HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Świdwin powiatu świdwińskiego. Prawdopodobnie folwark założony w połowie XIX wieku do 1945 roku należał do rodziny von Oppenfeld. W 1910 jak i w 1929 roku majątek w rękach Moritza von Oppenfeld. W 1910 roku dobra liczyły 876 ha gruntów, w 1929 roku liczyły 284 ha gruntów. Do 1945 roku wymieniana jako właścicielka Barbara von Oppenfeld(1942). Ciekawostką jest powstanie nazwiska von Oppenfeld. Bracia Moses(1793-1861) i Daniel Oppenheim(1800) w 1824 roku zakupili majątek w Bierzwnicy(Reinfeld). Moses zaczął używać nazwiska- Moritz von Oppenheim-Reinfeld a z połączenia nazwiska i nazwy miejscowości powstało nazwisko von Oppenfeld. Na używanie takiego nazwiska dostali pozwolenie w 1827 roku.

ZESPÓŁ DWORSKI

We wsi dwór z drugiej połowy XIX wieku. Zbudowany na planie prostokąta, jednokondygnacyjny, z przybudówką. W pobliżu zabudowania gospodarcze oraz resztki parku krajobrazowego.

Wieś położona w gminie Węgorzyno powiatu łobeskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1562 roku. Od XV do końca XVIII wieku była własnością rodu von Borcke- w XVIII wieku wzmiankowany Carl. W 1720 roku własność rodziny von Dewitz. W 1778 roku wieś należała do rodziny von Lӧwenklau(d`Orville von Lӧwenklau, von Lӧwenclau). W 1804 roku własność rodu von Ramin. W latach 1845-1862 własność rodu von Kuylenstierna.  W latach 1879-1884 majątek posiadała rodzina Mendelsohn. Od 1893 roku majątek był w posiadaniu baronów von Katzler. Wymieniony: baron Rudolf zmarły w 1893 roku, baronowa Luise, z domu Jouanne, zmarła w 1918 roku, Konrad zmarły w 1921 roku. W 1910 liczył  1310,75ha gruntów. W 1928 roku dobra są własnością barona Karla von Katzler i liczył 1311 ha gruntów.

ZAŁOŻENIE PAŁACOWE

Pozostałością po założeniu jest park krajobrazowy oraz ruiny pałacu. Obok zabudowania gospodarcze.

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Choszczno powiatu choszczeńskiego. Początkowo wieś należała do cystersów z Kołbacza. Po raz pierwszy wymieniona w 1278 roku. W tym roku należała do księcia pomorskiego Barnima I, który nadał je w lenno rodzinie von Güntersberg. W 1523 roku wieś jest w rękach Joachima V. von Güntersberg. W XVII wieku doszło do podziału wsi na kilka własności. W 1770 roku rodzina von Blanckensee scala majątek. W 1817 roku dobra zakupuje rodzina Carl Gottlieb von Bethe(1778-1840). Z tej rodziny wymieniony Helmuth von Bethe(1842, 1861) oraz Theodor von Bethe(XXw). Od lat trzydziestych właścicielem majątku została rodzina Blühdorn. Byli właścicielami do 1945 roku.

ZAŁOŻENIE DWORSKO-PARKOWE

W centralnej części wsi na niewielkim wzniesieniu w otoczeniu parku stał dwór. Prawdopodobnie pochodzący z XVIII wieku, zniszczony w trakcie działa wojennych w 1945 roku, rozebrany w latach 60-tych. Na miejscu dworu postawiono budynek mieszkalny. W otoczeniu dworu znajduje się park krajobrazowy. W 1825 roku Peter Joseph Lenne(1789-1866), jeden z najwybitniejszych europejskich architektów krajobrazu XIX wieku, przygotował projekt dla obszarów rolniczych w majątku Radaczewo. Projekt ten obejmował powierzchnię około 1000 ha gruntów. W projekcie znalazły się uprawy polowe, ogrody, pastwiska, zadrzewienia, akweny wodne. Park rozciągał się na prawie 4 km. Obsadzony był różnymi gatunkami drzew. Aleje wytyczone były nietypowo, obsadzone krzewami agrestu czy porzeczek. Dziś po dawnej świetności nie ma prawie śladu.

HISTORIA WSI

Wieś gminna położona w powiecie kołobrzeskim. Po raz pierwszy wymieniona w 1269 roku. Od XIV wieku była lennem rodu von Manteuffel. Ostatnim właścicielem wsi z rodu von Manteuffel był Henning Anton, którego majątek po zlicytowaniu kupił w 1743 roku Ludwig Julius von Seld, który już w 1748 roku sprzedaje dobra Johannowi Wilhelmowi Christiphowi Steobanus. Potomkowie Johanna W.Ch. Steobanusa w 1803 roku otrzymują tytuł szlachecki, przyjmując nazwisko  Steobanus von Wriechen. W 1851 roku majątek zakupił Aleksander Andre z Ramlewa. W 1870 roku kolejnym właścicielem majątku zostaje Julius Hoffman. W latach 1896-98 dobra w posiadaniu Wernera von Holtz, kolejnym rodzina von Wojenthin. Na początku XX wieku majątek ponownie w rękach rodziny Hoffman. Od 1918(1914) roku dobra rymańskie zakupił Lothar von Dewitz. W rękach rodziny von Dewitz majątek pozostaje do 1945 roku. Po śmierci Lothara majątkiem zarządzała wdowa po nim, Mararette von Dewitz, z domu von Buxhöveden.

ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWE

Prawdopodobnie w 1751 roku nieznany nam z wyglądu dwór został przez Johanna Wilhelma Christipha Steobanus przebudowany do formy jaka widoczna jest na pocztówce powyżej. Kolejną przebudowę pałacu dokonał Lothar von Dewitz w 1920 roku. Po 1945 roku był własnością Skarbu Państwa pod zarządem miejscowego PGR. Pod koniec lat 80-tych po przeprowadzonym remoncie pałac zaadoptowano na hotel i restaurację. Kolejne remonty pałacu doprowadziłydo pozbawienia go oryginalnego wyposażenia. Po kolejnym remoncie w pałacu mieści się trzygwiazdkowy hotel, restauracja a w piwnicach winiarnia. Obok pałacu resztki zabudowy folwarcznej. Z tyłu resztki parku krajobrazowego.

Wieś położona w gminie Choszczno w powiecie choszczeńskim. Po raz pierwszy wymieniona w 1336 roku. W 1349 roku wymieniana rodzina von Schutte(Schütte, Schütz). Prawdopodobnie majątek istniejący we wsi powstał na początku XIX wieku i był w rękach rodziny Schlulze-Schulze. W 1826 roku Louise Caroline Amalie Karbe(1810-1880) wychodzi za mąż za Juliusa Carla Leopolda Ferdinanda Ludwiga Schlulze(Schulze) z Radlic. Louise Caroline była wnuczką Eleonore Johanny Wilhelminy Christine Karbe, z domu von Bärensprung. W 1857 nadal w rękach rodziny Schulze, których majątek w 1879 roku obejmował 771ha powierzchni. W 1896 roku majątek o powierzchni 781ha należący do Rudolfa Schulze. Później do syna, Ottona Schulze. W skład majątku wchodził folwark Neu-Schulzendorf. W 1914 roku majątek o powierzchni 812ha należał do Ottona Schulze. W skład majątku wchodziły folwarki: Witoszyn(Neu-Schulzendorf) i Walkmühle. W 1929 roku majątek nadal należał do rodziny Ottona Schulze(812ha). W skład majątku wchodziły folwarki: Witoszyn(Neu Schulzendorf) i Ociąż(Walkmühle).

We wschodniej części wsi położony park podworski z starodrzewiem.

Wieś położona w gminie Polanów powiatu koszalińskiego. Początki wsi sięgają 1575 roku, kiedy właścicielem był Peter von Lettow. W 1691 roku majątek zostaje sprzedany Georgowi Christianowi von Massow. Od niego majątek odkupuje Klaus Albrecht von Lettow. Po śmierci męża, w 1705 roku wdowa sprzedaje majątek Franzowi von Glasenapp. W 1747 roku syn Franza, Andreas von Glasenapp oddał majątek w dzierżawę na 25 lat Martinowi von Below, a po jego śmierci Ferdinandowi Johannowi von Below. Od 1796 roku majątek powraca do rodziny von Lettow- właścicielem zostaje Karl Ernst von Lettow. Dobra będąc w rękach rodziny von Lettow, od 1846 dzierżawi Max hrabia von Schwerin, a od 1856 roku dobra dzierżawi rodzina von Köhler. Od 1900 do 1945 roku dobra w rękach rodu von Lettow.  Po 1945 roku majątek w posiadaniu miejscowego PGR a w pałacu była siedziba dyrekcji. Pałac rozebrano w latach 60-tych XX wieku. Pozostałością jest park krajobrazowy o powierzchni 2,35ha.