D

DALBOROWICE /Dalbersdorf, Boguslawitz/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Dziadowa Kłoda powiatu oleśnickiego. Połączona z dawną wsią Bogusławice(Boguslawitz). Dalborowice po raz pierwszy wzmiankowana w 1305 roku jako „Elgotha Daleborii”. Właściciele wsi: Peczko de Daleborowicz(1372/1376), Sigismund Baruth(1413), Georg Ohm von Januschowicz który zmarł w 1552 roku, Nikolaus von Dyhrn(1564), Stenzel von Possadowski(1574), George von Schellendorff(1591), Hans von Ohm(1600-1639), Wenzel von Gaffron(do 1649), Melchior von Gaffron do 1663 roku, kapitan cesarski Gottfried von Huhn und Reutzendorff, jego syn Rudolf Ferdinand von Huhn und Reutzendorff do 1710 roku, Georg Sigismund von Franckenberg und Ludwigsdorff i jego żona Barbara Juliane, z domu von Huhn do 1725 roku, ich córka Juliane Sophia von Franckenberg, żona Gottlieba Augusta von Franckenberg. W 1727 roku sprzedali majątek Paulowi von Salisch und Nasengrieff. W 1750 roku dobra przejął jego syn, Nicol Karl Ernst von Salisch. W 1809 roku hrabia Ernst von Salisch wykupił majątek po ojcu. W 1814 roku majątek przejęła wdowa po hrabim, Gottliebe Sophie Erdmut hrabina von Salisch, z domu von Schimonska. Po jej śmierci w 1822 roku majątek przejęła jej córka Frederike Ernestine Sophie Erdmut hrabianka von Salisch 1-mo von Siegroth und Schlawikau, 2-ndo Sichart von Sichartshofen, w 1836 roku majątek zakupił kapitan w stanie spoczynku Johann Wilhelm Theodor Sichart von Sichartshofen. W 1852 roku dobra zakupił Heinrich Fischer, w 1853 roku majątek zakupił Johann Albert Rusche. W latach 1890 majątek w rękach spadkobierców. W 1905 roku dobra zakupił  Franz Tresp i Gattin Wanda, z domu Salzmann. W 1906 roku dobra kupuje Rupertus von Raabe od którego po 19 dniach dobra zakupił kapitan Heinrich Berger-Landefels. W 1907 roku majątek kupuje hrabia Viktor von Czarnecki.

Bogusławice wcześniejsza nazwa polska Olbin

Pierwszym właścicielem był Boguslaw(Boguchwał) w Bogophalovo. Kolejni właściciele: Lutko(1305), Peczko Crompusch(1380). W 1411 roku Hans Czornberg  zakupił wieś od Petera von Haswath. W 1508 roku  Nickel Renydburg sprzedał dobra Janowi Posselwitz genannt Jankowitz. Od Kotowskiego majątek zakupił Heinrich von Rohr i około 1550 roku po swoim ojcu majątek dziedziczy Heinrich von Rohr junior. Wkrótce sprzedał majątek Christophowi von Schindel by w 1564 roku go odkupić. W 1590 roku majątek odziedziczył jego młodszy syn Abraham von Rohr. W latach 1619-1637 siedział tu Hans Georg von Rohr, który stracił majątek z powodu niewypłacalności na rzecz jednego ze swoich wierzycieli Karla von Buchwitz z Wilkau. W 1685 roku właścicielem był Karl Friedrich von Buchwitz und Buchau Boguslawitz a następnie jego syn, Leopold Heinrich. W 1689 roku dobra zakupił Hans Moritz von Prittwitz und Gaffron ze Stronn, który w 1705 roku sprzedał majątek wdowie Hedwig von Skal, z domu von Schwedtlig. W 1730 roku właścicielem majątku był jej syn Sylvius Alexander von Skal. W 1728 roku majątek zakupił Joachim Sylvius von Ohl und Adlerscron, który w 1730 roku sprzedał dobra Kasparowi Adolfowi von Dresky z Eichgrund. W 1736 roku sprzedał majątek swojemu szwagrowi, Franzowi Ludwigowi von Franckhen und Goldmannsdorf a ten w 1740 roku sprzedał majątek Paulowi Wenzlowi von Salisch. W 1763 roku właścicielem dóbr był jego syn, Paul Benjamin von Salisch, który w 1788 roku sprzedał majątek Ernstowi Wilhelmowi Christianowi von Heydebrand. W 1791 roku dobra zakupił Friedrich von Kloch. W 1796 roku właścicielem był brat Friedricha, Franz Leopold von Kloch. W 1802 roku majątek zakupiła hrabina Ulrike Friederike von Schwerin, z domu hrabianka von Reichenbach-Zessel. W 1814 roku majątek zakupił hrabia Heinrich Karl von Reichenbach-Zessel. W testamencie z 1825 roku dobra zapisał swoim dzieciom: synowi Heinrichowi Rudolfowi(ur.1820) i córce Fanny Henriette Luise Mathilde(ur. 1822). W 1827 roku dobra zakupił baron Otto Ferdinand August von Zedlitz-Leipe. W 1862 roku majątek zakupił Gustav Hoffmann. W 1892 roku dobra w rękach wdowy Marie Hoffmann, z domu Vӧrner i córki Marthy Walther z Nieder Maliau.

Dalborowice pałac

Pałac nie zachował się. Po założeniu do zobaczenia park krajobrazowy z zachowaną słupami bramnymi oraz zabudowania folwarczne.

Bogusławice pałac

Zbudowany w 1852 roku na planie prostokąta w stylu eklektycznym , kryty dachem dwuspadowym, podpiwniczony, dwukondygnacyjny. Obok park krajobrazowy oraz zabudowania folwarczne z początku XX wieku.

DOMINEK /Dominke/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Ustka powiatu słupskiego. Stare lenno rodu von Bandemer. W 1717 roku właścicielem był Ernst Friedrich von Bandemer. Po jego bezpotomnej śmierci dobra dziedziczy wdowa po nim, Eleonora Gottlieb, z domu von Stojentin. Od 1749 roku właścicielem jest kapitan Christian Ernst von Bandemer z Osieka. Po jego bezpotomnej śmierci w 1757 roku majątek dziedziczy najbliższy krewny, Friedrich Asmus von Bandemer, który w 1760 roku sprzedaje dobra majorowi Georgowi Wernerowi von Bandemerowi. Kolejnym dziedzicem majątku został brat Georga, Ernst Ludewig von Bandemer. W latach 1831-1837 majątek należał do rodziny von Tornow. Do rodu von Below dobra należały od 1847 do 1855 roku. W 1855 roku niejaki Pauli kupił majątek za 45 tys. talarów. Od 1868 do 1884 roku właścicielem był Leopold Schumacher. Następnie majątek przejęła rodzina von Hanstein. Dobra zakupił Ernst von Hanstein, zmarły w 1904 roku. Po nim majątek odziedziczył jego syn, Fritz. Ostatnim właścicielem był wnuk Ernsta, Fritz-Leberecht von Hanstein.

Dwór

Dwór rozebrany w latach 70-tych XX wieku. Resztki parku krajobrazowego.

DOBRZĘCINO /Dubberzin/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Kobylnica powiatu słupskiego. Wieś podzielona na dwa działy majątkowe. Około 1480 roku część wsi zakupił Matthias von Puttkamer. Od 1490 do 1734 roku część wsi należała do rodu von Kleist. W latach 1550(1564)-1640 część wsi w rękach rodu von Below. Na przełomie XV i XVI wieku część wsi należało do Jürgena von Below(1485-1527) a w 1532 roku siedział tu Joachim von Below. Od 1662 do 1854 roku należała do rodu von Krockow. W 1734 roku. część wsi należała do rodziny von Blumenthal. W XVIII wieku jeden z majątków należał do hrabiego Adama Joachima von Podewils(1697-1764) żonaty z Marią Charlottą von Krockow z Pieszcza, zmarłą w 1750 roku a małżeństwo było bezdzietne. W 1764 roku majątki odziedziczył Heinrich Joachim Reinhold von Krockow. Na początku XIX wieku dobra należały do hrabiego Carla zmarłego w 1842 roku. Rodzina von Krockow otrzymała tytuł hrabiowski w 1786 roku. Od 1851 lub 1854 roku w rękach baronów von Wolzogen(Wollzogen) und Neuhaus przez małżeństwo z hrabianką Rosalie von Krockow, zmarłą w 1878 roku i pozostawała w ich posiadaniu do 1945 roku. Na przełomie XIX i XX wieku właścicielem był baron Paul von Wolzogen und Neuhaus, zmarły w 1910 roku. W latach 1914-20 właścicielką była baronowa Hedwig von Wolzogen und Neuhaus, z domu von Versen(ur.1850). Ostatnimi właścicielkami były siostry baronowa Rosalie von Wolzogen und Neuhaus i baronowa Jutta von Bӧltzig.

Dwór

Z założenia zachowało się skrzydło zachodnie. Skrzydło wschodnie zostało rozebrane w latach 70-tych XX wieku. Była to starsza część założenia. Obok park krajobrazowy.

DĄBRÓWNO /Schӧneichen/

Opublikowany przez

Wieś położona w gminie Potęgowo w powiecie słupskim. Dąbrówno powstało z dawnej owczarni Damerow lub Dumbrowe na polach majątku Grąbkowo(Grumkow). W 1784 roku została wydzielona kolonia Schӧnfeld z folwarkiem a w 1839 roku majątek Dombrowe stał się samodzielnym majątkiem, któremu przez I wojną światową nadano nazwę Schӧneichen. W 1928 roku właścicielem był Leo von Zelewski.

Dwór

Pałac

Neogotycki pałac z końca XIX wieku z masywną wieżą.

DAMNO /Dammen/

Opublikowany przez

Po raz pierwszy wzmiankowana w 1325 roku. W  1499 roku odnotowana  rodzina von Schwave(Swave, Suave, Schwaven, Scghwaben), rodzina von Podewils(Podwyls, Pudewyls, Pudwyls, Pudwils) oraz w latach 1499 do 1590 rodzina von Weiher(Weyher, Weyherr, Weyer, Weiger, Weger), W 1693 roku wieś należała do rodziny von Below. W 1696 roku Gerd von Below sprzedał wieś Klausowi Heinrichowi von Lettow aczkolwiek w g innego źródła von Lettow posiadał wieś już od 1694 do 1797 roku.W latach 1800-1838 roku dobra należały do rodziny von Mitzlaff– wymieniony Ernst Gustav zmarły w 1849 roku. W 1803 roku odnotowana rodzina von Bӧhlau, wywodząca się od von Below. W 1838 roku majątek zakupił Arnold i posiadał dobra do 1884 roku. Kolejnym właścicielem był porucznik Georg Fritze w latach 1893-1905/08 a następnie od 1905/08 roku Artur von Livonius a do 1945 roku Dr. E. von Livonius.

Dwór

 

 

 

 

Dwór zbudowany po 1905 roku na planie prostokąta, parterowy z użytkowym poddaszem, podpiwniczony, kryty dachem mansardowym.

DRZENIÓWEK /GRUNEWALD Vw./

Opublikowany przez

Nieistniejący folwark położony w gminie Cybinka powiatu słubickiego. W 1914 roku wchodził  w skład majątku w Drzeniowie należącym do Pani Bӧtzow, z domu Henze, z Berlina. W spisach również podawany jest majątek w Chlebowie, którego właścicielką była Pani Bӧtzow.

DRAWNIK /Dragemühle/

Opublikowany przez

Osada położona w gminie Drawno powiaty choszczeńskiego. W 1879 roku majątek o powierzchni 45ha należał do rodziny Kleinke. W 1896 roku majątek o powierzchni 214ha należał do niejakiego Wegner. W skład majątku wchodziły: Mühlengut i Barników(Barnickshof). W 1914 roku majątek o powierzchni 238ha należał do rodu von Voss. W 1929 roku własność Marthy Neumann, z domu Schaeper. Jej majątek obejmował 197ha, a w skład majątku wchodził folwark Barników.

Nie zachowały się budynki majątku w Drawniku.