PRZYBIERNÓWKO /Deutsch-Pribbernow/

Wieś położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. Wzmiankowana w 1305 roku. Początkowo była własnością rodu von Wachholtz. W 1464 roku 4 majątki rycerskie na terenie wsi należące do rodów: von der Osten, von Bücher z Płot i von Ganzken lub Ganzkow oraz do Erdmanna von Ganzke. W XVIII wieku dwa działy majątkowe. Majątek A na dzień 27.01.1730 roku należał do Franza Joachima von Ganzkow, po którym dobra dziedziczy jego syn, Johann Ludewig von Ganzkow a następnie wnuk Joachim Ludewig von Ganzkow. Od dnia 23.02.1740 roku na 30 lat majątek przejęła matka Joachima Ludewiga, Johanna Tugendreich von Ganzkow, z domu von Billerbeck, od której dobra dnia 18.07.1763 zakupił kupiec z Trzebiatowa Johann Wesenberg. Majątek B będący wcześniej własnością rodu von Ganzkow, w XVIII wieku należał do rodziny von der Osten– wzmiankowany major Philipp Ludewig von der Osten. Prawdopodobnie pod koniec XVIII wieku doszło do scalenia majątków przez rodzinę Wesenberg. W 1870 roku ich dobra obejmowały 2441 mórg ziemi a w 1879 roku 622,94 ha gruntów. Do 1939 roku majątek w rękach rodziny Scheer. W zachodniej części wsi resztki parku krajobrazowego po założeniu dworskim.

STARZA /Staarz, Starz/

Wieś położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Wzmiankowana w 1313 roku. W 1342 roku lenno rycerza Siegfrieda von Lude. W XVI wieku wieś podzielona między rody von Flemming(2 majątki-majątek a) i von Brüsewitz(1 majątek-majątek b). W XVI/XVII wieku majątek rodziny von Flemming- majątek a przejęty przez rodzinę von Plötz– wymieniony Adrian von Plötz. W XVII wieku mowa o Christophie von Plötz(1608) oraz Adrianie von Plötz(1660). Na przełomie wieków XVII/XVIII właścicielem majątku był starosta Joachim Christoph von Plötz, zmarły w 1708 roku. Po nim dobra odziedziczyli jego synowie: tajny radca Michael Christoph i Caspar Henning von Plötz zmarły w 1757 roku. Kolejnym dziedzicem dóbr był jedyny syn Caspara Henninga, porucznik Joachim Christoph von Plötz. Po jego śmierci w 1793 roku majątek dziedziczy Friedrich Wilhelm von Plötz(+1816), właściciel Stuchowa. Majątek b od 1568 roku stanowiło lenno rodziny von Brüsewitz. W 1619 roku należy do Jürgena von Brüsewitz, później do jego syna Baltzera  von Brüsewitz. Kolejno majątek należy do porucznika Joachima Christopha von Brüsewitz oraz Baltzera(Balthasara) Heinricha von Brüsewitz. Majątek b odziedziczyli synowie Baltzera(Balthasara) Heinricha: major Carl Friedrich, kapitan Caspar Magnus Heinrich i August Wilhelm, którzy w 1763 roku zadecydowali o przekazaniu majątku b majorowi Carlowi Friedrichowi von Brüsewitz. W 1804 roku miał stopień generał majora. Zmarł bezpotomnie. Następcą był Gustaw Wilhelm von Brüsewitz, odnotowany jako właściciel w 1828 roku. Wkrótce właścicielem majątku b został Johann Gotthilf Raddatz, którego spadkobiercy około 1842 roku sprzedali majątek b właścicielowi ziemskiemu Neste z Mołstowa a ten odsprzedał prawdopodobnie w tym samym roku rodzeństwu Coltermann, które w 1843 roku sprzedało majątek b Carlowi Heinrichowi von Plötz. W ten sposób doszło do scalenia dóbr we wsi. Ludwig Wilhelm Brüggemann wspominał w XVIII wieku o majątku c będącym własnością wdowy po kapitanie Balthasarze Friedrichu von Brockhausen, Louisie Charlottcie Hedewig, z domu von Plötz. Prawdopodobnie majątek ten włączony do majątku a. W 1870 roku majątek obejmował 2322 mórg ziemi a w 1879 roku 593,37 ha ziemi. W 1910 roku kiedy właścicielem majątku był Leo Karl Friedrich Wilhelm von Plötz(04.08.1848-10.11.1915), syn Carla Heinricha Georga Ludwiga von Plötz i Sophie Caroline Frederike von Owstin, dobra obejmowały 937 ha ziemi a w 1928 roku kiedy dobra należały do Henninga Karla Ferdinanda Mathiasa Georga von Plötz(*22.06.1881-+15.03.1952), syna Leo Karla Friedricha Wilhelma i Julie von Kӧller dobra liczyły 901 ha ziemi. Po 1945 roku własność Skarbu Państwa.

JASIEL /Jatzel/

Wieś położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. W XV wieku wieś należała do braci Jaspera i Dietericha von Schmeling. W 1482 roku książę Bogusław X nadaje wieś swojemu rycerzowi Heinrichowi von Borck. Po rodzinie von Borck dobra przechodzą w ręce rodu von Woedtke a następnie na własność rodziny von Brüsewitz. Wymieniony Bernd Sigismund von Brüsewitz. Po śmierci Bernda dobra odziedzicza syn jego, Ernst Heinrich zmarły w 1750 roku. Wieś w rękach jego matki Elisabeth Charlotty von Brüsewitz, z domu von Steinwehr. Dnia 12.03.1752 roku majątek przejmuje Barbara Helena von Tettau, z domu von Brüsewitz. Kapitan Moritz Philipp von Wenden dnia 30.09.1755 roku staje się właścicielem majątku. Od początku XIX wieku majątek jest własnością rodziny Steffen. W 1870 roku ich majątek obejmował 1709 mórg ziemi a w 1879 roku 436,26 ha ziemi. W 1905 roku majątek własnością rodziny Klütz. W 1910 roku dobra należą do rodziny von der Lühe i obejmują 345 ha gruntów. W 1928 roku dobra należą do Alfreda Müser i obejmują 110 ha gruntów.

GROCHÓW /Gruchow/

Była osada, obecnie przysiółek wsi Trzygłów. W wiekach średnich należała do rodu von der Osten. Kolejnym właścicielem wsi była rodzina von Blücher. Przechodzi w ręce rodu von Platen przez małżeństwo Christopha Ernsta Augusta von Platen z Beatą Sophią Christianą von Blücher. W 1757 roku własność Henninga Christiana von Mellin, później jego syna Gotthilfa Christiana Curta von Mellin(1769). Dnia 28.10.1774 roku sprzedaje majątek braciom von Plӧtz: porucznikowi Johannowi Ludewigowi, Carlowi Heinrichowi i Ferdinandowi Joachimowi. Na przełomie XVIII i XIX wieku własność rodu von Oertzen– wzmiankowany Heinrich Victor Sigismund. Od 1820 roku przechodzi w posiadanie rodu von Thadden przez małżeństwo Henrietty von Oertzen z Adolfem von Thadden. W północnej części wsi położony był majątek ziemski.

Lestkowo /Gross Leistikow/

Wieś położona w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. Początki wsi sięgają średniowiecza. We wsi kościół z XV wieku. W XVIII wieku należało do rodziny von Schwan. W 1787 roku dobra zakupił Gottlob Andreas von Waldemann, właściciel pobliskiego Wołowca i Orzechowa. Po nim w 1806 roku dobra dziedziczy jego syn, Friedrich Wilhelm von Waldemann. We wsi istniał majątek ziemski, którego właścicielem w 1928 roku był Julius Cammin a dobra obejmowały 103 ha gruntów.

Ogorzele /Neuendorf/

Osada położona w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. W zachodniej części wsi istniał majątek ziemski, po którym zachował się budynek gospodarczy. Od połowy XIX wieku majątek w rękach rodziny Rickmann. W 1870 roku dobra obejmowały 758 akrów ziemi a w 1879 roku 202,90 ha ziemi. W 1910 roku majątek w rękach Otto Klütz i liczył 202,90 ha ziemi. W 1928 roku majątek należał do Dr. Hellmutha Danco i liczył 144,5 ha gruntów. Ostatnim właścicielem majątku była rodzina Bieger.

OLSZYCA /Altmühl/

Osada położona w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. Majątek od lat 40-tych XIX wieku w rękach rodziny Pinnow. W 1870 roku majątek obejmował 388 akrów ziemi a w 1879 roku kiedy właścicielem był Julius Pinnow dobra obejmowały 112,60 ha ziemi. W 1910 roku właścicielem majątku była rodzina Schley a dobra liczyły 112,61 ha gruntów. W 1928 roku majątek wielkości 111 ha ziemi w rękach Roberta Schley. Ostatnim właścicielem majątku była rodzina Ippen. W leśnictwie Olszyca najgrubszy buk w Polsce.

GLICKO /Glietzig/

Wieś położona w gminie Nowogard powiatu goleniowskiego. Wzmiankowana w 1274 roku będąc własnością Otto hrabiego von Eberstein. W latach 1440-1680 wieś należała do rodu von Zastrow(Czastrow, Sastrow). W XVII wieku część dóbr należała do Christiana von Zastrow a część do Christopha von Schmeling. W 1724-1729 jeden z majątków posiadała rodzina von Heydebreck. W 1730-1736 majątek posiadała rodzina von Beneckendorf. W 1804 roku właścicielem jednego z majątków była rodzina von Hagen. W 1812 roku majątek po von Hagenach w posiadaniu rodu von Kamecke(Kamike, Kamnick). Rodzina von Schmeling scala dobra we wsi stając się ich jedynym właścicielem. Posiadają je do końca XIX wieku. W 1879 roku właścicielem majątku był Julius von Schmeling a dobra obejmowały 518,45 ha gruntów. Wymeinieni jeszcze w 1893 roku. Na przełomie XIX i XX wieku właścicielem jest rodzina Eggert w  1905 roku właścicielem majątku był Paul Eggert. Od co najmniej 1909 roku(jak wynika z korespondencji) dobra należą do fabrykanta Leckebusch(Lekebusch) i obejmują 384,22 ha gruntów. W 1921 roku właścicielem był Franz Retzlaff. W latach 20-tych parcelacja dóbr. Majątek tzw. resztówka należy do Josh. Guhlke i liczy 325 ha gruntów, później do Hansa Guhlke wymieniony w 1929 roku a drugi majątek z dworem należący do Wilhelma Seegera liczył 76 ha gruntów.

Dwór

Dwór nie istnieje. Po majątku pozostały zabudowania gospodarcze oraz park krajobrazowy.