SIENNO /Silligsdorf/

Wieś położona w gminie Węgorzyno powiatu łobeskiego. Wieś została założona przez Gunzelina von Hagen, hrabiego von Schwerin. Od 1315 roku lenno rodu von Wedel. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1346 roku(Czillickersdorp). W XVII wieku wieś podzielona pomiędzy rody von Wedel oraz von Bork(Borcke). W 1628 roku lenno posiadał Andreas Borcke, Friedericha Borcke(Sulchsdorff), do Martina Borcke oraz do Joachima Borcke.  W 1628 roku siedział tu Christoph, Bastian i Ernst Budde von Wedlowie. Po przejęciu większości majątku przez starostę Heinricha Joachima i rotmistrza Matthiasa Leopolda von Wedel oraz za zgodą ich braci Bastiana Georga i Philippa Daniela von Wedel, majątek został sprzedany w 1687 roku wdowie po Friedrichu Wilhelmie von Wedel, Annie Barbarze, z domu Schneider, a następnie jej córce Annie Barbarze i jej mężowi, tajnemu radcy Johannowi Friedrichowi von Schaper.  W 1743 roku tajny radca von Schaper sprzedaje majątek Friedrichowi Leopoldowi von Wedel. W 1756 roku majątek podzielony pomiędzy: 62-letnim pułkownikiem w stanie spoczynku Carlem Friedrichem von Wedel(Wedell) a  21-letnim porucznikiem Casparem Otto von Wedel(Wedell).  W 1804 roku majątek należał do 34-letniego kapitana Leopolda Juliusa Otto von Wedel(Wedell). W 1862 roku dobra w rękach porucznika Eduarda Ernsta Caspara von Wedel(Wedell). W 1914 roku majątek o powierzchni 856ha należał do Ernsta von Wedel. Dzierżawcą był kapitan Willibald Mach a administratorem Holst. Prawdopodobnie w latach 20-tych doszło do parcelacji majątku.  W latach 20-tych część dóbr po majątku rycerskim  należał do rodu von Zitzewitz. W 1939 roku na resztówce po majątku rycerskim nadal „siedział” Ernst von Wedel– majątek obejmował 38ha.

PAŁAC

W 1959 roku pałac uległ spaleniu. W kolejnych latach częściowo rozebrany. Zachował się park krajobrazowy z XIX w. o powierzchni 5,5ha.

KANIA /Kannenberg/

Wieś położona w gminie Chociwel powiatu stargardzkiego. W średniowieczu była lennem rodu von Wedel i pozostawała w ich rękach do 1945 roku. W XVIII wieku(1756) właścicielem majątku był 34-letni wówczas Ernst Wilhelm von Wedel(Wedell). W XIX wieku(1804) dobra należały do 33-letniego Augusta Wilhelma oraz jego synów: Ernsta Ludwiga(7,5-letniego), Ludwiga(5-letniego) i Augusta(3-letniego). W 1862 roku majątek w rękach kapitana w stanie spoczynku Ernsta Ludwiga Augusta von Wedel(Wedell). W 1939 roku kiedy właścicielem był major w stanie spoczynku Hubertus von Wedel majątek obejmował 1300 ha gruntów. Administratorami dóbr byli: Grundmann i Maudantz.

PAŁAC

Pałac z końca XIX wieku obecnie dom opieki. Obok resztki parku krajobrazowego oraz zabudowy folwarcznej.

CIESZYNO /Teschendorf/

Wieś położona w gminie Złocieniec powiatu drawskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1499 roku. W tym czasie było lennem rodu von Borcke. Podczas wojny trzydziestoletniej uległa całkowitemu zniszczeniu. W 1857 roku należała do rodziny Hartmann. W latach 30-tych majątek posiadał Adolph von Gorden, w 1936 roku burmistrz Złocieńca. Majątek jego w 1939 roku obejmował 1066ha gruntów.

PAŁAC

We wsi eklektyczny pałac z 1901 roku. Obecnie prywatny dom wczasowy. Obok park krajobrazowy oraz zabudowania gospodarcze.

DWÓR

W parku prawdopodobnie ruina dworu.

CIESZYNO /Teschendorf/

Wieś położona w gminie Węgorzyno w powiecie łobeskim. Stare lenno rodu von Wedel. W 1854 roku dobra przechodzą w ręce barona Gisberta von Bodelwickelh-Plettenberg(1823-1866). W 1854 roku ożenił się z Adelheid von Veltheim-Veltheimsburg. W 1860 roku umiera żona oraz trójka dzieci: August, Gisbert i Minette. Po śmierci Gisberta administracją majątku zajął się jego starszy brat baron Carl Gisbert Wilhelm(1821-1907) i w 1877 roku przekazał dobra Maxowi von Friesen, synowi swojej siostry Caroline von Friesen(1831-1858). Max von Friesen w 1879 roku ożenił się z Isabellą von der Recke. Zmarł w 1879 roku. W 1880 roku urodziła się jego córka, Maximilliane, która w 1902 roku wyszła za mąż za Georga von Altenbockum z Münster. Ich córka Ehrengard(ur. 1904r.) w 1929 roku poślubiła Fritza Freisleben(1898-1944).

DWÓR

 

Dwór nie istnieje. Po majątku zachował się park krajobrazowy oraz dwa budynki pofolwarczne.

ZASPY MAŁE /Klein Satspe/

Wieś położona w gminie Białogard powiatu białogardzkiego. Stare lenno rodu von Münchow(Monchow, Monechow, Monnegow, Monchow). Lenno posiadali we wsi w XVI wieku. W 1523 roku podział wsi na trzy lenna rycerskie należące do rodów: von Münchow, von Brüsewitz i von Rexin. W 1601 roku „siedział” tu Carsten von Rexin. Taki stan rzeczy utrzymał się do XVIII wieku, kiedy cała wieś była w rękach rodu von Münchow. W 1773 roku Georg Heinrich von Münchow sprzedał majątek Carlowi Wilhelmowi von Woedtke. Trzydzieści lat później, w 1803 roku dobra należą do 84-letniego majora Hansa Joachima Gneomara von Kleist ze Staniewic(Stemnitz). Miał dwóch synów: Jürgena, porucznika dragonów i Antona, porucznika huzarów.  Po śmierci ojca majątek przypadł młodszemu z synów, wówczas 31 letniemu Antonowi. W 1832 roku majątek został sprzedany. Zakupił go Ramthun.  W 1896 roku dobra w rękach J. Ramthun. W 1914 roku majątek obejmował 513ha i należał do porucznika Emila Bieling. W 1939 roku majątek o powierzchni 455,5ha należał do Idy Bieling. Administratorem dóbr był Horst Bieling.

DWÓR

Na miejscu dworu stoi nowy budynek. Budynki gospodarcze nie zachowały się.

KRZYWIŃ /Kehrberg/

Osada leśna położona w gminie Widuchowa powiatu gryfińskiego. W 1242 roku fundatorami kościoła byli Bartłomiej Bruschauer i Detloff Trampe. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1430 roku kiedy należała do rodu von Trampe. Posiadali wieś do końca XVIII wieku. W XVI wieku siedział tu Dietrich Trampe. W 1679 roku wieś nabywa rodzina Hoffmann z Frankfurtu nad Odrą. W 1716 roku przechodzi w ręce rodziny Bandemer. W 1804 roku dobra są własnością państwa. W 1928 roku majątek rozparcelowano a dwór zaadoptowano na szkołę.

DWÓR

Nie zachował się. Obszar majątku to obecnie tereny szkolne.

PODJEZIERZE /Seevorwerk/

Osada leśna wsi Wilkowo położona w gminie Świebodzin powiatu świebodzińskiego. Dawny folwark. W 1914 roku wchodził w skład majątku w Wilkowie należący do kapitana  Friedricha von Waldenburg.

FOLWARK

Po założeniu zachował się budynek mieszkalny i gospodarczy.

 

KIEŁCZE /Keltschen/

Wieś położona w gminie Szczaniec powiatu świebodzińskiego. Dawny majątek. W 1446 roku wzmiankowana wieś Kelczino.  W 1499-1500 siedzieli tu bracia Jan, Fabian i Sebastian von Knobelsdorff. W 1763 roku własność Friedricha Wilhelma von Maxen. W 1791 roku mowa o folwarku należącym do Beate Johanne Henriette von Skopp, z domu von Maxen. W  1896, 1914 i 1929 roku obejmował 117ha i należał do majora Maxa von Kracht, właściciela Wolimierzyc.

MAJĄTEK ZIEMSKI

We wsi nad niewielkim zbiornikiem wodnym ciekawy dworkowaty budynek mieszkalny.

ZAGAJE /Grunwald, Grunewald/

Wieś położona w gminie Lubrza powiatu świebodzińskiego. Dawny folwark wchodzący w skład majątku w Staropolu, wzmiankowany w 1791 roku. W 1914 roku należał do Kuno Bracht. W 1929 roku właścicielem był Willy Vollmar, współwłaściciel Staropola.

DWÓR

W zachodniej części wsi położony był folwark. Po założeniu zachowały się ruiny dworu oraz resztki parku.

LASEK /Wald/

Obecnie przysiółek wsi Jałowice. Dawny majątek. W 1896 roku część majoratu gebickiego, którego właścicielem w tym czasie był książę Heinrich Ludwig Ferdinand Erdmann Deodatus zu Schӧnaich-Carolath(*24.04.1852-+20.06.1920), żonaty z Margaritą księżniczką von Schӧnburg-Waldenburg. W 1914 roku obejmował 710ha i należał do majoratu Gębice należącego w tym czasie do księcia Heinricha zu Schӧnaich-Carolath.  W 1929 roku właścicielem majątku o powierzchni  710ha był książę Ferdinand von Schӧnaich-Carolath.