Wieś położona w gminie Kolsko powiatu nowosolskiego. Najstarsze przekazy mówią, że nazwa wywodzi się od miejsca, gdzie topiły się konie. Może to sugerować, że średniowieczną wieś założono pośród bagien, rozlewisk, które tworzyła rzeka Obrzyca(nazwana także leniwą Obrą). Początki wsi sięgają prawdopodobnie XIII wieku, w 1308 roku wzmiankowany jest miejscowy kościół pw Św Anny. W XV wieku właścicielem wsi byli rycerze von Zabel(Zabeltitz)– w ich władaniu znajdował się również Otyń- w 1451 roku wymieniany jest Sigismund von Zabeltitz. W posiadaniu tego rodu Konotop pozostawał do roku 1482. Bracia Zabeltitz trudnili się zbójnictwem i za to zostali skazani na śmierć przez księcia głogowskiego Jana II. Nie ma pewności, czy w tym czasie we wsi znajdowała się już murowana siedziba rycerska, którą wymienia się w połowie XVI wieku. Na początku XVI wieku właścicielem miejscowości był Conrad von Lӧben(1506). O rodzinie von Lӧben wspomina w swoim leksykonie Leopold von Zedlitz-Neukirch jako o „starym gnieździe „ rodzinnym rodu von Lӧben. W 1513 roku własność Baltazara von Lӧbell. Od 1510 roku wzmiankowana również rodzina von Dyhrn. W 1550 roku dobra posiada Johann von Dyhrn, którego wnuczka Anna pomiędzy rokiem 1569 a 1570 wyszła za mąż za Sigismunda barona von Kottwitz. W 1572 roku wzmiankowany Wolff von Dyhrn. Za jego rządów mógł zostać wzniesiony otoczony fosą renesansowy dwór obronny. Około roku 1576 posiadłość ziemska przeszła na własność Sigismunda von Kottwitz(był szwagrem Wolffa von Dyhern). W 1693 roku wymieniony Adam Wenzel baron von Kottwitz. Rodzina von Kottwitz posiada Konotop do 1788 roku. W 1752 roku wzmiankowany baron von Hasslingen z Konotopu. Od 1788 roku miejscowość zmieniała bardzo często właścicieli, byli nimi kolejno rodziny: von Luck(1788), hrabia Ernst Philipp d`Huc de Bethusy i jego żona, Elisabeth z domu von Posadowsky(1791), książęta von Carolath-Beuthen(1796), baron von Birckhahn(1796), książę Georg von Hessen-Darmstadt(1801),von Triebenfeld(1801), hrabiowie von Rothenburg(do 1811), baronowie von Kalckreuth, von Wulffen(1825), Zglinicki herbu Prus II(1833), baron von Falkenhayn(1846), który odziedziczył dobra po swojej żonie, z domu von der Marwitz. W 1846 roku majątek zakupili Panowie Grӓff i Fӧrster. Prawdopodobnie po śmierci Heinricha Grӓff(*04.08.1800-+25.01.1861), który zmarł w Konotopie dobra przejmuje Heinrich Constantin Adelbert Fӧrster. W skład majątku wchodziły również folwarki- Marienhof(Marianki), Meschel(Mesze) i Heinischan(Strumiany). Po przejęciu dóbr ziemskich przez rodzinę Fӧrster nastąpił ich rozwój gospodarczy. Nowi właściciele rozbudowali folwarki, które otrzymały nowe zabudowania folwarczne- w folwarku przypałacowym wybudowano gorzelnię. Gruntownej przebudowie poddano pałac, który połączono z oficynami, zmieniono pokrycie dachu i wystrój wnętrz. Zmiany zaszły również w otoczeniu pałacu. Wzdłuż brzegów fosy założono park angielski, na jego terenie postawiono altanę i neoklasycystyczne mauzoleum rodzinne. W 1880 roku majątek posiada Emmo Fӧrster, po nim dobra dziedziczy syn Kurt Adalbert Lothar Fӧrster. Był ostatnim właścicielem dóbr do 1945 roku. Po wojnie w majątku ziemskim utworzono PGR. Niestety zagospodarowano tylko zabudowania folwarczne, wspaniały pałac został zdewastowany, częściowo rozebrany w 1965 roku. Obecnie nie istnieje.
