Nieistniejący folwark ok.7-10km na północ od Sulęcina, pomiędzy Trzebowem a Miechowem.
województwo lubuskie
MASZKÓW /Neudorf/

Wieś położona w gminie Krzeszyce powiatu sulęcińskiego. Wielokrotnie wymieniana jako: Mittelwalde, Mittenwalde. Od XV wieku lenno rodu von Waldow. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1538 roku. W latach 1565-1571 majątek należał do Kaspra von Waldow i jego trzech synów, a następnie do Hansa von Waldow. W 1679 roku majątek wydzierżawiony Samuelowi Willichen. W 1695 roku rodzina von Waldow po wykupieniu dzierżawy sprzedaje majątek rodzinie von Maxen. W 1715 oraz wg spisu z 1718/19 roku właścicielem majątku był kapitan Karl Andres von Maxen, zamieszkały w Maszkowie. Ponownie wraca w ręce rodziny von Waldow. W 1747 roku Carl Adam von Waldow przekazuje w testamencie majątek na rzecz sierocińca w Sulechowie. Taki stan rzeczy trwa do lat 30-tych XX wieku. W 1879 roku majątek obejmował 1414,90ha gruntów a dzierżawiony był przez niejakiego Ro(e)manowskiego. W 1914 roku majątek obejmował 1502ha i należał do Evangel.Pädagogium und Waisenhaus In Züllichau. W 1929 roku majątek dzierżawiony przez Alfreda Heering obejmował 1432ha.
MAJĄTEK
Założenie dworskie nie istnieje. Przy ulicy Polnej okazały budynek a w pobliżu przy Sulęcińskiej resztki założenia? Majątek nieistniejący- nazwa polska- Maszkówek
SOBIERAJ /Theuer Vw./
WAŁDOWICE /Waldowstrenk/
Nieistniejąca osada położona w gminie Lubniewice powiatu sulęcińskiego. W jej obrębie znajdował się folwark należący do majątku Lubniewice. Założony został przez Karla Ludwika von Waldow(1721-1790), właściciela pobliskiej Rudnicy, który żonaty był z M. von Trenk. Na terenie folwarku w XVIII wieku istniała huta szkła.
TRZCIŃCE-OŚ.LUBNIEWICE /Tschenze Vw./

PNIEWO /Osterwalde/
Osada położona w gminie Bledzew powiatu międzyrzeckiego. Wielokrotnie wymieniana jako: Der Osterwald, Ostenwald, Osaterwaldow, po raz pierwszy wzmiankowana w 1477 roku. Stare lenno rodu von Waldow z Lubniewic. W 1565 roku wzmiankowany Kaspar von Waldow oraz jego syn, Hans von Waldow. W drugiej połowie XVII wieku dzierżawcą majątku był Anton Wilhelm von Schmallenberg(Schmalenberg) ożeniony z Anne Helene von Waldow. Ich córka Anna Barbara wyszła za mąż za Cornetsa Otto Friedricha von der Marwitz, właściciela Janczewa, później jako wdowa wychodzi za mąż za Friedricha Wilhelma von Schӧning, od 1698 roku nowego właściciela Janczewa. W 1715 roku dwa majątki: 1-szy należący do wdowy baronowej von Schmettau, 2-gi do barona Friedricha von Schmettau. Wg spisu właścicieli z 1718/19 roku dwa majątki należące: 1-szy do wdowy baronowej von Schmettau, 2-gi do barona Karla von Schmettau. Prawdopodobnie dzierżawili majątki od von Waldow z Rudnicy. W latach 1850-53 majątek obejmował 13835 akrów ziemi. W 1857 roku majątek własnością rodu von Waldow und Reitzenstein. W 1879 roku ich majątek obejmował 3326,30ha gruntów. Na początku XX wieku dobra posiada Carl von Waldow und Reitzenstein. W 1914 roku jego majątek obejmował 6363ha razem z Lubniewicami i Kiełpinem.
DWÓR
Wyludniająca się wieś. We wsi istniał folwark położony w zachodniej części wsi- obecnie bez śladu po założeniu. Po 1945 roku na terenie majątku utworzono PGR.
SOKOLA DĄBROWA /Falkenwalde/
Wieś położona w gminie Bledzew powiatu międzyrzeckiego. Wzmiankowana w 1259 roku(Socola dambrowa), kiedy synowie kasztelana międzyrzeckiego nadali wieś cystersom z Zemska. Wymieniana również w latach: 1269(nemus Socola dambrova), 1287(Socula dambrica), 1312(villa Valkenwalde), 1424(Falkenwalde, Falkinvolde), 1433(Walkwald), 1489(Wakywalder, Valkyevalder, Walkywalder, Chwadvalde), 1508(Falkyewalde), 1509(Falkyevalde), 1510(Falkyemwolde), 1532(Falkenkalden), 1546(Falkienwolde), 1563(Falcfalde), 1564/65(Falkwald), 1577(Falckfelth), 1589(Fagfalt). Od XV wieku własność cystersów z Bledzewa aż do sekularyzacji zakonu. W 1807 roku wieś nadana przez Napoleona I generałowi Grouchy. Posiadał ją do 1813 roku. Później stanowiła część majątku Nowa Wieś należącego do F.Ksawerego Alkiewicza(1837,1845). W 1870 roku majątek o areale 152ha należał do Andreasa Hoffmann. W 1877 roku majątek o areale 152ha posiadał Fritz Nehse. W 1896(152,17ha) roku majątek należał do porucznika Willego Büttner`a. W 1907 roku mowa o dwóch majątkach ziemskich należących do i Alfonsa Reiche(114ha). W 1913(254ha) mowa o 3 majątkach ziemskich należących do: Willego Büttner`a(254ha), Juliusa Petzelt i Alfonsa Reiche(114ha).
KATARZYNKI /Neues Vorwerk, Wilde Katharine/
Osada położona w gminie Bledzew powiatu międzyrzeckiego. Były folwark założony w latach 80-tych XIX wieku przez państwo i wchodzący w skład majątku w Starym Dworku. Pierwotnie nazywała się Neues Volwerk, a następnie Aussen Vorwerk(Zewnętrzny Folwark). Z założenia zachował się budynek mieszkalny, budynki gospodarcze oraz aleja dojazdowa do założenia. W XX wieku folwark pod zarządem majątku w Zemsku.
MAŁOSZEWO /Blesen Vw./
ZEMSKO /Semmritz/
Wieś położona w gminie Bledzew powiatu międzyrzeckiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1260 roku. W tym roku komes Eustachy z bratem Wojcieszkiem nadają cystersom z Dobrilugk(Dobrego Ługu) dziedzinę Ząbrsko(ob.Ziemsko), zatwierdzoną przez księcia Bolesława Pobożnego w tym samym roku. W 1412 roku przeniesiono siedzibę opata klasztoru cystersów do pobliskiego Bledzewa. Do 1578 roku przeniesiono wszystkich zakonników do Bledzewa. Po sekularyzacji dóbr kościelnych wchodził w skład majątku w Starym Dworku należącym do państwa pruskiego, wzmiankowany w spisie majątków w 1845 roku. W 1870 roku jeden z majątków o powierzchni 437ha wchodził w skład dóbr w Starym Dworku, drugi majątek o powierzchni 129ha należał do Josepha Geisler. W 1877 roku majątek o areale 436ha był dzierżawiony przez rodzinę Hecker. W 1896 roku majątek ziemski wchodził w skład majątku w Starym Dworku. Obejmował 427,75ha gruntów i należał do Skarbu Państwa i dzierżawiony był przez Theodora Hecker. W 1907 roku mowa o dwóch chłopskich majątkach: o areale 149ha należał do Amandusa Fähnrich i drugi o areale 194ha należący do Johanna Poppe(Proppe). W 1913 roku majątek o powierzchni 424ha nadal własnością państwa pruskiego i dzierżawiony przez Ernsta Hecker. W skład majątku wchodził folwark Katarzynki(Neues Vorwerk). Wymienione również zostały dwa majątki chłopskie należące do Amandusa Fähnrich i Johanna Proppe. W 1913 roku majątek o powierzchni 424ha nadal własnością państwa pruskiego i dzierżawiony przez Ernsta Hecker. W skład majątku wchodził folwark Katarzynki(Neues Vorwerk).
DWÓR
We wsi stał XVIII wieczny dwór, obecnie nie istnieje. Ciekawy dom-willa? przy głównej drodze
CHEŁMSKO /Gollmütz/
Wieś położona w gminie Przytoczna powiatu międzyrzeckiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1390 roku, kiedy należała do rycerza Ludolda de Golmic ale poddane jest to w wątpliwość. Wymieniana również w latach: 1414(Chemsko), 1460(Chelmssko). Do 1796 roku do kasacji zakonu należała do cystersów bledzewskich. Później własność państwa pruskiego. W XIX wieku następuje podział wsi na część wiejską i dworską. W latach 1854-57 dzierżawiona przez właścicieli Rokitna rodzinę Viebig. W 1870-77 roku majątek o powierzchni 427ha dzierżawiona przez wdowę Lehmann z Lipek. Administratorem dóbr był Carl Gubalke. Wg spisu właścicieli z 1896 roku majątek o powierzchni 126,90ha gruntów należał do Marie Lehmann z Malinnik koło Cieplic. Dzierżawcą majątku był Hugo Schmidt z Chełmska. Od początku XX wieku majątek ponownie jest domeną państwową. W 1907 roku obejmował 306ha a dzierżawcą był Richard Gubalke. W 1913 roku administratorem majątku o powierzchni 306ha był Richard Gubalke.
TWIERDZIELEWO /Schwirle/
Wieś położona w gminie Przytoczna powiatu międzyrzeckiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1448 roku(Twyerdzlewo) oraz w latach: 1508(Twyerdzelevo), 1509(Twierdzelewo), 1521(Tewyrzylowo), 1563(Twierdzielewo), 1603(Cwierdzielewo). Własność kościelna. Od XV wieku należała do cystersów bledzewskich. Później stanowiła część majątku Rokosowo, należącego do państwa pruskiego. W 1870-77 roku majątek obejmujący 133ha należał do Juliusa Kullak. Drugi majątek o powierzchni 154ha należał do Juliusa Klinke. W 1907 i 1913 roku majątek obejmował 134ha gruntów i należał do Roberta Klinke. Drugi z majątków o areale 156ha w 1907 roku należał do Stanislausa Geisler a w 1913 roku do Boleslausa Kornobius. W 1914 roku majątek o areale 628 mórg został przez Bolesława Kornobiusa sprzedany dla Polaka, Leona Tietzman.
Przy głównej drodze ciekawa willa.