartholomeus Runge(1520) i Balthasar Dietrich Runge(1699). W XVIII wieku wieś należy do rodu von Kussow. W 1741 roku wdowa po Wilhelmie Sigismundzie von Kussow sprzedaje majątek rodzinie von Trampe, która już w 1749 roku odsprzedaje dobra wdowie Dorothei Adelajdzie von Schӧning, późniejszej żonie majora Christopha F. von Bormann. W 1775 roku majątek zakupił Karl von Knobelsdorff. W latach 1822-1824 majątek należał do majora Friedricha Ludwiga von Knobelsdorff. W 1835 roku dobra zakupi Julius R. von der Osten. W 1868 roku właścicielem dóbr był Wilhelm von der Osten. W 1892 roku właścicielem majątku liczącego 1174 ha był L. Geitner z Berlina. W 1910 roku majątek obejmujący 1171,70 ha gruntów należał do Heinricha Geitner. W 1928 roku dobra liczące 902 ha gruntów należały do Gustava Engelbrechta. Po 1929 roku majątek rozparcelowany.

We wsi mocno przebudowany budynek pałacu z początku XX wieku, zaadoptowany na szkołę. Obok park krajobrazowy oraz zabudowania folwarczne.