Folwark należący do rodziny von Kottwitz z Bojadeł, wymieniany w roku 1791. Obecnie leżący w powiecie nowosolskim w gminie Kolsko -gajówka Głuszyca.
G
GŁUSZYN /Vw. Wachholzthal/
Nieistniejąca miejscowość położona w gminie Człopa powiatu wałeckiego. Dawny folwark. Prawd. wchodziła w skład majątku w pobliskim Głusku.
GŁUSZYNO /Gross Gluschen/
Wieś położona w gminie Potęgowo powiatu słupskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1310 roku(Goluskyna). Od 1482 do 1682 roku wieś należała do rodu von Rexin. W 1523 roku w spisie wymieniony Marten Rexins z dziećmi oraz Jurgen Rexins z rodziną. W XVI wieku lenno posiadała rodzina von Prebentow(Prebndow, Prebendow-Prebendowski, Prebendow-Przebendowski, wcześniej von Wilmersdorf lub Wilmsdorf). Już w 1681 roku siedziała tu rodzina von Grumbkow(Grumbekow). Wg innego autora w 1682 roku wieś zakupił Joachim Ernst von Grumbkow. Jednym z ważniejszych właścicieli tego rodu był pruski minister stanu Philipp Otto von Grumbkow. Od około 1706 roku dobra w rękach rodu von Somnitz. Wg spisu z 1717 roku siedział tu Peter Christoph von Somnitz. W latach 1729-1743 wieś należała do rodziny von Puttkamer. Jednym z właścicieli był generał-porucznik Georg Dietrich von Puttkamer. Część autorów wymienia rodzinę von Kameke, ale byli oni właścicielami pobliskiej Głuszyny Małej. Kolejnym właścicielem była w 1743 roku rodzina von Kirchbach. W 1762 roku własność rodziny von Frankenberg. W latach 1762-1797 dobra w rękach rodu von Pirsch(Pirche, Pierzchowski, Pirscha, Pyrsche, Pierskow, Pierschowa, Pyrsza). W latach 1797-1807 majątek należał do rodziny von Paris. W latach 1807-1842 należała do rodziny von Schultz. W 1854 roku majątek zakupił August Ferdinand Neitzke. W latach następnych dość częste zmiany właścicieli: Heinemann(1893), von Rieck-Eggebert(1910), Harry Pollnau(1928), Anna Pollnau(1938). W 1930 roku córka Harryego Pollnau wychodzi za mąż za najstarszego syna Ericha von Rieck-Eggeberta, też Ericha. Do 1945 roku majątek w rękach Ericha i Ingeborg von Rieck-Eggebert.
Pałac
Na fundamentach starszej budowli w 1926 roku został wybudowany pałac neoklasycystyczny. Zbudowany na planie wydłużonego prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, kryty dachem czterospadowym.
GOCŁAWICE /Gützelvitz/
Wieś położona w gminie Karnice powiatu gryfickiego. Wzmiankowana w 1374 roku , kiedy należała do Clausa i Hinza von Guzelvitz. W 1556 roku wieś zakupiona przez Wediga von der Osten z Płot od Henninga von Carnitz. W tym czasie 3 majątki rycerskie należące do: von der Osten, von Blücher i von Plӧtz. Po śmierci Jochema von Plӧtz dobra dziedziczy jego zięć, Ernst von Güntersberg. Po jego śmierci dobra przechodzą na wdowę, Evę Katharinę a następnie na syna, Franza von Güntersberg. Dnia 08.07.1686 dobra posiada zięć Franza von Güntersberg, Jochem Henning von Woedtke. W dniu 31,03,1696 ponownie w rękach Franza von Güntersberg i jego matki. W 1705 roku majątek w posiadaniu Jochema von Carnitz. Dnia 13.03.1747 roku majątki von der Osten i von Blücher scalone z majątkiem von Plӧtz i zakupione przez Adolpha Carla hrabiego von Carnitz. Na początku XIX wieku majątek w rękach rodu von Heyden a następnie von Elbe. W 1870 roku za czasów rodu von Elbe majątek obejmował 1665 mórg ziemi a w 1879 roku 425,13 ha gruntów. Ostatnim właścicielem majątku do 1945 roku była rodzina Holzkamm.
GODKÓW /Jadickendorf /
Wieś położona w gminie Chojna powiatu gryfińskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1248 roku kiedy stanowiła własność klasztoru w Lechnin, w 1260 własność klasztoru w Mariensee. W 1879 roku majątek o powierzchni 493ha należał do państwa i dzierżawiony był przez niejakiego Eick. W 1896 roku ten należący do państwa majątek obejmował 486,89ha gruntów i dzierżawiony był przez Marie Eick z Kamiennego Jazu. W 1914 roku majątek obejmował 504ha i należał do państwa a dzierżawiony był przez Panią Marie Eick z Kamiennego Jazu, administratorem był Houben. W 1929 roku domena państwowa z areałem 504ha, dzierżawcą był Heinrich Houben.
DWÓR
GODZISŁAW /Grünewald, Glasenapp/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Grzmiąca powiatu szczecineckiego. Były folwark założony w XVIII wieku na gruntach należących do rodu von Glasenapp. Rozbudowany w drugiej połowie XIX wieku. Po 1830 roku własność królewska.
ZAŁOŻENIE DWORSKIE
Pozostałością po dworze są kamienne schody. Obok park krajobrazowy z XIX wieku.
Godziszowa /Reppersdorf/
Wieś położona w gminie Mściwojów powiatu jaworskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1318 roku oraz w 1371 roku(Reiprechtsdorff). Wieś podzielona była na część górną, środkową i dolną. W 1581 roku majątek posiadała rodzina von Hauenschild(Hauschild). W latach 1591- 1617 majątek na terenie wsi posiadała rodzina von Profen(Profer). W 1600 roku wymieniony Adam von Profen(Prose). W 1596 roku oraz wzmiankowani w 1600 roku siedziała tu rodzina von Borwitz. W 1600 roku majątek środkowy należał do rodziny von Hock. W 1626 roku dobra we wsi posiadała rodzina von Schwobsdorff(Schwabsdorf). W 1626 roku dobra posiadała rodzina von Busewoy(Busowoy, Budewoy)– wymieniony w tym roku Georg von Busewoy(Busewog). W latach 1619-1699 siedziała tu rodzina von Falkenhayn(Falkenhagen, Falkenhahn) a w latach 1630-1684 do rodziny von Eicke. W 1700 oraz w 1723 roku wzmiankowana rodzina von Schweinitz(Schwentz). W latach 1700-1718 wzmiankowana rodzina von Wiese– w 1720 wymieniony przedstawiciel tej rodziny nieznany z imienia. Po rodzinie von Wiese dobra przejął Johann Ludwik von Harbuwal a majątek był w jego rękach do 1746 roku. Prawdopodobnie chodzi o barona Johanna Ludwika von Harbuval-Chamare(1701-1765), syna Jana Chrzciciela, późniejszego hrabiego od 1751 roku. Pochodził z rodziny pierwotnie pochodzenia flamandzkiego z hrabstwa Artois, która przez długi czas służyła koronie hiszpańskiej, ostatecznie przeszła na służbę Cesarstwa Austriackiego. Był trzykrotnie żonaty: 1-mo z z Józefiną Charlottą baronową von Seydlitz, 2-ndo z Marią Augustą hrabiną von Kalckreut, 3-tio z Anną Barbarą baronową von Sannig. Miał dwóch synów, którzy utworzyli dwie gałęzie rodu. W 1753 roku siedziała tu rodzina Henckel von Donnersmark(Henkel von Donnersmark). W latach 1746-1766 dobra posiadał Johann Gottfierd von Oxlen(prawd. chodzi o przedstawiciela rodu Ohlen von Adlerskron(Ohl von Adlerskron). Po śmierci Johanna Gottfrieda drogą dziedziczenia dobra przechodzą w ręce Alberta Raimunda Ohlen von Adlerskron. W roku 1804 oraz 1830 nadal wymieniona rodzina Ohlen von Adlerskron(Ohl von Adlerskron) jako posiadająca dobra w Godziszowie. W 1814 roku jeden z majątków posiadała rodzina von Richthofen. W 1845 roku majątek należał do porucznika Karla Gustava Kramsta z Freiburga, rodzina nobilitowana po 1850 roku. Po śmierci Heleny Luisy z domu von Kramsta w 1876 roku majątek odziedziczył jej mąż baron Rudolf Hiller von Gärtringen, który pod koniec XIX wieku przekazał majątek synowi, baronowi Wilhelmowi Hiller von Gärtringen, w którego rękach pozostawał do 1945 roku.
Pałac
Pałac nie istnieje. Prawdopodobnie zniszczony podczas działań wojennych w 1945 roku. Obok park krajobrazowy i pozostałości po folwarku z budynkiem zarządcy zwanym dworem.
We wsi do dzisiaj widoczne trzy założenia folwarczne z zabudową gospodarczą.
GOGOLEWKO /Neu Jugelow/
Wieś położona w gminie Dębnica Kaszubska powiatu słupskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1440 roku(Gughelow) oraz w latach: 1490(Gulgelow), 1496 (Ghugelowen). Nazwa Jugelow pochodzi z 1507 roku. Pierwszym, który był założycielem starszej linii Jugelow był Joachim von Zitzewitz, radca książęcy. W 1728 roku własność rodu von Grumbkow(Grumbekow). W latach 1608 do 1837 majątek należał do rodziny von Zitzewitz. Kolejnym właścicielem był Otto Franckenstenowi(1820-1878). W 1845 roku dobra przechodzą w ręce Edmunda von Below i posiadał dobra do 1859 roku. Ostatnim właścicielem do 1945 roku Oswald Zander.
Dwór
Majątek położony był na zachodnim krańcu wsi. Obecnie po założeniu zachowały się resztki parku dworskiego.
GOGOLEWO /Peglow, Pegelow/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Marianowo powiatu stargardzkiego. W średniowieczu należała do możnego rodu von Wedel. Część ziemi była darowana klasztorowi cysterek i od tego czasu wieś dzieliła się na część klasztorną i rycerską. Wielokrotna zmiana właścicieli. Wymienia się rody: von Suckow, von Küssow, von Berner, von Steinbach, von Weyher, Simon. Na początku XIX wieku majątek w rękach rodziny Stips, później od połowy XIX wieku własność rodziny Harisch. Właścicielem dóbr do 1945 roku była rodzina Scheunemann.
ZAŁOŻENIE DWORSKIE
Pozostałością po założeniu jest brama wjazdowa, dawny dziedziniec z zabudowaniami gospodarczymi i resztki parku krajobrazowego.
Gogolice /Gaulitz/
Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1286 roku(Gugulis) oraz w 1319(Gunghelse). Wieś książęca. W 1594 należała do kościoła św. Jerzego w Wolinie. W 1819 roku majątek posiada Bohse z Hagen. W 1821/32 majątek rozparcelowano. Od połowy XIX wieku dobra były w posiadaniu rodziny Lemcke. Matką znanego i popularnego malarza Hansa Hartig(1873-1936) była córka właścicieli tutejszego majątku. W 1910 roku dobra należały do Fritza Lemcke i liczyły 259 ha gruntów. W 1928 roku majątek wielkości 253 ha gruntów był własnością Pani Elisabeth Lemcke. Ostatnim właścicielem dóbr był W. Lemcke. We wsi pozostałości XVIII wiecznego folwarku w postaci budynku magazynu zbożowego oraz resztkami parku dworskiego.
Gogolice /Schmarchendorf, Schmarfendorf/
Wieś położona w gminie Trzcińsko-Zdrój powiatu gryfińskiego. Stara wieś, któa w XIII wieku/1248/ należała do klasztoru w Schoenebeck. Po raz pierwszy wymieniona w 1354 roku. Dobra we wsi posiadało miasto Trzcińsko-Zdrój oraz Henning von Brederlow. W 1463 roku miasto Trzcińsko-Zdrój część wsi sprzedało Betekowi von Werben. Druga część wsi należała do rodu von Elling. Pod koniec XV wieku wieś jest w rękach rodu von Sydow. W 1634 roku część wsi przejęło miasto Trzcińsko-Zdrój. W 1678 roku całą wieś zakupił Polonius. W 1695 roku dobra zakupuje von Groben. W 1704 roku wieś ponownie w rękach rodu von Sydow. W 1742 roku dobra zakupuje rodzina von Treskow– wymieniany- Joachim Friedrich/zmarły w 1764/, Hans Joachim/zm. w 1814r./, Heinrich/zm. w 1822r./, Friedrich/zm. w 1853r./, Wilhelm/zm. w 1873r./, Hermann/zm. w 1900 r./ Bodo/ur. 1863r/. Dobra do rodziny von Treskow należały do lat 30-tych XX wieku. Ostatnim właścicielem wsi do 1945 roku był hrabia Fink von Finkenstein z Troszyna.
W zachodniej części wsi położone jest założenie dworsko-folwarczne. Do 1880 roku stał jeszcze pałac zbudowany przez rodzinę von Sydow, rozebrany w tym roku. Dwór wielokrotnie przebudowywany. Położony w północnej części folwarku na skraju parku krajobrazowego. Obecnie zaadoptowany na mieszkania dla pracowników miejscowego PGR.
Willa
Gogołowice /Gugelwitz/
Wieś położona w gminie Lubin powiatu lubińskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1267 roku(Goglowitz) oraz w 1363 roku(Gogilwicz) Pierwszym właścicielem dóbr był Gothe(Botho) von Bruchschaczdorf, wzmiankowany w 1357 roku. W XVI wieku wieś posiadała rodzina von Tschetschke. W 1550 roku wdowa po Nickelu von Tschetschke, Małgorzata sprzedała majątek Fabianowi von Tschetschke. Kolejnym właścicielem Gogołowic był Hans von Tschetschke, zmarły przed 1561 rokiem. Ożeniony z Anną z domu Prockatin. Miał z nią córkę Susannę zmarłą w 1558 roku. Kolejnym właścicielem była rodzina von Niebelschütz wymieniana w latach 1576-1676. W 1576-1653 właścicielem był Ernst von Niebelschütz und Rietschütz. Majątek po Erneście odziedziczył Ladislaus, żonaty z Anną von Braun, z domu Deichslau(zm.1629). Jego syn David zmarł w 1655 roku bez męskiego potomka. Od 1655 roku dwa majątki, górny i dolny należące: górny do Georga von Falkenhain odziedziczony po żonie(prawd. chodzi o córkę Davida von Niebelschütz), dolny należał do Georga Friedricha von Lemberg. W 1664 roku właścicielem dóbr był Hans Sigismund von Kanitz(Canitz), w 1666-1671 roku właścicielem był von Bock. W 1671 roku majątki połączył Hans Siegmund von Kanitz(Canitz), wmiankowany w latach 1684-1721. Od 1682 roku właścicielem był Johannes Sigismund von Kanitz. Po nim dobra dziedziczy jego syn, Ferdinand von Kanitz(1651-1721), ożeniony: 1-mo z Margareth von Abschatz, 2-ndo z Elisabeth von Kreckwitz. Po śmierci Ferdinanda dobra dziedziczy jego brat, Melchior Friedrich von Kanitz, ożeniony z z panną z rodu von Tschammer. W latach 1722-1732 właścicielem był Sigismund Oswald von Kanitz, żonaty z Heleną Margareth von Rӧder. Sprzedał majątek hrabiemu Hansowi Juliusowi von Schweinitz und Krain(1693-1766). Byli wymieniani w latach 1752-1856. Kolejnym dziedzicem dóbr był hrabia Hans Caspar von Schweinitz und Krain baron zu Kauder(1725-1803). Zmarł bezżennie. Kolejnym właścicielem został hrabia Hans Julius von Schweinitz(1794-1871), wymienionym w 1845 roku. Jego żoną była Caroline Schubert(ur.1815). Po jego śmierci dobra dziedziczy hrabia Hans Tymoteusz Juliusz Gottlieb Dawid von Schweinitz und Krain(1839-1879). Kolejnym właścicielem od 1888 roku był jego syn hrabia Hans Julius Eberhard von Schweinitz(1867-1921). Po jego śmierci początkowo dobra w rękach wdowy, od 1925 roku w posiadaniu ich syna, hrabiego Ludwiga von Schweinitz. Po podziale majątku na trzy części w latach 1926-1930, główna tzw. dobra szlacheckie w 1931 roku zostały sprzedane towarzystwu parcelacyjnemu H.Pusch z Wrocławia. Hrabia von Schweinitz posiadał część tzw. posiadłość leśną o areale 205ha. Sam mieszkał w Dziwinie.
Dwór
Wzniesiony w 1791 roku, przebudowany w 1870 i na początku XX wieku. Obok zabudowania gospodarcze. Drugie założenie folwarczne położone w północno-=wschodniej części wsi z zachowanymi budynkami gospodarczymi.
