SKWIERZYNA /Schwerin/

Najstarszą formą osadniczą była prawdopodobnie osada rybacka z XII wieku. Po raz pierwszy wymienione w roku 1312(Zqueryn, Zwerin) oraz w kolejnych latach: 1313(Squerin, Squerim, Nova Squerin), 1316(Zweryn), 1328(Swerin), 1390(Swyryn), 1401(Squirzinski, Skwirzinczski), 1406(Skwirzyno), 1421(Squirzyna), 1425(Squirzina), 1466(Sqwyrzyna), 1493(Szkwyrzyna), 1499(Sqyrzyna), 1501(Quyrzyna), 1508(Squerzina), 1510(Squyrzyna), 1513(Swyrzyna), 1514(Schweren), 1522(Swirzina). Od 1313 roku jako miasto, prawd. lokowane już przed 1296 rokiem za czasów Przemysła II. W 1390 Władysław Jagiełło ustanowił komorę celną, a w 1406 roku nadaje miastu prawa magdeburskie. W początkach swych dziejów związana z Wielkopolską. W latach 1300-1319 należała do Księstwa Głogowskiego. Przez krótki okres zagarnięta przez Brandenburgię następnie sprzedana zostaje Krzyżakom. Odbita w 1326 roku przez Władysława Łokietkę, zostaje miastem królewskim należąc nieprzerwanie do Rzeczpospolitej aż do 1793 roku. W wyniku II rozbioru Polski została włączona do Prus. W latach 1807-1815 należała do Księstwa Warszawskiego. Do Polski wraca po 1945 roku. Na terenie miasta istniał majątek prawd. powstały na początku XX wieku. W 1905 roku obejmował 105,25ha i należał do Wilhelma Lindstedt. W 1907 roku wielkości 164ha a w 1913 roku 173ha  należący do porucznika w stanie spoczynku Fritza Grueneberg.

Położenie majątku nieznane.

CHRAPOWO /Hohengrape/

Wieś położona w gminie Pełczyce powiatu choszczeńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1320 roku(Grapow). Była wtedy lennem rodu von Witte. Kolejno wieś posiadały rody: von Paris, von Wedel, von Billerbeck, von der Goltz, von Blankensee, von Dietert, von Schӧning. W 1828 roku majątek posiadała rodzina Herr. Kolejnym był Friedrich Kuhn wymieniony jako właściciel w 1857 roku. W 1879 roku majątek o powierzchni 770,81ha należał do rodziny Windolff. W 1896 roku majątek wdowy Windolff wraz ze spadkobiercami obejmował 761,50ha. Był dzierżawiony przez Schleusener oraz urząd w Pełczycach a administratorem był Wichmann.  Na początku XX wieku majątek posiadał Wilhelm von Mӧrner, zmarły w 1907 roku.  W 1914 roku majątek obejmował 891ha i należał do Heinricha von Beyme(ur.1866r.) z Scharbow w Meklenburgii, którego majątek w 1929 roku obejmował 899ha.

DWÓR

Zbudowany w połowie XIX wieku, z wieżą jako dominantą założenia, piętrowy, podpiwniczony, kryty płaskim dachem. Po 1945 roku do lat 70-tych XX wieku budynek zaadoptowany na szkołę, później rozebrany. Zachował się park krajobrazowy oraz resztki zabudowań gospodarczych.

GIŻYN /Giesenbrügge/

Wieś położona w gminie Nowogródek Pomorski powiatu myśliborskiego. W XIV wieku we wsi lenno posiadał Hintzeko von Billingen oraz Arnold von Bretz(Brevitz). Rodzina von Billingen posiadała wieś przez ponad 300 lat. W 1724 roku właścicielem wsi była rodzina von Raden. W 1800 roku majątek posiadał urzędnik Lüder. W 1828 roku dobra w posiadaniu rodziny Palm.  W 1837 roku dobra zakupił Otto Theodor Heros von Borcke(1805-1878). Z Therese Adloff(1815-1847) miał pięcioro dzieci. Najstarszym synem był Johann August Heinrich Heros urodzony 23 lipca 1835 roku. Miał dwóch braci: Bernharda i Otta oraz siostry: Marię i Anastazję. Po śmierci Therese, Otto Theodor Heros ożenił się ponownie z Johanną Müller(1805-1888). W 1857roku majątek jego obejmował 5800mórg. Ciekawą postacią był przyszły właściciel majątku- Johann August Heinrich Heros. W 1862 roku wyjechał do Ameryki i brał czynny udział w wojnie secesyjnej. Walczył po stronie Konfederacji. Był adiutantem generała J.E.B.Stuarta. W 1863 roku ciężko ranny. W 1864 roku z tajną misją opuścił Amerykę powracając do Europy. Brał udział w wojnie Prus z Austrią. Po wojnie w 1867 roku osiadł w Żychce koło Chojnic. Ożenił się z Magdaleną Honig z Gralewa. Miał wtedy 32 lata, żona 22 lata. Miał z nią 3 synów. Po śmierci ojca dziedziczy Giżyn, który w 1879 roku obejmował 909,44ha gruntów. Po śmierci żony w 1884 roku ożenił się ponownie w 1885 roku z jej siostrą, Tony Honig, z którą miał córkę Virginię. Zmarł w 1895 roku. Pochowany został w Giżynie. W 1896 roku majątek o powierzchni 909ha w posiadaniu Walthera von Klitzing(zm.1925r.). W 1914 roku majątek obejmował 915ha i należał do Alexandra von Treskow(ur.1856r.). Po 1918 roku majątek rozparcelowano a pałac zaadoptowano na szkołę.  Część majątku 1928 roku zakupił Rohrbach. W 1929 roku majątek  Fritza Rohrbach obejmował 62ha.

PAŁAC

Do 1974 roku pałac pełnił rolę budynku szkolnego. Po 1974 roku stał nieużytkowany, w latach późniejszych rozebrany. Wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, kryty dachem naczółkowym, podpiwniczony. Obok pałacu park krajobrazowy oraz resztki zabudowań gospodarczych. Na zachodnim krańcu wsi położona była część majątku-owczarnia z budynkiem mieszkalnym oraz zabudową gospodarczą zachowaną do dnia dzisiejszego. Zachowały się pozostałości po grobowcu rodziny von Borcke.