Wieś położona w gminie Żagań powiatu żagańskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1284 roku. W 1406 roku należy do rodu von Nostitz, część gruntów to własność miasta Żagań, sprzedana miastu w 1544 roku przez braci Stenzela i Johanna von Nostitz. W 1406 roku wieś należy do rodziny Redinger, później do burmistrza Żagania o nazwisku Genaspius w latach 1651-1700. W 1742 roku wieś w rękach rodu von Schweinichen. Później częste zmiany właścicieli. Wymienia się kolejno: Pritzmann(1817), Eichler(1847), Neumann(1852), Weber(1860), Beckmann(1866), Heimann z Dzietrzychowic(1919), Pani Scupin(1933-1940).

ZESPÓŁ DWORSKI

W pobliżu kościoła zespół dworski z dworem i zabudową gospodarczą. Dwór klasycystyczny, zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, podpiwniczony, kryty dachem czterospadowym. Po 1945 roku własność Skarbu Państwa. Zaadoptowany na mieszkania.

Wieś położona w gminie Trzebiel powiatu żarskiego. Wymieniona w 1381 roku(Czechanstorff oraz w 1478 roku(Czachsdorf). W XIV/XV wieku Strzeszowice były częścią państwa stanowego Żary-Trzebiel należącego do rodu von Biberstein. W 1478 roku wieś była w rękach Hansa von Quos(Czachsdorf). W 1573 roku własność Christopha von Quos. W 1586 roku majątek przeszedł w ręce Christopha von Arras, właściciela Dębinek. W XVII i na początku XVIII wieku majątek w posiadaniu rodziny von Kracht– wymieniony Bartsch(zmarły w 1641), Hildebrand(zmarły w 1693) oraz Gottlob von Kracht. W 1705 oraz w 1723 roku wzmiankowany Bartholomaus Scholz von Schollenstern. Kolejni właściciele dóbr: von Stutterheim(1733/1734), von Stammer(1810, 1844), Petsch(1810, 1844, 1857), hrabia Georg zu Münster(1879)- w tym czasie majątek liczył 364,50 ha gruntów, Heinke(1903). Prawdopodobnie rodzina Schaeffer wymieniona w 1929 roku była ostatnim właścicielem majątku we wsi.

Po założeniu dworskim pozostał niewielki park dworski. We wsi stał dwór zbudowany na przełomie XVII/XVIII wieku.

Wieś położona w gminie Nowogród Bobrzański powiatu zielonogórskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1300 roku. Wieś książęca, później rycerska. W 1434 roku wieś posiadała rodzina von Unruh. W latach 1474-1483 dobra należały do rodziny von Landeskron. W 1483 roku majątek przejęło miasto Żagań. W tym też czasie prawdopodobnie dzierżawiąc grunty wieś około 1483-1490 roku była w posiadaniu rodu von Pirser z Wrzesin, później rodu von Niebelschütz. W 1601 roku wieś należny do możnego rodu baronów von Promnitz z Żar, ale już w 1602 roku jest w posiadaniu baronów von Gersdorf z Wichowa. W 1680 roku wieś w rękach Johanna Ferdinanda barona Müller von Müllenau z Kotli, właściciela Stypułowa Środkowego. Później następują dość częste zmiany właścicieli wsi i majątku. Wymienia się rodziny: ponownie baronów von Gersdorf z Wichowa i Marcinowa(1698), Janowsky von Janowitz(1708), von Borwitz(1726), Francke(1746), Neumann z Dzietrzychowic(1811), kupiec Weisbach(1838), von Zenge(1841), Burich(1850), Hertling z żoną(1862), Richter(1864), Samuel Laskau z Zielonej Góry(1866)(wg spisu właścicieli z 1873 roku jego majątek obejmował 1120 mórg ziemi), wdowa Laskau(1894), Scholtz (1901), wdowa Scholtz(1915). Ostatnim właścicielem majątku był Dr Friske(1916-1945).

PAŁAC

W północnej części wsi zachował się pałac z założeniem parkowym. W sąsiedztwie zabudowania folwarczne.

Osada położona w gminie Siedlisko powiatu nowosolskiego. Początki wsi sięgają średniowiecza. W latach 1343-48 należała do Heinricha von Landscron, później jego synów Nikela i Petera. Pod koniec XIV wieku wieś w posiadaniu rodu von Rechenberg. Od połowy XVI wieku jest własnością książąt von Schönaich-Carolath-Beuthen. Prawdopodobnie od XVII wieku majątek istniejący do XX wieku.

Dawna wieś, obecnie dzielnica miasta Zielona Góra. Po raz pierwszy wymieniona w 1583 roku. Należała wtedy do właścicieli Otynia, na początku XV wieku był to ród von Zabeltitz, od połowy XV wieku von Rechenberg. W 1787 roku wieś zakupiona przez księcia Birona. Pod koniec XIX wieku majątek należał do baronów von der Lancken-Wackenitz.

Wieś położona w gminie Lubsko powiatu żarskiego. Wieś podzielona na dwie części Małą i Wielką. W Wielkiej Starej Wodzie znajdował się majątek ziemski, po którym możemy oglądać resztki zabudowy gospodarczej. Wieś początkami sięga średniowiecza. Wzmiankowana w 1357 roku(Aldewazzer), kolejno w 1452roku(Aldenwasser), 1543(Altenvasser), 1550(Aldenwasser). Należała do wielu rodów: von Kalckreuth(1543, 1578), von Rackel(1622, 1634), von Rottenburg(1655, 1658), von Rackel(1665, 1689-1716), von Dyhern(1732-1755), Bese(1763), von Zollern(koniec XVIIIw), von Polenz(początek XIX wieku), Miesitscheck von Wischkau, hrabia von Strobschütz(1838), Jeschke(1838, 1850). Od połowy XIX wieku majątek posiada rodzina von Herford– wymieniony Friedrich von Herford. Od początku XX wieku dobra w rękach rodziny Matschenz, później Meyer, prawdopodobnie ostatniej posiadającej ten majątek do 1945 roku.

Osada położona w gminie Gubin powiatu krośnieńskiego. Były folwark. Po 1945 roku PGR Antonówka. Od 1976 roku folwark Sieńsk PGR Antonówka podlegający Zjednoczeniu Przedsiębiorstw Gospodarki Rolnej w Zielonej Górze. Od 2003 roku Zakład Rolny w Sieńsku obejmujący 800 ha gruntów.

Wieś położona w gminie Gubin powiatu krośnieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1300 roku(Strigowe). W XIV i XV wieku wieś należy do mieszczan Gubina- Budissin(1360), Frank(1449). W 1451 roku własność rodu von List. Od XV do XVIII wieku wieś jest w rękach rodu von Kracht. W tym czasie podział wsi na dwa majątki. Z tego rodu wymienia się: Kaspara, zmarłego w 1591 roku, Ernsta zmarłego w 1628 roku oraz Isaaka zmarłego w 1696 roku oraz Christopha Ernsta zmarłego w 1723 roku. Byli oni właścicielami Strzegowa II. Strzegow I należał do nich do początku XVIII wieku- wymienieni zostali: Henz von Kracht w XV wieku, Kaspar(1489), Philipp(1537-1555), Heinrich(1555-1587), Christoph(1596-1618), Heinrich Sigismund(1629-1662), Alexander Sigismund(1664-1684), Kaspar Heinrich(1668-1715), Alexander zmarły w 1725, Alexander Magnus zmarły w 1727. Później dobra należą do rodów: von Lüttichau(1728, 1732), von Borck(1736, 1743), von Maxen(von 1748, 1764), von Carlowitz(1783- wymieniony Carl Wilhelm von Carlowitz), baronowie von Kottwitz(1810, 1823), Uffel(1831), baronowie von Kottwitz(1831-1853). Po 1860/70 majątek rozparcelowano. 

Nieistniejący folwark położony w gminie Bobrowice powiatu krośnieńskiego. Należał do majątku w pobliskim Czeklinie.

Nieistniejąca miejscowość położona w gminie Dąbie powiatu krośnieńskiego. Były folwark. Wchodził w skład majątku w Lubiatowie.