Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1154 roku, mówiąca o kasztelani w Tarnowie. W dokumencie z 1295 roku wymienia się kasztelana z Tarnowa, Pozenkę, a w dokumencie z 1296 roku występuje Przybko(de castello de Tarnowo). W 1331 roku po śmierci Przemka Głogowskiego Tarnowo Jezierne w spadku po mężu otrzymuje księżna Konstancja(córka Bernarda świdnickiego i wnuczka Władysława Łokietka) oraz jej prawny opiekun, książę Bolko. W 1384 roku dobra po księżnej Konstancji król czeski Wacław IV nadał Nicolausowi von Rechenberg. W 1561 roku Franz von Rechenberg sprzedaje swoje dobra Fabianowi von Schӧnaich. Rodzina von Schӧnaich posiadła Tarnów do początku XX wieku. W 1936 roku właścicielami obiektu byli baronowie von Haugwitz ze Sławy.
ZAMEK
Pierwsza wzmianka o zamku-kasztelu pochodzi z XII wieku. W 1399 roku Ruprecht książę Śląska i pan na Legnicy zezwala braciom Nickelowi, Güntherowi, Clementowi i Heinrichowi von Rechenberg na wybudowanie nowego zamku i obwałowań. Postawiona warownia została zburzona w wyniku przemarszu oddziałów husyckich w 1433 roku i nie została już odbudowana. Obecnie na wzniesieniu stoi wybudowany w XVII wieku przez Johanna von Schӧnaich dworek myśliwski.
DWOREK MYŚLIWSKI
Zbudowany w 1624 roku. Przed 1945 rokiem znajdowało się tu schronisko turystyczne dla młodzieży. Po II wojnie światowej obiekt używany był przez Nadleśnictwo w Sławie. Do 1979 roku pozostawał nieużytkowany popadając w ruinę. Od 1980 roku XX wieku staraniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze dworek został odbudowany z przeznaczeniem na Dom Pracy Twórczej. Obecnie administrowany przez Zespół Szkół Rolniczych pełni funkcję turystyczno-hotelową.
