Darłowo /Rügenwalde/

Miasto gminne położone w powiecie sławieńskim. Wzmiankowana w 1205 roku(Dirlow). Nazwa niemiecka Darłowa pojawia się w 1312 roku. Obecna wprowadzona została w 1946 roku. W 1271 roku otrzymuje prawa miejskie nadane przez księcia Rugii, Wisława II. Od 1347 roku jest własnością księcia wołogoskiego Bogusława V z dynastii Gryfitów, zięcia króla polskiego Kazimierza Wielkiego. W 1382 roku w Darłowie urodził się Bogusław Pomorski, syn Warcisława VII i Marii, córki Henryka III, księcia meklenburskiego, późniejszy Eryk III, król Norwegii w latach 1389-1442,  Eryk VII król Danii w latach 1396-1439 i Eryk XIII, król Szwecji w latach 1396-1434/1435-1439, Jako Eryk I książę słupski i stargardzki w latach 1449-1459. Ożeniony z królewną angielską Filipę z dynastii Lancasterów, najmłodszą córką króla Anglii, Henryka IV. Małżeństwo było bezdzietne. Po detronizacji, będąc księciem słupskim doprowadził do rozwoju i rozbudowy miasta. Kolejnym władcą zasłużonym dla miasta był książę pomorski Bogusław X. Za czasów książąt von Hohenzollern, miasto podupadło gospodarczo. Ponowny powolny rozwój miasta następuje od połowy XIX wieku. W mieście poza zamkiem warto zobaczyć: śródmieście z zachowanym średniowiecznym układem urbanistycznym, Kościół Mariacki, którego budowę rozpoczęto w 1321 roku. W kościele znajdują się sarkofagi książąt pomorskich: Eryka I, Elżbiety księżniczki duńskiej, żony Bogusława XIV, księżnej Jadwigi, żony księcia Ulryka, brata księcia Bogusława XIV, mury obronne z Bramą Wysoką, ratusz.

ZAMEK

Budowę zamku rozpoczęto w 1352 roku. Założono go na sztucznej wyspie powstałej między Wieprzą a Kanałem Młyńskim. Wzniesiony z cegły na planie prostokąta, z wewnętrznym dziedzińcem. W latach 1449-1459 zamek rozbudowany i przebudowany przez księcia Eryka Pomorskiego. W 1622 roku zamek pozostawiony Danii. Po śmierci księcia Bogusława XIV zamek przejmują książęta von Oldenburg. W 1773 roku król Danii Chrystian VII von Oldenburg przekazał zamek królowi Prus Fryderykowi II Wielkiemu von Hohenzollern. W tym czasie na terenie zamku powstały wojskowe koszary. W okresie wojen napoleońskich na zamku powstał szpital wojskowy. W drugiej połowie XIX wieku zamek w rękach Chrystiana IX von Glücksburg. Ta dynastia posiadała zamek do śmierci Fryderyka VIII von Glücksburg. Chrystian X von Glücksburg organizuje w 1930 roku muzeum na terenie zamku. Nie zniszczony podczas II wojny światowej. W latach 1971-1988 przeprowadzono remont zamku i od 1988 roku ponownie otwarto zamek-muzeum dla odwiedzających.