Województwo Zachodniopomorskie
Truskolas /Trutzlatz/
Wieś położona w gminie Płoty powiatu gryfickiego. Początki wsi sięgają średniowiecza. We wsi dawny majątek położony na południowym krańcu wsi należący w 1870 roku do Pani Mühlenbruch i liczący 1565 akrów ziemi a w 1879 roku należący do rodziny Rickmann i liczący 561,09 ha gruntów. W części północnej drugi majątek należący w 1910 roku do Richarda Klünder i obejmujący 141,18 ha ziemi. W 1928 roku dobra należały do Alexandra Hasselstrӧm. W tej części zachował się dwór zbudowany w 1927 przez E. Klünder.
Kukań /Ludwigsbau/

Dargoszewo /Alt Dargsow/

Wieś położona w gminie Golczewo powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1489 roku(Darghesow). W tym czasie należała do rycerza Hermanna von Ryne, wg Berghaus`a stare lenno rodu von Rhein. Lenno rodzinie von Rhein potwierdzone w 1509 roku przez księcia Bogusława X oraz w 1575 roku przez księcia Kazimierza. W 1700 roku majątek należał do Hansa von Rhein. W 1725 roku podział wsi na dwa majątki, gdzie drugi należał do Matthiasa von Rhein. W 1789 roku za 8000 talarów wieś zakupił kapitan Friedrich August von Jagow. W 1798 roku własność Ernsta Friedricha Gottlieba Klug. W 1839 roku powstał folwark, którego właścicielem był Rucholz. W 1840 roku powstało Dargoszewko. W 1870 roku majątek w Dargoszewie obejmował 369 mórg ziemi. Prawdopodobnie pod koniec XIX wieku majątek został rozparcelowany.
We wsi ciekawa willa? dwór?
Duniewo /Dünow/

Wieś położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1321 roku(Dunow). Lenno rodu von Grape. W 1432 roku wieś należy do Hermanna von Grape a w 1455 roku do Hansa von Grape z Mechowa. W 1504 roku własność Philippa von Grape. W 1717 roku we wsi dwa majątki należące do rodu von Grape. Po 1740 roku 3 majątki na terenie wsi. Majątek A należał do Steffena Friedricha von Grape, który w 1743 roku sprzedał majątek Carlowi Friederichowi von Grell, odkupiony po 24 latach przez kapitana Adama Gottholda (Gottlieba) von Grape w 1767 roku. Po jego śmierci od 1799 roku w posiadaniu jego syna, Carla Georga Adama Rudolpha von Grape, który mieszkał we dworze na terenie majątku A do 1804 roku. Majątek B należał do Wolfa Joachima von Grape oraz jego syna Joachima Wilhelma, po śmierci którego przeszły dziedziczeniem na braci: Dubislava Johanna Albrechta i Friedericha Wilhelma Sigismunda von Grape. W 1762 roku majątek zakupiony przez wdowę po Joachimie Wilhelmie von Grape, Marię Louisę, z domu von Blankensee, która w testamencie zapisała majątek swojej siostrzenicy Frederice Eleonorze von Güntersberg. Do 1788 roku był w rękach Josuego Wilhelma von Grell, który odsprzedał dobra rodzinie von Grape. Majątek C był w posiadaniu Jaroslava Heinricha von Grape, a po jego śmierci dobra odziedziczyła wdowa, Dorothea Maria, z domu von Benckendorf. Po jej śmierci i po śmierci jej jedynego syna, Joachima Heinricha von Grape decyzją prawną z 1745 roku majątek dziedziczy siostra zmarłej, Barbara Louisa von Troye. Prawdopodobnie decyzja unieważniona gdyż w 1764 roku wdowa po Jarislavie Heinrichu von Grape, Antoinetta Juliana z domu Iwatzhofen, przepisuje majątek córce, Sophii Katharinie von Pustar-Puttkammer, której mąż w 1768 roku sprzedał majątek Carlowi Friederichowi von Grell, synowi Josuego Wilhelma, właściciela majątku B. W 1804 roku były dwa majątki należące do rodów von Grape i von Grell. Około 1828 roku dobra przejęła rodzina von Lukowitz. Majątek A był w posiadaniu Carla von Lukowitz, a majątek B i C należał do jego szwagierki, z domu von Brockhusen. Po jej śmierci majątki B i C przejmuje generał-porucznik Carl von Lukowitz(+1851). W 1851 roku scalonym majątkiem zarządza Strecker. W następnych latach majątek zakupił Ferdinand Krause z Kamienia Pomorskiego. Po jego śmierci od 1865 roku dobra dziedziczy wdowa a następnie od1866 roku syn, Ernst Krause. W 1910 roku właścicielem dóbr nadal był Ernst Krause a majątek liczył 441 ha gruntów. W 1928 roku dobra liczyły 530 ha gruntów. W 1939 roku majątek obejmował 530 ha gruntów. Rodzina Krause była właścicielem dóbr do 1945 roku.
ZAŁOŻENIE DWORSKO-PARKOWE
W północnej części wsi jest zespół dworsko-parkowy oraz folwarczny. Dwór z XIX wieku, piętrowy, podpiwniczony, zbudowany na planie prostokąta.
Nowogard /Naugard/

Miasto gminne powiatu goleniowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowane w 1268 roku, kiedy było własnością biskupa kamieńskiego Hermanna von Gleichen. Od 1274 roku lenno Ottona hrabiego von Eberstein z Brunszwiku. Posiadali miasto do 1663 roku, do śmierci ostatniego z rodu von Eberstein. Miasto przejął Ernst Bogislaff książę zu Croy und Aerschott, hrabia zu Fontenoy und Bajon, Pan na Dampmartin i Vinstingen, biskup kamieński(26.08.1620-07.02.1684),syn księcia Ernsta de Croy i Anny, córki księcia pomorskiego Bogusława XIII. Od 1684 roku własność elektorów brandenburskich.
ZAMEK
W mieście kompleks zabudowań zamkowych zbudowany przez rodzinę von Eberstein w XIII wieku, rozbudowany w XIV wieku, przebudowany w XVIII i XIX wieku. Od 1820 roku zaadoptowany na więzienie. Funkcję tą pełni do dzisiaj. Spalony podczas buntu więźniów w 1989 roku.
Niesporowice /Hasselbusch/

Wieś położona w gminie Pełczyce powiatu choszczeńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1337 roku. W tym czasie należała do Heinricha Garbe. Od XVI do XVIII wieku własność rodu von Waldow. W 1770 roku wchodzi w skład dóbr Augusta E. von Schöning, od 1818 roku rodu von Sydow. W 1857 roku właścicielem był Hellm. von Sydow. W 1879 roku majątek obejmował 1789,55ha gruntów. W 1914 roku majątek wielkości 1209ha należał do Sittah Thilo von Brand, z domu baronówna von Carnap i jej córki Georginy von Brand. W 1929 ich majątek obejmował 1355,5ha.Rodzina von Brand posiadała dobra do 1945 roku
Niekładź /Neklatz/

Wieś położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. W 1121 roku Bolesław III Krzywousty w bitwie pokonał wojska Pomorzan dowodzone przez książąt Warcisława i Świętopełka. Wzmiankowana w 1380 i 1386, kiedy właścicielem wsi był niejaki Niclas. W 1469 roku własność rady miejskiej Gryfic. W 1870 roku, kiedy należał do rodziny Steffen dobra obejmowały 1275 mórg ziemi a w 1879 roku obejmowały 324,73. W 1928 roku majątek w posiadaniu rodziny Steltner– wzmiankowany Otto Steltner.
W zachodniej części wsi położony był zespól dworsko-parkowo-folwarczny. Obecnie po zespole zachowały się resztki zdziczałego parku krajobrazowego.
Nawrocko /Liebenfelde/

Nakielno /Kl. Nakel/

Przyjezierze /Butterfelde/

Moskorzyn /Muscherin/

Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. W 1241 roku w dokumentach klasztoru w Kołbaczu pojawia się rycerz Henricus de Mussezin a w 1268 roku w dokumentach kościoła mariackiego w Szczecinie mowa o Henricusie de Mussezin. Wieś stanowiła stare lenno rodu von Rambow. W 1490 roku Reimer von Scheningen ożenił się z wdową von Rambow i stał się właścicielem części wsi. Ród von Rambow wygasł. W 1520 roku książę pomorski Bogusław potwierdził lenno dla rodu von Schӧning. Część wsi należała do rodu von Morner. W 1713 roku tą część przejął Hans Heinrich von Schӧning, stając się właścicielem całej wsi. Na przełomie XVIII/XIX wieku wieś należała do starosty pyrzyckiego, Augusta Ernsta von Schӧning. Po jego śmierci w 1807 roku majątek trafił w ręce jego najstarszego syna, Augusta Petera Friedricha Sigmunda von Schӧning. Urodzony w 1780 roku, zmarł 16 listopada 1858 roku, nie pozostawiając męskiego dziedzica. Majątek odziedziczyli bratankowie, synowie Carla Christopha Georga Leopolda von Schӧning: Carl August Wilhelm Ferdinand Colmar von Schӧning, urodzony w23 maja 1815 roku i August Ernst Florentin Ludomillus Albert von Schӧning, urodzony 31 października 1816 roku. W 1865 roku bezpotomnie zmarł starszy z braci, Carl August Wilhelm Ferdinand Colmar. Całość odziedziczył August Ernst Florentin Ludomillus Albert von Schӧning, bezżenny.
W pobliżu drogi na Morzyce stał pałac zburzony podczas II wojny światowej i rozebrany.