Wieś położona w gminie Ustka powiatu słupskiego. Stare lenno rodu von Bandemer. W 1717 roku właścicielem był Ernst Friedrich von Bandemer. Po jego bezpotomnej śmierci dobra dziedziczy wdowa po nim, Eleonora Gottlieb, z domu von Stojentin. Od 1749 roku właścicielem jest kapitan Christian Ernst von Bandemer z Osieka. Po jego bezpotomnej śmierci w 1757 roku majątek dziedziczy najbliższy krewny, Friedrich Asmus von Bandemer, który w 1760 roku sprzedaje dobra majorowi Georgowi Wernerowi von Bandemerowi. Kolejnym dziedzicem majątku został brat Georga, Ernst Ludewig von Bandemer. W latach 1831-1837 majątek należał do rodziny von Tornow. Do rodu von Below dobra należały od 1847 do 1855 roku. W 1855 roku niejaki Pauli kupił majątek za 45 tys. talarów. Od 1868 do 1884 roku właścicielem był Leopold Schumacher. Następnie majątek przejęła rodzina von Hanstein. Dobra zakupił Ernst von Hanstein, zmarły w 1904 roku. Po nim majątek odziedziczył jego syn, Fritz. Ostatnim właścicielem był wnuk Ernsta, Fritz-Leberecht von Hanstein.

Dwór

Dwór rozebrany w latach 70-tych XX wieku. Resztki parku krajobrazowego.

Wieś położona w gminie Kobylnica powiatu słupskiego. Wieś podzielona na dwa działy majątkowe. Około 1480 roku część wsi zakupił Matthias von Puttkamer. Od 1490 do 1734 roku część wsi należała do rodu von Kleist. W latach 1550(1564)-1640 część wsi w rękach rodu von Below. Na przełomie XV i XVI wieku część wsi należało do Jürgena von Below(1485-1527) a w 1532 roku siedział tu Joachim von Below. Od 1662 do 1854 roku należała do rodu von Krockow. W 1734 roku. część wsi należała do rodziny von Blumenthal. W XVIII wieku jeden z majątków należał do hrabiego Adama Joachima von Podewils(1697-1764) żonaty z Marią Charlottą von Krockow z Pieszcza, zmarłą w 1750 roku a małżeństwo było bezdzietne. W 1764 roku majątki odziedziczył Heinrich Joachim Reinhold von Krockow. Na początku XIX wieku dobra należały do hrabiego Carla zmarłego w 1842 roku. Rodzina von Krockow otrzymała tytuł hrabiowski w 1786 roku. Od 1851 lub 1854 roku w rękach baronów von Wolzogen(Wollzogen) und Neuhaus przez małżeństwo z hrabianką Rosalie von Krockow, zmarłą w 1878 roku i pozostawała w ich posiadaniu do 1945 roku. Na przełomie XIX i XX wieku właścicielem był baron Paul von Wolzogen und Neuhaus, zmarły w 1910 roku. W latach 1914-20 właścicielką była baronowa Hedwig von Wolzogen und Neuhaus, z domu von Versen(ur.1850). Ostatnimi właścicielkami były siostry baronowa Rosalie von Wolzogen und Neuhaus i baronowa Jutta von Bӧltzig.

Dwór

Z założenia zachowało się skrzydło zachodnie. Skrzydło wschodnie zostało rozebrane w latach 70-tych XX wieku. Była to starsza część założenia. Obok park krajobrazowy.

Wieś położona w gminie Potęgowo w powiecie słupskim. Dąbrówno powstało z dawnej owczarni Damerow lub Dumbrowe na polach majątku Grąbkowo(Grumkow). W 1784 roku została wydzielona kolonia Schӧnfeld z folwarkiem a w 1839 roku majątek Dombrowe stał się samodzielnym majątkiem, któremu przez I wojną światową nadano nazwę Schӧneichen. W 1928 roku właścicielem był Leo von Zelewski.

Dwór

Pałac

Neogotycki pałac z końca XIX wieku z masywną wieżą.

Po raz pierwszy wzmiankowana w 1325 roku. W  1499 roku odnotowana  rodzina von Schwave(Swave, Suave, Schwaven, Scghwaben), rodzina von Podewils(Podwyls, Pudewyls, Pudwyls, Pudwils) oraz w latach 1499 do 1590 rodzina von Weiher(Weyher, Weyherr, Weyer, Weiger, Weger), W 1693 roku wieś należała do rodziny von Below. W 1696 roku Gerd von Below sprzedał wieś Klausowi Heinrichowi von Lettow aczkolwiek w g innego źródła von Lettow posiadał wieś już od 1694 do 1797 roku.W latach 1800-1838 roku dobra należały do rodziny von Mitzlaff– wymieniony Ernst Gustav zmarły w 1849 roku. W 1803 roku odnotowana rodzina von Bӧhlau, wywodząca się od von Below. W 1838 roku majątek zakupił Arnold i posiadał dobra do 1884 roku. Kolejnym właścicielem był porucznik Georg Fritze w latach 1893-1905/08 a następnie od 1905/08 roku Artur von Livonius a do 1945 roku Dr. E. von Livonius.

Dwór

Dwór zbudowany po 1905 roku na planie prostokąta, parterowy z użytkowym poddaszem, podpiwniczony, kryty dachem mansardowym.