Świerzno /Schwirsen/

Wieś gminna położona w powiecie kamieńskim. Początki wsi sięgają średniowiecza. Już w XIV wieku była lennem rodu von Flemming. Po raz pierwszy wzmiankowana dopiero w 1517 roku(Swyrssen). W 1455 roku majątek został podzielony na trzy części, wszystkie w rękach rodziny von Flemming. Już na początku XV wieku wymienia się Heinricha von Flemming. W 1628 roku we wsi dwa majątki: większy a należący do Rudigera Otto von Flemming, mniejszy b należący do braci Hasso Adama i Ewalda Jochima von Flemming. W XVII wieku jeden z majątków należący do Georga Kaspra von Flemming odziedziczył jego syn, Jacob Heinrich von Flemming. 1716 roku generał Bogislav  Bodo von Flemming(1671-1732) z Trzęsacza staje się właścicielem dóbr świerzeńskich łącząc wszystkie majątki w jeden w 1725 roku. Generał był człowiekiem wykształconym, zdobywszy wykształcenie na europejskich uniwersytetach, karierę rozpoczął jako oficer w gwardii elektora brandenburskiego. W 1699 roku wstąpił na służbę króla Augusta Mocnego, w której doszedł do stopnia generała porucznika kawalerii. W roku 1703 ożenił sie z hrabianką Luizą von Wreech, w 1717 roku opuścił armię i osiadł w Trzęsaczu. Po śmierci hrabiego Bogislawa Bodo von Flemming majątek odziedziczyła jego córka, Anna Augusta, która wniosła majątek w wianie  swojemu mężowi, Friedrichowi Ludwigowi hrabiemu von Wartensleben. W 1782 roku majątek odziedziczył jego syn, rycerz Zakonu Joannitów, hrabia Christian Ludwig Wilhelm von Wartensleben. W księdze właścicieli ziemskich był odnotowany w 1804 roku, w 1828 roku właścicielem majątku była wdowa z dziećmi. Kolejnym właścicielem był syn Christiana,  Alexander Constantin Hermann Eduard von Wartensleben, zmarły w Świerznie w 1883 roku. W 1910 roku majątek liczył 1321 ha gruntów. Posiadali dobra do 1916 roku, kiedy Septimus hrabia von Hahn żeniąc się z hrabianką von Wartensleben przejął majątek(korespondencja na pocztówce ze Świńca), mający w 1928 roku 1325 ha gruntów. Od 1929 do 1945 roku dobra są własnością Hansa Siegfrieda barona von Rüxsleben. Po 1945 roku zajęte przez wojsko radzieckie. Od 1952 roku użytkowany przez gospodarstwo rolne. W latach 1975-81 przeprowadzono remonty dachów, konserwację malowideł sali balowej, zrekonstruowano budynek gospodarczy po zachodniej stronie drogi dojazdowej. Od 1993 roku w rękach prywatnych- kolejny prawdopodobnie już 4 właściciel- spółka „Dwór Pomorski” podejmuje próbę odbudowy założenia z przeznaczeniem na hotel i restaurację.

Świerzno dwór Flemmingów, zachodniopomorskie Świerzno- dwór Flemmningów Świerzno pow.Kamień Pom, zachodniopomorskie

DWÓR

Za czasów Henryka von Flemming pod koniec XVI wieku stał we wsi dwór drewniany, zburzony w 1660 roku. W 1665 roku w związku z małżeństwem Kacpra Joachima von Flemming został zbudowany nowy dwór. W latach 1718-23 został za sprawą budowniczego ze Stargardu Andrzeja Haase zbudowany dwór ryglowy. W 1764 roku zostaje rozebrany stary dwór z 1665 roku. Założenie składa się ze skrzydła zachodniego i południowo-zachodniego, które pełnić miało funkcję oficyn mieszkalnych, ze skrzydła południowo-wschodniego, które miało pełnić funkcję wozowni oraz wschodnie, które miało być stajnią. Od północy miał stanąć pałac, w miejscu dzisiejszych gołębników- projekt nigdy nie zrealizowany. Całość zamykała dziedziniec od wschodu, zachodu i południa. Funkcję dworu od początku pełniły połączone ze sobą pod kątem prostym skrzydła zachodnie i południowo-zachodnie. W 1728 roku ukończono w południowo-zachodnim skrzydle salę balową. Gołębniki przy północnym boku dziedzińca powstały pod koniec XVIII wieku. Całość zbudowana jest w konstrukcji częściowo ryglowej, częściowo murowanej. W latach 1923-25 remont założenia. Zespół w Świerznie jest przykładem barokowej rezydencji we francuskim typie „entre cour et jardin” czyli między dziedzińcem a ogrodem. Wnętrza dwory zachowały układ zbliżony do pierwotnego. Najciekawsze pomieszczenia to- duża sala kominkowa ze starym kominkiem pozbawionym herbu właścicieli oraz sala balowa z emporą dla orkiestry, nad nią herbem budowniczego z jego imieniem i nazwiskiem i datą 1728 oraz postaci muzykantów, dam i włoskich aktorów z comedii dell`arte. Sala balowa stanowi unikat w skali Pomorza Zachodniego, niestety zagrożonego zniszczeniem.

1995

Świerzno1 Świerzno2 Świerzno3 Świerzno4 Świerzno5 Świerzno6 Świerzno7
Świerzno8
Świerzno9 Świerzno11

2008

Świerzno Świerzno001 Świerzno002 Świerzno003 Świerzno004 Świerzno005 Świerzno008 Świerzno033 Świerzno034 Świerzno035 Świerzno036

SALA BALOWA + WNĘTRZA(2008)

Świerzno006 Świerzno015 Świerzno032Świerzno012 Świerzno013 Świerzno018 Świerzno019 Świerzno020 Świerzno021 Świerzno022 Świerzno023 Świerzno024 Świerzno025 Świerzno026 Świerzno027 Świerzno028 Świerzno028 Świerzno029 Świerzno031

Świerzno007Świerzno009 Świerzno010 Świerzno011

2011

sierpień 2011 (1) sierpień 2011 (9) sierpień 2011 (34) sierpień 2011 (35) sierpień 2011 (18)

Świerzno, zachodniopomorskie

Stuchowo /Stuchow/

Miejscowość położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1320roku(Stuchowe). W 1313 roku była lennem Hanninga von Stuchow. W 1317 roku jest lennem Johanna Behre(Behr)von Stuchow. Od 1490 roku należała do rodu von Plӧtz. W 1476 roku wymienia się Eggerta von Plӧtz. W 1491 roku mowa o Klausie von Plӧtz. W 1523 roku wieś należy do Berndta i Simona von Plӧtz. W XVI wieku wymienia się również Adriana i Eggerta(1580) von Plӧtz. W latach 1608 i 1628 wymieniony Christoph von Plӧtz, zmarły w 1659 roku. W 1668 roku we wsi dwa majątki należące do rodu von Plӧtz. Majątek a należący do Joachima Christopha von Plӧtz, po jego śmierci w 1708 roku przechodzi w ręce synów: tajnego radcy Michaela Christopha i Kaspra Henninga von Plӧtz. Po ugodzie z bratem w 1713 roku majątek a przypadł Michaelowi Christophowi. Po śmierci Michaela Christopha w 1765 roku majątek a dziedziczy jego jedyny syn, kapitan Joachim Heinrich von Plӧtz, zmarły bezpotomnie w 1775 roku. Majątek odziedziczył porucznik Joachim Christoph von Plӧtz, zmarły w 1777 roku. Po nim majątek przypadł wdowie po kapitanie Joachimie Heinrichu, Louisie Charlottcie Hedwig von Plӧtz, z domu von Plӧtz. Po śmierci męża kapitana von Plӧtz wychodzi ponownie za mąż za kapitana Balthasara Friedricha Brockhausen. W 1780 roku po ugodzie spadkowej majątek a przypadł bratu Louisy, Carlowi Heinrichowi von Plӧtz. Majątek b w XVII wieku należał do Caspara von Plӧtz . Na przełomie XVII/XVIII wieku należał do syna Caspara, Joachima von Plӧtz. Dnia 07.07.1701 roku majątek b dziedziczy jego syn Balthasar Heinrich von Plӧtz zmarły w 1761 roku. Po nim majątek przechodzi na jego dzieci(miał 3 synów i 5 córek). Dnia 13.09.1766 roku majątek odziedziczył porucznik, późniejszy major Carl Gustav von Plӧtz. W 1804 roku doszło do scalenia majątków, które posiadał Friedrich Wilhelm von Plӧtz. Po 1828 roku na krótko majątek był w innych rękach odkupiony prawdopodobnie w 1831 roku przez Carla Heinricha Georga von Plӧtz. W 1870 roku dobra obejmowały 2582 morgi ziemi a w 1879 roku 660,65 ha gruntów. W 1910 roku za czasów Leo von Plӧtz majątek liczył 802 ha gruntów. W 1928 i 1939 roku właścicielem był Henning von Plӧtz a majątek obejmował 764 ha gruntów. W 1942 roku dobra przejęte przez państwo niemieckie. Po 1945 roku siedziba dyrekcji i mieszkania dla pracowników miejscowego PGR. W latach 50-tych ośrodek kolonijny. Od 1963 roku w pałacu mieści się szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej.

Behr-Baer

Ploetz 1

ZAMEK 

Przy drodze do Świerzna stał zamek, którego pozostałości były już ledwie widoczne w XVII wieku w postaci resztek murów obwodowych, fundamentów domu mieszkalnego oraz podwójnych fos.

DWÓR

Do południowego skrzydła pałacu przylegały ruiny dworu rodziny von Plӧtz. Budynek odrestaurowany.

PAŁAC

W zachodniej części wsi położone założenie pałacowo-parkowe. Pałac zbudowany w latach 1880-88 w stylu neorenesansowym z elementami neobaroku, wzbogacony o dwie wieże zwieńczone hełmami. W 2006 roku wyremontowany. Obok zabudowania gospodarcze oraz park krajobrazowy w stylu angielskim o powierzchni 41 ha.

Mechowo /Dorphagen/

Wieś położona w gminie Golczewo powiatu kamieńskiego. Wzmiankowana w 1433 roku kiedy już była  własnością  rodu von Grape. W XV wieku wzmiankowany Hermann von Grape. Od XVI wieku do majątku należał folwark w Gacku(Dammhoff). W 1538 roku umiera Hans von Grape. W 1564 roku wymieniony Heinrich von Grape, w 1569 roku Herman von Grape, w 1583 roku Hans von Grape, w 1606 roku Joachim von Grape.W 1659 zmarł Ehrentreich von Grape, w 1669 roku zmarł Gerslaff von Grape. W XVII wieku wymieniony również Wilcke von Grape, Joachim Adrian(+1698), Ehrentreich Wulff(1695), Jürgen(+1693). W 1717 roku na terenie wsi 4 majątki należące do rodu von Grape. Wymienieni: Wulff Joachim(+1725), Adam Wolf(+1719), Karl Bogislav(+1719), Gustav Heinrich(+1737), Adam Friederich(+1744). Żoną Adama Friedericha była Hedewig Juliana z domu von Brockhusen. Ich synowie porucznik Friederich Wilhelm von Grape oraz Gotthilf Erdmann Leopold von Grape dziedziczą majątek. Po ich śmierci :Friedrich Wilhelm(+1758), Leopold(+1760), majątek przypada kapitanowi Adamowi Gottholdowi von Grape. Adam Gotthold, Adam Friederich i Leopold von Grape część gruntów dnia 15.01.1745 roku sprzedają wdowej Dorothei Katharinie von Koven, z domu von Rango. Po niej 24.08.1751 roku dobra dziedziczy syn, Johann Carl von Koven, później jego brat Carl Friederich von Koven, który w 1767 roku sprzedaje dobra kapitanowi Adamowi Gottholdowi von Grape. W 1799 roku właścicielem majątku był Carl Georg Adam Rudolf von Grape, od którego majątek w 1823 roku zakupił major Julius Friedrich Gotthardt von Flemming. Od 1828 roku majątek pozostawał w zastawie(dzierżawie?) u aptekarza Friedricha Gottlieba Edelmann(+1862), później jego syna, Juliusa Theodora Wilhelma(+1873). W 1870 roku kiedy majątek był w zastawie u rodziny Edelmann, wraz z folwarkami w Gacku(Dammhoff) oraz w Zielonce(Grunhoff) obejmował 3885 mórg ziemi. W 1879 roku , kiedy dobra w 1873 roku powróciły do rodziny von Flemming majątek obejmował 995,71ha ziemi. W tym czasie wzmiankowany Felix von Flemming(+1895). W 1896 roku majątek rozparcelowany i sprzedany. Później dość częste zmiany właścicieli części dóbr z dworem- 1905-  właścicielem rodzina Zühlke, 1910rodzina Lange, 1914- hrabia von Schulenburg.  W 1928 roku majątek należał do Maxa Gӧrlich i obejmowały 269 ha gruntów. Ostatnim właścicielem dóbr był Erwin Barske, którego majątek w 1939 roku obejmował 310 ha gruntów. Po 1945 roku majątek staje się własnością Skarbu Państwa a na jego terenie utworzono PGR, funkcjonujący do 1991 roku.

W zachodniej części wsi zespół dworsko-parkowy. Dwór z przełomu XVIII i XIX wieku, parterowy, z użytkowym poddaszem, zbudowany na planie prostokąta, kryty dachem mansardowym z naczółkami, podpiwniczony. Obok park krajobrazowy z końca XVIII wieku o pow. 22,92 ha.

Krzepocin /Lüttkenhagen/

Wieś położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy informacja o miejscowości pojawia się w 1512 roku w związku z rycerzem Kerstenem Apenborg z Krzepocina. W 1594 oraz w 1628 roku lenno Jochima von Grape. W 1717 roku 4 działy własnościowe: 3 należące do rodu von Grape i jeden w rękach von Edling. W 1716 roku majątek wdowa po Ehrenreich von Grape, Emerentia Juliana, z domu von Mellin, figurująca jako właścicielka majątku b, przekazuje majątek synowi, kapitanowi Steffenowi Albrechtowi von Grape. Po jego śmierci majątek dziedziczą jego trzej synowie. Po śmierci najmłodszego z braci, pozostali w 1762 roku sprzedają majątek Adamowi Gottholdowi von Grape, który w 1767 roku odkupił majątek należący do Carla Friedircha von Grell. Po jego śmierci majątek odziedziczył jego syn, Carl Georg Adam Rudolph von Grape zmarły bezdzietnie w 1833 roku. Majątek przechodzi w ręce młynarza Carla Friedricha Zühlke. W 1910 i 1928 roku właścicielem majątku był niejaki Gehm a majątek liczył kolejno 205 ha  i 152 gruntów.

Krzepocin11sierpień 2011 (2) Krzepocin11sierpień 2011 (4) Krzepocin11sierpień 2011 (6) Krzepocin11sierpień 2011 (9) Krzepocin11sierpień 2011 (8)

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

W zachodniej części wsi dwór zbudowany prawdopodobnie pod koniec XIX wieku, na planie prostokąta, parterowy, kryty dachem dwuspadowym, podpiwniczony. W sąsiedztwie resztki parku dworskiego.

Krzepocin, zachodniopomorskie

Jatki /Brendemühl/

Wieś położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. W 1369 roku wymieniony rycerz Johann Schultheiss z Jatek. Nazwa wsi pojawia się w 1523 roku(Brandenmole) oraz 1628 roku(Brandemuhl). Wieś książęca. W 1448 roku lenno posiada Klaus Brüsewitz. Rodzina von Brüsewitz posiadała majątek we wsi do lat 20-tych XIX wieku. W 1477 roku pojawia się rodzina von Witten z Trzebieszewa, posiadająca majątek we wsi do 1780 roku. W XVIII wieku podział wsi na trzy majątki: A, B i C. Od 1892 roku dwa majątki: A i B.

MAJĄTEK A

W 1713 roku majątek należał do Joachima von Witten i jego syna Joachima Ernsta von Witten, po śmierci którego w 1733 roku majątek przejmują jego synowie, Joachim Berndt i Ernst Ludwig. Po śmierci Ernsta Ludwiga von Witten w 1765 roku majątek odziedziczył jego syn, Georg Wilhelm von Witten. W 1777 roku sprzedał majątek Johannowi Frombold oraz baronowi von Mirbach. W 1787 roku majątek zakupił major Christian Wilhelm Ludwig hrabia von Wartensleben ze Świerzna. W 1790 roku majątek A zakupiony przez Carla Friedricha Marks. Po jego śmierci w 1803 roku dobra w posiadaniu wdowy, Anny Sophii, z domu Zymdal. W 1827 roku po śmierci matki dobra przejmują ich synowie, Johann Friedrich i Carl Friedrich Marks. Kolejnym właścicielem majątku jest syn Johanna, Johann Gottlob Marks, który przejął majątek w 1855 roku. W 1860 roku majątek w posiadaniu Johanna Augusta Ferdinanda Marks(Marx). W 1892 roku właścicielem zostaje rodzina Krohn, która posiada majątek do 1945 roku. W 1910 i 1928 roku właścicielem majątku A był Ferdinand Krohn a dobra liczyły 89 ha gruntów(1910) i 91 ha (1928).

MAJĄTEK B

Dobra od 1448 roku do początków XIX wieku należały do rodu von Brüsewitz. W 1726 roku umiera Eggard von Brüsewitz.  Majątek przejmują jego synowie: Friedrich Ludwig, Carl Gustaw i Moritz Eggard. W 1785 roku majątek posiada Moritz Eggard, później dobra dziedziczy jego brat, Carl Gustav von Brüsewitz. Po śmierci tego ostatniego w 1789 roku majątek posiada wdowa i 2-ch synów. Majątek przejął najstarszy z synów, porucznik Gustav Friedrich Carl Wilhelm von Brüsewitz. Od 1827 roku majątek posiada niejaki Schlieben ze Świdwina. Później dość częste zmiany właścicieli: w 1842 roku majątek należy do Friedricha Schrӧder, w 1845 roku do niejakiego Meyer, w 1847 roku do Ottona Ludwiga von Schmeling, w 1851 roku Leona Alberta Geiseler, w 1852 roku do Ernsta Plath, w 1853 roku do Friedricha Reste, w 1860 roku do Friedricha Wilhelma Adolfa Asch, w 1865 roku do Gustava Kiekebusch. Posiadał majątek do 1868 roku. W 1892 roku dobra są własnością rodziny von Marees.  Na przełomie XIX i XX wieku właścicielem majątku jest rodzina Edelmann. Majątek B w 1910 roku posiadała rodzina Rackow a dobra obejmowały 254 ha gruntów. W 1928 roku majątek o powierzchni 363 ha w rękach Emila Holzrichter. Do 1945 roku dobra są w rękach rodziny Holzrichter.

MAJĄTEK C

Dobra do 1804 roku w rękach rodu von Brüsewitz– wymienia się Moritza Eckarda von Brüsewitz(XVIIIw) i Carla Gustava von Brüsewitz(XIXw). Od 1827 roku majątek C w rękach rodziny Marks(Marx). W 1853 roku po śmierci Carla Friedricha Marksa majątek zakupił August Wilhelm Lawerentz. W 1892 roku  właścicielem zostaje rodzina Krohn i łączy majątki A i C i posiada je do 1945 roku.

Po 1945 roku majątki zajęte przez wojsko polskie. Pod koniec lat 50-tych XX wieku utworzono PGR, podległe od początku lat 70-tych do KPGR Stuchowo.

Jatki11sierpień 2011 (11)Jatki11sierpień 2011 (12)Jatki11sierpień 2011 (8)Jatki11sierpień 2011 (9)Jatki11sierpień 2011 (10)

ZAŁOŻENIE DWORSKO-PARKOWE

W południowej części wsi znajduje się zespół dworsko-parkowy. Dwór zbudowany na przełomie XIX/XX wieku w stylu neoklasycystycznym. Zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, kryty dachem dwuspadowym. W sąsiedztwie znajduje się park krajobrazowy o powierzchni 1,8 ha założony w XIX wieku.

Jatki, zachodniopomorskie

Ciesław /Tetzlaffshagen/

Wieś położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Wzmiankowana w 1369 roku(Tesslaveshaghen). Od czasów średnich do połowy XIX wieku  część wsi należała do rodu von Grape. W 1474 roku lenno Petera Grape z Mechowa. W 1481 i 1483 roku Peter Grape posiadał już siedzibę szlachecką na terenie wsi gdyż pisał się „Pan na zamku”. Na przełomie XVII i XVIII wieku podział wsi na dwa działy majątkowe. W 1717 roku dwa majątki należące do rodów: von Grape i von Edling(jak podaje Bronisch). Majątek A był starym lennem rodu von Grape.  Adam Wolf von Grape przekazał majątek synom: Gustavowi Heinrichowi i kapitanowi Adamowi Friedrichowi Heinrichowi von Grape. W 1717 roku majątek przejął Gustav Heinrich, a po jego śmierci w 1738 roku nieletni syn, Adam Gotthold, w imieniu którego majątkiem zarządzał porucznik Heinrich Adolph von Dittmansdorf. Po 1743 roku majątek a posiada wdowa po Gustavie Heinrichu, Anna Elisabeth, z domu von Weyher, która ponownie wyszła za mąż za porucznika Joachima Heinricha von Mellin. Po jej śmierci majątek a dziedziczy syn Gustava i Anny, Adam Gotthold von Grape. Był właścicielem majątku w 1804 roku. W 1828 roku majątek należy do Carla Friedricha Medewaldt, w 1842 roku do Heinricha Fahlend, w 1857 roku do Otto Plathe a od 1861 roku, jego syna, Hermanna Plathe.  Majątek B w 1717 roku był w posiadaniu rodziny von Edling. Majątek b w drugiej połowie XVIII wieku należał do wdowy Frederici Eleonory Krause, z domu von Güntersberg. W 1762 roku majątek b należy do braci Fredericha Wilhelma Sigismunda i Dubislava Johanna Albrechta von Grape. Prawdopodobnie pod koniec XVIII wieku majątki zostały scalone przez Adama Gottholda von Grape. W 1870 roku ich dobra obejmowały 1577 mórg ziemi. W 1879 roku kiedy majątek był własnością rodziny von Plӧtz dobra obejmowały 401,87 ha gruntów. Główną siedzibą rodu było Stuchowo. Administratorem majątku w Ciesławie była rodzina Grimm- Eduard, Hermann. W 1910 rku, kiedy właścicielem majątku był Leo von Plӧtz dobra obejmowały 413 ha gruntów. W 1928 roku właścicielem dóbr był Henning von Plӧtz a dobra obejmowały 461 ha gruntów. W latach 30-tych XX wieku parcelacja majątku. Po 1945 roku na terenie folwarku działała spółdzielnia „Wolność”, później „Ciesław”.

DWÓR

W zachodniej części wsi znajduje się założenie dworsko-folwarczne. Dwór zbudowany na planie prostokąta w drugiej połowie XIX wieku, parterowy, neoklasycystyczny, kryty dachem dwuspadowym z dwukondygnacyjnym ryzalitem, podpiwniczony. Obok pozostałości po zabudowie folwarcznej.

Chomino /Kummin/

Wieś położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1321 roku(Cummin). W 1369 roku wymieniony Johann Hannemannes. W 1436 roku lenno braci von Brüsewitz. W 1448 i 1459 roku mowa o Heinrichu Witte mającym majątek na terenie wsi. W 1520 roku Joachim von Brüsewitz sprzedał część gruntów radzie miejskiej Kamienia Pomorskiego. Pod koniec XVI wieku należące do rodów von Brüsewitz oraz von Witten. W 1628 roku wieś podzielona na 3 działy majątkowe należące do rodów: von Woitke(Woitken, Woedtken), von Brüsewitz– majątek w rękach  trzech braci: Steffena, Hansa i Eggarda oraz do wdowy po Eustachiusie von Flemming. W XVIII wieku 4 majątki A, B, C i D. Majątki A, B i C należały do rodu von Brüsewitz. W  1741 roku Balthasar Heinrich von Brüsewitz sprzedał majątek A Dubislawowi Joachimowi von Witten, który w 1768 roku został odkupiony przez kapitana Caspara Magnusa Heinricha von Brüsewitz. Po śmierci Joachima Ernsta von Brüsewitz majątek B odziedziczył jego jedyny syn, Ernst Friedrich, który w 1762 roku sprzedał go kupcowi Heinrichowi Domasius a który został odkupiony przez Caspara Magnusa Heinricha i jego brata porucznika Carla Friedricha von Brüsewitz. Majątek C po śmierci Eggarda Carla von Brüsewitz w 1743 roku przypadł Ernstowi Friedrichowi, porucznikowi Adamowi Sigismundowi oraz porucznikowi Adamowi Georgowi von Brüsewitz a w końcu również sprzedany kupcowi Heinrichowi Domasius i odkupiony przez Caspara Magnusa Heinricha von Brüsewitz. W 1804 roku właścicielem majątków A, B i C był Caspar Magnus Heinrich von Brüsewitz. Po śmierci Caspara Magnusa Heinricha majątek odziedziczył jego syn, Gustaw Wilhelm von Brüsewitz. W 1852 roku dobra przejmuje jego zięć, Herman von Randow, zmarły w 1886 roku. Na początku XX wieku majątek jest w rękach rodziny Bütow(1905). W 1910 roku własność rodziny Vassholz a dobra liczyły 513 ha gruntów.

Majątek  D należący do rodziny von Witten, w 1735 roku Dubislaw Joachim von Witten sprzedaje za 8000 florenów porucznikowi Erdmannowi Magnusowi von Pustar. Po jego śmierci w 1741 roku majątek dziedziczy wdowa, Antoinette Juliana, z domu von Iwatzhofen, dwukrotnie zamężna za Georga Jacoba Ewalda von Puttkamer oraz za von Wussow. Majątek przejmuje Ernst Ludwig von Witten i sprzedaje go w 1783 roku Josue Wilhelmowi von Grell. W 1804 roku Josua Wilhelm von Grell miał 62 lata i był bezdzietny. Majątek po jego śmierci odziedziczył porucznik Wilhelm Anton von Brockhusen, odnotowany w 1828 roku. W 1849 roku majątek należał do Fritza von Schrader, od 1859 roku do Paula Hirsch.

W XX wieku dwa majątki. Były majątek D należący w 1910 roku do rodziny Ebert obejmował 100 ha gruntów. W 1939 roku nadal dwa majątki: były majątek D należący do D.Ebert i obejmujący 100 ha gruntów, drugi (scalone majątki A, B i C) należący do rodziny Willrich liczący 178 ha gruntów.

DWÓR

 

 

 

ZESPÓŁ DWORSKI

We wsi parterowy dwór z użytkowym poddaszem zbudowany na planie prostokąta, w części środkowej zaznaczonym ryzalitem, kryty dachem czterospadowym, częściowo podpiwniczonym. Obok resztki parku dworskiego.

Bralęcin /Brallentin/

HISTORIA WSI

Po raz pierwszy wieś wymieniona w roku 1278. W tym czasie należała do rodu von Wedel z Krępcewa. W 1352 roku miejscowość w rękach rodziny  von Borcke oraz von Wedel. W XVI wieku wieś podzielona na dwie części. W 1575 roku część wsi należy do rodu von Borcke, druga część do rodziny von Küssow/1561/ ale nadal wieś jest lennem rodu von Wedel.  W 1836 roku umiera ostatni z rodu von Borcke- Ludwik Wilhelm Emil. Od 1846 roku wieś ponownie w rękach rodziny von Wedel– właścicielem zostaje Carl Ferdinand von Wedel z Rzeplina. W 1857 roku dobra są w rękach jego syna Lupolda von Wedel i jego żony Joanne Terese, z domu von der Osten. Pod koniec XIX wieku Bralęcin w rękach Heleny von Saldern, z domu von Wedel, w 1939 roku właścicielem jest Otto von Saldern.

Wedel

Borck 1

Kussow

Salder Saldern-Ahlimb-Ringenwalde

 

Brałęcin zachodniopomorskie

Brałęcin- gm. Pyrzyce

Bralęcin, zachodniopomorskie

Brałęcin-pałac z widokiem na ogród

Brałęcin gm.Pyrzyce

We wsi istniały dwa pałace i dwa dwory. Obecnie pozostałością z dawnego majątku jest dwór zarządcy. Jest to budynek wybudowany na planie prostokąta wzniesiony na niewielkim wzniesieniu, parterowy z użytkowym poddaszem, podpiwniczony, kryty niskim dachem dwuspadowym. W jego sąsiedztwie budynki pofolwarczne- obora, mleczarnia, magazyn zbożowy. Po drugiej stronie drogi naprzeciwko dworu zdziczały park, z pozostałością bramy wjazdowej w postaci dwóch słupów oraz resztki fundamentów pałacu.

Boguszyny /Gottberg/

Wieś położona w gminie Pełczyce powiatu choszczeńskiego o średniowiecznej metryce. Na początku XIV wieku jako właścicieli wsi wymienia się rodzinę von Wedel, wcześniej należała do rodziny von Kuhlen. Później w posiadaniu rodziny von Billerbeck. W XVIII wieku jest własnością rodu von Kahlden. Pod koniec XIX wieku majątek w posiadaniu rodziny von Schroeder. Był również w rękach hrabiego von Mellin. Po II wojnie światowej majątek przejęty przez Skarb Państwa. Przez kilkadziesiąt lat w rękach PGR, obecnie dzierżawiony przez osobę prywatną.

DWÓR

Na obrzeżach parku założonego w 1758 roku  skromny dwór zbudowany prawdopodobnie przez rodzinę von Kahlden. Zbudowany na planie prostokąta, z dobudówkami, kryty dachem naczółkowym.

2009r.

 

Będzieszewo /Bandesow/

Osada położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. W 1303 roku na kartach historii pojawia się rycerz Troya de Bandecowe, możliwe pochodzący z Będzieszewa. Po raz pierwszy wymieniona w 1321 roku(Bandesow, Villa Bandesow) i była własnością von Brüsewitz aż do 1863 roku. W 1523 roku część gruntów należy do Kamienia Pomorskiego. W 1628 roku w spisie właścicieli poza rodem von Brudsewitz wymienia się rodzinę von Woitken(Woitke), wymieniony Valentine Woitke, część do Kamienia Pomorskiego oraz rodu von Brüsewitz. Wymienia się: Klausa von Brüsewitz(1448), Joachima von Brüsewitz(1523), Jürgena von Brüsewitz(1628), Carla Friedricha  von Brüsewitz wymienionego w spisie majątków w 1756 roku, Caspara Magnusa Heinricha von Brüsewitz wymieniony w spisie właścicieli w 1804 roku, Eggara(Eggerta) von Brüsewitz(XIX w.). W 1862 roku w spisie właścicieli wymienia się Eggerta von Brüsewitz(majątek A). W 1863 roku we dworze mieszkała wdowa po Eggarze z dziećmi. Później częste zmiany właścicieli. Na przełomie XIX i XX wieku majątek w posiadaniu rodziny Wolter. W 1910 roku dobra są w rękach rodziny Schlange i miały 251 ha gruntów. Prawdopodobnie po 1925 roku doszło do parcelacji majątku. W 1928 roku właścicielem dóbr z dworem był C. von Hippel a majątek liczył tylko 68 ha gruntów. W 1939 roku właścicielem majątku z dworem był Ulrich Sümmermann. Po wojnie własność Skarbu Państwa z utworzeniem na terenie majątku PGR. Obecnie grunty jak i budynki po PGR wykupione przez byłych pracowników.

Bruesewitz

DSC_0881

DSC_0882 DSC_0884 DSC_0885 DSC_0886 DSC_0887

 

DSC_0883

DSC_0889 DSC_0888 DSC_0890

ZESPÓŁ DWORSKO-PARKOWO-FOLWARCZNY

W centralnej części wsi zespól dworski składający się z: budynku mieszkalnego, parterowego, możliwe dworu znacznie przebudowanego, parku z drugiej połowy XIX wieku, resztek bramy wjazdowej oraz budynków gospodarczych położonych w pobliżu założenia.

Będzieszewo, zachodniopomorskie

Bród /Braunsforth/

 

 

Miejscowość o średniowiecznej metryce leżąca w powiecie stargardzkim. Od średniowiecza należała do rodziny von Wedel. W XVII wieku poza von Wedlami w posiadaniu rodu von Dewitz. W XVIII wieku zakupiona w całości przez von Wedlów. W tym czasie Melchior Magnus von Wedel połączył kilka wsi w jeden majątek, który po jego śmierci w 1744 roku został podzielony pomiędzy jego czterech synów. Po śmierci kolejnego właściciela Leopolda von Wedla w 1779 roku majątek podzielono na trzy części. Od 17822 roku właścicielem Bród został Hans Wilhelm von Wedel, od którego majątek w roku 1794 zakupił Magnus Ludwig von Wedel. Kolejnym właścicielem był Adolf Edward, następnie Hugo von Wedel, jego syn. W 1911 roku jako właściciel wymieniony był Busso von Wedel. Ostatnim posiadaczem majątku w 1939 roku był Rudolf von Wedel.

We wsi dwór zbudowany prawdopodobnie na przełomie XIX/XX wieku obok starszej budowy-pierwotnej siedziby właścicieli. Zbudowany na planie kwadratu, podpiwniczony, pokryty dachem mansardowym. Obok zabudowania folwarczne oraz resztki parku w stylu angielskim.