HISTORIA WSI
Wieś gminna leżąca w gminie Brzeźnica powiatu żagańskiego o średniowiecznym rodowodzie, po raz pierwszy wymieniona w roku 1217, kiedy była własnością zakonu augustianów z Nowogrodu Bobrzańskiego. Przez wieki podzielona na Brzeźnicę Dolną i Górną, scalona w latach 30-tych XX wieku w jedną wieś.
BRZEŹNICA DOLNA
W tej części wsi 4 działy własności.
I- Najstarsza część wsi. Od 1217 należała do augustianów z Nowogrodu Bobrzańskiego, od 1220 do augustianów z Żagania. Dobra były w ich posiadaniu do 1810 roku, do sekularyzacji zakonu. Po 1810 roku majątek przejęty przez miasto Żagań, od 1817 roku w rękach rodziny von Dobschütz. Od 1830 roku ponownie przejęte przez miasto Żagań.
II- Od 1626 roku w posiadaniu rodu von Petzold, ale już od 1616 część gruntów w posiadaniu augustianów z Żagania. W 1620 roku dobra w rękach Magnusa von Rottenbach(nobilitowany w 1636), od 1667 przejęte przez augustianów z Żagania a majątek połączony z majątkiem I-szym.
III- do 1575 roku własność rodziny Fechner, od 1575 w posiadaniu rodu von Zetzewitz-Zӧbeltiz. W 1579 majątek w rękach rodziny von Ziegelheim, od 1596 ponownie własność rodziny Fechner. Od 1621 roku dobra własnością Magnusa von Rottenbach, od 1667 roku są własnością augustianów żagańskich i połączone z majątkiem I-szym.
IV- w 1619-22 dobra są własnością rodziny Egckart. Dość częste zmiany właścicieli: Drescher-1660, Grünig-1674, augustianie żagańscy– 1674, Heinrich– 1691.
BRZEŹNICA GÓRNA
Składała się z III części.
I- należała od 1256 do 1810 roku do augustianów żagańskich. Od 1817 w posiadaniu rodziny von Dobschütz, 0d 1830 do 1940 roku własność miasta Żagań.
II- w 1601 roku własność Żagania, następnie augustianów żagańskich i włączona do majątku I-go.
III- w latach 1566-1867 własność rodziny von Petzold, później w rękach pani Faulhaber, z domu von Petzold, od 1875 w posiadaniu Andre von Axleben, w 1880 roku własność wdowy po Andre, od 1896 w rękach rodziny Mӧbius, od 1901 do końca 1945 własność rodziny Günther
We wsi w sąsiedztwie kościoła dwory: pierwszy dwór z drugiej połowy XIX wieku, założony na planie prostokąta, murowany, piętrowy. Po drugiej stronie stoi barkowa plebania- wcześniej był to dwór należący do augustianów.
