Wieś położona w gminie Lubiszyn powiatu gorzowskiego. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1282 roku, z dokumentu gdzie margrabia brandenburski wymienia swoje posiadłości i z 1300 roku(Hoenwolde), kiedy margrabia Albert nadaje miejscowość zakonnikom z Mironic koło Gorzowa Wlkp. W 1337 roku oraz w latach 1355-1406 rodzina von Wedinghe(Winning) jest w bezprawnym posiadaniu wsi. W XV wieku wieś należy do rodu von der Marwitz, właścicieli pobliskich Marwic. W 1571 roku siedział tu Hans von der Marwitz. W czasie wojny trzydziestoletniej właścicielem był Balzer von der Marwitz, podpułkownik elektora. Podczas wojny 30-letniej majątek uległ zniszczeniu łącznie ze spaleniem dworu. W 1649 roku dobra przechodzą w ręce rotmistrza von Cӧben. Prawdopodobnie chodzi o rodzinę  von Lӧben. Wymieniony Hans Guntter von Lӧben i Ursula von Lӧben z domu von Pfuel. Może to świadczyć o wcześniejszej przynależności majątku do rodu von Pfuel. Później  właścicielem majątku zostaje nadleśniczy von Mülheim i jego następcy. W latach następnych wielokrotna zmiana właścicieli. W XVIII wieku własność niejakiego Bresman`a, zarządcy domeny mironickiej, właściciela majątku w Tarnówku. Na przełomie XVIII/XIX wieku majątek w posiadaniu rodziny Bayer, wymienionej jako właściciele w 1828 roku. W 1829 roku właścicielem Wysokiej za 200000 talarów zostaje Leopold hrabia von Schlabrendorf(f) z Grӧben. Urodzony w 1794 roku był synem Heinricha hrabiego von Schlabrendorf(f)(tytuł hrabiego otrzymał w 1786 roku) oraz panny von Mützschefahl. Miał siostrę urodzoną w 1792 roku oraz przyrodnią siostrę z drugiego małżeństwa jego ojca, hrabiego Heinricha, hrabianke Johannę. Podczas służby wojskowej w Trewirze spotkał swoją przyszłą żonę, baronównę Christiane Caroline Emilie von Ryssel(ur.04.10.1797r.), z którą ożenił się w 1820 roku. Małżeństwo było bezdzietne. Zmarł 27 lipca 1851 roku w Grӧben. Christiane Caroline Emilia hrabina von Schlabrendorf(f) po śmierci męża dziedziczy majątek. Zmarła 2 września 1858 roku. Majątek odziedziczyła siostra hrabiego, Johanna von Scharnhorst. Była przyrodnią siostrą hrabiego Leopolda, urodzoną 22 kwietnia 1803 roku. Swojego przyszłego męża poznała na przyjęciu weselnym brata, w Trewirze. Friedrich Gerhard August von Scharnhorst był w tym czasie na służbie w Trewirze jako kapitan kawalerii 8 Pułku Ułanów. Był synem generała Gerharda Johanna Davida von Scharnhorst. Po odejściu ze służby w stopniu majora w 1825 roku zakupił wraz z żoną majątek należący wcześniej do rodu von Schlabrendorff, Siethen. Po krótkiej chorobie umiera w październiku 1826 roku pozostawiając 23-letnią wdowę z roczną córeczką, Johannę. Majątek w 1850 roku obejmował 3467 akrów ziemi. W 1857 roku umiera jego córka. Wdowa po majorze, Johanna von Scharnhorst umiera w 1866 roku. Majątek dziedziczy córka pierwszej siostry hrabiego Leopolda, Marie von Kalckreuth, z domu von Uslar-Gleichen. żona kapitana D. von Kalckreuth. W 1879 roku majątek obejmował 900,27ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 898ha i należał do majora Alfreda von Kalckreuth. W 1929 roku własność  chociebuski fabrykant Dr. Martin Bum, 898ha.  Ostatnim właścicielem dóbr była rodzina Bum.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-DWORSKO-FOLWARCZNY

PAŁAC

Około 1840 roku hrabia Leopold von Schlabrendorff buduje nowy pałac i zakłada ogród, którego projektantem jest Lenne. Prawdopodobnie w latach 1861-62 pałac zostaje przebudowany w stylu neogotyku angielskiego przez nowych właścicieli, Marię i D. von Kalckreuth. Nie zachował się do naszych czasów. Pozostałością jest zdziczały park o pow. ok. 9 ha.

DWÓR

Pierwsza siedziba powstała za czasów rodu von der Marwitz, która spłonęła w 1634 roku podczas działań wojny 30-letniej. Dwór odbudowany w 1698 roku. Później wielokrotnie przebudowywany. Na terenie Wysokiej w otoczeniu budynków gospodarczych stoi dwór prawdopodobnie zarządcy majątku.

FOLWARK

Przy drodze na zachodnim krańcu wsi znajdował się folwark. Pozostałością po założeniu jest budynek mieszkalny i gospodarczy.