Wieś położona w gminie Przelewice powiatu pyrzyckiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1236 roku, kiedy książę Henryk I Brodaty nadał wieś zakonowi cystersów z Kołbacza. W 1296 roku 10 łanów we wsi otrzymali cystersi z Bierzwnika od Henricusa von Dossow. W 1376 roku potwierdzone nadanie dla cystersów w Mironicach. Później lenno rodu von Hagen oraz von Wedel. W XIV wieku podział wsi na dwie części. Na przełomie XVII/XVIII wieku jedna z części wsi należała do Jürgen Wilhelma i Lupolda von Wedel, druga w 1698 roku do Ernsta Kurta von Wedel. W 1705 roku część należącą do Jürgen Wilhelma i Lupolda zakupił major Jürgen Jochem von Podewils, którą w 1733 roku nabył Carl Dubislaw von Eickstedt. W 1743 roku majątek Carla Dubislawa zakupił Lorenz Georg von Wedel, który w 1747 roku po przejęciu majątku należącego do Ernsta Kurta scalił majątki stając się właścicielem wsi. W latach 1774-1785 właścicielem majątku był kapitan Carl Christoph von Waldow. Po jego śmierci(1785) dobra zostały wystawione na sprzedaż. W 1789 roku zakupił je kapitan Magnus Hermann von Wollfradt, który już w 1791 roku odsprzedał dobra Augustowi Ludwigowi Maximilianowi hrabiemu von Eickstedt-Peterswald. Dość częste zmiany właścicieli. Już w 1795 roku majątek zakupił podporucznik Ferdinand Carl von Pirch, który już w 1798 odsprzedał je kapitanowi Ernstowi Georgowi von Oerzen. W 1825 roku majątek zakupił von Haken. W 1842 roku dobra są własnością Edwarda Friedricha von Wendorff, właściciela wsi Nowielin, który w tym samym roku odsprzedał majątek sędziemu okręgowemu Gustawowi Friedrichowi Otto von Prollius. Po jego śmierci dobra dziedziczy jego syn, Johann Otton Ludwig von Prollius. W 1905 roku właścicielem majątku był Edmund von Prollius. W 1914 roku majątek w posiadaniu Artura i Dorothei Langlet ale już w 1929 roku własność Johanny von Clave-Bouhaben. Do 1939 roku własność Hansa Karla von Rohr.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

Pałac wzniesiony w 1842 r. na zlecenie Gustava Ottona Friedricha von Prolliusa został rozbudowany w 1855, a zwłaszcza w 1898 r., kiedy to dostawiono dwie wieże. Park krajobrazowy założony w 1850 roku.

Wieś położona w gminie Malechowo powiatu sławieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1378 roku kiedy należała do rodu von Natzmer. Około roku 1500 część majątku w rękach Adama von Podewils`a. Poprzez kolejne zakupy i sprzedaże ziemi w Laskach pojawiły się nowe rody rycerskie: von Ramel, von Koeller, von Munchow, von Below, von Kleist. Po 1717 roku majątek w posiadaniu von Podewils-Krangen, który sprzedała w 1828 roku rodzinie Neumann. W 1855 roku właścicielem był Otto Liman a już od 1861 roku rodzina von Glagau. Prawdopodobnie po 1910 roku właścicielem majątku był Heinrich von Xylander, który ożenił się z córką Maxa von Glagau, Elen Ermekeil. Po rozwodzie Elen Ermekeil była jedyną właścicielką majątku do 1945 roku. Po 1945 roku majątek przejęty przez PGR.

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Pierwsza siedziba dworska w Laskach zbudowana została przez ród von Podevils-Krangen w XVIII wieku. Pałac spłonął w 1892 roku. Kolejna siedziba zbudowana została przez Maxa von Glagau w latach 1905-1907 roku. Dwór ten został rozebrany po 1945 roku. Z pierwotnego zespołu dworsko-parkowego pozostało: czworaki z przełomu XIX/XX wieku, obora, stodoły, dawna mleczarnia oraz park założony w stylu angielskim w połowie XIX wieku, o powierzchni ponad 11 ha. Z dawnego rozplanowania parku przetrwała aleja dojazdowa do dworu. Dwór znajdował się w południowo-wschodniej części parku. Obecnie w tym miejscu znajduje się plac sąsiadujący od południa z podwórzem folwarcznym i sadem.

Miejscowość położona w gminie Grzmiąca powiatu szczecineckiego. Wieś o metryce średniowiecznej wymieniana w 1522, 1533, 1563, 1603, 1717 roku. Od początku istnienia do końca XVIII wieku należała do rodu von Glasenapp. W 1628 roku wieś należała do Caspar von Glasenapp. W drugiej połowie XVII wieku część wsi należała do Caspara Otto von Glasenapp, syna Wediga Gerda von Glasenapp, urodzonego w Wierzchowie 25 czerwca 1664 roku, feldmarszałeka, komendanta Berlina. Zmarł 7 sierpnia 1747 roku w Berlinie. Dnia 7 lipca 1742 roku przekazał swoje dobra w tym Lubogoszcz braciom Adamowi Kazimierzowi, Henrykowi Krzysztofowi i Pawłowi Wedigowi von Glasenapp. W 1743 roku Paweł Wedig von Glasenapp przejął całość dóbr. Po śmierci Joachima Reinholda von Glasenapp dobra dziedziczą jego synowie, którzy ugodowo przekazują wieś Ernstowi Joachimowi von Glasenapp. Od niego majątek odkupił jego brat, Leopold Kazimierz von Glasenapp. Po jego tragicznej śmierci w 1758 roku pod Świdnicą, Lubogoszcz przypadła bratankowi, Ottonowi Reinholdowi von Glasenapp. Po jego śmierci pod Torgau dobra dziedziczy kapitan Kaspar Otton von Glasenapp. Po jego śmierci dobra są w rękach wdowy, Kunegundy Zofii Agnieszki von Glasenapp. Dnia 12 sierpnia 1769 roku od wdowy majątek zakupił porucznik Joachim Reinhold von Glasenapp, który w 1771 roku sprzedaje majątek Pawłowi Wedigowi von Glasenapp. Część gruntów we wsi należała do rodu von Lode, które po wygaśnięciu rodu przejął pułkownik Fryderyk Kazimierz von Botzheim, a po jego śmierci dobra przypadły porucznikowi Joachimowi Ewaldowi von Massow. Ten ostatni w 1746 roku sprzedał majątek dyrektorowi sądowemu i tajnemu radcy finansowemu Fryderykowi von Dreger. Po nim dobra odziedziczyły jego dzieci- syn Fryderyk oraz córka Karolina Filipina Menzel. W 1760 roku sprzedali majątek Pawłowi Wedigowi von Glasenapp. Dnia 24 kwietnia 1780 roku dobra są własnością Heleny Amelii von Glasenapp, zamężnej za Karolem Fryderykiem von Ingersleben. W drugiej połowie XIX wieku dobra są w posiadaniu hrabiów von der Osten-Plathe, później von der Osten. Przez małżeństwo Marthy von der Osten dobra przechodzą w ręce rodu von Knebel-Dӧberitz. Na początku XX wieku majątek przez małżeństwo Ruth von Knebel-Döberitz przechodzą w ręce rodu von Rohr. Są w ich posiadaniu do 1945 roku.

ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWE

We wsi ruiny pałacu z XVIII wieku, przebudowanego w XIX wieku, położonego w parku krajobrazowym o powierzchni 5,5 ha. W sąsiedztwie założenie folwarczne składające się z z XVIII wieku, rozbudowane w XIX wieku.