Wieś leżąca w gminie Bojadła powiatu zielonogórskiego. Wzmiankowana w 1482 roku(Pirnig) oraz w 1541 roku(Pyrnick). W 1482 roku była w rękach rodu von Zabeltitz. Później wieś jest w posiadaniu rodziny von Dyhern. W 1688 roku wymieniany jako właściciel dóbr jest Wolf Alexander von Stosch, od którego w 1689 roku zakupił wieś Heinrich Johann von Dünnewald, właściciel Zaboru, ożeniony z Kathariną Elisabeth von Blumenthal. Po nim dobra dziedziczy jego syn, Ludwig von Dünnewald(1712). W 1722 roku majątek w posiadaniu Johana Tobiasa von Knobelsdorff. Kolejnym właścicielem dóbr zostaje baron von Zedlitz wymieniony w 1748 roku ale już w 1765 roku majątek w posiadaniu Friedricha Hansa Karla księcia von Schӧnaich-Carolath.  W 1791 roku wieś posiada Ernst August Ferdinand von Schӧnaich-Carolath. Posiadał dobra do 1829 roku. Od 1845 roku posiada księżniczka Johanne Biron( 1773- 1876), żona Franciszka Pignatellego księcia Acerenza di Belmonte. Kolejnym posiadaczem majątku zostaje Pauline Marie Louise księżna von  Hohenzollern-Hechingen a następnie hrabiowie von Rothenburg.

W części północnej położony był zespół dworski. Pozostałością po założeniu są: dwór, budynki gospodarcze. W centrum wsi znajdował się zespół folwarczny.

Wieś położona w gminie Kożuchów powiatu nowosolskiego. Położona na obrzeżach miasta Kożuchów, założona w średniowieczu, jako wieś służebna na rzecz Kożuchowa. Podział wsi na część Górna i Dolną dokonał się w średniowieczu. Część Dolna położona przy drodze na Głogów, część Górna przy drodze na Żagań. Dość częste zmiany właścicieli. Pierwszym wymienionym z imienia był Dietrich von Pesna(Pessna), kasztelan kożuchowski. W 1349 roku część wsi należała do Petera Unglowbe, żagańskiego mieszczanina. W 1405 roku dobra w obu częściach wsi posiadał Johann Frankinfurd, później mieszczanie Niclos Lindener i Barusch Drepler(1421). W tym też czasie część Podbrzezia Dolnego w rękach rodu von Unruh. Po śmierci Paula von Unruh(1480) tą część wsi dziedziczą jego krewni- Sigismund i Kasper Ludwig, mieszczanie kożuchowscy. Później swoje dobra sprzedali miastu. W 1517 roku część gruntów posiadał Hans von Rechenberg. Rodzina von Rechenberg posiadała dobra do początku XVII wieku. W 1609 roku Podbrzezie Górne i część Dolnego posiadał Johann Georg von Stenztsch(dzierżawca kożuchowskiego zamku). W tym czasie w Podbrzeziu Dolnym położony był folwark Schӧnborn, którego właścicielem był Georg von Schӧnborner. U niego w latach 1637-38 gościł Andreas Grypius, głogowski poeta i dramatopisarz. Około 1709 roku dobra w Podbrzeziu Górnym i część Dolnego zakupił Hans Ernst von Kalckreuth z Czciradza. Po zbudowaniu siedziby szlacheckiej przenieśli się z Czciradza do Podbrzezia Dolnego. Obecnie pałac nie istnieje. Drugą część Podbrzezia Dolnego zakupiła rodzina  Schwerdtfeger z Żar, która zbudowała klasycystyczny dwór. W II połowie XIX wieku majątek ziemski w Podbrzeziu Górnym został rozparcelowany. Na początku XX wieku obie części wchłonięte przez miasto Kożuchów z zachowaniem odrębności administracyjnej. Ostatnim właścicielem części Podbrzezia Dolnego i Podbrzezia Górnego był Eberhard von Kalckreuth a Podbrzezia Dolnego Hilda i Max  Schwerdtfeger. Po 1945 roku zniszczony przez wojska radzieckie pałac rozebrano w latach 50-tych XX wieku. O obecności pałacu zaświadcza fragment fasady budynku i park.

PAŁAC-Podbrzezie Górne

DWÓR-Podbrzezie Dolne

Dwór zbudowany przez Johanna Georga von Stenztsch, później przebudowany przez rodzinę Schwerdtfeger.