Wieś położona w gminie Gubin powiatu krośnieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1268 roku. W tym czasie należała do cystersów z Neuzelle. Wielokrotnie wymieniana w latach: 1393(Storczedil), 1415(Storczedil),1452(Starczedil)1527(Starzedel), 1548(Starzedel). W 1415 i 1429 własność rodu von Pilgrim. W XV(1452) wieku wieś podzielona pomiędzy rodziną von Dallwitz, von der Heyde i von List. Pomiędzy 1527 a 1613 rokiem wymieniane rodziny von Dallwitz i von der Heyde, które posiadały siedziby dworskie na terenie wsi. W latach 1548-1576 część gruntów we wsi należała do rodu von Lawalt(Lawalde)– wymieniony Wenzel, Georg i Seffert von Lawalt. Od 1613 roku jedynym właścicielem wsi zostaje rodzina von Dallwitz. Z rodu von Dallwitz wymienia się: Hansa von Dallwitz(XVw.), Hansa III von Dalwitz(XVIw.), Johanna IV von Dallwitz(XVIw), Johanna V von Dallwitz(XVIIw), Hansa Maximiliana von Dallwitz zmarłego w 1642 roku, Johanna Adolfa von Dallwitz zmarłego w 1684 roku, Johanna Sigismunda von Dallwitz zmarłego w 1700 roku, Johanna Wolfa von Dallwitz zmarłego w 1728 roku oraz Johanna Friedricha von Dallwitz zmarłego w 1800 roku. W latach 1798-1849 dobra przechodzą w ręce baronów von Thermo. W 1849 roku majątek w rękach Bernharda barona von Heldreich. Od 1853 roku dobra posiada Friedrich hrabia von Reventlow, zmarły w 1874. W 1876 majątek zostaje sprzedany książętom von Schӧnaich-Carolath-Beuthen. Posiadali go do 1945 roku. W 1879 roku ich majątek obejmował 343,20ha gruntów. W 1896 roku majatek wchodzący w skład majoratu gębickiego obejmował 882ha gruntów. W skład majątku wchodził majątek w Rudni(Raubart) i folwark Witaszkowo(Vettersfelde). W 1914 roku majątek obejmował 682ha, wchodził w skład majoratu w Gębicach należącego do księcia Heinricha zu Schӧnaich-Carolath. W skład majątku wchodziły folwarki: Sieńsk(Antoniettenruhe), Witaszkowo(Vettersfelde) i majątek Rudnia(Raubarth). W 1929 roku majątek należący do księżnej Margerity von Schӧnaich-Carolath, z domu księżniczka von Schӧnburg-Waldenburg obejmował 886ha.
ZAŁOŻENIE DWORSKIE
Pozostałością po założeniu są budynki gospodarcze oraz zaniedbany park krajobrazowy. Dwór, w którym w 1943 roku mieściła się ambasada chilijska a później przedstawicielstwo państwa węgierskiego spłonął w 1945 roku, dzień przed nadejściem wojsk radzieckich.
WIEŻA RYCERSKA
Na terenie wsi resztki średniowiecznej wieży rycerskiej, mieszkalnej położonej na południowy wschód od założenia dworskiego
