Niewielka wieś leżąca w powiecie zielonogórskim, w gminie Bojadła. W XIV wieku wieś należała do rodu von Zabeltitz/Zobeltitz/ z Otynia. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1482 roku, kiedy dobra są w posiadaniu rodziny von Dyherrn. W 1579 roku wieś w rękach rodu von Kottwitz z Bojadeł i Konotopu. Po 1788 roku majątek przejmuje rodzina von Luck. Dobra w Bełczu przez kolejne lata były w rękach właścicieli Konotopu. W 1894 roku majątek należał do właściciela Konotopu, porucznika Emmo Foerster. Pod koniec XIX wieku Emmo Foerster z Konotopu za 225ooo marek sprzedaje dobra w Bełczu dzierżawcom, Karlowi Brendler oraz Josefowi Rother, przedsiębiorcom pochodzącym ze Sławy. W 1910 roku majątek nadal w rękach Karla Brendlera i Josefa Rothera ze Sławy. W spisie majątków z 1912 oraz w 1917 roku właścicielem był Karl Brendler, którego majątek obejmował 387ha gruntów. W 1921 roku majątek o areale 387ha należał do Carla Berge. W 1926 i 1930 oraz w 1937 roku majątek Carla Berge obejmował 366ha gruntów.
Pozostałością po założeniu pałacowo-parkowym są: pałac, znacznie przebudowany na potrzeby mieszczącego się w nim Domu Pomocy Społecznej, z przybudówkami. Całość mieści się w parku krajobrazowym. Zbudowany na planie prostokąta, piętrowy z użytkowym poddaszem, kryty dachem mansardowym, podpiwniczony. Zbudowany pod koniec XIX lub na początku XX wieku(jak wynika z map). Prawdopodobnie w pobliskim założeniu folwarcznym stoi starszy budynek mieszkalny zarządcy majątku.
