Miejscowość położona w gminie Kamień Pomorski powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1392 roku(Doytyn). W 1458 roku lenno Heinricha Steinwehr z Niemicy. W 1583 roku dobra w posiadaniu Henninga von Steinwehr. W 1594 roku we wsi dwa lenna, jedno należące do rodu von Steinwehr, drugie do Wulffa Knudt. W 1597 roku Jakob von Steinwehr z Niemicy sprzedaje swój majątek Moritzowi von Plӧtz(wzmiankowany również w 1617 roku). Drugi majątek jeszcze w 1628 roku posiadał Joachim von Steinwehr, który został wykupiony w 1639 roku przez Hansa von Plӧtz. W XVII wieku dwa majątki A i B należące do rodziny von Plӧtz (Ploze, Plotz, Plosse, Plotze). Z tego rodu wymieniono: Wilhelma von Plӧtz (zm.1656), Klausa Moritza von Plӧtz (zm.1706), Eggerta Wilhelma von Plӧtz (zm.1712), Karla Motitza von Plӧtz (zm.1763), Kaspara Friedricha von Plӧtz (zm.1783), Georga Ernesta von Plӧtz (1765-1795), porucznika Karla Heinricha von Plӧtz (1802-1830), Friedricha Wilhelma Alberta von Plӧtz w 1840 roku, Alberta von Plӧtz (1876), Arthura von Plӧtz (1844), Friedricha von Plӧtz (1875). W latach 1828-1840 właścicielami majątku byli: Carl von Kӧller oraz August Boerkelius. Od 1840 roku ponownie w rękach rodziny von Plӧtz. W 1910 roku właścicielem dóbr był Arthur von Plӧtz a majątek liczył 312 ha gruntów. W 1928 roku majątek liczył 328 ha gruntów, w 1939 roku obejmował 325 ha gruntów. Byli właścicielami majątku do 1939 roku.

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

W zachodniej części wsi założenie dworskie- dwór z parkiem krajobrazowym. Prosty parterowy dwór z użytkowym poddaszem, zbudowany na planie prostokąta, kryty dachem dwuspadowym, z drewnianym gankiem w wejściu głównym.

Wieś położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1321 roku(Dunow). Lenno rodu von Grape. W 1432 roku wieś należy do Hermanna von Grape a w 1455 roku do Hansa von Grape z Mechowa. W 1504 roku własność Philippa von Grape. W 1717 roku we wsi dwa majątki należące do rodu von Grape. Po 1740 roku 3 majątki na terenie wsi. Majątek A należał do Steffena Friedricha von Grape, który w 1743 roku sprzedał majątek Carlowi Friederichowi von Grell, odkupiony po 24 latach przez kapitana Adama Gottholda (Gottlieba) von Grape w 1767 roku. Po jego śmierci od 1799 roku w posiadaniu jego syna, Carla Georga Adama Rudolpha von Grape, który mieszkał we dworze na terenie majątku A do 1804 roku.  Majątek B należał do Wolfa Joachima von Grape oraz jego syna Joachima Wilhelma, po śmierci którego przeszły dziedziczeniem na braci: Dubislava Johanna Albrechta i Friedericha Wilhelma Sigismunda von Grape. W 1762 roku majątek zakupiony przez wdowę po Joachimie Wilhelmie von Grape, Marię Louisę, z domu von Blankensee, która w testamencie zapisała majątek swojej siostrzenicy Frederice Eleonorze von Güntersberg. Do 1788 roku był w rękach Josuego Wilhelma von Grell, który odsprzedał dobra rodzinie von Grape. Majątek C był w posiadaniu Jaroslava Heinricha von Grape, a po jego śmierci dobra odziedziczyła wdowa, Dorothea Maria, z domu von Benckendorf. Po jej śmierci i po śmierci jej jedynego syna, Joachima Heinricha von Grape decyzją prawną z 1745 roku majątek dziedziczy siostra zmarłej, Barbara Louisa von Troye. Prawdopodobnie decyzja unieważniona gdyż w 1764 roku wdowa po Jarislavie Heinrichu von Grape, Antoinetta Juliana z domu Iwatzhofen, przepisuje majątek córce, Sophii Katharinie von Pustar-Puttkammer, której mąż w 1768 roku sprzedał majątek Carlowi Friederichowi von Grell, synowi Josuego Wilhelma, właściciela majątku B. W 1804 roku były dwa majątki należące do rodów von Grape i von Grell. Około 1828 roku dobra przejęła rodzina von Lukowitz. Majątek A był w posiadaniu Carla von Lukowitz, a majątek B i C należał do jego szwagierki, z domu von Brockhusen. Po jej śmierci majątki B i C przejmuje generał-porucznik Carl von Lukowitz(+1851). W 1851 roku scalonym majątkiem zarządza Strecker. W następnych latach majątek zakupił Ferdinand Krause z Kamienia Pomorskiego. Po jego śmierci od 1865 roku dobra dziedziczy wdowa a następnie od1866 roku syn, Ernst Krause. W 1910 roku właścicielem dóbr nadal był Ernst Krause a majątek liczył 441 ha gruntów. W 1928 roku dobra liczyły 530 ha gruntów. W 1939 roku majątek obejmował 530 ha gruntów. Rodzina Krause była właścicielem dóbr do 1945 roku.

ZAŁOŻENIE DWORSKO-PARKOWE

W północnej części wsi jest zespół dworsko-parkowy oraz folwarczny. Dwór z XIX wieku, piętrowy, podpiwniczony, zbudowany na planie prostokąta.

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Będzino powiatu koszalińskiego. W 1905 roku majątek należał do rodziny von Kamecke. Już w 1910 roku majątek w posiadaniu rodziny von Krause. Majątek liczył 246 ha gruntów. W 1928 roku jest własnością Hansa Schack von Wittenau. Rodzina Schack von Wittenau była w posiadaniu majątku do 1945 roku.

Wieś położona w gminie Dębno powiatu myśliborskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1337 roku. W tym czasie wieś należała do rycerzy: Fromolda Wutsik, Bornima, Raso i Heynego Witte. Od XV wieku do 1763 roku własność rodu von Schӧnebeck. W 1643 roku należy do Hansa von Schӧnebeck i jego trzech synów: Asche Berndta, Christiana i Asmusa Jürge. Od 1763 roku wieś należy do Friedricha Ernsta barona von Holwede(*12.03.1723-+26.01.1765), żonatego z Marie Elisabeth Colomb, z którą miał dwoje dzieci: syna Heinricha Friedricha Ludwiga Ferdinanda(1762-1817) i córkę zmarła w dzieciństwie. W 1766 roku wdowa Marie Elisabeth von Holwede wychodzi za mąż za Alexandra Georga von Humbold(*22.09.1720), który stał się właścicielem Dyszna, Krężelina. Miał dwóch synów: Wilhelma- słynnego filozofa, językoznawcę, polityka i Alexandra Georga- słynnego podróżnika i przyrodnika. Po śmierci Alexandra Georga w 1779 roku opiekę nad majątkiem i małoletnimi dziećmi przejął Gottlob Johann Christian Kunth, przyjaciel rodziny. W 1793 roku majątek zakupuje Carl Christoph Gottlob von Knobelsdorff z Zielina, który już w 1796 roku odsprzedaje dobra Franzowi von Kleist. Umiera w 1797 roku. Wdowa po nim Albertine z domu von Jungk w 1800 roku wychodzi za mąż za Ferdinanda Heinricha Thomasa von Waldow. W 1801 roku majątek zakupuje rodzina von Rhӧden. Od 1817 roku właścicielem majątku zostaje rodzina Blell. Od 1821 roku dobra przechodzą w ręce Johanna Carla Friedricha Kӧppen(*27.12.1782-+26.06.1834), którego matką była Anna Maria Caroline Blell. Od 1834 roku dobra w rękach Carla Alberta Friedricha Kӧppen, od 1861 roku Ottona Kӧppen, od 1905 Paula Kӧppen. Ostatnim właścicielem majątku do 1945 roku był Hans Kӧppen.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

W południowo-wschodniej części wsi położony był zespół pałacowo-parkowy. Pałac rozebrany w latach 80-tych XX wieku.

Wieś położona w gminie Barlinek powiatu myśliborskiego. W północno-zachodniej części wsi położony był majątek ziemski. W 1337 roku dobra we wsi posiadał Kunekinus de Brederlow. W XIV wieku dobra dzierżawił Henning von Wedel. Wymieniana była również jako posiadacze ziemscy rodzina von Runge. W XVI wieku wieś była własnością rodu von Steinwehr– wymieniony Wilke i Achaz. Posiadali wieś do XVII wieku. W 1714 roku majątek posiada rodzina von Hagen, w 1715 wzmiankowany Wilhelm von Hagen. Po śmierci właściciela z rodu von Hagen, majątek ponownie w posiadaniu rodziny von Steinwehr. Na przełomie XVIII-XIX wieku dobra posiada rodzina von Wussow. W latach 20-tych XIX wieku majątek był w posiadaniu rodziny Stubenrauch(1828), w 1842 roku dobra są własnością rodziny Stuth a następnie rodziny Schneider(1857). Kolejnym właścicielem majątku była rodzina Ramm. W 1879 roku dobra należały do Friedricha Ramm i liczyły 512,55 ha gruntów. Posiadali majątek do lat 30-tych XX wieku. Ostatnim właścicielem dóbr był Erich Ramm.

ZAŁOŻENIE DWORSKO-FOLWARCZNE

Po majątku pozostały resztki parku krajobrazowego o powierzchni ok. 1ha oraz budynki gospodarcze. W parku dwa dęby szypułkowe o obwodzie 400 i 500 cm, cztery platany klonolistne o obwodach 280-400cm, wiąż szypułkowy, sosna czarna, jałowiec wirginijski, jodła kalifornijska.We wsi na cmentarzu mogiła poległych oficerów z obozu jenieckiego w Dobiegniewie(Wolndenberg).

Miejscowość położona w gminie Myślibórz powiatu myśliborskiego, obecnie kolonia wsi Sulimierz. Rezydencja właścicieli Sulimierza powstała w XIX wieku. W XX wieku należała do Paula Nacke.

Zespół pałacowo-parkowy

Po zespole zachował się park krajobrazowy oraz zabudowania gospodarcze po folwarku.

Wieś położona w gminie Barlinek powiatu myśliborskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1337 roku. W XVI wieku domena państwowa. Później własność rodu von Runge. W 1607 roku Andreas von Runge sprzedał majątek Eckardowi von Breckendorf. W 1715 roku należy do rodziny von Hagen. W 1809 roku majątek posiada szambelan von Schlippenbach, w 1828 roku rodzina Pohlemann, od 1838 roku do drugiej połowy XIX wieku Heinrich Schneider. Od lat 50-tych XIX wieku własność rodu von Klitzing. Pierwszym właścicielem dóbr dzikowskich był Kasper Lebrecht Gustav Fredrich Daniel von Klitzing(*1827-+1895), ożeniony 1-mo z Frederike Wilhelminą von Klitzing(*1830-+1855) a po jej śmierci z Marią von Borcke(*1839-+1920). Miał z nią dwoje dzieci: Annę Lucię von Klitzing(*1862-+1949) oraz Dietricha Joachima Maxa von Klitzing(*12.02.1873-+21.11.1940), który ożenił się z Mimosą-Idą Bsse baronówną Baud, Hawajkę, która w posagu wniosła mu olbrzymie dobra w Indonezji. Miał z nią córkę Marię Mimosę Dietlindę Dorotheę Wilhelminę Daniele(*07.10.1909-+10.06.2004).

Zespół pałacowo-parkowy

Pałac nie istnieje. Park krajobrazowy oraz zabudowania gospodarcze miejscowego folwarku.

Miasto gminne położone w powiecie kamieńskim. Po raz pierwszy wzmiankowane w 1243 roku. Na miasto, które otrzymało prawa miejskie w 2004 roku składają się byłe wsie: Dziwnów Dolny i Górny oraz Dziwna. Jako kąpielisko i uzdrowisko znane było już w 1823 roku. W mieście kilka domów-willi z początku XX wieku.