Białęgi położone w gminie Chojna w powiecie gryfińskim. W XV wieku była w posiadaniu rodziny von Ellingen. Stąd pochodziła Ursula von Ellingen, żona Georga II von der Marwitz, właściciela Grzymiradza i Zielina.

Nieistniejąca osada położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1321 roku(Bealdenbuzh), kiedy książę Warcisław zatwierdza zakup wsi przez Gryfice od rodu von Karnitz. W 1628 roku własność miasta Gryfice. W 1629 roku wieś zakupiona przez Joachima i Antoniusa von Brockhusen/ von Brockhausen z Rybic(Riebitz). W 1756 roku w spisie majątków właścicielem dóbr był Mathias Georg oraz porucznik w stanie spoczynku Joachim Georg. W 1780 roku na terenie miejscowości dwa majątki należące do rodziny von Brockhausen. Majątek Białobudź wchodził w skład dóbr wsi Rybice. W spisie właścicieli z 1804 roku wymieniony jako właściciel porucznik w stanie spoczynku Carl Ferdinand oraz Gotthilf Friedrich. W latach 60-tych XIX wieku majątek należał do Emila von Brockhausen z Rybic. W 1870 roku majątek obejmował 1464 mórg ziemi. W 1882 roku majątek zakupiony przez rodzinę von Flemming. Folwark z dworem należący w 1910 roku do T. von Flemming, wielkości 333,91 ha gruntów. Prawd. po 1920 roku włączony w obszar majątku B w Rybicach liczącego ogółem 591 ha gruntów(1939r.).

Miasto powiatowe położone nad Parsętą. W XII wieku istniał tu gród opisywany przez Galla Anonima. W 1299 roku książę Bogusław IV na północny wschód od grodu  na prawie lubeckim lokował miasto Białogard. Syn Bogusława, książę wołogski Warcisław IV na miejscu grodu wzniósł zamek, który od 1321 roku stał się siedzibą wójta. W 1526 roku zamek spłonął. W latach 1535-1541 został odbudowany. Jego wizerunek możemy zobaczyć na mapie Lubinusa z 1618 roku- był to budynek kilkukondygnacyjny kryty dachem dwuspadowym. Podczas wojny trzydziestoletniej splądrowany. Do XVIII wieku zamek pełnił funkcję siedziby urzędów królewskich. Za czasów Fryderyka II w 1780 roku zamek rozebrano i na jego fundamentach wzniesiono nowy budynek dla urzędników, który dotrwał do XX wieku. Po 1945 roku rozebrany. Zachowane piwnice zasypano po 2009 roku. Obecnie na miejscu zamku jest pomnik Jana Pawła II. Założenie położone jest przy ul. Płowieckiej.

Budynek zbudowany na fundamentach zamku

HISTORIA WSI

Miejscowość położona w gminie Barwice powiatu szczecineckiego. Wieś o średniowiecznej metryce. Prawdopodobnie założona w XII wieku. Przez kilkaset lat należała do rodu von Glasenapp. W XVII wieku wieś należała do Otto Casimira von Glasenapp/03.06.1642-11.05.1710/, radcy miejskiego, sędziego i naczelnika w Białogardzie, dziedzicznego pana zamku i pałacu w Barwicach. Do lat 90-tych XX wieku jego epitafium znajdowało się w kaplicy grobowej w Białowąsie. Po 1830 roku następuje upadek ekonomiczny rodu skutkujący sprzedażą majątku rodzinie von Rittberg. Ostatnim właścicielem majątku do 1945 roku był Friedrich Wilhelm Graf von Rittberg. Po II wojnie światowej w rękach Skarbu Państwa. W pałacu mieścił się ośrodek szkoleniowy. Obecnie w rękach prywatnych.

PAŁAC

Prawdopodobnie po 1830 roku na murach starszej budowli, prawdopodobnie dworu, nowi właściciele zbudowali pałac w stylu neogotyku angielskiego. Nad wejściem głównym herb rodu von Rittberg. Pałac zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, z dwoma ryzalitami na narożach, dach zróżnicowany, cztero- i dwuspadowy. Pałac posiada piękne dobrze zachowane witraże oraz na piętrze salę myśliwską.

PARK  

Prawdopodobnie wraz z wybudowaniem pałacu powstał park krajobrazowy o powierzchni 6,5 ha. Park o cechach eklektyzmu romantycznego ze stawem rozpościerającym się przed pałacem z cennymi gatunkami drzew. Pod koniec XIX wieku wzbogacony o roślinność obcego pochodzenia.

ZAŁOŻENIE FOLWARCZNE

Założenie składa się z: nieregularnego dziedzińca, domu zarządcy z 1906 roku, dawnego budynku ogrodnika z końca XIX wieku, budynków gospodarczych.

Wieś położona w gminie Dobra powiatu łobeskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1580 roku jako lenno rodu von Dewitz. W XVIII wieku podział wsi na trzy majątki. Majątek A należał do majora Stephana Gottlieba von Dewitz. Majątek B był w posiadaniu Josepha Friedricha von Dewitz z Dobrej a majątek C w części był w posiadaniu Josepha Friedericha von Dewitz oraz Christiana Heinricha von Dewitz, po śmierci którego majątek odziedziczyli synowie jego, Jacob Wilhelm i Carl Ludewig von Dewitz. W 1808 roku majątek zostaje sprzedany przez rodzinę von Dewitz miastu Dobra ale w niedługim czasie majątek został przez rodzinę von Dewitz odkupiony. W 1815 roku von Dewitz sprzedaje dobra rodzinie Kannenberg, która posiada majątek do 1945 roku. Rodzina nobilitowana w 1825 roku. Majątek został zakupiony przez Josepha Friedricha Wilhelma Kannenberg z Mieszewa. Związki rodziny Kannenberg były ściśle powiązane z rodziną von Dewitz, właścicieli Mieszewa jak i Bienic. Z siedmiorga dzieci Josepha Friedricha dwoje urodziło sie w Bienicach- Ulrike Henriette Leontine(12.12.1829) oraz Julius Friedrich August Hugo(16.03.1839). Dobra po Josephie przejął najstarszy syn August Herman von Kannenberg(22.06.1839 Mieszewo-16.04.1882 Bienice). Za jego czasów powstał okazały pałac oraz park krajobrazowy. Dnia 16 lutego 1856 roku żeni się z Marie Luise Plesch. Mają sześcioro dzieci. W 1970 roku majątek obejmował 1334 morgi ziemi a w 1879 roku dobra liczyły 413,18 ha gruntów. Dobra przypadają najstarszemu synowi Curtowi Hermannowi Augustowi Josephowi von Kannenberg(06.08.1856-27.08.1904). Po jego bezpotomnej śmierci(prawdopodobnie był starym kawalerem) majątek przypada najmłodszemu z rodzeństwa Friedrichowi Hermannowi Augustowi Josephowi von Kannenberg(09.08.1871-17.11.1922). 28 maja 1909 roku żeni się ze Stephanią Charlotte von Dewitz z Krzemiennej. Dnia 03.03.1910 roku rodzi się ostatni męski potomek rodu von Kannenberg na Bienicach- Kurt Hermann Werner. Majątek w tym czasie liczy 385,74 ha gruntów . Dnia 16.02.1938 roku w Berlinie żeni się z Elisabeth Marthą Ahnert. Mają córkę Ingrid Elisabeth(05.05.1938 Berlin-12.07.1984 Pietra Ligure-Włochy). Kurt Hermann Werner von Kannenberg umiera 05.11.1951 roku w Bienicach!.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

Pałac zbudowany w 1876 roku przez ówczesnego właściciela Augusta Hermanna Kannenberga. Neoklasycystyczny, zbudowany na planie prostokąta, piętrowy, podpiwniczony, kryty dachem czterospadowym. Wejście główne znajduje sie w trójosiowym ryzalicie frontowym. Możliwe, że projekt pałacu pochodzi z tej samej pracowni co pałac w Benicach von Flemmingów. W sąsiedztwie pałacu park krajobrazowy założony w tym samym czasie, na terenie którego znajdował się rodzinny cmentarz właścicieli. Obok pozostałości po zabudowie folwarcznej- najstarszy to ceglany spichlerz z 1863 roku oraz kamienna obora.

Wieś położna w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. Stare lenno rodu von Dewitz. W XVIII wieku majątek należał do Friedericha Wilhelma von Dewitz, później jego synów: porucznika Augusta Albrechta, majora StephanaGottlieba i Corneta Bernharda Heinricha von Dewitz(1746). Od 1844 roku własność Heinricha von Vormann przez małżeństwo z panną von Dewitz. W 1870 roku majątek obejmował 2210 mórg ziemi a w 1879 roku kiedy dobra należały do wdowy po Heinrichu von Vormann majątek obejmował 560,96 ha gruntów. Na początku XX wieku ponownie w posiadaniu rodu von Dewitz- wzmiankowany Werner von Dewitz. W 1910 roku majątek  obejmował 560,96 ha gruntów a w 1928 roku kiedy właścicielem dóbr był Gustav von Dewitz dobra liczyły 560 ha gruntów.

Po zespole położonym w części południowej wsi zachował się park krajobrazowy oraz zachowały się resztki zabudowy gospodarczej.