Osada obecnie w granicach dzielnicy Szczecina, Dąbie. Stara zabudowa została zburzona podczas działań wojennych w 1945 roku. Początki wsi Trzebusz sięgały XII wieku. Do 1249 roku własność cystersów z Kołbacza, później własność księcia Barnima I. Następnie własność miejska miasta Szczecin. W 1764 roku majątek w posiadaniu inspektora Krüger. W 1773 roku majątek zakupił Carl Christoph Elten ze Szczecina. W 1910 roku majątek wielkości 351,50 ha gruntów w posiadaniu rodziny Weisse. W 1928 roku dobra należą do Karla Schultz i obejmują 370 ha gruntów. Przed wojną w pałacu działała restauracja- Park Restaurant „Stutthof”.
T
Tanowo /Falkenwalde/
Tąpadły /Dummadel/
Wieś położona w gminie Brojce powiatu gryfickiego. Stare lenno rodu von Mateuffel. W 1677 roku wieś należała do Caspara Valenina von Manteuffel. Część gruntów od Caspara zakupił burmistrz Trzebiatowa, Caspar Schrӧder. Na początku XVIII wieku wieś należy do Petera Friedricha von Manteuffel. W 1713 roku majątek zakupił Casimir Reismann, od którego majątek zakupił generał major Adam von Weyher(1737). Po jego śmierci w 1744 roku dobra dziedziczą córki: Sophia Charlotta i Wilhelmina Louisa von Weyher. W 1748 roku wieś zakupił major Christoph Friederich von Schladen. W 1753 roku część gruntów we wsi posiadał Christian Joachim von Briesen. W 1762 roku część gruntów należącą do rodziny von Schlaten zakupił Franz Joachim von Lettow. W testamencie z 1780 roku majątek zapisany został Johannie Julianie Marii von Schladen, z domu von Schladen. Na początku XIX wieku majątek w posiadaniu rodziny von Gans Edle Herren zu Putlitz– wzmiankowany Georg Carl. W połowie XIX wieku dobra posiada rodzina Strecker. W 1870 roku za ich własności majątek obejmował 1660 mórg ziemi a w 1879 roku majątek obejmował 432,78 ha gruntów. Na początku XX wieku dobra w posiadaniu rodziny Birnbaum. Ostatnim właścicielem dóbr była rodzina Stumpf. W południowo-zachodniej części wsi położony był majątek ziemski.
TARGOSZYNIEC /Ewaldsthal Vw./
TARNAWA RZEPIŃSKA /Tornow/
Wieś położona w gminie Torzym powiatu sulęcińskiego. Początki wsi sięgają XIII wieku. Po raz pierwszy wymieniona w 1329 roku. Początkowo należała do zakonu templariuszy, później od 1350 roku do zakonu joannitów łagowskich. W 1355 roku wieś w rękach Dietricha von Weissensee. W 1400 roku własność braci Hansa, Zenzilla i Petera Fenzen. W 1461 roku własność Ottona von Grüneberg. W 1567 roku połowę wsi Melchior von Grüneberg sprzedał Martinowi von Schlichting, drugą połowę Vincenzowi von Wedel. W wiekach XVI-XVIII Tarnawa należy do rodzin: von Lӧben, von Mӧrner i von Sydow. We wsi dwa majątki- jeden zlokalizowany w północno-zachodniej części wsi(A), drugi położony jest w części środkowo-wschodniej. Na początku XIX wieku należały do rodziny Schmiedicke(1828). W połowie XIX wieku dobra są w posiadaniu rodziny Mudring(1857). Na początku XX wieku majątek staje się własnością rodziny Rosenow(1903). Ostatnim właścicielem obu majątków do 1945 roku była rodzina Hellenschmidt.
Tarnów /Seegenfelde/
TARNÓW /Tornow/
Wieś położona w gminie Lubiszyn powiatu gorzowskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1300 roku, kiedy margrabia Albrecht III nadaje opatowi Detmarowi Mironice wraz ze wsiami wchodzącymi w skład opactwa w tym wieś Tornowe. Prawdopodobnie początki wsi należy szukać w ośrodku opolnym Thorum, który został wymieniony w akcie sprzedaży wsi arcybiskupowi magdeburskiemu w 1249 roku. Znajdowała się tutaj osada wczesnośredniowieczna z lat 1100-1250, wchodząca w skład diecezji lubuskiej. W 1337 roku lenno we wsi Dornow posiada rodzina von Winningen(Wedinghe). W 1355 roku klasztor w Kołbaczu otrzymał od cesarza Karola IV potwierdzenie posiadanych dóbr w tym wsi Tarnów. W 1486 roku lenno we wsi posiadał Hans von Schӧnebeck. Hans I von Schӧnebeck służył u elektora Albrechta dowodząc oddziałęm podczas kampanii pomorskiej. Przypuszcza się, że dobra we wsi posiadał już w latach 1454-1470, które otrzymał od elektora Fryderyka II. W 1517 roku połowa wsi należała do rodu von der Marwitz, druga do von Schӧnebeck. W XVIII wieku majątek w Tarnowie był domeną państwową. W 1879 roku majątek o powierzchni 609,69ha należał do państwa a dzierżawiony był przez niejakiego Nicolai. Prawdopodobnie pod koniec XIX wieku lub na początku XX wieku doszło do rozparcelowania majątku. W 1914 roku mowa o 5 majątkach, gdzie jeden przekroczył 100ha: F.Faustmann(122ha), K.Hinze(51,5ha), O.Pielsch(33,5ha), B.Preuss(86ha), O.Rohr(38ha). W 1929 roku największe gospodarstwo należało do Carla Faustmann(122ha) oraz wymieniono kilka mniejszych należących do: Karla Hinze(51,5ha), Otto Pielsch jun.(23,5ha), Otto Preuss(86ha), O.Rohr(38ha), Maxa Thiele(27ha) .
MAJĄTEK
Trudno dzisiaj ustalić położenie majątku.
Tarnów Bycki /Deutsch Tarnau/
HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Bytom Odrzański powiatu nowosolskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1360 roku. W 1367 roku właścicielem wsi był Nickel von Burkhart. Później dość częste zmiany właścicieli. W 1499 roku dobra rycerskie w rękach Kaspra von Rackwitz. Później w posiadaniu Sigismunda von Stössel(1557) i jego jego żony oraz kolejno Jonasa von Schindel(1597), Johannesa Christiana von Sperling. Od połowy XVIII wieku wieś weszła w skład dóbr książąt von Schӧnaich-Carolath-Beuthen. W połowie XIX wieku majątek zakupiony przez rodzinę von Coubiere, później własność rodu von Schlabrendorf.
WIEŻA MIESZKALNA
W średniowieczu stała we wsi wieża mieszkalna zamieszkała przez rycerzy-rabusiów. Jej ruiny były widoczne jeszcze w połowie XIX wieku.
TARNÓW JEZIERNY /Tarnau a.S./
Najstarsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1154 roku, mówiąca o kasztelani w Tarnowie. W dokumencie z 1295 roku wymienia się kasztelana z Tarnowa, Pozenkę, a w dokumencie z 1296 roku występuje Przybko(de castello de Tarnowo). W 1331 roku po śmierci Przemka Głogowskiego Tarnowo Jezierne w spadku po mężu otrzymuje księżna Konstancja(córka Bernarda świdnickiego i wnuczka Władysława Łokietka) oraz jej prawny opiekun, książę Bolko. W 1384 roku dobra po księżnej Konstancji król czeski Wacław IV nadał Nicolausowi von Rechenberg. W 1561 roku Franz von Rechenberg sprzedaje swoje dobra Fabianowi von Schӧnaich. Rodzina von Schӧnaich posiadła Tarnów do początku XX wieku. W 1936 roku właścicielami obiektu byli baronowie von Haugwitz ze Sławy.
ZAMEK
Pierwsza wzmianka o zamku-kasztelu pochodzi z XII wieku. W 1399 roku Ruprecht książę Śląska i pan na Legnicy zezwala braciom Nickelowi, Güntherowi, Clementowi i Heinrichowi von Rechenberg na wybudowanie nowego zamku i obwałowań. Postawiona warownia została zburzona w wyniku przemarszu oddziałów husyckich w 1433 roku i nie została już odbudowana. Obecnie na wzniesieniu stoi wybudowany w XVII wieku przez Johanna von Schӧnaich dworek myśliwski.
DWOREK MYŚLIWSKI
Zbudowany w 1624 roku. Przed 1945 rokiem znajdowało się tu schronisko turystyczne dla młodzieży. Po II wojnie światowej obiekt używany był przez Nadleśnictwo w Sławie. Do 1979 roku pozostawał nieużytkowany popadając w ruinę. Od 1980 roku XX wieku staraniem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze dworek został odbudowany z przeznaczeniem na Dom Pracy Twórczej. Obecnie administrowany przez Zespół Szkół Rolniczych pełni funkcję turystyczno-hotelową.
TARNÓWEK /Hammervorwerk/
TARNÓWEK /Vw.Splinterfelde/
Osada położona w gminie Witnica powiatu gorzowskiego. Powstała na terenie byłego folwarku założonego prawdopodobnie na początku XVIII wieku. Właścicielem w XVIII wieku był niejaki Bresman, właściciel majątku w Wysokiej, zarządca domeny mironickiej. Sprzedał folwark królowi Fryderykowi Wilhelmowi I, który został włączony do domeny mironickiej. Na początku XIX wieku majątek należał do rodziny Beyer. W latach 1922-45 dobra w rękach rodu von Klitzing– właścicielem był Lebrecht von Klitzing, syn Georga właściciela Sosen.
DWÓR
Zbudowany prawdopodobnie w XVIII wieku dwór, kilkakrotnie przebudowywany. W 1930 roku ówczesny właściciel Lebrecht von Klitzing dokonał ponownej przebudowy i rozbudowy dworu. Majątek w tym czasie liczył 524 ha gruntów. Po 1945 roku majatek upaństwowiony, należał do PGR Sosny. W 1960 roku dwór wyremontowany z przeznaczeniem na ośrodek kolonijny, funkcjonujący do końca lat 80-tych XX wieku. Obecnie w rękach prywatnych, odbudowywany. Jest to budynek parterowy, zbudowany na planie prostokąta, z użytkowym poddaszem, kryty dachem dwuspadowym.
TARNÓWKO /Lüttkenhagen/
Wieś położona w gminie Goleniów powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wymieniana w XV wieku. Do 1939 roku była własnością rodu von Petersdorff– wymieniony Ernst von Petersdorff(1736), Kurt Friedrich von Petersdorff(1784), Georg Christian Friedrich von Petersdorff. W 1870 roku kiedy właścicielem dóbr był Curt von Petersdorff dobra obejmowały 1226 akrów ziemi a w 1879 roku 313,82 ha gruntów. W 1910 roku majatek obejmował 515,14 ha gruntów a w 1928 roku kiedy właścicielem był Friedrich von Petersdorff dobra były wielkości 547,6 ha gruntów.
ZESPÓŁ DWORSKI
W północnej części wsi położony jest majątek ziemski . Dwór z pierwszej połowy XIX wieku, zbudowany na planie prostokąta, parterowy, kryty dachem czterospadowym. Remontowany. Obok park dworski i budynki gospodarcze. Do dworu prowadzi aleja kasztanowa.