Stolica i zarazem największe miasto województwa zachodniopomorskiego. Już w VII-VI wieku p.n.e. istniała na tym terenie osada a samo wzgórze zamkowe zamieszkane jest nieprzerwanie od ok. 700 roku n.e. W IX wieku książęta słowiańscy zbudowali na wzgórzu powstał gród W 967 roku Mieszko I przyłączył Pomorze wraz ze Szczecinem do Polski. Od 1005 roku odłączenie się Szczecina od Polski. Ponowne przyłączenie Szczecina do Polski za czasów Bolesława Krzywoustego w 1121 roku, a książę Warcisław I oddał hołd lenny Krzywoustemu. W 1181 roku Szczecin wraz z Pomorzem Zachodnim przyłączone do Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. W 1243 roku otrzymał prawa miejskie od księcia Barnima I. Od XIII wieku miasto hanzeatyckie. W 1474 roku wymiera linia książąt szczecińskich i wołogskich. Władzę obejmuje książę słupski, Bogusław X. W 1630 roku zajęte przez Szwedów co doprowadziło do upadku gospodarczego miasta. W 1637 roku umiera ostatni książę pomorski z dynastii Gryfitów, Bogusław XIV. Miasto było pod okupacją szwedzką do 1720 roku, kiedy królowa Szwecji Ulryka Eleonora Wittelsbach sprzedała miasto i szwedzką część Pomorza królowi Prus Fryderykowi Wilhelmowi I. Podczas wojny siedmioletniej oblegany przez wojska rosyjskie. W okresie wojen napoleońskich był pod okupacją francuską. Od 1843 roku połączenie kolejowe z Berlinem. W 1939 roku utworzone zostało Wielkie Miasto Szczecin, istniejące do zakończenia wojny. Obecnie Szczecin liczy ponad 400 tys. Mieszkańców.
ZAMEK
Już w IX wieku na wzgórzu znajdował się gród otoczony fosą. Przed 1124 rokiem położony był dwór drewniany księcia Warcisława I. Po przeniesieniu stolicy księstwa z Uznamia do Szczecina przez księcia Barnima I w roku 1235 dochodzi do rozbudowania dworu. W 1346 roku Barnim III rozpoczął na wzgórzu zamkowym budowę kamiennego domu, kaplicy oraz domu z wieżą więzienną. Po pożarze w 1530 roku doszło do odbudowy i rozbudowy zamku w stylu renesansowym. W 1573-82 książę Jan Fryderyk rozbudował zamek o skrzydło północne i zachodnie z pozostawieniem skrzydła południowego, gotyckiego, tym samym zamykając dziedziniec. Kolejna rozbudowa nastąpiła za czasów książąt Filipa II i Franciszka I. Po śmierci ostatniego Gryfita, księcia Bogusława XIV zamek był siedzibą namiestnika szwedzkiego. Od 1720 roku na terenie zamku mieścił się garnizon pruski. Za czasów pruskich doszło do przebudowy ale i do dewastacji zamku. Podjęta próba rewitalizacji zamku w 1925 roku po roku została przerwana. Podczas nalotów w 1944 roku zamek dość poważnie zniszczony. Po wojnie po zabezpieczeniu zamku w Latach 1958-1980 zamek odbudowany. Przywrócono mu wygląd renesansowej XVI-wiecznej budowli. W latach 2014-2015 remont zamku. Obecnie jest własnością Zarządu Województwa Zachodniopomorskiego, w którym mieszczą się instytucje kulturalne.
