Wieś położona w gminie Sulechów powiatu zielonogórskiego, obecnie włączona do wsi Leśna Góra. Były majątek z dworem zarządcy. Powstała w XIX wieku a nazwę wzięła od właścicieli majątku- rodzinę Gips. 19 września 1842 roku w majątku urodziła się Klara Maria, zamężna za Fedor Karl Moritz August von Sydow(1826-1889).
Wieś położona w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. Wzmiankowana w 1274 roku będąc własnością Otto hrabiego von Eberstein. W XVII wieku część dóbr należała do Christiana von Zastrow a część do Christopha von Schmeling. Rodzina von Schmeling scala dobra we wsi stając się ich jedynym właścicielem. Posiadają je do drugiej połowy XIX wieku. W 1879 roku właścicielem majątku był Julius von Schmeling a dobra obejmowały 518,45 ha gruntów. Na przełomie XIX i XX wieku właścicielem jest rodzina Eggert. W 1910 roku dobra należą do fabrykanta Leckebusch i obejmują 384,22 ha gruntów. W latach 20-tych parcelacja dóbr. Majątek tzw. resztówka należy do Josh. Guhlke i liczy 325 ha gruntów a drugi majątek z dworem należący do Wilhelma Seegera liczy 76 ha gruntów. Ostatnim właścicielem majątku była rodzina Hagen.
Była osada, obecnie część wsi Młynkowo. Dawny folwark założony za czasów Alexandra von Kottwitz, właściciela Bojadeł.
Wieś leżąca w powiecie świebodzińskim swoimi początkami sięgającymi średniowiecza. Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1236. Była wtedy własnością Dzierżykraja, później jego potomków. Od połowy XIV wieku do początku XIX wieku należał Glińsk do klasztoru cystersów w Paradyżu. Po sekularyzacji dóbr zakonnych od 1842 roku majątek był w posiadaniu Friedricha Wilhelma Magdeburg, który wybudował tu swoja siedzibę rodową. Później dobra należały do Adeline Richter, od 1914 roku do Maxa Wittiga.
PAŁAC
Istniejący pałac wybudowany został w XIX wieku, w 1924 przebudowany w stylu eklektycznym. Jak wyglądał przez przebudową widać na pocztówce z 1902 roku. Obecny pałac murowany, wybudowany na planie prostokąta, z niewielką dobudówką, dwukondygnacyjny, podpiwniczony w całości, nakryty dachem naczółkowym. Bryła pałacu urozmaicona narożnym wykuszem wieżowym. Z oryginalnego wystroju zachowała się częściowo stolarka okienna i drzwiowa.
Po 1945 roku pałac częściowo rozbudowano. Obecnie w pałacu mieści się Dom Pomocy Społecznej.
Widok dworu z 1913 roku
WILLE
Willa Reichmuth
Willa Grunwald
Wieś położona w gminie Lubniewice powiatu sulęcińskiego. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1421 roku- wymieniana jako Glysen, Gleysen, w 1463 roku jako Glitzen, Gleyssen. W 1421 roku część gruntów we wsi należało do Margarete, wdowy po Nyschu(Nickelsie) Zymütz(Zynnitz). W 1461 roku we wsi trzy majątki rycerskie należące do: Othwicha, Czinnitza i Peeningka. W 1463 roku majątek gliśnieński należał do rodu von Waldow z Lubniewic. W 1463 roku wymienieni bracia Kasper i Hans von Waldow z Lubniewic. Rodzina von Waldow posiadała dobra we wsi do połowy XVIII wieku. Od 1488 roku na terenie wsi istniał drugi majątek należący do Georga von Sack, który w tym roku zakłada folwark. W 1499 roku jako właścicieli folwarku wymienia się synów Georga: Kaspara i Balzera von Sack. W 1510 roku majątek posiadał syn Georga, Balcer(Balzer), od którego dobra wykupił elektor brandenburski Joachim I Hohenzollern. W 1565 roku tą część wykupił von Waldow dołączając ją do już posiadanego majątku. Po śmierci Caspara von Waldow w 1565 roku wieś dziedziczą synowie, Hans i Christoph. Po Hansie dobra przejmują jego synowie: Caspar i Bastian, później wymienieni synowie Caspara w 1588 roku oraz synowie Christopha von Waldow w 1592 roku. W 1587 roku jednym z fundatorów kościoła był Christoff von Waldow z małżonką Margaretą, z domu von Loeben. W 1615 roku wymienia się fundatorów kościoła w Gliśnie: Bastiana von Waldow z Lubniewic i Glisna, Caspara von Waldow z Glisna i Myszęcina oraz Heinricha von Waldow z Glisna. Po podzieleniu części dóbr gliśnieńskich w roku 1682, część wsi należała do rodu von der Marwitz. W 1715 oraz wg spisu z 1718/19 roku 3 działy własnościowe należące: 1-szy do kapitana Davida Sebastiana von der Marwitz, 2-gi do majora Balthasara Dietricha von der Marwitz oraz jego małoletniego syna Friedricha Alberta Leopolda, 3-ci do Kaspara Adama von Waldow. W 1682 roku część majątku w rękach rodu von der Marwitz, która była właścicielem wsi w latach 1742-1753. Wraz z von Waldow była fundatorami kościoła: na płaszczu dzwonu odlanego w 1742 roku pojawiają się: kapitan piechoty David Sebastian von der Marwitz, kapitan piechoty Carl Adolph von Waldow i Wilhelm Ludewig von der Marwitz. Wg Hansa Ericha Kubach we wsi istniały trzy majątki szlacheckie: Oberhof(Wohnitz), Mittelhof i Wüstenhof. Po 1753 roku majątki scalone i ponownie w rękach rodu von Waldow. Podczas wojny siedmioletniej w 1758 roku w Gliśnie mieściła się kwatera głównodowodzącego wojsk rosyjskich, generała Wilhelma von Fenmor. Po wojnie siedmioletniej część gruntów należała do niejakiego Trossckei(von Troschke). W 1777 roku cały majątek zakupiony przez Gottloba von Troschke. W roku 1783 właścicielem Glisna zostaje prezydent kamery nowomarchijskiej Friedrich Wilhelm von Poser pochodzący ze starej szlachty śląskiej. Był budowniczym pałacu, który wzniesiono w 1793 roku. W 1804 roku majątek w rękach spadkobierców po F.W. von Poser. Później dość częste zmiany właścicieli. Po 1804 roku właścicielem majątku był kapitan Neumann, Johann Bernhard, później Dӧrmer. W 1818 roku za 141000 talarów Glisno zakupił żydowski kupiec z Berlina, Izrael Moses Henoch(*20.07.1770-+22.12.1844), twórca firmy taksówkowej w Berlinie, który założył obok pałacu uzdrowisko bardzo popularne w pierwszej połowie XIX wieku, a także rozbudował rezydencję o dwuosiowe człony. Jest również fundatorem kościoła w stylu klasycystycznym prawdopodobnie według projektu Schinkla(1837) oraz mauzoleum rodziny von der Marwitz(1837). Sam pałac adoptował na luksusowe kasyno z hotelem. W 1842 roku za 209500 talarów majątek zakupiła rodzina von Müller. W latach 1850-53 majątek Carla Friedricha von Müller obejmował 7070 akrów ziemi. W 1857 roku majątek posiada kapitan von Müller. W 1857 roku Glisno kupuje Hans Carl Otto von Wartenberg, który tworzy tu ordynację. Zlikwidował uzdrowisko, rozwinął gospodarstwo a także rozbudował rezydencję zmieniając przy okazji wystrój wnętrz. Prawdopodobnie za czasów tej rodziny powstało neogotyckie mauzoleum w południowo-zachodniej części parku z ich herbem w szczycie. Równolegle z budową pałacu powstał park krajobrazowy ze stawem oraz sztuczną ruiną. W skład majątku wchodziły 3 folwarki: Gehauenstein(Niemojewo)(folwark wzmiankowany już w 1572 roku), Helminenwalde(Ordzikowo)(założony w 1785 roku) oraz Posersfelde(Psieczyce). W 1879 roku jego majątek obejmował 304,50ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 1798ha i należał do Hansa von Wartenberg. W 1929 roku majątek Hansa von Wartenberg obejmował 1810ha. Potomkowie Carla Otto von Wartenberg mieszkali w Gliśnie do końca lat 20-tych XX wieku.
ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY
Po 1945 roku pałac i gospodarstwo było w rękach PGR. W latach 60-tych pałac był w rękach Kaliskiej Wytwórni Pluszu i Aksamitu „Runex” z przeznaczeniem na ośrodek kolonijny. Wówczas przeprowadzono remont pałacu. Od 1978 roku pałac staje się własnością Wojewódzkiego Ośrodka Postępu Rolniczego. Obecnie mieści się w nim Lubuski Ośrodek Doradztwa Rolniczego. Od kilku lat organizowane są tam Targi Rolnicze(wiosną) lub „Jesień w Gliśnie”(we wrześniu). Organizowane są również plenery malarskie pod kierownictwem Anny Szymanek. Zespół pałacowy składający się z pałacu, parku ze sztuczną ruiną i oficyny. Pałac wzniesiony w 1793 roku, w stylu klasycystycznym, rozbudowany w 1830 roku i przebudowany w 1910 roku. Murowany, parterowy z użytkowym poddaszem. Założony na planie wydłużonego prostokąta, z owalną salą na osi. Wnętrze przebudowane w 1910 roku i w latach 1969-72. Z pierwotnego układu zachowała się tylko owalna sala balowa. Obok rozciąga się park liczący ok. 28 ha z ruinami mauzoleum rodu von der Marwitz i mauzoleum rodu von Wartenberg oraz romantycznymi ruinami mostu.
Wieś położona w gminie Trzebiechów powiatu zielonogórskiego. Dawny majątek.
Wieś położona w gminie Kalisz Pomorski powiatu drawskiego. Początki wsi sięgają XIIIw. Od 1853 roku majątek we wsi posiadał Heinrich Selle. W 1879 roku majątek o powierzchni 786ha należał do rodziny Schulze. W 1896 roku majątek o powierzchni 900 ha posiadał Dammüller. W skład majątku wchodził folwark Lershof. W 1914 roku majątek o areale 850ha a w 1929 roku o powierzchni 900ha należał do Justusa Zierold. W skład majątku wchodził folwark Sicko(Leoshof).
Osada położona w gminie Międzyrzecz powiatu międzyrzeckiego nad jeziorem Głębokie. Dawniej folwark.
Obecnie osiedle administracyjne Szczecina, położone w rejonie Zachów, składające się z dwóch części miasta: Głębokie i Pilchowo. Na terenie osiedla, przy głównej drodze, na ul. Zegadłowicza 16 położony był folwark należący do majątku w Bezrzeczu, założony prawd. w XVIII wieku przez rodzinę von Ramin. Pozostałością budynek prawdopodobnie administracji folwarku(były dwór), obecnie należący do parafii rzymskokatolickiej pw. Św. Brata Alberta.
