Wieś położona w gminie Goleniów powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1302 roku, kiedy wymieniono zamek należący do rodu von Vi(e)sen. Mosty były w posiadaniu rodu von Viesen do 1477 roku. W tym czasie dochodzi do podziału wsi na dwie części majątkowe: A należąca do von Viesen, B należąca do von Petersdorff. Część A należąca w 1477 roku do Paula von Vi(e)sen została przekazana Karstenowi von Flemming(1454-1484), radcy księcia Bogusława X. Pełnił również funkcję dziedzicznego marszałka ziemskiego. W XVIII wieku majątek A należał do Kurta von Flemming, później jego syna Curta Gebharda von Flemming oraz Carla Friedricha von Flemming. Spory z rodziną von Petersdorff, właścicielami części B doprowadziły do zadłużenia majątku i jego sprzedaży. Carl Friedrich von Flemming w 1748 roku sprzedaje majątek Christianowi Müller z Nowogardu. Umiera 22.12.1760 roku. Po jego śmierci majątek przejmuje jego syn, Conrad Renatus Müller, który dnia 25.07.1776 roku sprzedaje majątek Carlowi Friedrichowi von Flemming. W 1779 roku właścicielem majątku był Julius Friedrich von Flemming, który 06.10.1779 roku sprzedał majątek A Curtowi von Petersdorff.  Majątek B był w posiadaniu Henninga Christiana von Petersdorff. Po jego śmierci w 1776 roku dobra dziedziczy jego syn, Christian Friederich von Petersdorff. Tym sposobem doszło do połączenia majątków A i B, które w 1802 roku zakupił Johann Friedrich von Blankschein. Kolejnym właścicielem był porucznik Friedrich Wilhelm von Hake, który po odejściu z wojska w 1805 roku ożenił się z Phulippine Antoinette von Rebeur i w tym samym 1805 roku dnia 15 września za sumę 70500 talarów kupił od Johanna Friedricha Blankschein Mosty w tym 3300 mórg gruntów ale już w 02.01.1810 roku z powodu wojny i bankructwa sprzedał Mosty ze stratą za 68000 talarów Carlowi Augustowi Ferdinandowi Karbe. Od Carla Augusta w 1813 roku dobra zakupił Friedrich Hiller ale już w 1814 roku ponownie w rękach Carla Augusta Ferdinanda Karbe. W 1841 roku przez małżeństwo córki Carla Karbe z Augustem von Scheven dobra przechodzą w ręce rodu von Scheven. W 1850 roku majątek zakupuje Friedrich Wilhelm Flügge. W 1870 roku  majątek obejmował 1907 akrów ziemi a w 1879 roku dobra wielkości 489,57 należały do Wilhelma Flügge. W 1886 roku został podniesiony do dziedzicznego stanu szlacheckiego. Zmarł w 1898 roku. W 1910 roku majątek wielkości 768,77 ha gruntów był w rękach Maximiliana von Flügge. W 1928 roku właścicielem dóbr był Erich von Flügge a majątek obejmował 709 ha gruntów. Zmarł w 1936 roku. Dobra podzielone zostały pomiędzy trójkę jego dzieci. Po 1945 roku zajęty przez Wojsko Polskie. Po 1947 roku na terenie majątku utworzono PGR. Pałac zaadoptowano na mieszkania, biuro i Klub Prasy i Książki „Ruch”. Od 1956 roku siedziba Pomorskiego Uniwersytetu Ludowego. Od 1970 roku pałac przeznaczony na Dom Dziecka. Adaptację z przebudową pałacu przeprowadzono w latach 1973-1979. Od 1979 do 2014 w pałacu funkcjonował Dom Dziecka. Od 2014 własność prywatna.

Bardzo dziękuję Panu Witoldowi Hake za cenne informacje z historii miejscowości

ZAMEK

W 1302 roku wzmianka o zamku. Kto go zbudował, gdzie się znajdował i jak wyglądał nie wiadomo.

DWÓR I PAŁAC

Pierwsza informacja o dworze pojawia się w 1802 roku. Mowa o dworze zbudowanym przez rodzinę von Flemming. Za czasów Carla Karbe powstał nowy dwór. W latach 1910-28 Maximilian von Flügge buduje pałac rozbudowując dwór Carla Karbe. Zbudowany pałac był projektu Paula Korff. Powstał budynek zbudowany na planie prostokąta, kryty dachem mansardowym, piętrowy, podpiwniczony. W latach 70-tych XX wieku przebudowany. We wnętrzu zachowała się oryginalna stolarka, piece, posadzki. W pobliżu park krajobrazowy.

Wieś położona w gminie Karnice powiatu gryfickiego. W wiekach średnich własność rodu von Damnitz. Część gruntów należała do synodu kamieńskiego. Na początku XV wieku wieś należała do Henningsa von Damnitz, w 1461 roku do jego syna, Ulricha von Damnitz. W 1621 roku Mojszewo jest w posiadaniu rodziny von Puttkamer z Wrzosowa, która sprzedała majątek Mathiasowi von Carnitz. W 1574 roku część gruntów należącą do Kamienia Pomorskiego zakupił magistrat miasta Trzebiatów, które w 1625 roku wykupił Matthias von Carnitz. Na początku XVIII wieku dobra posiadał Friederich Wilhelm von Carnitz. Po jego śmierci majątek odziedziczył Joachim Matthias von Carnitz a następnie Joachim von Carnitz(1737). Ostatnim przedstawicielem tego rodu jest Adolph Carl hrabia von Carnitz(*26.11.1731-07.12.1808). Był trzykrotnie żonaty: 1. Z Anną Elisabeth hrabianką von Neale(*1746-+?), 2. Dorotheą Albertiną Sophie hrabianką von Wartensleben(03.09.1743-21.09.1813), 3.Henriette Albertine von Podewils. Małżeństwa bezdzietne. Kiedy w 1740 roku umierał jego ojciec Joachim Matthias von Carnitz, był 9-letnim chłopcem. Opiekunami jego i jego dóbr został członek rodziny von Woedtke oraz  Bogislav Friederich von Schmeling. Na początku XIX wieku dobra posiadała rodzina von Brockhausen– wzmiankowany Joachim Sigismund von Brockhausen. Kolejnym właścicielem była rodzina von Elbe– wzmiankowany Ernst von Elbe. W 1870 roku ich majątek obejmował 1444 mórg ziemi a w 1879 roku obejmowały 368,55 ha ziemi. Na przełomie XIX i XX wieku dobra w rękach rodziny Klug. Ostatnimi właścicielami dóbr była rodzina Rackow. Po założeniu zachowały się resztki zabudowy gospodarczej oraz park krajobrazowy. Dwór spłonął w 1945 roku.

Miejscowość położona w gminie Kamień Pomorski powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w roku 1360(Milchow) z osobą Heinricha Bandeszlaus z Michałowa.  Stare lenno rodu von Parlow będące w ich rękach do połowy XVIII wieku. Ród wymarły w 1805 roku. W 1628 roku wzmiankowany Marten Parlow. Majątek w XVIII wieku zakupił Wilhelm Bogislaw von Mellin. Jeszcze za czasów Wilhelma dobrami zarządza Henning Christian von Mellin/1750/. Po śmierci Wilhelma Bogislawa w 1752 roku majątek w posiadaniu wdowy, Dorothei Clary, z domu von Plӧtz. W 1768 roku majątek dziedziczy syn Henninga, kapitan Gotthilf Christian Curt von Mellin. Po jego śmierci dobra dziedziczą jego córki, które w 1804 roku sprzedają majątek Christianowi Bӧltz. W XIX wieku częste zmiany właścicieli: Friedrich Mengdehl/1828/, Heinrich Dummstrey/1858/, August Ferdinand Kunde/1858/, Gerber/1892-1914/, Alex Hilgendorff/1914-1920/, Neitzke/1928-1945/. W 1910 roku kiedy właścicielem byli spadkobiercy Gerber`a dobra liczyły 262 ha gruntów. W 1928 i 1939 roku majątek należący do Hansa Günthera Neitzke obejmował 262 ha gruntów. Po 1945 roku na terenie folwarku stacjonowały wojska radzieckie. Po przejęciu majątku przez państwo polskie utworzono PGR, który wszedł w skład KPGR Wrzosowo. Obecnie w rękach prywatnych.

DWÓR

We wsi dwór z pierwszej połowie XIX wieku, zbudowany na planie prostokąta, parterowy, kryty dachem częściowo naczółkowym , częściowo mansardowym, częściowo płaskim. Cechy neogotyckie pojawiły się pod koniec XIX wieku. W 1965 roku remont przeprowadzono remont budynku z pozbawieniem go pieców kaflowych, ozdobnych stiuków. W sąsiedztwie park krajobrazowy z XIX wieku połączony sadem oraz zabudowania gospodarcze. W styczniu 2016 dwór spłonął. Obecnie w stanie postępującej ruiny.

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1288 roku. Od średniowiecza wieś należała do pomorskiego rodu von Flemming. W 1511 roku wymieniany Jakub von Flemming, rycerz zamku mierzęcińskiego. W XVIII wieku wymieniany jako właściciel Anthon Wilhelm, Heinrich Ludwig i Christoph Friedrich von Flemming. W drugiej połowie XVIII wieku jako właściciel wymieniana rodzina von Güntersberg(1756)- wzmiankowany Ernst Georg von Güntersberg. Na początku XIX wieku/1804/ właścicielem majątku był Ludwig Heinrich von Flemming. W 1849 roku jako właściciel wymieniany jest Albert Georg von Flemming/właściciel folwarku w Zagórzu/, później Carl Ludwig Adam Friedrich hrabia von Flemming. W 1900 roku zmarł ostatni z rodu, Pan na Mierzęcinie Felix hrabia von Flemming. Po jego śmierci właścicielem majątku zostaje Paul von Ploetz(*1839). Wzmiankowany również Albrecht von Ploetz. W 1910 i 1928 roku właścicielem był Bernd von Ploetz. W tym czasie majątek liczył 798 ha gruntów(1910) i 1014,4 ha gruntów(1928).

ZAMEK

W średniowieczu do XVII wieku w Mierzęcinie stał zamek, prawdopodobnie zbudowany przez rodzinę von Flemming. W 1667 roku zamek spłonął. Materiał budowlany został wykorzystany na inne budowy. Po zamku nie pozostał żaden ślad.

DWÓR

Nad brzegiem jeziora Ostrowo, w otoczeniu parku położony jest dworek zbudowany w latach 1902-1910 przez ówczesnych właścicieli. Jest to budynek parterowy z użytkowym poddaszem, zbudowany na rzucie prostokąta, podpiwniczony. Po 1945 roku wykorzystany na mieszkania dla pracowników miejscowego PGR. Obecnie wyremontowany, w rękach prywatnych. Dostępny z zewnątrz.

ZESPÓŁ DWORSKO-FOLWARCZNY

Na terenie wsi zespół dworsko-folwarczny. Pozostałością są budynki gospodarcze.