Ulikowo /Wulkow/

Opublikowany 8 września 2012 przez admin

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Stargard powiatu stargardzkiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1229 roku, kiedy książę pomorski Barnim I przekazał wieś joannitom. Później dobra są w rękach rodu von Blankensee. W 1732 roku porucznik von Blankesee przekazuje majątek Christophowi Henningowi von Papstein. Kolejnymi właścicielami majątku są jego synowie: Hasso, Ernst, Jakob i Christoph von Papstein. W 1750 roku w posiadanie majątku ulikowskiego wszedł Andreas von Jordan. Po bankructwie rodziny von Jordan majątek w rękach Kaspara Otto von Wedel. Od początku XIX wieku dobra są w rękach rodziny Kӧpke. W połowie XIX wieku właścicielem dóbr jest rodzina Hӧpfner. Prawdopodobnie na przełomie XIX/XX wieku majątek zakupiła rodzina Nicolai jest w ich posiadaniu do 1945 roku.

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Pozostałością po założeniu jest park krajobrazowy.

Ulyanowskoye /Klein Beynuhnen, Bejnuny/

Opublikowany 22 sierpnia 2015 przez Jerzy Dubiel

Obecnie niewielka miejscowość położona w powiecie ozierskim, w obwodzie kaliningradzkim, niedaleko polskiej granicy. W połowie XIX wieku na terenie Bejnun powstaje pałac-muzeum w stylu neorenesansowym oraz park o powierzchni 150 ha, w którym znajdowały się altany, dom ogrodnika, budynki gospodarcze, sztuczne rozlewiska, grupy rzeźb. Twórcą pałacu był Albert Wolf, kóry podobno wzorował się na projekcie Karla Friedricha Schnkl`a. Zbudowany został na zlecenie Fritza barona von Fahrenheid/1815–1888/. W pałacu zgromadzono wspaniałe dzieła ztuki z całego świata. Pałac powstawał w kilku etapach- w latach 1850-1854 powstało skrzydło wschodnie, w 1860-1864 skrzydło środkowe i zachodnie. W 1884 roku skrzydło wschodnie, w którym mieściły się: biblioteka, 9 sal oraz gabinet miedziorytów, w 1884 roku zostało udostępnione publiczności. Sam pałac był pełen rzeźb/250/, obrazów/270/, wykopalisk.W apartamentach prywatnych znajdowały się dzieła Reniego, Tycjana, da Vinci, Rubensa. Kolakcja znana była w całej Europie. Uzupełniana do końca II wojny światowej. W 1945 roku pałac został ograbiony przez wojska radzieckie i zniszczony. Po założeniu pozostał dom ogrodnika i kilka zabudowań gospodarczych. Kolekcja dzieł sztuki uległa rozproszeniu, w większości zniszczeniu.

Rodzina baronów von Fahrenheid

Pochodzili z Westfalii i Dolnej Saksoni. W 1515 roku do Królewca przybywa Hans Fahrenheid, kupiec z Hildesheim w Dolnej Saksonii. Stała się jedną z najzamożniejszych rodzin w Królewcu. W 1786 roku otrzymuje tytuł szlachecki. Inna gałąź osiedliła się w Gdańsku. Z niej pochodził słynny fizyk, inżynier Daniel Gabriel Fahrenheid, twórca termometru rtęciowego. Posiadali liczne majątki, w tym majątek w miejscowości Rapa powiatu gołdapskiego, województwa warmińsko-mazurskiego. Friedrich Wilhelm Johann von Fahrenheid/1747-1834/ kupuje wieś Rapa/Angerapp/ od Christopha von Rap i buduje siedzibę dworską. Jego syn, Friedrich Heinrich Johann baron von Fahrenheid/1780–1849/ był właścicielem drugiej co do wielkości w Europie stadniny koni. Jest również zapalonym kolekcjonerem dzieł sztuki oraz zafascynowany historią Egiptu. W 1811 roku buduje piramidę-grobowiec, która przetrwała do dnia dzisiejszego.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rapa.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Piramida_w_Rapie

http://dworklewiny.pl/dzikie-mazury/rod-fahrenheid/

UNIBÓRZ /Tonnebur, Tonnebuhr/

Opublikowany 12 czerwca 2020 przez Jerzy Dubiel

Wieś położona w gminie Golczewo powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1308(Unibur). Początkowo własność biskupstwa kamieńskiego. Po 1363 roku wchodzi w skład majątku golczewskiego. W 1910 roku właścicielem majątku liczącego 349 ha gruntów była rodzina Scheer. W 1928 roku właścicielem majątku był Dr Georg Selle, a dobra obejmowały 375 ha gruntów. Prawd. w latach 30-tych majątek rozparcelowany.

Unin /Alt Tonnin/

Opublikowany 6 sierpnia 2012 przez admin

Wieś położona w gminie Wolin powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1288 roku. W 1337 roku była lennem rodu von der Osten.- wzmiankowany Ulrich von der Osten. W 1337 roku własność wdowy po Ulrichu von der Osten. W tym samym roku wieś dziedziczy zięć, Conrad von Vemern. Ród von Vemern posiadał majątek do 1474 roku. W 1474 roku właścicielem wsi był Jaspar von Apenburg(Apinborge, Apenburge). W 1756 roku dobra należą do Erdmanna Jochena von Apenburg. W 1770 roku majątek przejmuje siostrzeniec Bogusława von Appenburg- kapitan Frriedrich Eugen Erdmann baron von Hiller-Gӓrtringen, który w 1791 roku sprzedaje dobra kapitanowi Ernstowi Christophowi Friedrichowi von Netzow(Neetzow). W 1818 roku majątek zakupił Friedrich Venzmer(*17.11.1793-+03.12.1874). W 1823 roku ożenił się z Base Dorotheą Kressmann(*17.10.1799-+04.08.1887), z którą miał 11-ścioro dzieci. Od Kurda Gebharda Carla Friedricha von Flemming dzierżawił majątek w Łojszynie. W 1847 roku za sumę 102000 talarów dobra zakupił von Lüderitz. W 1852 roku właścicielem majątku jest sędzia miejski Kropf. Od 1859 roku właścicielem wsi jest major Hoeppner. Prawdopodobnie po 1907 roku właścicielem wsi zostaje rodzina Steifensand i posiada majątek do 1945 roku. W 1910 roku majątek liczył 433 ha gruntów. W 1928 roku właścicielem dóbr wielkości 432 ha gruntów był Günther Steifensand. Po 1945 roku majątek przejął skarb państwa. Od 1945 do 1992 na terenie majątku funkcjonował PGR- Zakład Rolny Unin. Obecnie ośrodek turystyczny.

DWÓR

Dwór zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku w stylu neoklasycystycznym, rozbudowany w drugiej połowie XIX wieku oraz przebudowany i rozbudowany na początku XX wieku. Bezpośrednio przy drodze zespół folwarczny z budynkami gospodarczymi z XIX wieku- stajnią, oborą i powozownią. Z tyłu dworu pozostałości po parku krajobrazowym o powierzchni 2,0 ha. Obecnie własność prywatna.

Upadły /Henkenhagen/

Opublikowany 1 stycznia 2015 przez Jerzy Dubiel

Wieś położona w gminie Golczewo powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w1366 roku(Hennekenhagen), kiedy bracia Wusseken sprzedają połowę wsi biskupowi kamieńskiemu. Po wymarciu przedstawicieli rodu von Wusseken, wieś w posiadaniu rodziny von Steinwehr. W latach 1523, 1565 i 1572 wzmiankowani Jochim lub Achim, Wolf, Asmus, Hanns Clawes i Christopher. Posiadają wieś do połowy XVIII wieku. W 1762 roku Paul Heinrich von Steinwehr sprzedaje wieś Agidiusowi Carlowi Bernhardowi von Edling. W 1794 roku za 5350 talarów wieś zakupił Johann Gottfired Rohrke, od którego majątek wykupił Franz Ernst Neumann w 1802 roku i w tym samym roku wydzierżawiony Michaelowi Wegener. Majątek wykupiony przez rodzinę Wegener. W 1828 roku właścicielem był Ferdinand Christoph Wegener a następnie August Wegener, który w 1849 roku sprzedał majątek Augustowi Krause. W 1864 roku dobra zakupił Maximilian Mossner. W 1870 roku ich majątek obejmował 347 mórg ziemi a w 1879 roku 88, 63 ha gruntów. Na początku XX wieku w posiadaniu rodziny Müller. W 1910 roku własność Wilhelma Müller a dobra liczyły 114 ha gruntów. W 1928 roku właścicielem majątku był W.Strassenburg a dobra obejmowały 114 ha gruntów.

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

W północno-wschodniej części wsi położony był majątek. pozostałością po założeniu są ruiny dworu i resztki parku dworskiego.

URZUTY /Lang-Hermsdorf/

Opublikowany 7 czerwca 2010 przez admin

Wieś położona w gminie Nowogród Bobrzański powiatu zielonogórskim wzmiankowana po raz pierwszy w roku 1305. W XIV wieku wieś była w rękach rodu von Glaubitz. W 1429 roku majątek w posiadaniu rodu von Knobelsdorff. Prawdopodobnie na początku XV wieku kilka własności rycerskich we wsi. W XV i XVI wieku jest w rękach rodziny von Schaff(Schaffgotsch)/1487, 1505,1528/ a w 1501 roku część gruntów w rękach rodu von Glaubitz, w 1509 roku w rękach Arnosta von Unruh. Ponownie majątek w rękach rodu von Glaubitz na początku XVII wieku. Ostatnim przedstawicielem rodu był Otto Oswaldt von Glaubitz. W 1717 roku majątek posiadał Melchior Friedrich von Dyherrn. Po jego śmierci w 1729 roku wieś przejął Hans Melchior von Studnitz, a po nim wieś przejął Georg Rudolf von Berge. W drugiej połowie XVIII wieku dobra posiada hrabia von Schweinitz und Crayn, baron von Kauder(1781, 1783, 1790, 1794, 1796, 1800). Od początku XIX wieku dość częste zmiany właścicieli majątku. Wymienia się: rodzinę Meissner (1833-38), Rietzsch(1844), Schubert(1860), von Dobschütz. We wsi urodził się Felix Hans Otto Max von Dobschutz(09.09.1867-05.01.1936, syn Maximiliana(1839-1907) i Emilie Schilasky(1842-1913). Był pierwszym proboszczem parafii ewangelickiej w Opolu, obecnie kościół Franciszkanów. W 1908 roku majątek zakupił Joachim Ernst von Mendelssohn-Barthold, jeden z najbogatszych przedsiębiorców niemieckich. Część gruntów majątku na początku XX wieku sprzedana chłopom. Po pierwszej wojnie światowej część majątku o powierzchni 772 ha przejęła Śląska Spółka Gospodarstwa Krajowego we Wrocławiu. W 1921 roku dobra posiadała spółka handlowa Berchtesgaden.

ZESPÓŁ PAŁACOWO-FOLWARCZNY

W centrum wsi w sąsiedztwie kościoła znajdował się zespół pałacowo-folwarczny. Po założeniu zachowały się: resztki parku krajobrazowego z zarośniętymi fundamentami pałacu oraz zabudowania gospodarcze.

LUISENHOF

USTOWO /Güstow/

Opublikowany 5 sierpnia 2016 przez Jerzy Dubiel

Wieś położona w gminie Kołbaskowo powiatu polickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1240 roku. Kolejny raz wymieniona w 1243 roku, 1255 roku oraz w 1267 roku. W tym czasie była własnością klasztoru cysterek w Szczecinie,biskupa kamieńskiego oraz kościołów ŚwŚw. Marii i Mikołaja w Szczecinie. Od 1445 roku książę Joachim I nadaje wieś Philippowi von Wussow. Po śmierci majora Carla Heinricha von Wussow dobra obejmuje jego syn, kapitan Carl Heinrich von Wussow. Po jego śmierci w 1741 roku majątek dziedziczą jego trzej synowie. Od 1749 roku wieś w posiadaniu najmłodszego z synów Carla Heinricha, Friedricha Wilhelma von Wussow. Po jego tragicznej śmierci(utonął) majątek odziedziczyli jego dwaj bracia- Curt Heinrich i Philipp Otto Ludwig. Prawdopodobnie w tym czasie doszło do podziału wsi na kilka własności ziemskich. W 1787 roku majątek po 25 latach dzierżawy stał się własnością Gustava Reinholda von Schmeling, który w 1787 roku sprzedał dobra Friedrichowi Wilhelmowi von Herr. Po nim majątek odziedziczyli jego synowie- Gottlieb Friedrich i porucznik Johann Friedrich Wilhelm. W 1797 roku Gottlieb Friedrich von Herr za sumę 60.000 talarów sprzedał dobra Friedrichowi Fürchtegott von Bonin. W 1762 roku część gruntów posiadał we wsi porucznik Georg Wilhelm von Sydow, który wcześniej dzierżawił te grunty od Friedricha Wilhelma von Wussow. W 1790 roku sprzedał je Friedrichowi Wilhelmowi von Herr, który z kolei sprzedał je Friedrichowi Fürchtegott von Bonin. W 1815 roku majątek zakupił duński konsul Brede. Po jego śmierci majątek w 1835 roku posiadała wdowa po nim, Johanne Charlotte Julie, z domu Rauch. Po jej śmierci w 1841 roku majątek zakupiony przez Georga Heinricha Runge. Od 1862 roku dobra w rękach jego syna, porucznika Gustava Runge. Od początku XX wieku majątek jest w posiadaniu rodziny Heidborn. W 1910 roku majątek rodziny Heidbornliczył 535,75 ha gruntów. W 1928 roku dobra będące w posiadaniu Ludwiga Heidborn liczyły 425 ha gruntów. Posiadał majątek do 1939 roku.

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

W części północnej wsi pozostałości po założeniu dworskim- budynki gospodarcze.

Ustronie Morskie /Henkenhagen/

Opublikowany 8 września 2012 przez admin

projekt i wykonanie: plus1.pl