Były majątek, obecnie część wsi Kije położonej w gminie Sulechów powiatu zielonogórskiego. Przed 1945 rokiem część wsi Góry jako Góry Górne. Podział wsi Góry nastąpił prawdopodobnie w XVIII wieku. Ta część wsi w XIX wieku należała do rodu von Gersdorff– wymieniony Wilhelm von Gersdorff. Od 1853 roku własność Romilla barona von Gersdorf. Od początku XX wieku w rękach rodziny von Lucke. Po założeniu zachował się dwór, resztki zaniedbanego parku krajobrazowego oraz ruiny budynków gospodarczych.
Dawna wieś podzielona na: Góry Dolne i Góry Górne. Góry Dolne to obecnie część wsi Kije, leżąca w gminie Sulechów powiatu zielonogórskiego. Wymieniona w 1759 roku(Guhren). Podział wsi nastąpił w XVII wieku. Wcześniej należała do rodu von Kalckreuth, później do von Unruh(1724). Od roku 1750 majątek jest w rękach rodu von Gersdorff– wymieniony Friedrich von Gersdorff. Od 1844 roku własność Karla Gustava barona von Gersdorf. Na początku XX wieku majątek przejęła rodzina Fӧrster. W latach 20-tych właścicielem dóbr jest rodzina Formansky– wymieniony Paul Formansky.
Wieś położona w gminie Łagów powiatu świebodzińskiego. W 1421 roku książę piastowski Wacław nadał część wsi zakonowi joannitów łagowskich. Część wsi otrzymał Busso von Alvensleben. W spisie majątków z 1718/19 roku własność joannitów z Łagowa. W 1817 roku po sekularyzacji dóbr kościelnych majątek otrzymał generał Friedrich Wilhelm Christian von Zastrow. W 1837 roku jego spadkobiercy za 14.500 talarów sprzedali dobra Friedrichowi von Seydlitz. W 1844 roku za sumę 10000 talarów majątek zakupił Johann Friedrich Farthӧfer, którego majątek w latach 1850-53 obejmował 859 akrów. W 1895 roku właścicielem miejscowego majątku był Arthur von Student a dzierżawcą majątku był niejaki Langer. W 1914 roku majątek obejmował 467ha i należał do Bruno Wundersitz. W skład majątku wchodził majątek Stok(Stock). W 1929 roku właścicielem był młynarz Franz Fritsch(61ha), mniejszy majątek posiadał Otto Leibner(38ha). Prawdopodobnie po 1920 roku folwark Stok(Stock) odłączony od majątku w Gronowie stał się samodzielnym majątkiem należącym już do innego właściciela.
Folwark
Już w 15 wieku na terenie wsi istniał folwark. Obecnie w części centralnej wsi resztki założenia folwarcznego z budynkiem mieszkalnym.
Wieś położona w gminie Świebodzin powiatu świebodzińskiego. Dawniej Paradyż. Nazwa Gościchowo pojawia się w 1230 roku, kiedy rycerz Mikołaj Bronisz herbu Wieniawa przekazał wieś cystersom z Lehnina. Nazwa Paradyż(Paradis) pojawia się w 1311 roku. Nazwa miejscowości pochodzi od Paradius Matris Dei-Raj Matki Boskiej. Tak nazywano miejscowość ze względu na obecny tutaj klasztor. Dobra należały do cystersów aż do końca XVIII wieku. Wymieniony w spisie w 1791 roku jako własność cystersów. Od 1796 roku zaczęła się powolna konfiskata dóbr zakonu przez władze pruskie. W 1834 roku nastąpiła kasata klasztoru. Powstało tu seminarium nauczycielskie, a w latach 1922-39 średnia szkoła ogólnokształcąca. W maju 1939 został tutaj otwarty zakład kształcenia nauczycieli III Rzeszy, a pod koniec II wojny światowej pracowali tutaj specjaliści Luftwaffe. Po 1945 roku przez okres 2 lat pomieszczenia klasztorne służyły za magazyny. Od 1947 roku w posiadaniu Księży Salezjanów. Od 1952 roku Wydział Filozoficzny Gorzowskiego Diecezjalnego Seminarium Duchownego, w pełni działające od 1961 roku.
ZESPÓŁ PAŁACOWY
Tuż przy drodze, zaadoptowany na budynek szkolny położony jest były pałac. W sąsiedztwie resztki parku krajobrazowego oraz budynki gospodarcze. W 1870 roku majątek dzierżawiony przez rodzinę Fuss. W 1877 roku majątek wchodził w skład dóbr Starego Dworu i był dzierżawiony przez rodzinę Fuss. W 1896 roku majątek o powierzchni 409,71ha gruntów był własnością Skarbu Państwa a dzierżawiony przez Roberta Fuss. W 1907 roku majątek o areale 370ha należał do państwa pruskiego. Dzierżawcą był Robert Fuss. W 1913 roku własność państwa pruskiego o powierzchni 360ha gruntów. Dzierżawcą nadal Robert Fuss. W 1914 roku majątek obejmował 78,3ha i był własnością państwa a dzierżawiony przez Roberta Fuss. W 1914 roku drugi majątek o powierzchni 124ha należał do Bruno Dachwitz. W latach 20-tych XX wieku majątek dzierżawiony przez rodzinę von Paczensky und Tenczin. W 1929 roku nadal domena państwowa dzierżawiona przez majora w stanie spoczynku von Paczensky und Tenczin(32,3ha), Anna Nicklas i dzieci(87,5ha), Lehngut-Chr. Obeck(124ha).
Osada położona w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego nad jeziorem Głębokie. Dawniej folwark.
Wieś położona w gminie Ośno Lubuskie powiatu słubickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1405 roku. Należała w tym czasie do rodziny von Schlabendorff. W 1450 roku wieś zakupiona została przez miasto Ośno. Miasto było właścicielem wsi do XIX wieku. Majątek był w tym czasie dzierżawiony. W XVII wieku dzierżawę posiadała rodzina von Rothenburg. We wsi resztki założenia dworskiego.
Wieś położona w gminie Słubice powiatu słubickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1317 roku. Była wtedy własnością biskupów lubuskich. W 1400 roku część gruntów we wsi było w rękach mieszczanina frankfurckiego o nazwisku Wahl. We wsi istniało założenie dworskie. Pozostałością są dwór oraz zabudowania gospodarcze. Na początku XX wieku dobra były własnością rodziny Keller– wymieniony Richard Keller.
DWÓR
Wieś położona w gminie Lubiszyn powiatu gorzowskiego. Założona w 1755 roku w ramach kolonizacji fryderycjańskiej przez Georga Zimmermann, właściciela huty szkła w Tarnowie. W 1801 roku majątek posiada niejaki Hildebrand. W 1914 roku majątek należy do Augusta Wünsch. W latach 20-tych XX wieku dobra przejmuje Towarzystwo Ziemskie „Eigene Scholle” z Frankfurtu nad Odrą.
Nieistniejący majątek położony w lasach pomiędzy Lubiatowem a Gościmiem nad rzeczką Gościmką. Kiedy powstał majątek nie wiadomo. W latach 20-30tych XX wieku należał do rodziny baronów von Schacky– wymieniony Herbert baron von Schacky.
Osada położona w gminie Strzelce Krajeńskie powiatu strzelecko-drezdeneckiego, zwana potocznie „Marianki”, „Marianowo”. Były folwark miejski założony w połowie XIX wieku. W 1879 roku majątek rodziny Richter obejmował 202ha gruntów. W 1896 roku majątek w rękach Roberta Wilde obejmował 260ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 232ha i należał do Ericha Harck. W 1929 roku majątek w posiadaniu Oskara Westphal obejmował 240ha.
DWÓR
Pozostałością po założeniu jest znacznie przebudowany dwór, budynek gospodarczy oraz resztki parku dworskiego.
