KRASNE /Kraazen/
Województwo Zachodniopomorskie
KOŁBACZ /Kolbatz/
Wieś położona w gminie Stare Czarnowo powiatu gryfińskiego. Przypuszcza się, że w samym Kołbaczu lub w pobliżu była siedziba-zamek książąt pomorskich. Wzmiankowany w 1173 roku, kiedy to książę Warcisław II sprowadził w to miejsce cystersów z duńskiego klasztoru w Esrum. W 1535 roku klasztor zlikwidowany. Domena klasztorna przejęta przez księstwo pomorskie. W okresie szwedzkim dzierżawiony przez radcę wojennego von Sydow. W 1811 roku majątek zakupiony przez komornika Gaede. W 1816 roku dobra zakupione przez niejakiego Krause. W połowie XIX wieku zakupione przez państwo i dzierżawione. Majątek dzierżawiły rodziny: Barth, Fabricius i Schulz.
PAŁAC
Na terenie wsi: pałac klasycystyczny z połowy XVIII w., przebudowany w XX wieku, obecnie siedziba Zakładu Doświadczalnego Instytutu Zootechniki Państwowego Instytutu Badawczego w Krakowie oraz dwór klasycystyczny z 2 połowy XVIII wieku, do 1988 szkoła podstawowa, obecnie opuszczony. Obok założenie folwarczne.
KLUKI /Klücken/
Miejscowość położona w gminie Przelewice powiatu pyrzyckiego. Wieś rycerska, w XVI wieku pojawia się rodzina von Steinwehr jako właściciel wsi. W 1515 roku Jürgen i Asmus von Steinwehr kupili ziemię i młyn od Bartholomӓusa Glutzkow. W 1568 roku dobra należą do Christopha, Kurta i Jürgena von Steinwehr. W 1626 roku jako właściciel majątku wymieniony Christoph Dietrich von Steinwehr. W XVII wieku majątek rodziny von Steinwehr wykupiony przez rodzinę von Küssow. W 1721 roku jako właściciel wymieniany był Carl Wilhelm von Küssow, który w 1723 roku a potwierdzony przez Fryderyka II w roku 1752 otrzymał tytuł hrabiego. Był synem kapitana Georga Ehrenreicha von Küssow zmarłego w 1739 roku. Sukcesorem utworzonego majoratu(wg uzgodnień rodzinnych i testamentem) w 1798 roku po śmierci Carla Wilhelma hrabiego von Küssow został jego syn, Friedrich Ludwig hrabia von Küssow. Ale w 1792 roku Friedrich Ludwig hrabia von Küssow za sumę 47.300 talarów sprzedał Kluki majorowi Georgowi Berndtowi von Plӧtz. W 1809 roku właścicielami majątku są porucznik August Ferdinand i jego brat porucznik Georg Wilhelm von Plӧtz oraz ich matka z domu von Werner. Później dobra przejmuje August Ferdinand von Plӧtz. Po jego śmierci w 1836 roku majątek w rękach wdowy, Louise z domu von Maltzan oraz dzieci-trzech synów i dwóch córek. Posiadali również obok leżący majątek Oćwiekę. W 1841 roku majątek kupuje ekonom Bernhard Heinrich Felix Holm z Anklam. Od 1861 roku właścicielem majątku zostaje Holtz, ale już od 1864 roku zmiena właściciela na rodzinę Dudy. W 1879 roku majątek Franza Dudy liczył 329,65 ha gruntów. W 1905 roku majątek w rękach Hansa Lange, którego dobra obejmowały 276,80 ha gruntów. Kolejnym właścicielem był kapitana Max Schultz, a majątek jego obejmował obszar 408 ha gruntów. Od 1939 roku do 1945 roku w rękach rodziny Glahn.
DWÓR
W centrum wsi naprzeciwko kościoła położony jest dwór z początku XIX wieku, parterowy, zbudowany na planie prostokąta, kryty dachem naczółkowym, podpiwniczony. Obok zabudowania folwarczne oraz rozległy park krajobrazowy o pow. 10,7 ha.
PAŁAC
Prawdopodobnie na obrzeżach parku położony był pałac, główna siedziba właścicieli. Nie zachował się.
GOLA DOLNA /Nieder Goehle/
GOGOLEWO /Peglow, Pegelow/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Marianowo powiatu stargardzkiego. W średniowieczu należała do możnego rodu von Wedel. Część ziemi była darowana klasztorowi cysterek i od tego czasu wieś dzieliła się na część klasztorną i rycerską. Wielokrotna zmiana właścicieli. Wymienia się rody: von Suckow, von Küssow, von Berner, von Steinbach, von Weyher, Simon. Na początku XIX wieku majątek w rękach rodziny Stips, później od połowy XIX wieku własność rodziny Harisch. Właścicielem dóbr do 1945 roku była rodzina Scheunemann.
ZAŁOŻENIE DWORSKIE
Pozostałością po założeniu jest brama wjazdowa, dawny dziedziniec z zabudowaniami gospodarczymi i resztki parku krajobrazowego.
DZIWNÓW /Dievenow/
Miasto gminne położone w powiecie kamieńskim. Po raz pierwszy wzmiankowane w 1243 roku. Na miasto, które otrzymało prawa miejskie w 2004 roku składają się byłe wsie: Dziwnów Dolny i Górny oraz Dziwna. Jako kąpielisko i uzdrowisko znane było już w 1823 roku. W mieście kilka domów-willi z początku XX wieku.
DWOREK /Amalienhof/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Będzino powiatu koszalińskiego. W 1905 roku majątek należał do rodziny von Kamecke. Już w 1910 roku majątek w posiadaniu rodziny von Krause. Majątek liczył 246 ha gruntów. W 1928 roku jest własnością Hansa Schack von Wittenau. Rodzina Schack von Wittenau była w posiadaniu majątku do 1945 roku.
DARGOMYŚL /Hoffelde/
DALSZE /Woltersdorf/
CZERNICE /Sehmsdorf/
CHEŁPA /Helpe/
Wieś położona w gminie Choszczno powiatu choszczeńskiego. W 1857 roku właścicielem majątku był Wilhelm Meyer. W 1879 roku majątek o powierzchni 460ha należał do landrata von Meyer. Jego majątek w 1896 roku obejmował 466ha powierzchni. W 1914 i 1929 roku majątek o powierzchni 849ha należał do rodu von Lettow-Vorbeck. Zarządcą majątku w 1929 roku kiedy właścicielką była Pani von Lettow-Vorbeck był von Witzleben.
BRZEZINA /Falkenberg/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1232 roku. W tym czasie została nadana cystersom z Kołbacza przez księcia wielkopolskiego Władysława Odonica. Po zajęciu tych ziem przez elektorów brandenburskich miejscowość stała się własnością możnego rodu von Wedel. Zbudowali tu okazałą siedzibę godną przyjmować margrabiów brandenburskich. Po osiedleniu się w 1303 roku na terenie dzisiejszego Złocieńca, nazwę miasta przenieśli właśnie z Brzezin. Sami początkowo byli określani jako von Volkenberg. W XVIII wieku majątek był własnością rodziny von der Gröben(1756)- wymieniany Carl Wilhelm von der Gröben. Na początku XIX wieku dobra w posiadaniu rodziny von Wulffen(1804)- wymieniany Friedrich Georg Ludolf von Wulffen. )d 1821 roku majątek jest własnością rodziny von Wissmann– wymieniony Eduard von Wissmann, Walter i Fritz von Wissmann oraz Elisabeth von Wissmann. Byli właścicielami dóbr do 1945 roku.
ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWO-FOLWARCZNE
W południowej części wsi znajdował się kompleks pałacowo-parkowo-folwarczny. Pozostałością po założeniu są: budynki folwarczne, brama wjazdowa oraz park krajobrazowy.
