HISTORIA WSI

 Wieś położona w gminie Biesiekierz powiatu koszalińskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1278 roku, kiedy była własnością cysterek z Koszalina. Od XIV do XX wieku była lennem rodu von Kameke– wymienia się Georga Albrechta von Kameke(1804), Fritza von Kameke(1905), Georga von Kameke(lata 20-te XX wieku). Po 1945 roku majątek stał się własnością Skarbu Państwa i utworzono tu PGR, później SHR.

ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWE

W północno-wschodniej części wsi zespół pałacowo-parkowy, w skład którego wchodzi: pałac klasycystyczny z połowy XIX wieku, zbudowany na planie prostokąta, kryty dachem czterospadowym, podpiwniczony. Pałac w otoczeniu parku krajobrazowego. W pobliżu pozostałości po zabudowaniach folwarcznych.

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Polanów powiatu koszalińskiego. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1458 roku. WQ tym czasie był w rękach książąt pomorskich, później księcia pomorskiego Bogusława X. Pod koniec XV wieku książę Bogusław podarował wieś swojemu rycerzowi, Adamowi von Podewils za uratowanie życia podczas zamieszek z mieszczanami Koszalina w roku 1475. W 1860 roku wieś została sprzedana Hugonowi von Loen, który dość szybko pozbywa się majątku na rzecz Karla Wilhelma von Riepenhausen`a(1852-1929). To za jego czasów dochodzi do rozbudowy i przebudowy zamku w Krągu. Ostatnim właścicielem wsi i zamku był jego siostrzeniec, Carl Alexander von Uexkull.

ZAMEK

Pierwszą siedzibą w Krągu była wieża obronno-mieszkalna zbudowana przez książąt pomorskich, której mury przetrwały pod renesansowym skrzydłem obecnego zamku. Około 1580 roku za kolejnego z rodu von Podewils rozebrano gotycką wieżę do poziomu piwnic i postawiono w tym miejscu nowy zamek, trzykondygnacyjny, zbudowany na rzucie prostokąta z czterema basztami na narożnikach. W połowie XVII wieku zamek podwyższono o jedną kondygnację a w pobliżu zamku wybudowano kościół, który stał się mauzoleum rodziny von Podewils. Za czasów Karla Wilhelma von Riepenhausen, z inicjatywy jego żony zamek otrzymał wygląd znany do dzisiaj. Rozbudowany o nowe skrzydło po stronie zachodniej, odbudowano ryzalit od strony jeziora. W 1945 roku zamek splądrowany i częściowo spalony przez wojska radzieckie. W części pomieszczeń nadających się do zamieszkania, po wojnie umieszczono siedzibę nadleśnictwa, później szkołę, funkcjonującą do 1956 roku. Od tego roku do lat 70-tych stał opuszczony. Podjęta próba odremontowania pod koniec lat 70-tych została przerwana z powodu braku środków pieniężnych. Od 1990 roku zamek w rękach prywatnych. Nowy właściciel odtworzył stan zamku sprzed 1945 roku. Obecnie w zamku funkcjonuje hotel.

PAŁACYK MYŚLIWSKI

Wieś położona w gminie Choszczno powiatu choszczeńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1237 roku, kiedy książę Władysław Odonic nadał wieś joannitom. Od XIV wieku wieś w rękach rodów von Wedel i von der Goltz. W XVII wieku wieś w rękach baronów von der Goltz. W 1649 roku wzmiankowany Christoph vonder Goltz. W 1655 roku podział wsi na część górną(Oberhof) i dolną(Unterhof). Wg spisu z 1718 roku Korytowo podzielone: jedną część posiadał pułkownik Christoph Hans von der Goltz, druga w rękach wdowy po Erneście von der Goltz. W 1750 roku radca dworu pruskiego von Mildenitz żeni się z  baronessą Ernestiną von der Goltz, właścicielką części dolnej. W 1771 roku ich córka wychodzi za mąż za Ludwiga von Hertzberg, który przejął tą część Korytowa. Górną część do 1772 roku posiadali baronowie von der Goltz.  W 1772 roku do roku 1789 część górną w posiadaniu rodu von Wedel. W 1789 roku część górna i dolna w rękach Gustava Heinricha von Enkevort, który zakupił je za sumę 120 tysięcy talarów.  Dobrze prosperujący majątek sprzedał Ernestowi Bernhardowi von Wedel, który w 1839 roku przekazał majątek swojej siostrzenicy, Lousie Leopoldinie hrabinie von Schleffen, z domu von Glasenap. W 1857 roku należał do rodu von Schlieffen z Berlina, właścicieli dwóch majątków we wsi. W latach 60-tych XIX wieku majątek w rękach hrabiny Virginii Charlotty von Schliffen i jej brata kapitana hrabiego Adolpha Limbrechta von Schliffen, który od 1872 roku jest jedynym właścicielem korytowskiego majątku. W 1896 roku majątek hrabiów von Schleffen obejmował 1848ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 1882ha i należał do wdowy von Schlieffen a w 1929 roku majątek w rękach rodziny hrabiego Wichbolda von Schlieffen obejmował 1354ha. Hrabiowie von Schliffen posiadała majątek do 1939 roku. Do majątku należał folwark Golcza(Golzenruh).

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Dwór z XV wieku, przebudowany w XVIII i w 1830 roku. Jest to budynek zbudowany na fundamentach znacznie starszej budowli. Obok park krajobrazowy z XVII wieku.

Wieś położona w gminie Resko powiatu łobeskiego. Stare lenno rodu von der Osten. Wieś składała się z 3 części: A, B i C. Majątek A w 1724 roku należał do kapitana Philippa Ludewiga von der Osten. W 1782 roku majątek trafił w ręce wdowy Kathariny Magdaleny von Schlichting, z domu von Tresckow. Majątek B w 1727 roku wraz z folwarkami Gross i Klein Rübenhagen należał do Andreasa Friedricha von der Osten. W latach 1770-1787 majątek w rękach rodu von Treskow. W 1782 roku majątek B w posiadaniu wdowy po radcy wojennym Johannie Christianie Tetzlaff. Majątek C w 1782 roku należał do porucznika George`a Christopha von der Osten. W 1798 roku wszystkie majątki scalił kapitan Carl Friedrich Leberecht von Schlichting, który w 1804 roku sprzedał majątek Friedrichowi Ottonowi von Stutterheim. W 1805 roku dobra w posiadaniu dworu książęcego, który sprzedał majątek Ernstowi Gottfriedowi Georgowi von Bülow(1775-1851), który od zakupu majątku zaczął pisać się von Bülow-Cummerow. Po śmierci Ernsta Gottfrieda majątek odziedziczyła wdowa, hrabina Luise, z domu von Bülow, zmarła w 1858 roku. Kolejnym właścicielem był hrabia Hans von Bülow-Cummerow Rodzina hrabiów von Bülow-Cummerow posiadała dobra do około 1884 roku kiedy zakupił je hrabia Ludwig Perponcher.-Sedlnitzky, zmarły w 1914 roku. Po nim majątek odziedziczył Wilhelm, zmarły w 1930 roku. Ostatnim właścicielem był hrabia Heinrich von Perponcher-Sedlnitzky, urodzony w 1915 roku.

Pałac

Dwór

Po założeniu zachował się park krajobrazowy.

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. Wzmiankowana w 1181 roku, kiedy to książę pomorski Bogusław I nadał ziemię stargardzką z wsią Kolin joannitom stargardzkim, co zostało potwierdzone w 1229 roku przez księcia Barnima I wraz z matką, księżną Mirosławą. Po wojnie 30-letniej królowa szwedzka Krystyna przekazała komturię generałowi von Efferen. W 1653 roku dobra wracają ponownie do joannitów do czasu sekularyzacji zakonu w 1810 roku. Po 1810 roku majątek znalazł się w rękach rodziny von Schmalensee– wymieniony Friedrich von Schmalensee(zm. 1892). Kolejnym właścicielem dóbr była rodzina Rube. Na przełomie XIX/XX wieku dobra w rękach rodu von Randow– wymieniona Elise, z domu von Schӧning i pozostały w ich rękach do 1945 roku.

ZESPÓŁ DWORSKI

Pozostałością po założeniu dworskim jest park krajobrazowy oraz resztki zabudowy folwarcznej.

Wieś położona w gminie Dygowo powiatu kołobrzeskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1263 roku(Clapetow) wymieniona w dokumencie biskupa kamieńskiego Hermanna von Gleichena. W 1276 roku(Clobetowe) należała do kanoników kołobrzeskich. Stare lenno rodu von Rahmel(Ramel) wymienione w dokumentach 1565 roku. Wymienieni dziedzice wsi- Paul i Jürgen von Ramel. W połowie XVII wieku wieś podzielona pomiędzy członków rodu von Ramel. Majątek w 1650-1662 wykupywany przez Wediga von Bonin za zgodą Christiana, Petera Joachima i Henninga von Ramel. Wedig von Bonin(1612-1659) był dwukrotnie żonaty: 1-mo z Agnese von Ramel(1642r) i 2-ndo z Barbarą von Wolden(1647). Był synem Antona i Elisabeth z domu von Wedel. Po śmierci Wediga von Bonin majątek odziedziczył wnuk Wediga, Bogislaw von Bonin, a po nim dziedziczy jego syn Ernst Bogislaw. Po śmierci Ernsta Bogislawa majątek dziedziczy wdowa po nim, Clara Maria, z domu von Briesen. Później dobra w rękach jej synów, Joachima Friedricha Bogislawa i porucznika Caspara Otto. Na początku XIX wieku Carl i Albrecht von Bonin sprzedali majątek Karlowi Ludwigowi Friedrichowi Bogislavowi von Natzmer(1769-1832). Ożeniony był z Klarą Friederike Luise Henriette von Bonin(1777-1846). Była córką Kaspara Otto von Bonin i Charlotte Theresie Clary von Kameke. Od 1838 roku dobra w rękach Karla Zimmermann, po którym majątek odziedziczył jego syn Robert Zimmermann. Po śmierci Roberta Zimmermann majątek dziedziczy jego siostrzenica Clara von Wedel. Jej mąż Hasso von Wedel był budowniczym pałacu zachowanego do dnia dzisiejszego. Po śmierci Clary von Wedel w 1933 roku majątek dziedziczy jej córka Jutta von Knobelsdorff. Jej majątek w 1939 roku obejmował 653,4ha a administratorem był E.Todt.

PAŁAC

Pałac zbudowany w 1911 roku przez Hasso von Wedel. Położony w parku z XIX wieku. Ciekawy o zróżnicowanej bryle, z wieżą jako dominantą. Zachował się w dobrym stanie z oryginalnym wyposażeniem. Obecnie w rękach prywatnych. Obok resztki zabudowy gospodarczej.

Wieś położona w gminie Przelewice powiatu pyrzyckiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1240 roku. Wymieniana pod różnymi nazwami- Clotsin, Glotzin, Klӧtzen, Klӧtz, Klützin, Klützow, Klutsche, Klutschenina. Od średniowiecza podzielona na 4 majątki rycerskie. Do majątku A należały 2/ 3 wsi, pozostałe do majątków B, C i D. Majątek A i B należał do rodu von Küssow. W 1486 roku wymieniony Joachim von Küssow. W 1529 roku majątek należał do Hansa von Küssow, syna Johanna von Küssow z Mechowa oraz Joachima von Küssow. Majątek D należał do rodziny von Steinwehr. W 1515 roku właścicielami majątku byli bracia Jürgen i Asmus von Steinwehr. W tym też roku przejęli część gruntów zakupionych przez Bartholomӓusa von Glutzkow. W 1604 roku część gruntów należała do rodu von Wedel, które w 1651 roku sprzedali Friedrichowi von Küssow. W połowie XVII wieku majątek A i B należał do rodu von Küssow, C do rodziny von Schack, D do rodu von Steinwehr. W 1699 roku majątek A i B należał do Carla  Heinricha von Küssow, syna generała Balthasara von Küssow. Ożenił się z Sophią Elisabeth von Wedel, córką Heinricha Jochena von Wedel. Miał z nią trzech synów. Jeden z nich, kapitan Joachim Balzer hrabia von Küssow(od 1723 roku rodzina von Küssow otrzymała tytuł hrabiowski, potwierdzony w 1752 roku) ożenił się z Charlottą Juliane von Sydow i w 1730 roku odziedziczył majątek A. Właścicielem majątku B był jego kuzyn Carl Wilhelm von Küssow, od którego odkupił majątek B w 1749 roku za 4000 talarów. Po śmierci hrabiego Joachima Balzera majątek dziedziczą jego synowie- Balthasar Heinrich Ehrenreich hrabia von Küssow i Carl Friedrich Adam hrabia von Küssow. W 1778 roku majątek A i B wystawiony na licytacji zakupił Friedrich Wilhelm hrabia von Wreech. Zakupił go dla swoich podopiecznych: Ottona Friedricha Ludwiga i Bogislawa Wilhelma von Schack, dzieci Gneomara Bernda von Schack. W tym samym roku część B odkupił Carl Wilhelm hrabia von Küssow. W 1779/1780 roku na mocy porozumień majątki A, C i D stały się własnością Ottona Friedricha Ludwiga i Bogislawa Wilhelma von Schack. Po połączeniu majątków w jeden, w 1797 roku dobra zakupił generał major Georg Ferdinand von Damme, który za sumę 69000 talarów w 1802 roku sprzedał majątek Hansowi Gotthardowi Benno von Lüttitz z Gryfina. W 1828 roku majątek należy do rodziny Thorein. Przez małżeństwo Auguste Henriette Philippine Thorein z kapitanem Ernstem Heinrichem dobra przechodzą w ręce rodu von Randow. W 1879 roku majątek należący do ich syna,  Ernsta Heinricha Friedricha liczył 1039,51 ha gruntów. W 1910 roku majątek należący do Friedricha von Randow liczył 1278,57 ha gruntów. W 1928 roku majątek należący do Georga von Randow liczył 1083 ha gruntów. W tym czasie drugim majątkiem we wsi był tzw. „Herbertshof” należący do Kurta Hübnera i liczyły 63 ha gruntów. Do 1945 roku majątek posiadała rodzina Kühne. Po II wojnie światowej PGR. O 1998 roku własność prywatna.

Wieś położona w gminie Bierzwnik powiatu choszczeńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1305 roku, kiedy to należała do cystersów z Bierzwnika. Po reformacji od XVI wieku domena państwowa. W 1896 roku majątek o areale 300ha należał do Pani M.Koch. W 1914 roku majątek powierzchni 385ha należał do Pani Hell z Przyborza(Piepenhagen). W 1929 roku majątek o powierzchni 375ha należał do Elisabeth Blümschen. We wsi majątek posiadała również Pani Martha Hickstein(29ha) oraz Landgeselschaft „Eigene Scholle” G.m.b.H.(134ha), tworząc na bazie zakupionych gruntów 7 gospodarstw.

We wsi dwór zbudowany na planie wydłużonego prostokąta, parterowy, z użytkowym poddaszem, kryty dachem naczółkowym.