Miasto gminne położone w powiecie sławieńskim. Wzmiankowana w 1205 roku(Dirlow). Nazwa niemiecka Darłowa pojawia się w 1312 roku. Obecna wprowadzona została w 1946 roku. W 1271 roku otrzymuje prawa miejskie nadane przez księcia Rugii, Wisława II. Od 1347 roku jest własnością księcia wołogoskiego Bogusława V z dynastii Gryfitów, zięcia króla polskiego Kazimierza Wielkiego. W 1382 roku w Darłowie urodził się Bogusław Pomorski, syn Warcisława VII i Marii, córki Henryka III, księcia meklenburskiego, późniejszy Eryk III, król Norwegii w latach 1389-1442,  Eryk VII król Danii w latach 1396-1439 i Eryk XIII, król Szwecji w latach 1396-1434/1435-1439, Jako Eryk I książę słupski i stargardzki w latach 1449-1459. Ożeniony z królewną angielską Filipę z dynastii Lancasterów, najmłodszą córką króla Anglii, Henryka IV. Małżeństwo było bezdzietne. Po detronizacji, będąc księciem słupskim doprowadził do rozwoju i rozbudowy miasta. Kolejnym władcą zasłużonym dla miasta był książę pomorski Bogusław X. Za czasów książąt von Hohenzollern, miasto podupadło gospodarczo. Ponowny powolny rozwój miasta następuje od połowy XIX wieku. W mieście poza zamkiem warto zobaczyć: śródmieście z zachowanym średniowiecznym układem urbanistycznym, Kościół Mariacki, którego budowę rozpoczęto w 1321 roku. W kościele znajdują się sarkofagi książąt pomorskich: Eryka I, Elżbiety księżniczki duńskiej, żony Bogusława XIV, księżnej Jadwigi, żony księcia Ulryka, brata księcia Bogusława XIV, mury obronne z Bramą Wysoką, ratusz.

ZAMEK

Budowę zamku rozpoczęto w 1352 roku. Założono go na sztucznej wyspie powstałej między Wieprzą a Kanałem Młyńskim. Wzniesiony z cegły na planie prostokąta, z wewnętrznym dziedzińcem. W latach 1449-1459 zamek rozbudowany i przebudowany przez księcia Eryka Pomorskiego. W 1622 roku zamek pozostawiony Danii. Po śmierci księcia Bogusława XIV zamek przejmują książęta von Oldenburg. W 1773 roku król Danii Chrystian VII von Oldenburg przekazał zamek królowi Prus Fryderykowi II Wielkiemu von Hohenzollern. W tym czasie na terenie zamku powstały wojskowe koszary. W okresie wojen napoleońskich na zamku powstał szpital wojskowy. W drugiej połowie XIX wieku zamek w rękach Chrystiana IX von Glücksburg. Ta dynastia posiadała zamek do śmierci Fryderyka VIII von Glücksburg. Chrystian X von Glücksburg organizuje w 1930 roku muzeum na terenie zamku. Nie zniszczony podczas II wojny światowej. W latach 1971-1988 przeprowadzono remont zamku i od 1988 roku ponownie otwarto zamek-muzeum dla odwiedzających.

Miejscowość położona w gminie Kamień Pomorski powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1392 roku(Doytyn). W 1458 roku lenno Heinricha Steinwehr z Niemicy. W 1583 roku dobra w posiadaniu Henninga von Steinwehr. W 1594 roku we wsi dwa lenna, jedno należące do rodu von Steinwehr, drugie do Wulffa Knudt. W 1597 roku Jakob von Steinwehr z Niemicy sprzedaje swój majątek Moritzowi von Plӧtz(wzmiankowany również w 1617 roku). Drugi majątek jeszcze w 1628 roku posiadał Joachim von Steinwehr, który został wykupiony w 1639 roku przez Hansa von Plӧtz. W XVII wieku dwa majątki A i B należące do rodziny von Plӧtz (Ploze, Plotz, Plosse, Plotze). Z tego rodu wymieniono: Wilhelma von Plӧtz (zm.1656), Klausa Moritza von Plӧtz (zm.1706), Eggerta Wilhelma von Plӧtz (zm.1712), Karla Motitza von Plӧtz (zm.1763), Kaspara Friedricha von Plӧtz (zm.1783), Georga Ernesta von Plӧtz (1765-1795), porucznika Karla Heinricha von Plӧtz (1802-1830), Friedricha Wilhelma Alberta von Plӧtz w 1840 roku, Alberta von Plӧtz (1876), Arthura von Plӧtz (1844), Friedricha von Plӧtz (1875). W latach 1828-1840 właścicielami majątku byli: Carl von Kӧller oraz August Boerkelius. Od 1840 roku ponownie w rękach rodziny von Plӧtz. W 1910 roku właścicielem dóbr był Arthur von Plӧtz a majątek liczył 312 ha gruntów. W 1928 roku majątek liczył 328 ha gruntów, w 1939 roku obejmował 325 ha gruntów. Byli właścicielami majątku do 1939 roku.

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

W zachodniej części wsi założenie dworskie- dwór z parkiem krajobrazowym. Prosty parterowy dwór z użytkowym poddaszem, zbudowany na planie prostokąta, kryty dachem dwuspadowym, z drewnianym gankiem w wejściu głównym.

Wieś położona w gminie Drawsko Pomorskie powiatu drawskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1254 roku jako własność klasztoru w Białobłokach. W 1398 roku wieś w posiadaniu rodu von Rhein(Rein, von dem Rine, Ryne, de Reno). W latach 1779-1824 majątek w posiadaniu rodu von Borcke– wymieniony Georg Balthasar zmarły w 1779, Philipp zmarły w 1824 roku. L von Ledebur podaje, że rodzina von Borck(Borcke) posiadała wieś już od 1730 roku. Wg L. von Ledebur rodzina von Doeberitz posiadała majątek od 1807 roku. W latach 1839-1939 dobra posiada rodzina von Knebel-Doeberitz– wymienieni: Ludwig zmarły w 1840, Georg zmarły w 1880, Hugo zmarły w 1915 roku, Sykstus urodzony w 1882 roku. W 1914 i w 1921 roku majątek wraz z folwarkami Kotzbahn i Martha obejmował 1290ha i należał do Huga von Knebel-Doeberitz. Dzierżawcą majątku był Albert Lenz z Kotzbahn a administratorem C.G. von Knebel-Doeberitz.

PAŁAC

Pośrodku dawnego założenia stoi pałac neobarokowy zbudowany 1 połowie XIX wieku prawd. przez Doeberitz. Murowany, zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, kryty dachem mansardowym z użytkowym poddaszem, podpiwniczony. Użytkowany.

Wieś położona w gminie Karnice powiatu gryfickiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1287 roku będąc w tym czasie z nadania księcia Bogusława własnością klasztoru żeńskiego w Trzebiatowie. W 1369 roku własność niejakiego Tiede, który w tym roku sprzedaje wieś rodzinie von K(C)arnitz. Na początku XVIII wieku dobra posiada Wilhelm von K(C)arnitz. Po nim dobra dziedziczy pułkownik Joachim Matthias von K(C)arnitz oraz jego syn Carl von K(C)arnitz. W 1753 roku prawny opiekun Carla von K(C)arnitz z rodziny von Woedtke sprzedał majątek rotmistrzowi Bogislawowi Friedrichowi von Schmeling, od którego dobra zakupiła wdowa Becker, z domu Reinhard. Po jej śmierci majątek dziedziczy jej córka, Katharina Elisabeth Zimmermann, żona Carla Gottfrieda. W 1789 roku po śmierci męża sprzedaje dobra Juliusowi Friedrichowi von Flemming. W 1804 roku majątek zakupiony przez Friedricha von Jasmund i Heinricha Vicotra Sigismunda von Oertzen. W 1828 roku właścicielem dóbr jest kupiec Wietzlow. W 1840 roku majątek zakupuje Ferdinand Ludwig Elbe, w 1842 roku nobilitowany. W 1857 roku jego syn Oskar von Elbe sprzedaje majątek kupcowi i radcy handlowemu F.W.Schlutow. W 1884 roku dobra zakupuje rodzina von Bonin i posiada je do 1945 roku. W 1910 roku właścicielem dóbr był Eduard von Bonin a majątek liczył 1055 ha gruntów. W 1929 roku właścicielem dóbr dreżewskich był Curt von Bonin a majątek liczył 1092 ha gruntów. Po 1945 roku do 1947 roku w pałacu stacjonowały wojska radzieckie. Od 1949 roku PGR. Od 1968 roku właścicielem majątku było Wielkopolskie Przedsiębiorstwo Hodowli Zwierząt Zarodowych. Pod koniec lat 80-tych XX wieku w rękach ZHP ze Śląska. Od lat 90-tych XX wieku w rękach prywatnych.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY.

Pałac zbudowany w 1863 roku, w 1890 roku uległ pożarowi. Odbudowany i przebudowany. Zbudowany na planie prostokąta w stylu neogotyku angielskiego, dwukondygnacyjny z czworoboczną wieżą, podpiwniczony. W sąsiedztwie park krajobrazowy o powierzchni 9 ha oraz zespół folwarczny z budynkami gospodarczymi i budynkiem mieszkalnym.

Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1315 roku(Dubberpol). W 1469 roku należała do Paula von Zastrow ze Strzegowa. W 1509 roku drugi majątek we wsi posiadał Dietrich von Kӧller. Taki podział wsi na dwa rody utrzymał się do początku XIX wieku. W XVII wieku we wsi 3 działy majątkowe: majątek A, B i C. Majątek A i C należały do rodziny von Kӧller a majątek B do rodu von Zastrow. W 1628 roku majątek we wsi posiadał Karsten von Kӧller oraz Krug i Wulff von Zastrow. W połowie XVIII wieku właścicielem był Georg Ludwig von Kӧller. Wg listy wasalnej z 1756 roku jako właścicieli majątku z rodu von Kӧller wymieniono: Zabela Ludwiga współwłaściciela Dobropola i folwarku Grünhӧfe, majora Heinricha Albrechta, współwłaściciela Rekowa, Dobropola i folwarku Grünhӧfe, porucznika Ernsta Mathiasa współwłaściciela Dobropola, porucznika Mathiasa Friedricha, współwłaściciela Dobropola oraz Górek, Rekowa i folwarku Wonnenburg,  porucznika Henninga Bogislafa, współwłaściciela Dobropola i Moracza, major Johann Ernst, współwłaściciel Strzegowa, Dobropola, Rarwina i Moracza. Część gruntów we wsi posiadał ród von Enckevort. W 1777 roku majątek otrzymuje w spadku po ojcu, tereny po bracie Zabelu Ludwigu oraz część gruntów po rodzinie von Zastrow Ernst Matthias von Kӧller(24.07.1719-27.12.1798), żonaty z Dorotheą Augustą von Wedel(+1755). Był budowniczym dworu, obecnie w ruinie. W 1800 roku właścicielem majątku został kapitan Maximilian Friedrich von Kӧller. W 1804 roku posiadał majątki A i C. Majątek B był w rękach Hansa Georga Alexandra Friedricha von Kӧller. Wg spisu wasalnego z 1804 roku majątek we wsi posiadali: Leopold Carl Heinrich i Friedrich Wilhelm Eggert Henning. Posiadali również część gruntów w Rarwinie. Część gruntów we wsi posiadał Carl Ferdinand von Pirch. Do 1828 roku część dóbr należąca wcześniej do rodu von Zastrow należała do Leopolda Heinricha von Plӧtz z Baszewic, później do Friedricha Wilhelma Eggarda Henninga von Plӧtz z Wiejkowa. Majątki zostały scalone przez Maximiliana Friedricha von Kӧller. W 1828 roku we dworze mieszkał Ernst Matthias von Kӧller. Wg spisu wasalnego z roku 1862 właścicielem majątku A był Rechholtz, który majątek ten wykupił w 1860 roku. W 1862 roku wg listy wasalne właścicielem majątku był Ernst Mathias von Kӧller , a w 1868 roku właścicielem dóbr był syn Ernsta Matthiasa, Georg E.M. von Kӧller. W połowie XIX wieku majątek w rękach Maximiliana von Kӧller, pod koniec XIX wieku dobra posiadał Ernst von Kӧller. W 1928 roku właścicielem dóbr był Franz von Kӧller. W 1910 roku majątek liczył 1169 ha gruntów a w 1928 roku 1201,5 ha gruntów a w 1939 roku 1201 ha gruntów. Po 1945 roku własność Skarbu Państwa z utworzeniem na terenie majątku PGR. Po 1990 roku własność prywatna.

ZESPÓŁ DWORSKO-FOLWARCZNY

W skład zespołu wchodzi dwór z 1777 roku o konstrukcji ryglowej, zbudowany na planie prostokąta, w części środkowej piętrowy, kryty dachem czterospadowym, częściowo podpiwniczony. W XIX wieku dobudowano do dworu dwa boczne parterowe skrzydła. W sąsiedztwie położony jest park w stylu francuskim z XVIII wieku o powierzchni 1,93 ha oraz budynki gospodarcze.

ZAMEK

Około 3 km na północ od Dobropola położony był zamek rodziny von Kӧller, którego mury i fosę można było jeszcze zobaczyć w 1780 roku.

Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1232 roku, kiedy to książę wielkopolski Władysław Odonic przekazał wieś cystersom z Kołbacza. W XVI wieku lennikami cystersów byli bracia Baltes i Peter von Lentz. Później właścicielami wsi zostaje rodzina von Steinwehr(1521)- wymieniony Jürgen von Steinwehr. Kolejnym właścicielem wsi zostaje rodzina von Enckevort(1756). Od końca XVIII wieku dobra są w rękach rodu von Pirch(1798)- wymieniony Ferdinand von Pirch(zm.1831), Ernst Georg Felix von Pirch(zm.1852), Gustav von Pirch (1823). Byli właścicielami majątku do 1860 roku. Od tego roku do 1945 roku dobra są własnością rodziny Rechholtz.

ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWO-FOLWARCZNE

W północno-zachodnie części wsi założenie pałacowo-parkowo-folwarczne. Piętrowy pałac z połowy XIX wieku, zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, wejście główne w wysuniętym frontowym ryzalitem, kryty dachem czterospadowym. Lewe skrzydło pałacu dobudowane pod koniec XIX wieku, obecnie zamieszkane. Pozostała część budynku w złym stanie technicznym. Obok pałacu park krajobrazowy o powierzchni 12 ha oraz zabudowania folwarczne.

Dwór Carla Levy