Wieś położona w gminie Leśna powiatu lubińskiego. We wsi pałac zbudowany około 1830 roku w otoczeniu parku krajobrazowego. Pod koniec XVIII wieku dobra należały do hrabiowskiej gałęzi rodu von Lӧben. Na przełomie wieków XVIII i XIX należał do Otto Ferdinanda  von Lӧben(*18.06.1741-+16.09.1804), ożenionego z Caroline von Greiflenheim(27.04.1778). Syn jego Albrecht Edmund(Edward) hrabia von Lӧben(*29.04.1800) dnia 26.08.1828 roku ożenił się z Marią hrabianką zur Lippe-Weissenfeid(*10.06.1810). Wzmiankowany również Ferdinand von Lӧben(*1779). Posiadali majątek do 1819 roku. Później dobra przeszły w ręce kapitana W.C. von Gersdorf. W kolejnych latach dość częste zmiany właścicieli. Wymienia się rodziny: von Huhn(1855), von Klein(1870), Legeler(1880), Hedrich(1886), Landfried(1892-1905), Teichgraeber(1921-1926).

PAŁAC

We wsi pałac, obecnie własność prywatna.

Wieś położona w gminie Leśnia powiatu lubańskiego. Prawdopodobnie majątek powstały na początku XIX wieku. W 1830 roku część wsi z majątkiem była własnością fabrykanta, właściciela papierni niejakiego Dahme. Kolejnym właścicielem majątku była rodzina Eichler(1853-57). W 1870 roku dobra posiada rodzina Scholze. Część wsi zwana Winkel od 1830 do 1857 roku częściowo była własnością Tobiasa Miessler, część należała do rodu von Uechtritz z Leśnej. Później własność rodziny Klimmt(1870-1898). Prawdopodobnie ostatnim właścicielem do 1945 roku była rodzina Hempel(1905-1926).

PAŁAC

We wsi pałac z drugiej połowy XIX wieku w otoczeniu niewielkiego parku krajobrazowego. Obecnie własność prywatna. Obiekt położony przy drodze, na wzniesieniu, zaniedbany, opuszczony. Park znajdujący się za pałacem zaniedbany.

Wieś położona w gminie Mirsk powiatu lwóweckiego. Powstała w 1328 roku i wchodziła w skład dóbr Czocha. W 1385 roku należała do Heinricha von Uechtritz. W 1536 roku właścicielem był Hans IV von Uechtritz. Po wymarciu linii ze Świecia w 1592 roku w tym samym roku dochodzi do podziału własności. Wieś otrzymał Anton von Uechtritz. Po wymarciu linii z Giebułtowa wieś przechodzi w ręce linii młodszej rodu, która z kolei wymiera w 1698 roku na Christophie von Uechtritz, następcy Juliusa Ludwiga von Uechtritz und Osterholz. Wdowa po Christophie, Anna Christine von Uechtritz z domu von Metzrad utworzyła fideikomis dla linii z Fugi. Kolejnym właścicielem był Christoph Ernst von Uechtritz (*1725-+1767). Po jego śmierci wdowa Friedrike Eleonore von Uechtritz z domu von Kyaw, w 1769 roku poślubia Johanna Wilhelma Traugotta von Schӧnberg(*1721-+1804). Kolejni właściciele majątku: Karl Aemilius von Uechtritz(1769), Karl Sigismund Emil von Uechtritz(*1754-+1849), jego syn Emil I baron von Üchtritz-Fuga(*1783-+1841). Dnia 18.06.1818 roku otrzymał tytuł barona Królestwa Wirtemberskiego oraz zmianę pisowni nazwiska z Uechtritz na Üchtritz.  Kolejnym dziedzicem dóbr był jego syn Karl Franz Emil II von Üchtritz-Fuga(*1808-+1886), który dnia 30.09.1865 roku otrzymał pruskie zezwolenie na używanie tytułu baronowskiego dla siebie i swoich dzieci. Po raz pierwszy ożeniony był z katoliczką Dominicą Marią Josephą hrabianką Amade de Varkony. Po rozwodzie w 1853 roku ożenił się po raz drugi z Paulą Meyer, popełniając mezalians. Dobra odziedziczył jego syn z pierwszego małżeństwa Emil III Joseph Kamil(*1841-+1928), właściciel majątku Bӧӧs na Węgrzech, który dnia 23.03.1903 otrzymał węgierski tytuł hrabiowski dla siebie i ślubnych następców oraz nazwisko von Üchtritz-Amade de Varkony. Po jego śmierci majątek dziedziczy jego syn Emil IV Otto hrabia von Üchtritz-Amade de Varkony(*1875-+1934), który w 1912 roku ożenił się z Stefanią Marią Karoliną baronówną Banhidy de Simand z Lӧkӧshaza. Kolejni właściciele to jego synowie: Emil Zsigmond Antal i Antal Victor(*1915-+1996).

PAŁAC

Pałac barokowy wzniesiony w latach 1661-1665, odnawiany w XIX i na początku XX wieku. W 1963 roku kolejny remont pałacu z adaptacją budynku na potrzeby kolonijno-wczasowe. Od 1976 roku popadający w ruinę, od 1991 nieużytkowany. Obecnie własność prywatna.